Eşim narsist mi emin olamıyorum yardım?

Annem narsist olduğu için benim böyle bir seçim yapma ihtimalim yüksekmiş ve bazen anneme benzetiyorum hareketlerini.Ben eleştiriye açığım zaten düzeltmem gereken yerleri düzeltmeye çalışıyorum.Narsist olup olmaması önemli çünkü narsistler düzelmiyor.Ben tecrübeli arkadaşlardan fikir almak istedim.Benim eski konumda annemi de çok savunanlar olmuştu ama bir psikolog beni anlamıştı ve annemin duygusal istismar yaptığını söylemişti ben ondan sonra araştırmıştım o zamana kadar haberim yoktu böyle bir şeyden.şimdi burada da belki beni anlayan biri çıkar diye düşünerek yazdım
Dünya nüfusu içerisinde yani yaklaşık 5 milyar insanın içinde sadece 150 bini narsist ( bu konuda Gülcan Özer' in harika videoları var) çok nadir rastlanan bir bozukluktur öyle bir kişinin hayatına üç tane denk gelmesi mümkün değil. İnternetten dolma psikoloji zırvalarını bir yana bırakın, hiç görmediği annenize de bilmem ne kişilik bozukluğu mevcut diyen psikoloğunuzu da değiştirin. Ciddi bir kurumdan destek alın haliniz çok hoş görünmüyor.
 
Dünya nüfusu içerisinde yani yaklaşık 5 milyar insanın içinde sadece 150 bini narsist ( bu konuda Gülcan Özer' in harika videoları var) çok nadir rastlanan bir bozukluktur öyle bir kişinin hayatına üç tane denk gelmesi mümkün değil. İnternetten dolma psikoloji zırvalarını bir yana bırakın, hiç görmediği annenize de bilmem ne kişilik bozukluğu mevcut diyen psikoloğunuzu da değiştirin. Ciddi bir kurumdan destek alın haliniz çok hoş görünmüyor.
Psikolog annemin narsist olduğunu söylemedi ki duygusal istismar yaptığını söyledi.Çocuklukta neye maruz kaldıysak seçimlerimizi maalesef ona göre yapıyoruz beyin yarım kaldığı şeyi tamamlamak istiyor.Denk gelme diye bir şey yok seçimlerimizi kendimiz yapıp çekiliyoruz
 
Eşiniz narsist değil sadece ilginin onda kalmasını istiyor ve huysuz. Benim eşimde böyle her şeyin en iyisini o eleştiri kaldırmaz. Sebebi ise gözlemlediğim kadarıyla çocukken çok ilgisiz ve sevgisiz bırakılması. Zaten ailesi sevgisiz olduğu için doğal esinizinde böyle bir durumu mu var
 
