• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Yardım edin!yaşamak istemiyorum

Merhaba;
Foruma yeni üye oldum.Birçok derdim var ama bunu paylaşacak kimsem yok hem de hiçkimse.Yurtta kalıyorum yurtta bi tane bile böyle derdimi payşacağım bi arkadaşım yok anca 'merhaba merhaba selam görüşürüz' okuldaki arkadaş grubu da öyle ne biribimize yakınız ne de uzağız herkes hemen hemen böyle.Yurtta böyle oturup konuşacak adam olmadığı için öyle çok bunlaıyorum ki düşünü oda arkadaşlarım bile halimi hatrımı sormuyor bi nasılsın napıyosun bile demiyolar anca herkes işi düştüğünde geliyor artık bu durumdan bıktım ben herkese elimden geldiğince yardım etmeye kimsenni kalbini kırmamaya çaışıyorum ama ben herkese bu kadar incelikli düşünceli yaklaşırken insanlar niye bana böyle yaklaşmıyor diye düşünüyorum.Bugün annemin babamın beni fazla düşünmediklerini de anladım.Botlarımı evde bırakmıştım malumunuz Ankarada okuyorum her yer kar buz ve spor ayakkabılarım var yanımda sadece.babama söyledim kargoya ver diye uğraşmak bile istemedi onun için benim ayaklarımın su alıp hasta olmam bütün gün öyle gezmem önemli değil.iİşin kötüsü ben bu sene okul başlayalı beri dışarı gezmeye çıktığım sayılıdır ihtiyaçlarımı bile karşılamya dışarı çıkmıyorum çünkü o kadar zor geliyo ki gitmesi gezmesi bi de ben çok kararsızımdır beğenemem bi de çekiniyorum mağazaya girince hemen bi görevli yardım edebilir miyim diy çıkıp gidiyorumanneme de dedim o da hemen hastayım dedi halbuki bana bağırıken hiç hasta değildi.ben de zaten beni bi Allahın kulu arayıp sormuyor yaşamamın bi anlamı yok diye düşnüyorum bu düşünce bende 1. dönemden beri var gerçekten bu sinirlenmeler hergün oluyodu hem de aşırı derecede ve ben bir türlü bu sıkıntı siniri içimde atamıyodum hala da öyle gırtlağımı sıkasım geliyo ama başaramıyorum uzun zamandır buraya yazmayı düşünüyodum ama o bile o kadar zor geliyodu ki gücümü kuvvetimi toplayıp yazdım bu zor gelmelerin hiçbişey yapmak istememelerimin nedeni psikolojik.Bugün annemgilin böyle yapmasına sinirlenip ağlayasım geldi ve ağladım yurdun en üst katına çıkıp sağa sola vurum kendimi sinirim geçmedi sürekli aklıma kötü kötü şeyler geliyor bileklerimi jiletle en üst katta kesip ölmeyi(çünkü orada kimse bulamaz millet görmeyeceği için yurttakilerin psikolojisi de bozulmaz) kendimi assam oradaki yere diye düşünüyorum bi gün sinir anında gözüm kararıp bunları yapabilirim diye korkuyorum.Napmalıyım Ankarada şöyle bildiğinizi iyi bi psikolog var mı ve benim ödeyebileceğim tarz bi psikolog.Fatih Hastanesine gitmeyi düşünüyorum.Oranın psikologları iyi midir? bileniniz var mı?herkese çok teşekkür ediyorum şimdiden.Vakit ayırıp okuduğunuz için.Şmdi bo almmam lazım onun için ble gitmesi zor geliyor ahh ne olacak benim bu halim.Laptopum sürekli donuyor sonra açılıp kapanıp mavi ekran hatası veriyo herşeyim sorunlu anlayacağınız.

hacettepedeyim 2 sınıfım ama 3. yılım(hazırlık okudum da)

