Ya Evlenelim Ya Ayrılalım Dedim

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Güncelleme 13.sayfada

merhaba,öncelikle uzun bi konu olacak neredeyse her konum gibi, okuyanlara şimdiden teşekkür ederim. Her konumda belirttiğim gibi benim 3 senelik bir ilişkim var ve yaklaşık 2.5 senedir de birlikte yaşıyoruz. Oldukça mutlu bi ilişkimiz var ufak tefek problemlerimiz olsa da içimde yara olan bişey olmadı şimdiye kadar. Şöyle ki bu birlikte yaşadığımız süre içinde konusu açıldığında sevgilim "ben şuan evliliğe hazır değilim" diyodu ki haklıydı da çünkü ben henüz öğrenciydim, işim yoktu tek maaşla geçiniyoduk. Çok da kafama takmadım açıkçası zamanı gelince olur diye düşünüyodum çünkü kendisi bana "ben kesinlikle evlilik düşünmüyorum" demedi hiç bi zaman, o da zamanı gelince olur sinyalini verdi yoksa ben de beklenti içine girmez ona göre hareket ederdim. Neyse son zamanlarda evlilik konusunu açmaya başladım çünkü artık mezun oldum, çalışıyorum, ailemin büyük bi kısmı birlikte yaşadığımızı biliyo bilenler gelip gittikçe laf sokuyo, bilmeyenlere tadımız kaçmasın diye yalan söylüyorum... Önceleri çok takılmıyodum bunlara ama ben evlilik konusunu açmaya başladıkça sevgilimin adeta kulaklarını kapatarak kaçması beni aşırı rahatsız etmeye başladı... Elbette herkes evlenmek zorunda değil, istemeyen baştan söyler ben evlilik düşünmüyorum diye ben de sonuna kadar saygı duyar çekilirim. Ama bu konuyu konuşmamız olumlu ya da olumsuz bi karara varmamız gerekiyodu ama bu şekilde ben konuşalım dedikçe onun kaçması sanki ben evlilik için, biri beni "alsın" diye yanıp tutuşuyorum da sevgilim de beni başından savıyomuş gibi bi izlenim oluşmaya başladı. Ama bunu yaparken dediğim gibi kapıyı kapatmadı hiç bi zaman, sürekli "ya tamam bunları konuşuruz şimdi üstüme gelme" modunda. Ama ben anladım ki bu adam 2 sene önce de bu moddaymış, şuanda da bu modda sadece eskiden gözüme batmıyomuş erken olduğu için, bi arpa boyu yol kat edememiş. Bi 2 sene sonra da böyle olucak. Geçen akşam konuyu açtığımda "yeter ya evlenmiyorum işte evlenmiyorum" dedikten sonra bende kayış koptu. Son sözün bu mu dedim, omuz silkti ben de peki deyip kalktım bavulumu topladım. Bu panik oldu tabi gitme konuşalım falan filan. Dedim artık kararını vericeksin ya evlenelim diyceksin ya da bırak ben yoluma bakiym, senelerimi senin ağzının içine bakarak huzursuz bi şekilde geçiremem dedim. Ki blöf yapmadım gayet ciddiydim, çünkü bu adam 1 sene sonra da aynı olucaksa, 1 sene ya da 5 sene sonra bu ilişki bi yere gitmiyo diye ayrılıp ağlıycağıma, şimdi ayrılırım 1 sene sonra iyileşmiş olurum... Şimdi 2 gündür ağlıyo evlenmek istemediğin için mi ağlıyosun diyorum hayır iki seçeneği de değerlendiriyorum ayrıldığımızı düşündükçe ağlıyorum sen benim hayatımsın ben senden ayrılamam karar vermek istemiyorum diyo. Ki 3 senedir beraber ilk defa karşımda hüngür hüngür ağladığını görüyorum. Yaşadığı o kararsızlığı da anlıyorum çünkü evlilik korkusu var, gelecek korkusu var, evlendikten sonra baklava desenli süveteriyle tekli koltukta gazete okuyan göbekli bi adama dönüşüceğini falan sanıyo. Halbuki ben de hayallerimden vazgeçmiş değilim ki, benim de hala gerçekleştirilicek hayallerim var ve o bana yurt dışına eğitime gidicem falan dese bile üzülürüm ama sen evli adamsın otur oturduğun yerde diycek bi insan değilim. Şimdi bazen durup durup soruyo, "peki aileler ne zaman tanışır, süreç nası gelişir" falan diye yılbaşına doğru tanışırlar diyorum, mayısta tanışsalar olmaz mı diyo. Kendi kafasında oturtmaya çalışıyo ben de ona yardımcı olmak için elimden geleni yapıyorum. Karşımda beni sallamayan, değer vermeyen kötü niyetli bi insan olsa 1 dakika daha katlanmam ama bu adamın beni ne kadar sevdiğini biliyorum, bi gün küs kalsak nası mutsuz olduğunu birlikteyken gözlerinin içinin nası güldüğünü biliyorum. Sadece onun bu korkularına nasıl derman olurum onu bilmiyorum, çünkü aksi taktirde kendi geleceğim için yüreğimi burda bırakıp çekip gitmem gerekicek... Bi akıl verin nolur ben bu adamla ne yapayım
Sizinle evlenecektir ama her olumsuzlukta sen zorladin diyecektir
 