Belki beni hatırlayanlar olur bilemiyorum.4 sene önce girmiştim en son ama şifremi unutmuşum aynı üye adıyla bir harf fazladan yazarak üye oldum tekrar.Özet geçeyim.
Eşimle evleneli 6 sene oldu.Kızım var 4 yaşında.Şimdi oğlum oldu 2 aylık bebek.Evlendiğimizde annem bizimle kaldı ve kızıma baktı.İlk zamanlar annem dolayısıyla çok huzursuzdum bir şeyler ters gidiyordu ama anlam veremiyordum.Benim her şeyim annemdi çünkü kazandığım meslek bile annemi şöyle gururlandıracağım anneme şu imkanları vereceğim üzerineydi.Annemle ilgili burada olumsuz bir konu açıp vicdan azabı duyduktan sonra konuyu kapattırmak istemiştim.(Cümleler devrik olabilir oğlumu sallamadığım her an uyanıyor).Şimdi ise annemle ilgili olumlu cümle kurmak gelmiyor içimden.Annemin narsist olduğunu kabullenmek çok zor oldu.Bir sürü kitap okudum bununla ilgili.Olunca da çok fena uzaklaştık.Aynı evde bulunmuyoruz artık ama eşimle dublex ev tercih edip aldık katları ayırıp onu üste yerleştirdik.Kızım çok fena anneanneci.Sürekli yanına çıkmak istiyor.Onun dışında çok görüşmüyoruz artık.Görüştüğümüzde de tartışıyoruz ya zaten ben kaçıyorum aynı ortamda bulunmaktan.Eski konularda annemi övmüşüm ki siz bana onu savunun ve ben bununla yüzleşmek zorunda kalmayayım diye.Bu arada annem yaptıklarını hep yüzüme vurduğu için lanet olsun dedim ikinci çocuğuma kendim bakıcam ücretsize ayrılıcam dedim kızım da kreşe gidiyor.Annem yine de üst katta olmayı tercih etti sorsak bizim için buradadır.Üst kattan istesek yüksek kira geliri elde ederiz ama maalesef hala benden şikayetçi ben kötü evladım.
Neyse Şimdi acaba diyorum eşim de mi aynı ben annem gibi birini seçmiş olabilir miyim?
Şöyle ki ben psikoloğa gittiğimde tek seans gittim hemen bıraktım bu arada.Şemanı eski sevgilinle değiştirmişsin ve eşini seçmişsin dedi.Eşimden önceki sevgilim narsistti zor ayrılmıştım.Ama ayrılığın acısını atmadan eşimle tanıştım ve evlendik.Eşimi 10 senedir tanıyorum.Şuan tabi lohusalığı da atamadım ama.
Özet olarak eşim şöyle.Beni üzdüğünde gözlerinde hüzün görmüyorum özür de dilemez.Gelir laf atar şakalaşırız öyle yokmuş gibi davranırız.Hoşlanmadığım şeyleri tekrar yapmamaya özen gösterir tekrarlamaz fakat dediğim gibi kendisini hep haklı görür özür dilemez.Bir eleştiride bulunduğumda şakayla karışık olsa bile hemen sinirlenir ben bir söylersem o on söyler.Ev işlerinde çok yardımcı olur ama bunu herkes de bilir gelen de görür görmeyene anlatır.Herkes de över.Normal sohbet edemiyorum artık mutlaka inatlaşmaya döndürüyor artık tersi bir şey söyleyecek diye konuşasım gelmiyor konuşmasam uzaklaşacağız diyorum her türlü sıkıntı.Anlatır anlatır ama pek dinleyemez benimle ilgili olan olaylara anlattıklarıma ilgi duyduğunu hissetmem.Konuyu kendime çevirsem bile lafı çevirir kendine getirir.Bir şeyi şöyle yap desem öyle yapcam da zaten,o Allahın emri de,o öyle zaten,o önemli değil de…Gibi cümleler kurar.Her seferinde içimden söverim ee ne önemli diye laf vururum bu sefer huysuz oluyorum.Yani bana demek istiyor ki sen boş konuşuyorsun alttan alttan.bu sefer sinir basıyor bana ara ara patlıyorum.Arkadaşlarla takılıyoruz bakıyorum gözlemliyorum takılıyorlar birbirlerine eleştiriyorlar benimki hemen huzursuzlanır.Geçen benden soğudun mu ben hep böyleydim dedi.Evet vardı hep sen diye suçlamaları kendini haklı görmeleri ama her konuşmamız inatlaşmaya gitmiyordu artık ben de onun gibi olmaya başladım sinir oluyorum çünkü ben de inatlaşıyorum.Haklı çıkmak için çocuk gibi yalanlar da söylüyor hatası görünmesin diye.4 yaşındaki kızım da yapıyor aynısını öyle saçmalıyor.mesela yolu şaşırdı diyelim navigasyon açıyor ya hee şimdi hatırladım diyor hatırlamadın navigasyon açtın desem ya ben onu emin olmak için açtım gibi…
Olumlu neyi var peki derseniz sevgisini gösterir yüceltir över evde yardımcı olur yüzüm Gülsün diye uğraşır bir şey istiyorsam yapmak ister şefkat gösterir hadi şunu yapalım dersem hayır demez genelde hep evet der şartlar müsait değilse zorlar yine de istediğimi yapar.Aileleri ayırmaz kendi ailesine nasılsa benimkine de öyledir benden çok arar.Ben eleştirmezsem ya da kırıldığım şeyi söylemezsem o tartışma çıkarmaz bir şeylere takılmaz alınsa bile anlık suratı düşer sonra normale döner.
İkinci çocuktan sonra biraz uzaklaştık eskiden bana çocukmuşum gibi ilgi gösterirdi ama ben de çok sinirli davranıyorum gerçekten her söylediğime muhalefet olması beni çıldırtıyor artık.
Annemden dolayı bilinçaltında eşimi narsist seçmiş olabilir miyim?
Aklınız çok karışmış. Birincisi anneniz neden halen sizin yanınızda yaşıyor ? İkincisi ikinci çocuk kararını verirken ki motivasyonunuz neydi ? Bence siz eşinizden gayet memnunsunuz . Lohusaligin da verdiği etki ile eşinize cephe almanız normal birçok kadında bu oluyor . Anneniz ve eşiniz arasında kurduğunuz alakayı devam etseydiniz terapide çözerdiniz burada size çok anlamlı açıklamalar yapacak uzmanlığı olduğunu sanmıyorum kimsenin ki zaten bu konular kisiseldir terapide konuşulması gerekir burdan kimse anlayamaz sadece yorum yapabilir. Suanda istediğiniz şey eskisi gibi sevilmek ilgi görmek ama bu biraz zaman alabilir çünkü 2 çocuk var artık zaman da kısıtlı oluyor haliyle bir süre kendinize izin verin bence
 