Canım benim, yazdıkların benim ünv de yaşadıklarıma o kdr benziyo ki.. Benimkisi çok daha kötüsüydü aslında.
Ben de Hacettepe de okudum. Ve öğrenci evlerinde kaldım. Üstelik de odada tek başıma. Hala var mı bilmiyorum ama o zamanlar tek kişilik odalar vardı... Zaten pek de sosyal bi insan diilimdir, bi de tek başına kalınca iyice asosyalleştim. Hadftasonları bütün gün odada yanlız oturmaktan pisikolojim bozulurdu. Ne gelen olurdu ne giden... Kendi sesimi bile unuturdum:( Çok kötü günlerdi... :((
Sen şanslısın ki en azından internete bağlanıp da bişeylere baıp vakit geçirebileceğin yamuk da olsa bi laptop ın var. Benim öğrenciliğimde internet bağlantısı fln da yoktu öğrenci evlerinde.. Zaten biliyosun beytepe dağın başı bi yer. Sıkılsan çıkıp dolaşacağın bi yer de yoktu o zamanlar:( O kadar kötü günlerdi ki şimdi hatırlayınca bile ruhum daraldı.
Günlerce oturup yanlızlıktan ağlardım:( Dile kolay 5 yılım böyle geçti o öğrenci evlerinde:((( O zaman yaşadıklarım yüzünden de şimdi hayatta en çok korktuğum şey yanlızlık:(((
Şimdi Ankara da bi sürü avm var, sıkılınca gider dolaşırsın, kötü de olsa elinin altında bi laptop var ve kk var, biz varız.. Hiç de yanlız diilsin...
Seninle aynı sorunları yaşamış biriyle konuşmak dertleşmek istersen istediğin zaman özelden yazabilirsin..
 
beğenmezmiyim canım artık senin güzel haberlerini alıp beğenmek istiyorum inşallah bak bana kısmetse birbuçuk ay sonra kuzum yanımda olacak haberini paylaşıcam inşallah kendine iyi bak :16:
evet inşallah ben de ruhsal olarak iyileşmek istiyorum ayın Nisan'ın 22sine psikologdan randevu aldım çok geç ama napayım en erken o tarihe verebildiler Fatih Üniversitesi hastanesi bizim yurda yakın olduğu için oradan aldım gidip gelmesi kolay olur diye o zamana kadar nasıl sabredeceğim acaba sürekli erteliyordum gitmeyi seansı 100 tlymiş vereceğim artık napayım işin ucunda akıl sağlığım var. her aradığımda da böyle geç bi tarihe veriyolardı aslında normal bi psikoloğa da gitsem olur Kızılayda ama 150 tlyi geçmesin ve de iyi bir psikolog olsun çünkü artık bu bunalımlı halimi ben bile çekemiyorum volveroncum.İnşallah minik tatlı kuzun güzel güzel kazasız belasız gelir zorluk çıkartmadan senden ricam minik kuzunu sev öp okşa onu bu dünyada yalnız koyma olur mu çünkü en çok insanın annesinin yalnız bırakması arayıp sormaması ona koyuyor.Hepiniz sağolun buraya gelip okuduğunuz için hepiniz yazdıklarınızda samimisiniz bundan eminim yanınızda olsaydım hepinizin yanaklarından öperdim öpüyorum buradan sizi:69::69::78:
 