Benim düşüncem; hani beraber yaşıyorsunuz ya bi nevi evli gibisiniz bunun verdiği rahatlık olabilir
Çünkü her an yanındasın
Ayrı yaşıyor olsanız evlenmek beraber uyumak beraber zaman geçirmek için evliliği daha çok düşünürdü
Nasılsa birlikteyiz bi imza mı yani mesele? Diye düşünüyor olabilir.
Mesele bi imza değilse atsın imzayı , değişen bir şey olmayacak zaten ?
 
Düşünmesi normal. Aynı evde yaşamakla evlilik aynıdır düşüncesi yanlış. Evlilik başka bir bakış açısı sorumluluk getiriyor birçok insan için. Ha ben katılmıyorum ama birçok insan için öyle. Düşünmesi normal. Sen de haklısın. Kafasında tartıyor. Birbirinizi sevdiğiniz belli. İletişiminiz de çok hoş ve saygılı geldi bana. Birçok Türk ailesinden farklı. Sonu güzel olur umarım ☺️ evlilik korkusu bende de vardı. Şimdiki eşim beni yıllarca bekledi ve biz de aynı evde yaşıyorduk. Şükür korktuğum gibi olmadı. O da yaşayıp görecek. Bence sizde o karşılıklı saygılı iletişimi kıracak potansiyel var

Konunun üzerinden bir seneden fazla zaman geçmiş. Ne oldu konu sahibi, korona falan dedi de bir sonraki mayısa mı kaldı sizin tanışma işi?

Ne oldu kiz evlendiniz mi?

Merak ettim bende simdi... 😅

Merhaba hanımlar ilginize teşekkür ediyorum ve konumu hortlatan hanfendiye de burdan öpücükler gönderiyorum 😂