Niye sürekli çocukları öne sürüyorsunuz çocuktan sonra anlaşamayıp ayrılan yok mu

Çocuktan sonra anlaşamamazlık değil ki sizin yaşadığınız. İki tane çocuk doğurup sonra acaba bu adamla olur mu diyorsunuz. Bende size diyorum ki narsist olup olmadığını bir zahmet çocuklar olmadan önce değerlendirseydiniz. Çocukların narsist bir babaları olmazdı, ilerde berbat bir psikolojileri de olmazdı.
 
Eşiniz narsist değil sadece ilginin onda kalmasını istiyor ve huysuz. Benim eşimde böyle her şeyin en iyisini o eleştiri kaldırmaz. Sebebi ise gözlemlediğim kadarıyla çocukken çok ilgisiz ve sevgisiz bırakılması. Zaten ailesi sevgisiz olduğu için doğal esinizinde böyle bir durumu mu var
Çok zor siz nasıl idare ediyorsunuz
 
Çocuktan sonra anlaşamamazlık değil ki sizin yaşadığınız. İki tane çocuk doğurup sonra acaba bu adamla olur mu diyorsunuz. Bende size diyorum ki narsist olup olmadığını bir zahmet çocuklar olmadan önce değerlendirseydiniz. Çocukların narsist bir babaları olmazdı, ilerde berbat bir psikolojileri de olmazdı.
Tmm önceden değerlendirememişim evet napalım şimdi geri mi döndüreyim zamanı?Dışarıdan konuşmak yargılamak her zaman kolay.
 
Aklınız çok karışmış. Birincisi anneniz neden halen sizin yanınızda yaşıyor ? İkincisi ikinci çocuk kararını verirken ki motivasyonunuz neydi ? Bence siz eşinizden gayet memnunsunuz . Lohusaligin da verdiği etki ile eşinize cephe almanız normal birçok kadında bu oluyor . Anneniz ve eşiniz arasında kurduğunuz alakayı devam etseydiniz terapide çözerdiniz burada size çok anlamlı açıklamalar yapacak uzmanlığı olduğunu sanmıyorum kimsenin ki zaten bu konular kisiseldir terapide konuşulması gerekir burdan kimse anlayamaz sadece yorum yapabilir. Suanda istediğiniz şey eskisi gibi sevilmek ilgi görmek ama bu biraz zaman alabilir çünkü 2 çocuk var artık zaman da kısıtlı oluyor haliyle bir süre kendinize izin verin bence
En güzel siz yazmışsınız çok güzel ifade ettiniz.Duygusal zekanız ilaç gibi geldi.
 