Canım benim, yazdıkların benim ünv de yaşadıklarıma o kdr benziyo ki.. Benimkisi çok daha kötüsüydü aslında.
Ben de Hacettepe de okudum. Ve öğrenci evlerinde kaldım. Üstelik de odada tek başıma. Hala var mı bilmiyorum ama o zamanlar tek kişilik odalar vardı... Zaten pek de sosyal bi insan diilimdir, bi de tek başına kalınca iyice asosyalleştim. Hadftasonları bütün gün odada yanlız oturmaktan pisikolojim bozulurdu. Ne gelen olurdu ne giden... Kendi sesimi bile unuturdum:( Çok kötü günlerdi... :((
Sen şanslısın ki en azından internete bağlanıp da bişeylere baıp vakit geçirebileceğin yamuk da olsa bi laptop ın var. Benim öğrenciliğimde internet bağlantısı fln da yoktu öğrenci evlerinde.. Zaten biliyosun beytepe dağın başı bi yer. Sıkılsan çıkıp dolaşacağın bi yer de yoktu o zamanlar:( O kadar kötü günlerdi ki şimdi hatırlayınca bile ruhum daraldı.
Günlerce oturup yanlızlıktan ağlardım:( Dile kolay 5 yılım böyle geçti o öğrenci evlerinde:((( O zaman yaşadıklarım yüzünden de şimdi hayatta en çok korktuğum şey yanlızlık:(((
Şimdi Ankara da bi sürü avm var, sıkılınca gider dolaşırsın, kötü de olsa elinin altında bi laptop var ve kk var, biz varız.. Hiç de yanlız diilsin...
Seninle aynı sorunları yaşamış biriyle konuşmak dertleşmek istersen istediğin zaman özelden yazabilirsin..
Evet hala var ama ben beytepedeki öğrenci evlerinde kalmıyoum devlet yurdunda kalıyorum.ben de toplamda 5 yıl okuyacağım.Ahh ahh derdi çeken bilir diye boşuna dememişler benim naıl bir halet-i ruhiye içinde olduğumu anlayabiliyorsundur ama benim odada kızlar var işte bizim oda 6 kişilik arada onlarla konuşuyoruz gülüşüyoruz hiç değilse öyle bi sosyalleşme ortamım oluyor ama benim de öyle zamanlarım oldu kendi sesimi az daha ben de unutuyordum ama işte tatil imdadıma yetişti evde bol bol tırıl trıl konuştum annemle babamla kardeşimle.Merka ettim frambuaz şimdi nerede oturuyosun? ne işle meşgulsün?Evet beytepe dağın başı zaten okulun böyle olduğunu bilseydim daah baştan yazmazdım ama kimse demedi ki okuyanlar bile demedi kimse malım kötü demiyor valla kötü olsa bile iyi diyor hocalar desen bizim bölümdeki onlar da bi işe yaramazlar benim puanım pekala hukuğa da tutuyordu oraya da gidebilirdim hem de evime yakın.Bayanlar size sevgilerimi yolluyorum böyle forumda sanal alemdeki insanlar niye gerçek hayatta yok yoksa siz de mi gerçek hayatta buradaki gibi değilsiniz dışardaki o insanlar gibisiniz?Kimseyi eleştirmek için sormadım bunu merka ettiğimden sordum.:2::2:
 
benim kardeşimin de ikinci senesi ankarada.ilk sene özel yurtta kaldı,tam bir bunalımdı,nefret ediyodu herşeyden..bu sene eve çıktı,bi sürü arkadaşı var...gayet de memnun hayatından,senin de çok güzel olucak bak gör,ilk sene çok zor gelir,sonra da okul bitince ağlarsın ben gibi:1:
 
canım kızımızı çok seviyoruz.2 ablası var biri evli.kızımızın üzerine titriyoruz,bir dediği 2 olmuyor,sorunlarını bizle paylaşmıyordu son bir senedir paylaşıyor.1 sene psikoloğa gitti,hem de ayda 4 defa,yararını görmedi,para tuzağı.okulun psikiyatr ı o kadar iyi bir adam ki,ben de gittim tanıştım.psikolog yanlış yönlendirmiş dedi.ilaç verdi ilaç kullanıyor çok iyi geldi.takıntıları vardı çok şükür geçti.erkek arkadaşı var başka ilde okuyor,herşeyi ile ilgileniyorum kızımın.
dediğin gibi bölümünü pek sevmiyor,kendisi seçti.
ben de ona sana rahat batıyor diyorum.
sosyalleş diyorum,boşluktan oluyor heop bunlar.

bak benim sıkıntım senden çok.
mutlu olacağınız şeylerle uğraşın.hadi güzel haberlerini bekliyorum.
hayatım değişti.com a girdin mi hiç.

.
 