Gelişmelere gelince, hayır evlenmedik. Başka bi konumda bahsetmiştim sonraki olaylardan aslında. O konuşmadan bikac gün sonra sevgilim yapamiycagini, kendini hazır hissetmediğini ama ayrılmak istemediğini falan söyledi iste. Ben ayrılmak istedim ama açıkçası yapamadım, cesaret edemedim. Sonra bikac ayrılık girişimimiz daha oldu geçen bı senede,anladık ki ne onda ne de bende birbirimizden ayrılacak g.t yok afedersiniz. Şuan hala birlikteyiz, fakat birlikte yaşamıyoruz, evimiz hala açık bı şekilde duruyo ama o ailesiyle ben de kendi ailemle yaşıyorum ve iş arıyorum. 12-13 günde bir kendi evimizde buluşuyoruz. Aramızda herhangi bi soğukluk ya da sorun yok. Normalde nasilsak yine öyle devam ediyoruz, mutluyuz. Sadece ben, en azından yakın zamanda benimle evlenmeyecegini bildiğim bı adama hayatımı ipotek ettirmek istemediğini karar verdim, çünkü iş bulamadığım bı şehirde geçen her gün benim için zarardi, o da ev geçindirmenin sorumluluğu üstünden kalkıp para biriktirmeye ve kendini geliştirmek için yollar aramaya basliycagini, bunun ikimize de iyi geleceğini söyledi ve böyle ortak bir karar aldık. Sevgilimi çok seviyorum ama onu hayatimin odagindan çıkardım, tek odagim onunla ya da onsuzken kendi ayakları üzerinde durabilen bı kadın olmak, önüme bakıyorum, iş bulamamış ve belki önümüzdeki zorlu süreçte bulamayacak olsam da geleceğim için planlar yapıyorum, uzun vadede yurt dışı planım var eğer olursa ama artık "acaba x ne der, kabul eder mi" kaygım yok. Sadece evimi ve sevgilimi özlüyorum, tek derdim bu. Bu süreçte olur da ilişkimiz yolunda gider ve sevgilim evliliğe yanasirsa, sabrettigime değdi der yine mutlu olurum. Yok olmaz da ayrılırsak, en azından onun ağzından çıkacak iki kelime için hayatımı daha fazla yok saymadım, diye teselli edicem kendimi.

Gelişmeler bu şekilde. Mutluyum, gelecekten umutluyum ve umuyorum ki ne olursa olsun güçlü bi kadın olucam. Şartlara göre evli ve güçlü bı kadın ya da bekar ve güçlü bı kadın. Ama güçlü bi kadın.
 
Öncelikle üzülme ve dik dur. Kararından bir adım geri atma, sevgilinin yanına eve geri dönme. Zaten senelerdir birlikte yaşıyormuşsunuz, sizi bu zamana kadar tanımış olması ve sizinle evlilik hakkında kafasında bir soru işareti, korku olmaması gerek, çünkü evli bir çift gibi aynı evi paylaşmış, birlikte vakit geçirmiş, birbirinizin tüm hallerine şahit olmuşsunuzdur. Sen sorduğunda hiç korkuya, soru işaretlerine kapılmadan bir imza ile resmiyete dökeriz ne olacak sanki, demesini beklerdim ama maalesef sana öyle bir cevap vermemiş.

Şimdi sana tamam evlenmeyi kabul ediyorum dese, fikrini değiştiren ne oldu, yarın bir gün evlendikten sonra bir tartışmanızda senin zorunla evlendim derse ne hissedeceksin, ne yapacaksın bunları iyi düşün, iyi hesapla.
 
Öncelikle üzülme ve dik dur. Kararından bir adım geri atma, sevgilinin yanına eve geri dönme. Zaten senelerdir birlikte yaşıyormuşsunuz, sizi bu zamana kadar tanımış olması ve sizinle evlilik hakkında kafasında bir soru işareti, korku olmaması gerek, çünkü evli bir çift gibi aynı evi paylaşmış, birlikte vakit geçirmiş, birbirinizin tüm hallerine şahit olmuşsunuzdur. Sen sorduğunda hiç korkuya, soru işaretlerine kapılmadan bir imza ile resmiyete dökeriz ne olacak sanki, demesini beklerdim ama maalesef sana öyle bir cevap vermemiş.