Güncel:Beni suçlayanlara tekrar sorarım.
Bugün arkadaşlar geldi.Eşim bebeği uyuturken bebek tvye bakıyor yazık diğer tarafa çevir dedi kadın.Eşim 2 aylık bebek nereden görecek dedi.Arkadaş görüyorlar ışığı zararlı gelir dedi.Eşim de biz ışığı kapatıyoruz da gözünü yormasın diye tv ışığı loş yapıyor oydu buydu derken arkadaşım tmm demek zorundayım yoksa konu bitmeyecek diye pes etti.Sonra bana döndü artık tamam demek zorunda kaldım dedi.Siz öyle bir yazıyorsunuz ki gerçekten ben abarttım herhalde bende sorun var diyorum ama bunu başkaları da fark ediyor


Belki beni hatırlayanlar olur bilemiyorum.4 sene önce girmiştim en son ama şifremi unutmuşum aynı üye adıyla bir harf fazladan yazarak üye oldum tekrar.Özet geçeyim.
Eşimle evleneli 6 sene oldu.Kızım var 4 yaşında.Şimdi oğlum oldu 2 aylık bebek.Evlendiğimizde annem bizimle kaldı ve kızıma baktı.İlk zamanlar annem dolayısıyla çok huzursuzdum bir şeyler ters gidiyordu ama anlam veremiyordum.Benim her şeyim annemdi çünkü kazandığım meslek bile annemi şöyle gururlandıracağım anneme şu imkanları vereceğim üzerineydi.Annemle ilgili burada olumsuz bir konu açıp vicdan azabı duyduktan sonra konuyu kapattırmak istemiştim.(Cümleler devrik olabilir oğlumu sallamadığım her an uyanıyor).Şimdi ise annemle ilgili olumlu cümle kurmak gelmiyor içimden.Annemin narsist olduğunu kabullenmek çok zor oldu.Bir sürü kitap okudum bununla ilgili.Olunca da çok fena uzaklaştık.Aynı evde bulunmuyoruz artık ama eşimle dublex ev tercih edip aldık katları ayırıp onu üste yerleştirdik.Kızım çok fena anneanneci.Sürekli yanına çıkmak istiyor.Onun dışında çok görüşmüyoruz artık.Görüştüğümüzde de tartışıyoruz ya zaten ben kaçıyorum aynı ortamda bulunmaktan.Eski konularda annemi övmüşüm ki siz bana onu savunun ve ben bununla yüzleşmek zorunda kalmayayım diye.Bu arada annem yaptıklarını hep yüzüme vurduğu için lanet olsun dedim ikinci çocuğuma kendim bakıcam ücretsize ayrılıcam dedim kızım da kreşe gidiyor.Annem yine de üst katta olmayı tercih etti sorsak bizim için buradadır.Üst kattan istesek yüksek kira geliri elde ederiz ama maalesef hala benden şikayetçi ben kötü evladım.
Neyse Şimdi acaba diyorum eşim de mi aynı ben annem gibi birini seçmiş olabilir miyim?
Şöyle ki ben psikoloğa gittiğimde tek seans gittim hemen bıraktım bu arada.Şemanı eski sevgilinle değiştirmişsin ve eşini seçmişsin dedi.Eşimden önceki sevgilim narsistti zor ayrılmıştım.Ama ayrılığın acısını atmadan eşimle tanıştım ve evlendik.Eşimi 10 senedir tanıyorum.Şuan tabi lohusalığı da atamadım ama.
Özet olarak eşim şöyle.Beni üzdüğünde gözlerinde hüzün görmüyorum özür de dilemez.Gelir laf atar şakalaşırız öyle yokmuş gibi davranırız.Hoşlanmadığım şeyleri tekrar yapmamaya özen gösterir tekrarlamaz fakat dediğim gibi kendisini hep haklı görür özür dilemez.Bir eleştiride bulunduğumda şakayla karışık olsa bile hemen sinirlenir ben bir söylersem o on söyler.Ev işlerinde çok yardımcı olur ama bunu herkes de bilir gelen de görür görmeyene anlatır.Herkes de över.Normal