Evet hala var ama ben beytepedeki öğrenci evlerinde kalmıyoum devlet yurdunda kalıyorum.ben de toplamda 5 yıl okuyacağım.Ahh ahh derdi çeken bilir diye boşuna dememişler benim naıl bir halet-i ruhiye içinde olduğumu anlayabiliyorsundur ama benim odada kızlar var işte bizim oda 6 kişilik arada onlarla konuşuyoruz gülüşüyoruz hiç değilse öyle bi sosyalleşme ortamım oluyor ama benim de öyle zamanlarım oldu kendi sesimi az daha ben de unutuyordum ama işte tatil imdadıma yetişti evde bol bol tırıl trıl konuştum annemle babamla kardeşimle.Merka ettim frambuaz şimdi nerede oturuyosun? ne işle meşgulsün?Evet beytepe dağın başı zaten okulun böyle olduğunu bilseydim daah baştan yazmazdım ama kimse demedi ki okuyanlar bile demedi kimse malım kötü demiyor valla kötü olsa bile iyi diyor hocalar desen bizim bölümdeki onlar da bi işe yaramazlar benim puanım pekala hukuğa da tutuyordu oraya da gidebilirdim hem de evime yakın.Bayanlar size sevgilerimi yolluyorum böyle forumda sanal alemdeki insanlar niye gerçek hayatta yok yoksa siz de mi gerçek hayatta buradaki gibi değilsiniz dışardaki o insanlar gibisiniz?Kimseyi eleştirmek için sormadım bunu merka ettiğimden sordum.:2::2:

Beytepe güzel aslında özellikle baharda:69: Ama yanlızken hiçbişey güzel görünmüyo ki insanın gözüne..İlk senelerde çok güzel bi arkadaş grubumuz vardı. Sonra küslükler fln oldu dağıldık..Sonra da hiçbişeyi görmedi zaten gözüm:( Herşey yanındaki insanlarla anlam kazanıyo ne yazık ki..Akşamları yurtların önündeki çimlerde oturur ODTÜ nün Bilkent in bahar şenliklerinin konserlerini dinlerdik:) Sesi bize kadar gelirdi. :) Ben de şimdi böyle anlatınca sanki 50 yıl önce fln ordaymışım gibi oldu :35: 2002 mezunuyum ben. Öğrenci evlerinin ilk öğrencileri bizdik. Benim kazandığım sene açılmıştı o yurtlar.
Bu arada ingiliz edebiyatı mezunuyum ben. Şimdi de kayseri'deyim. Ailem de yanımda :69: Öğretmenlik yapıyorum.
Bu
 
canım benim sen yurt ortamına adapte olamamışsın. bende önceleri yalnızlıktan nefret ederdim. hiç yalnz kalmazdım. ama üniversiteye geçip arkadaşlarımı kaybedince yalnız kaldm. ama alıştım yalnızlığa. çıkıyorum bazen dışarı tek başıma etrafıma bakıyorum öyle mutlu oluyorum. evde bile odamda ışığı kapatıp tek başıma otururum.. ben istanbulda özel bi üniversitede burslu okuyorum. ve hiç alışamadm. resmen kültür şoku yaşadım diyebilirim yani. böyle bi rahatlık yok. yapayalnızım okulda hiç arkadaşım yok sınıfımdakilerin isimlerini bile bilmiyorum yani :61: ama olsun yinede hayat güzel.
 
benim kardeşimin de ikinci senesi ankarada.ilk sene özel yurtta kaldı,tam bir bunalımdı,nefret ediyodu herşeyden..bu sene eve çıktı,bi sürü arkadaşı var...gayet de memnun hayatından,senin de çok güzel olucak bak gör,ilk sene çok zor gelir,sonra da okul bitince ağlarsın ben gibi:1:
anam benim 3. senem ben hiçbir şeyden nefret etmiyorum aksine insanları çok seviyorum ama onlar beni sevmiyolar herhalde ama napayım millete de yranacağım diye kendimden çok taviz veremem o zaman kendi suratıma bakamam utanırım işte sizin arkadaş grubunuz varmış sevdiğiniz sizin değer verdiğiniz size değer veren arkadaşlarınız sadece not için veya işi düştüğü için arayan(aradığında bi nasılsın iyi misin diye bile sormayan) veya facebookdan mesaj atan yanınıza gelen insanlar değil size gerçekten değer verip sizi seven insanlar yaşamayan bilemez maalesef arkadaş çevrem olmadığı için bırkan eve çıkmak dışarı çıkmak gezip dolaşmak için bile kafa dengi arkadaşım yok.
 