Şimdi sana tamam evlenmeyi kabul ediyorum dese, fikrini değiştiren ne oldu, yarın bir gün evlendikten sonra bir tartışmanızda senin zorunla evlendim derse ne hissedeceksin, ne yapacaksın bunları iyi düşün, iyi hesapla.
Çok teşekkür ederim yorumunuz için. Kafasında kendisini "tam" hissedeceği, tamamlandığını düşüneceği bazı şeyler var sanırım, kariyerinde bı ilerleme kaydetmek, bı evinin ve arabasının olması, hayatta güvencesinin olması falan gibi. Bunlar olmadan evlenmeyecek sanirim. Ya da belki de düpedüz evlilik fobisi var ya da benimle evlenmek istemiyo bilemiyorum. Umrumda da değil açıkçası. Şuan anı yaşıyorum, mutluyum ve kendime odakliyim.

Evlilik konusunda ise kesinlikle sorumluluk kabul etmiyorum, pek çok kadın sırf bu konu yüzünden onu en az 5 kere terkederdi, bense o günden sonra evliliğin konusunu dahi açmadım. Hatta onun kendi annesi bi ara siz napiyosunuz ne evleniyosunuz ne ayrılıyosunuz falan diye ayağa kalktı, ben yine de ona annen doğru soyluyo evlenelim demedim. Bu saatten sonra evlenmek isterse tamamen kendi karariyla olur, ben bu kadar anlayış göstermiş ve hatta taviz vermişken bundan dolayı beni suçlayan adamın alnını karislarim.
 
Her erkek evlılık korkusu yasar bunu yok etmemın tek yolu bu korkunun yerıne kaybetme korkusunu koymak, evlılık korkusun baskın gelecegı ıcın kendı kendıne ıkna olur
 
Merhaba hanımlar ilginize teşekkür ediyorum ve konumu hortlatan hanfendiye de burdan öpücükler gönderiyorum 😂

Gelişmelere gelince, hayır evlenmedik. Başka bi konumda bahsetmiştim sonraki olaylardan aslında. O konuşmadan bikac gün sonra sevgilim yapamiycagini, kendini hazır hissetmediğini ama ayrılmak istemediğini falan söyledi iste. Ben ayrılmak istedim ama açıkçası yapamadım, cesaret edemedim. Sonra bikac ayrılık girişimimiz daha oldu geçen bı senede,anladık ki ne onda ne de bende birbirimizden ayrılacak g.t yok afedersiniz. Şuan hala birlikteyiz, fakat birlikte yaşamıyoruz, evimiz hala açık bı şekilde duruyo ama o ailesiyle ben de kendi ailemle yaşıyorum ve iş arıyorum. 12-13 günde bir kendi evimizde buluşuyoruz. Aramızda herhangi bi soğukluk ya da sorun yok. Normalde nasilsak yine öyle devam ediyoruz, mutluyuz. Sadece ben, en azından yakın zamanda benimle evlenmeyecegini bildiğim bı adama hayatımı ipotek ettirmek istemediğini karar verdim, çünkü iş bulamadığım bı şehirde geçen her gün benim için zarardi, o da ev geçindirmenin sorumluluğu üstünden kalkıp para biriktirmeye ve kendini geliştirmek için yollar aramaya basliycagini, bunun ikimize de iyi geleceğini söyledi ve böyle ortak bir karar aldık. Sevgilimi çok seviyorum ama onu hayatimin odagindan çıkardım, tek odagim onunla ya da onsuzken kendi ayakları üzerinde durabilen bı kadın olmak, önüme bakıyorum, iş bulamamış ve belki önümüzdeki zorlu süreçte bulamayacak olsam da geleceğim için planlar yapıyorum, uzun vadede yurt dışı planım var eğer olursa ama artık "acaba x ne der, kabul eder mi" kaygım yok. Sadece evimi ve sevgilimi özlüyorum, tek derdim bu. Bu süreçte olur da ilişkimiz yolunda gider ve sevgilim evliliğe yanasirsa, sabrettigime değdi der yine mutlu olurum. Yok olmaz da ayrılırsak, en azından onun ağzından çıkacak iki kelime için hayatımı daha fazla yok saymadım, diye teselli edicem kendimi.