sohbet edemiyorum artık mutlaka inatlaşmaya döndürüyor artık tersi bir şey söyleyecek diye konuşasım gelmiyor konuşmasam uzaklaşacağız diyorum her türlü sıkıntı.Anlatır anlatır ama pek dinleyemez benimle ilgili olan olaylara anlattıklarıma ilgi duyduğunu hissetmem.Konuyu kendime çevirsem bile lafı çevirir kendine getirir.Bir şeyi şöyle yap desem öyle yapcam da zaten,o Allahın emri de,o öyle zaten,o önemli değil de…Gibi cümleler kurar.Her seferinde içimden söverim ee ne önemli diye laf vururum bu sefer huysuz oluyorum.Yani bana demek istiyor ki sen boş konuşuyorsun alttan alttan.bu sefer sinir basıyor bana ara ara patlıyorum.Arkadaşlarla takılıyoruz bakıyorum gözlemliyorum takılıyorlar birbirlerine eleştiriyorlar benimki hemen huzursuzlanır.Geçen benden soğudun mu ben hep böyleydim dedi.Evet vardı hep sen diye suçlamaları kendini haklı görmeleri ama her konuşmamız inatlaşmaya gitmiyordu artık ben de onun gibi olmaya başladım sinir oluyorum çünkü ben de inatlaşıyorum.Haklı çıkmak için çocuk gibi yalanlar da söylüyor hatası görünmesin diye.4 yaşındaki kızım da yapıyor aynısını öyle saçmalıyor.mesela yolu şaşırdı diyelim navigasyon açıyor ya hee şimdi hatırladım diyor hatırlamadın navigasyon açtın desem ya ben onu emin olmak için açtım gibi…
Olumlu neyi var peki derseniz sevgisini gösterir yüceltir över evde yardımcı olur yüzüm Gülsün diye uğraşır bir şey istiyorsam yapmak ister şefkat gösterir hadi şunu yapalım dersem hayır demez genelde hep evet der şartlar müsait değilse zorlar yine de istediğimi yapar.Aileleri ayırmaz kendi ailesine nasılsa benimkine de öyledir benden çok arar.Ben eleştirmezsem ya da kırıldığım şeyi söylemezsem o tartışma çıkarmaz bir şeylere takılmaz alınsa bile anlık suratı düşer sonra normale döner.
İkinci çocuktan sonra biraz uzaklaştık eskiden bana çocukmuşum gibi ilgi gösterirdi ama ben de çok sinirli davranıyorum gerçekten her söylediğime muhalefet olması beni çıldırtıyor artık.
Annemden dolayı bilinçaltında eşimi narsist seçmiş olabilir miyim?
Bence eşiniz narsist değil karakteri böyle yani şahsına münhasır bir insan diyebiliriz herkesin olumlu tarafları ve olumsuz tarafları vardır eşinizin de var ama olumlu tarafları da çok güzel bence bir şemaya uydurmaya çalışmayın öyle kabul edin derim ben
 
Açılın ben geldim. Eşinizi narsist bulmadım çünkü benim eşim de aynı huylara sahip biri ve terapiste de gittik. Benim kocam keskin cümleler kurardı mesela. Hayat onun için ya beyaz ya siyahtı. Günlük sohbetlerde onunla aynı fikirde olmamam onun için alay konusuydu. Birkaç bilimsel sohbette onun ağzının payını versem de bu sefer de ben öyle dememiştim ki falan diyip sıyrılmaya çalışırdı. Tek seansla hiçbir derdinize çare bulamazsınız. Eşinizin üslup sorunu varsa sizde de birtakım sorunlar çıkacaktır. İkiniz de birbirinizi kışkırtıyor olabilirsiniz. Çocuk konusunda ben de çok hassasım, iletişiminiz bu kadar kırılgansa çocuğunuz daha da büyümeden sorunu çözün yoksa gerçekten bu saldırıları hakeden bir pozisyona düşersiniz
 