Beytepe güzel aslında özellikle baharda:69: Ama yanlızken hiçbişey güzel görünmüyo ki insanın gözüne..İlk senelerde çok güzel bi arkadaş grubumuz vardı. Sonra küslükler fln oldu dağıldık..Sonra da hiçbişeyi görmedi zaten gözüm:( Herşey yanındaki insanlarla anlam kazanıyo ne yazık ki..Akşamları yurtların önündeki çimlerde oturur ODTÜ nün Bilkent in bahar şenliklerinin konserlerini dinlerdik:) Sesi bize kadar gelirdi. :) Ben de şimdi böyle anlatınca sanki 50 yıl önce fln ordaymışım gibi oldu :35: 2002 mezunuyum ben. Öğrenci evlerinin ilk öğrencileri bizdik. Benim kazandığım sene açılmıştı o yurtlar.
Bu arada ingiliz edebiyatı mezunuyum ben. Şimdi de kayseri'deyim. Ailem de yanımda :69: Öğretmenlik yapıyorum.
Bu
keşke hiç küslük olmasaydı okuldan dolu dolu güzel güzel ayrılsaydınız üniversite güzel çok güzel rahat ortam arkadaş ortamı hepsi yalan bizim sınıfta hiç de öyle bi ortam yok herkesin burnu kafdağınde hepsi kendini bişey zannediyor bu benim kuruntum değil gerçekten öyle nesi rahat bee ben annemin babamın yanında bundan rahattım şimdi annemin babamın bu konuda hakkını yemeyeyim benden ilgilerini sevgilerini esirgeseler de ellerinden geldiğince rahat bir ortam sağlamaya çalıştılar üniversite ortamının güzel veye çirkin olması kişiden kişiye değişir
 
Sahip olduğumuz herşeyin kıymetini ve değerini bilmek için sanırım kaybetmek gerekiyor yani illa kötü birşeylerin olması mı gerekiyor Bu can sıkıntısıda insana neler düşündürtüyor..Kafanızı sürekli meşgul edecek şeyler bulun Kitap okuyun ders çalışın bulmaca çözün el işi tekniklerinizi geliştirin tembellikte insanın beynini öldürür düşünmeye bolca vakit olduğundan saçmalama yollarına gidilebiliyor.Ne bilim akrabalarını ara büyüklerinin hal ve hatırlarını sor ve bunu sıklaştır.Aldığın cevaplar karşısında emin ol büyük bir rahatlama olcak..
 
canım benim sen yurt ortamına adapte olamamışsın. bende önceleri yalnızlıktan nefret ederdim. hiç yalnz kalmazdım. ama üniversiteye geçip arkadaşlarımı kaybedince yalnız kaldm. ama alıştım yalnızlığa. çıkıyorum bazen dışarı tek başıma etrafıma bakıyorum öyle mutlu oluyorum. evde bile odamda ışığı kapatıp tek başıma otururum.. ben istanbulda özel bi üniversitede burslu okuyorum. ve hiç alışamadm. resmen kültür şoku yaşadım diyebilirim yani. böyle bi rahatlık yok. yapayalnızım okulda hiç arkadaşım yok sınıfımdakilerin isimlerini bile bilmiyorum yani :61: ama olsun yinede hayat güzel.
Demek ki arkadaşın olsa da olmasa da farketmiyormuş üniversiteye geçtikten sonra eski arkadaşlarında hiç araşmadınız mı onlar seni hiç armadılar mı?Ben de öyleyim maalesef yaşam şartları hiç istemesek de insanları yalnızlığa zorluyor acaba buraya yazan insanlar gerçek hayatlarında da böyle sıcaklar mı?Ben gerçek hayatımda da böyle sıcakkanlıyım.Puffines hiç moralini bozma sen oraya hem de burslu olarak girmişsin hiç o iki paralık adamlara(kişilik olarak) tamaht etme yoksa kendinden taviz verip onları mutlu etmeye çalışırsan sen daha sonra kendin mutsuz olursun şimdi aslında içimden daaha çok şey söylemek geliyor fakat boşverin durup durup iç karartmaya gerek yok.
 