Gelişmeler bu şekilde. Mutluyum, gelecekten umutluyum ve umuyorum ki ne olursa olsun güçlü bi kadın olucam. Şartlara göre evli ve güçlü bı kadın ya da bekar ve güçlü bı kadın. Ama güçlü bi kadın.
evlenmiyoruz diye ayrilmadiginiza sevindim. erkek arkadasinizi evlilige zorlamadiginiza da sevindim. hayat evlenmekten ibaret degil. istemeyen kisiyi bir sekilde ikna edip evlenmeyi de dogru bulmuyorum. kendinizi evlilige degil mutlulugunuza fikslemissiniz. su an mutlu oldugunuz gibi yasiyorsunuz. dilerim hayatiniz da gonlunuze gore ilerler.

evlenmek istemedigi icin erkek arkadaslarindan ayrilan 2 arkadasim hala bekarlar. oysa belki ilk etapta uzerine dusmeselerdi zamanla iliskileri evlilige gidecekti. ancak onlar adamlar evlenmek istemiyorlar diye iliskilerini bitirdiler. ben bunu kendine de haksizlik etmek olarak goruyorum. sevdigin, evlenmeyi dusundugun kisiden o evlenmek istemedigi icin severek ayrilmak kendine de haksizlik etmek..zamanla o kisi evlenmeyi dusunebilir ya da diger tarafin duygulari korelebilir.
 
Çok teşekkür ederim yorumunuz için. Kafasında kendisini "tam" hissedeceği, tamamlandığını düşüneceği bazı şeyler var sanırım, kariyerinde bı ilerleme kaydetmek, bı evinin ve arabasının olması, hayatta güvencesinin olması falan gibi. Bunlar olmadan evlenmeyecek sanirim. Ya da belki de düpedüz evlilik fobisi var ya da benimle evlenmek istemiyo bilemiyorum. Umrumda da değil açıkçası. Şuan anı yaşıyorum, mutluyum ve kendime odakliyim.

Evlilik konusunda ise kesinlikle sorumluluk kabul etmiyorum, pek çok kadın sırf bu konu yüzünden onu en az 5 kere terkederdi, bense o günden sonra evliliğin konusunu dahi açmadım. Hatta onun kendi annesi bi ara siz napiyosunuz ne evleniyosunuz ne ayrılıyosunuz falan diye ayağa kalktı, ben yine de ona annen doğru soyluyo evlenelim demedim. Bu saatten sonra evlenmek isterse tamamen kendi karariyla olur, ben bu kadar anlayış göstermiş ve hatta taviz vermişken bundan dolayı beni suçlayan adamın alnını karislarim.
Çok hoş bir üslubun ve olaylara bakış açın var. Duruşunu çok sevdim. Umarım her şey gönlünce olur
 
Merhabalar,

Öncelikle ben hiç muhafazakar biri değilimdir. Evlenmeden önce cinsellik yaşamamayı savunmam. Fakat evlilik önemli değil, zaten birlikte yaşıyorsunuz, ne yapacaksınız evlenip denmesine hiç katılmıyorum.