Emin olun burdaki kadınların çoğunda benzer sorunlar var. Olan çocuklara oluyor. Sitem sadece bu yüzden.
Tmm ama ben annesi babası hiç anlaşamayan her gün kavga eden ebeveynlerin çocuğuydum.Ben eşimle kırk yılda bir kavga ederim saygımızı sevgimizi kaybetmedik çok şükür.Sadece bazı özellikleri beni zorladı acaba narsist olabilir mi diye fikir almak istedim.Ama sanırım olumlu özellikleri de narsist olmadığını gösteriyor.Hatta bunu sorgulamamın sebebi de benim yaşadığımı çocuklarım da yaşamasın hala daha acaba benim evliliğim nasıl doğru mu seçim yaptım diye takıntılarım var.Evlilik kararını da çok zor verdim.
 
Açılın ben geldim. Eşinizi narsist bulmadım çünkü benim eşim de aynı huylara sahip biri ve terapiste de gittik. Benim kocam keskin cümleler kurardı mesela. Hayat onun için ya beyaz ya siyahtı. Günlük sohbetlerde onunla aynı fikirde olmamam onun için alay konusuydu. Birkaç bilimsel sohbette onun ağzının payını versem de bu sefer de ben öyle dememiştim ki falan diyip sıyrılmaya çalışırdı. Tek seansla hiçbir derdinize çare bulamazsınız. Eşinizin üslup sorunu varsa sizde de birtakım sorunlar çıkacaktır. İkiniz de birbirinizi kışkırtıyor olabilirsiniz. Çocuk konusunda ben de çok hassasım, iletişiminiz bu kadar kırılgansa çocuğunuz daha da büyümeden sorunu çözün yoksa gerçekten bu saldırıları hakeden bir pozisyona düşersiniz
Terapistin size bir önerisi oldu mu hiç benim işime yarayacak
 
Terapistin size bir önerisi oldu mu hiç benim işime yarayacak
Tek bir öneri asla veremez. Genel olarak iki tarafın da bazı hareketlere dikkat etmesi gerek. Adam kötü niyetli değil mesela siz gıcık kapmışsanız sert tepkilerle daha da saçma hal alır. Bana bu şekilde değil de şu şekilde söyler misin diye rica edin her seferinde. Kendi de sizi kırmak istemiyosa dikkat eder, dikkat edemiyosa da her seferinde özür dilerim diyip cümlesini düzgün şekilde söyler bu sefer zaten sorun çıkmaz ama bunu tek taraflı düşünmeyin. İki taraf da birbirinin hissini önemsemeli
 
Narsistleri en iyi mimiklerinden tanırsınız. Çoğu zaman yüzlerinde rahatsız edici bir sırıtma ifadesi olur. Hasta olduğunuzda size bakmazlar, durumunuza alaycı yaklaşırlar. Çok kıskanç olurlar. Eleştriye tahammül edemezler. Sizi kontrol etmeye çalışırlar, sürekli özel sınırlarınızı ihlal ederler.

Yüz mimikleri çok belirleyicidir
 
Tek bir öneri asla veremez. Genel olarak iki tarafın da bazı hareketlere dikkat etmesi gerek. Adam kötü niyetli değil mesela siz gıcık kapmışsanız sert tepkilerle daha da saçma hal alır. Bana bu şekilde değil de şu şekilde söyler misin diye rica edin her seferinde. Kendi de sizi kırmak istemiyosa dikkat eder, dikkat edemiyosa da her seferinde özür dilerim diyip cümlesini düzgün şekilde söyler bu sefer zaten sorun çıkmaz ama bunu tek taraflı düşünmeyin. İki taraf da birbirinin hissini önemsemeli
Haklısınız bu şekilde değil de şu şekilde söylesen diyim
 
X