mutlu olmak......
neredesin sınavların mı var.neler yapıyorsun.
Henüz başlamadı biranne54 haftaya başlıyor girememenin nedeni sınavlar değil tamamen teknik sorunlardan kaynaklanıyor interenete vınndan giriyorum ve benim vınn sürekli edge hızından çekiyor ayda 40 lira para bayılıyorum zaten geçen ay 73 tl fatura gelmiş bu turkcell resmen insanı kazıklıyor 3g mobil internet alacaksanız hiç tavsiye etmiyorum vodafone vodem alın burada bi arkadaşın var anında açıyor videoları hem de hiç takılmadan vınnım edge hızında çektiği için bilgisayarın önce oku sonra ekran donuyor hiç bi tuş çalışmıyor o yüzden giremiyorum yoksa hergün kontrol ettiğim bi yer kadınlar kulubü biranecim.İşte hayatım bildiğiniz gibi devam ediyor öyle de böyle de.Beni merak edip sorduğun için sana da ayrıca teşekkür ederim bu topice vaktini ayırıp yazan tüm bayanlar sağolun bana morla veriyorsunuz sanal da olsa beni merak eden birileri var diyorum çok sağolun:16::16::16::16::78::78:
 
aan wınn ın adını anmak istemiyorum.yazlık için almıştım.farmville oynamıştım,
videoları izlemek falan 90 lira geldi.daha kullanmam,
ben de kızımla uğraşıyorum demiştim ya.okula gitmek istemiyorum diyordu.
2 abladan hiç böyle bir şey duymadım,ben çevremde okul bırakanlara hem üzülür
hem kızardım.noldu bilmiyorum,dersler ağır gelmiş alttan da dersleri varmış,onlara üzülüyor.
çok alıngan çok hassas.ama pazartesinden beri maşallah gidip geliyor,sosyal hayatı yok.ablası geçen gün kızdı,hep yatma diye bir lüksümüz yok dedi,arkadaşlarımın anneleri kansere yakalandı 4 yılda iyleştiler,senin şu depresyonun kaç yıldır bitmedi dedi.
güldü.onkoloji ye bi git bak dedi.
bu konuşma onu harekete geçirdi.
sınavların olduğunda söyle sana dua okuyayım.bölümün neydi?:54:
 
aan wınn ın adını anmak istemiyorum.yazlık için almıştım.farmville oynamıştım,
videoları izlemek falan 90 lira geldi.daha kullanmam,
ben de kızımla uğraşıyorum demiştim ya.okula gitmek istemiyorum diyordu.
2 abladan hiç böyle bir şey duymadım,ben çevremde okul bırakanlara hem üzülür
hem kızardım.noldu bilmiyorum,dersler ağır gelmiş alttan da dersleri varmış,onlara üzülüyor.
çok alıngan çok hassas.ama pazartesinden beri maşallah gidip geliyor,sosyal hayatı yok.ablası geçen gün kızdı,hep yatma diye bir lüksümüz yok dedi,arkadaşlarımın anneleri kansere yakalandı 4 yılda iyleştiler,senin şu depresyonun kaç yıldır bitmedi dedi.
güldü.onkoloji ye bi git bak dedi.
bu konuşma onu harekete geçirdi.
sınavların olduğunda söyle sana dua okuyayım.bölümün neydi?:54:
Alttan dersleri olmaz da demek ki onun kafası da hiç rahat değil sizi takdir ediyorum kızınızın sorunlarından haberdar olup onunla ilgilendiğiniz için.İnşallah kızınız iyileşir sosyal güçlü kendi ayakları üzerinde durabilen bir kız olur.Birane bölümüm uluslararası ilişkiler.Kızın hangi bölümde okuyor? ama daha önce verdiğim tavsiyelere dikkat etmeye çalış onun dinle ama yargılama sadece dinle onu sevdiğini belli et onu sev ama karşılıksız çünkü o senin çocuğun(ki belli ediyorsun gibi geldi ilgine ve onun bu durumuna üzülmene bakılırsa) eğer bölümünü sevmiyorsa bunun dünyanın sonu olmadığını söyle zaten Türkiye'de kim okuduğu bölümle alakalı iş yapıyor de.Eğer bölümünü sevmiyorsa veya başka bişey yapmayı düşünüyorsa bu onu rahatlatacaktır ve içinde umut doğar ahh anne babaların da eğitim alması gerekiyor öyle bir okul kursalar ne güzel olur
 