İlk erkek arkadaşımla 9 yıl sevgiliydik. 5 yılını birlikte yaşayarak geçirdik. Hep okulumuz bitince, işimiz olunca evleniriz derdik. Adam bir türlü evlilik teklif etmedi. Ben de artık planlara başladım onu mu bekleyeceğim diye :) İşimiz oldu, okulumuz bitti nişan oldu falan ama adam bir garip. Yok ben korkuyorum, yok büyük sorumluluk falan. Sonra benden habersiz psikoloğa gitmiş. Görüşmeler sırasında evlilikten değil, benimle evlilikten korktuğunu öğrenmiş :). Geriye dönüp baktığımda evlilik hazırlıkları başladığında ilişkimizde sorunlar olduğunu ama benim görmezden geldiğimi farkettim. Ona da dedim keşke beni sevmediğini nişandan önce söyleseydin de aileleri karıştırmasaydık diye. Neyse dedim olan olmuş :) zararın neresinden dönersek kardır. Kendine iyi bak dedim ayrıldık. Birçok insan da bana her şey evlenmek mi de neden ayrıldınız da (genelde onun ailesi) zaman verseydiniz de falan dediler. Evlenmemek tercih olabileceği gibi evlenmek de bir tercihtir. (Bu arada nafakaymış da bilmemne derseniz diye söylüyorum. Ben onun 2 katı maaş alıyordum ve hep öyle olacaktı. Ayrılırsak nafaka verecek taraf bendim yani. Düğün masrafı falan diyenler için de yazayım :p onun ailesinin durumu kötüydü ve maaşı da dediğim gibi beninkinin çok altında olduğundan düğünü de tamamen ben yapacaktım. Evi de ben geçiriyordum ve harçlık bile veriyordum çalışmaya başlamadan önce. Yani olay erkek tarafının maddi olarak ezilmesi değil.)

Şimdiki eşimle sevgililiği 1 yıl içinde evliliğe taşıdık :) İkimizde muhafazakar değilken yaptık. Nedeni de emin olmamız, birbirimizi sevmemiz. He imzasız sevemez miyiz? Severiz ama ikimizden biri hastaneye düşerse yanına almazlar. Birimizden biri bilincini bir şekilde geçici olarak kaybetse karar verme yetkisi diğerine geçmez. Çocuk istedik, tüp bebeğe başladık. Evli olmasak yapmayacaklardı :) Yani bu kadar çile çekmek yerine neden imzayı atmayalım o zaman? Madem çok basit bir şey? Madem anlamsız? At madem anlamsızsa. Sen yine aynı hayatına devam et ki bizim evlendiğimizde sevgimiz açısından değişen bir şey olmadı, sevgiliyiz hala. Ama ben 700 km uzak bir şehre atanmıştım, evliyiz diye aynı yerde yaşayabilmeye başladık.

Yani evlilik bireyler için aman canım ne olacak olabilir ama toplum baskısı için değil, yasal durumlar için yapılması büyük avantaj. Hatta şöyle diyeyim, avrupada bile evliysen devlet senden daha az vergi alıyor :p evini daha rahat geçindir diye. Düşünün. Bekar - evli farkı devlet gözünde bu kadar büyük. Yani aman ne olacak canım imzaysa atsın o zaman.

Yarı otomatik portakal: evleri ayırarak ve işinin peşinden koşarak çok iyi yapmışsın. Sana iyi geliyorsa ayrılmama kararın doğru ama en ufak bir rahatsızlık hissettiğinde (çünkü ben hissetmiştim evlenmediğimiz için) yol ver gitsin. İnan bana ölüp bittiğin çok sevdiğin adamın 2 ay ağladıktan sonra hatırlamaya çalıştığında yüzünü aklına getiremeyeceksin :p Hayat bu. Senin için büyük fedakarlıklar yapamayacak insanları hayatında tutmak zaman, enerji ve mutluluk kaybı oluyor. Sen daha konusunu açmadan sana evlilik teklifiyle gelecek, sana değer veren hiçbir şeyden korkmayan adamla birlikte ol, ya da hiç kimseyle olma. Çok mutlu bir evliliğin yoksa bekarlık çok daha iyi diyor araştırmalar :) Umarım kendi değerini hep bilirsin ve hep sana çok değer verip seven, senin de çok değer verip sevdiğin insanlarla beraber olursun.
 
Konu sahibi , mutlu olmanıza sevindim.
Ama evlilik kararını karşı tarafın vermesini beklemek, o ‘hadi evlenelim ‘ o zaman dediğinde bu evliliğin gerçekleşecek olması bana çok gurur kırıcı gelirdi, asla yapamazdım bunu. Kararı veren siz de olmamalısınız , ortak olmalı ama bu şekilde tuhaf.
Ben, "hadi benle evlensin artık" diye beklemedigimden öyle düşünmüyorum. Bi konuda bı taraf diğerinden daha çekingen hatta olumsuz olunca, karar da o kişiye kaliyo maalesef. Ben sadece kaçanı kovalamayı bıraktım. Ailem de bu konuda bana baskı yapmayı kesti. Şimdi onun annesi düşünsün.
 
