Merhaba arkadaşlar.Eşime benim arkamda duramamasından kaynaklı kırgınlıklarım olsa da eşimi seviyorum ama ailesinden nefret ediyorum.ben bazı konularda anlatmıştım yaşadıklarımı ama tekrar elimden geldiğince yazacam .sizden ricam sanki kendiniz yaşamışsınız gibi hissederek bana farklı düşünceler sunmanız ki gerçekten dönüm noktasına geldim.eşim evliliğimiz sürecinde kaza geçirdi ..haberi geldiğinde yaşadığına inanmadım ama telde konuşunca içim rahatladı ve beni ailesi evden aldı eşimin kaza yaptığı yere doğru yola çıktık.babası hiç inanmadı yaşadığına sürekli kafasını sağa sola sallıyordu...arabada ben babası annesi ve bir akrabasının oğlu vardı ki o adam arabayı süren kişiydi. beni telden abim arıyor hastanden aldığı bilgileri bana ulaştırıyrdu , abimle konuşurken babası ön taraftan beri kafasını arkaya çevirerek bana bir şey sordu ben de telde konuştuğum için kafamı hayır şeklinde salladım zaten cevap da verseydim hayır diyeceğim bir soruydu...gördü kafamı hayır şeklinde salladığımı ama cevap vermedim diye galiba bana ........ koyiyim dedi ve elini kaldırdı vuracak gibi ..ben de bana bağıramazsın dedim teli kapattık...sonra bana bir sürü daha şeyler : babanın evine gideceksin vs vs vs.....anlatsam sayfalar yetmez ...inanın terbiyesizce tek lafım olmadı ama şu an çok pişmanım ben de küfretseydim bile diyorum yani...neyse kaza yerine vardık eşim gerçekten yaşıyordu başka hastaneye gönderildi biz de o hastaneye geçtik...eşim dediki nerdeyse ölecektim aşkım yalnız bırakacaktım seni ...ben de onun üzerine dedim ki hem de kimlerin eline bırakacaktın...ne oldu ne oldu anlat diyince her şeyi anlattım anladımzaten babam yüzüme bakamıyordu hiç dedi..neyse annesini odada yalnız yakaladığı bir an annesine biraz çıkıştı dışardan duydum ... ama oydu...ben eşime babanla görüşmem ama annenle sorunum yok dedim hep.taburcu olacağımız gün annesini bir görseydiniz..inanamazsınız..bana yapılanlara bire bir şahit olmasına rağmen eşime nasıl saydırıyor..sen bize böyle yaparsan senin çocukların da sana böyle yapar , ağlıyor zırlıyor ki bizim ona yaptığımız hiçbir şey yoktu...taburcu olduktan sonra evimize geçmiş olucaz eşim bana hak verir diye aklı gitti timsah gözyaşlarına başladı anlayacağınız.neyse evimize geçtik ben birgün şehir dışına çıkmam gerekiyordu annesini aradık gelsin eşimle kalsın diye ben de sabah evden çıkarken ses kaydedicisini ayarladım yatak odasına koydum 6 saat boyunca kayıt yaptı.dönünce de dinledim.aman Allahım kocasının bana yaptığı hiçbir şeyi anlatmamış hep beni kötülemiş aileme kadar konuşmuş ki benim ailem bize uzak bir şehirde oturuyor toplasanız evime 3-4 kere gelmişlerdir .eşim aramaz sormz yaz tatilleri geçer gitmez aileme...benimle ilgili olmayan yalanlar da uydurmuş..bunları dinleyince annesini de sildim ..3 senedir sadece eşimi görüyorum ailesinden kimseyle görüşmüyorum.daha bitmedi
eşim babasından Allahtan korkmadığı kadar korkar onlara haber vermeden adım atamaz her gün hem annesini hem de babasını arar hemen hemen her akşam da uğrar..o ses kaydında eşimin annesine olayı sormması ya da annnesinin anlattıklarına tepki vermemesi beni çok sinirlendirdi sürekli kavga eder olduk...ben eşime her zaman dedim ki babana şunu diyebil : baba sn benim karıma küfrettin...eşimin cevabı ise şu oldu hep : ben onlara bir şey söyleyemem onlar silerler beni ben bunu göze alamam....yani hem onlar suçlu hem de onlar silecekler eşimin kafa böyle çalıştı..bir de annesinin babasının onu silmesinden korktuğu kadar benim onu silmemden korkmadı...çok kavgalarımız oldu ben de eşimi bırakıp ailemin yanına kafa dinlemeye gittim.ben gittiğim gibi eşimin üzerinde olan tapuyu eşimden istemişler eşim de bana sormadan tapuyu onlara vermiş.sonra anladım ki zten bana yapılanların sebebi onca küfür hakaretin sebebinin tapu olduğunu...demekki dedim babası oğlunun öldüğünü tapunun bana kalacağını düşünüp beni def etmek istemiş oralardan..hemen ekleme yapmalıyım: biz eşimle evlenirken eşim bana sürekli babam bana ev aldı aileme masraf yaptırtamazsın dedi..beni amcası istemişti amcası babama oğlumuzun evi var işi var vs tarzı cümleler kurdu..ben de ona sürekli diyordum ki tabiki baban yapacağını yaptı ekstra şunu yapın bunu yapın demem ikimiz yaparız her şeyi..ailesinin yaptığı tek şey altın takmak oldu o da benim ailemin taktığı kadar...biz nişanda alyanslar , düğün salonu , gelinlik , damatlık , kuaför ( bizdn kimse yoktu ama onun ablaları ve yiğenlerine kadar ki ablaları karı koca memur onların da kuaför parasını biz ödedik ), ev eşyaları vs aklınıza ne geliyorsa her şeyi eşimle ikimiz yaptık.senelerce borç ödedik, takılarım düğünde takılan paralar maaşlar herşey gitti.ayrıca evlendikten sonra ev bizim diye o eve tadilat yaptırdık 15-20 bin tl harcadık.sonra o kaza olunca sırf benden mal kaçırmak için tapu eşimden alındı.yani ben yaptıklarımla kaldım...tadilat yapmasaydım ya da düğünde ailesine yükü verseydim kenarda en azından 40-50 bin paramız olurdu...yaşadıklaım bunlar arkadaşlar...şimdi asıl fikir almak istediğim şu : Ben büyük ihtimal ATANIYORUM
ve eşim yaşadığımız şehri yazacağımı düşünüyor. ben ise bizim olan tapu bize dönmeden o şehre atanmayı düşünmüyorum.hatta ailesinden uzak kalmak için başka şehri düşünüyorum ama başka şehre gidersek de tapu hepten onların olacak biz en azzından orda oturuyoruz kira vermiyoruz...sizce nasıl bir yol izlemeliyim ? siz bu olayları yaşamış olsaydınız ne yapardınız ? okuyan yorum yapan herkese teşekkürler