Ben de senin gibi mutsuzdum üni. 1 sınıfta. Pek arkadaşım yoktu olanlarda kafama uymuyordu, sıkılıyordum onların yanında. Sevmiyordum insanları, konuştuklarını, tarzlarını...
Ama şu an çok mutluyum canım. Üni. de hayat arkadaşımla, can yoldaşımla tanıştım. Üni. bitti. Şu an zor ama güzel bir hayatımız var.
Hayatın sana ne getireceğini bilemezsin. Şu anki mutsuzluğuna kanıp da hep böyle devam edeceğini düşünme.
Herşey güzel olsun senin için... :34:
 
kızım ist.ünv.işletme de okuyor.bugün arkadaşları geldi ders çalıştılar,anlayınca mutlu oluyor.babamız da mükemmel bir baba.o yönden de şanslı kızım .sınıfında bir kız varmış,hiç konuşmuyormuş
kaç kere yanına gitmiş kızım neden böyle sessiz olduğunu sormuş ,herkes gurubunu kurmuş demiş kimse benimle konuşmuyor demiş.sınıfta çoğu kişi de böyleymiş,sanma ki sadece sen böyle hissediyorsun.kızıma sen git hep konuş onunla dedim.
sınavların olduğun da haber ver sana dua okuyacağım.
 
kızım ist.ünv.işletme de okuyor.bugün arkadaşları geldi ders çalıştılar,anlayınca mutlu oluyor.babamız da mükemmel bir baba.o yönden de şanslı kızım .sınıfında bir kız varmış,hiç konuşmuyormuş
kaç kere yanına gitmiş kızım neden böyle sessiz olduğunu sormuş ,herkes gurubunu kurmuş demiş kimse benimle konuşmuyor demiş.sınıfta çoğu kişi de böyleymiş,sanma ki sadece sen böyle hissediyorsun.kızıma sen git hep konuş onunla dedim.
sınavların olduğun da haber ver sana dua okuyacağım.
sınavlarım başladı o kadar kötüyüm ki annem aradı telefonda bayaağı bi kavga etti aramasaydı bundan iyiydi aradığında halimi hatrımı içten sorup iyi mi kötü mü olduğumu soracağına başlıyor çemkirmeye sürekli yargılıyor hiç bişey demeyeyim diyorum telefonda o da olmuyor üstümden atmak için ses tonumu yükseltiyorum mecburen her zamnki yaptığı gibi haksız olduğunu yanlış yaptığını kabul etmiyor ben kendimi değiştirememm sen kendini değiştireceksin diyor bunu yüksek sesle diyor bağıra bağıra bi sefer de annnemin ağzından benim hakkımda sevgi sözcüğü çıksın istiyorum sadece kızdığında oda kinaye olsun diye '' anneciiğiiimm der o kadar yoksa sürekli yargılar insanın karakterini eleştirir ben değişmicem sen kendini değiştireceksin diyor sürekli telefonda benim de kendimde gördüğüm hatalr var ama o değişmeyecem deyince ben de diyorum değişmeyecem diye o kadar kötüyüm ki kendime kötü şeyler yapmaktan korkuyorum nolur bana bi çıkar yol gösterin kendime zarar vermekten korkuyorum nolur Ankaradayım nereye gideyim en acil şu anda psikolog olsa gidicemm tam da sınv zamanım kafamı veremiyorum çok üzülüyorum zaten cumartesi pazar da aramıştı yine kavga ettik yine aynı şeyleri söyledi o zaman da kafam takıldı çalışamadım nolur bana yardım edin işin içinden çıkamıyorum kafamı derse veremiyorum acilen birileriyle yüz yüze konuşup rahatlamam lazım. bir profesyonele başvurmam lazım ama çok acil bugün olsa ne güzel olur acaba arayıp istediğimiz yere gelen bi psikolog yok mudur onlar da çokp ara istiyolar buraya yazmkal olmuyor yazarken çünkü aklıma geliyor dahakötü oluyorm.
 
Back