Çok teşekkür ederim yorumunuz için. Kafasında kendisini "tam" hissedeceği, tamamlandığını düşüneceği bazı şeyler var sanırım, kariyerinde bı ilerleme kaydetmek, bı evinin ve arabasının olması, hayatta güvencesinin olması falan gibi. Bunlar olmadan evlenmeyecek sanirim. Ya da belki de düpedüz evlilik fobisi var ya da benimle evlenmek istemiyo bilemiyorum. Umrumda da değil açıkçası. Şuan anı yaşıyorum, mutluyum ve kendime odakliyim.

Evlilik konusunda ise kesinlikle sorumluluk kabul etmiyorum, pek çok kadın sırf bu konu yüzünden onu en az 5 kere terkederdi, bense o günden sonra evliliğin konusunu dahi açmadım. Hatta onun kendi annesi bi ara siz napiyosunuz ne evleniyosunuz ne ayrılıyosunuz falan diye ayağa kalktı, ben yine de ona annen doğru soyluyo evlenelim demedim. Bu saatten sonra evlenmek isterse tamamen kendi karariyla olur, ben bu kadar anlayış göstermiş ve hatta taviz vermişken bundan dolayı beni suçlayan adamın alnını karislarim.
Bencede düşüncende haklısın... Sana bir örnek vereyim r arkadaşım da senin gibi sevgilisine ne zaman evlencez evnelelim ye diye sürekli baskı kurdu adam evliliğe hazır hissetmiyorum dedikçe bizim kız üstüne gitti nişan oldu evlendiler ve 1sene sonra ayrıldılar...Sebeb adam demişki sen evliliği sevgili olmak gibi sandın herdakika dizinin dibinde olucam sürekli beraber birsey ler yapacaz yok öyle diyince bizimki bulutların üstünden yeri çakılmış her tartıştıklarında ben istemedim evlenmek sen istedin sonulç bu ister kal ister baba evine git demiş
 
Bencede düşüncende haklısın... Sana bir örnek vereyim r arkadaşım da senin gibi sevgilisine ne zaman evlencez evnelelim ye diye sürekli baskı kurdu adam evliliğe hazır hissetmiyorum dedikçe bizim kız üstüne gitti nişan oldu evlendiler ve 1sene sonra ayrıldılar...Sebeb adam demişki sen evliliği sevgili olmak gibi sandın herdakika dizinin dibinde olucam sürekli beraber birsey ler yapacaz yok öyle diyince bizimki bulutların üstünden yeri çakılmış her tartıştıklarında ben istemedim evlenmek sen istedin sonulç bu ister kal ister baba evine git demiş
O da ne sacmaymis, sevgiliyken dizinin dibinden ayrılmamış da evlendikten sonra mı zoruna gitmiş. Evlenmeyi ne saniyo bunlar ben anlamıyorum ki, karaktersiz adamın tekiymis
 
Ablacım sen güçlü bir insansın ama bir zaman sonra karşı tarafın korkak, pasif olmasından bıkacaksın. Sizinki gibi hikayelerin sonu genelde şu şekilde oluyor: Kadına ilgi gösteren daha iyi, daha güçlü duruşlu bir erkek çıkıyor. Kadın da hayatboyu bunun mızıldanmasını mı çekicem diyip çıkıp gidiyor evleniyor. O kalan erkekten de kimseye bir b.k olmuyor, mal gibi kaldığıyla kalıyor. İnan bana bu kadar. Korktum aman sorumluluk olmasın diyen mıy mıy mıy erkek çekilmiyor.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X