- 1 Şubat 2016
- 9.242
- 34.206
- 548
- Konu Sahibi gumushalhal
-
- #321
Kafam çok karışık. Bebeğimi düşündükçe duygusallaşıyorum. Aksi takdirde çok daha güçlü ve özgüvenli davranıp rest çekerdim. Geçmişte hayatıma sıfırdan başladığım, işimi hatta yaşadığım ülkeyi değiştirdiğim zamanlar oldu. Ama annelik psikolojisi çok farklı.Şimdi kırgınsın, kızgınsın ve hayal kırıklığı yaşıyorsun o yüzden duygusal karar verme eğilimin çok yüksek zaten bir de üzerine hamilesin ve az kalmış doğuma. İleride ''ahh'' dememen için biz sana burada yardımcı olmak için bulunuyoruz.
Tamam, eşinle bir süre görüşme, konuşma ve iyice düşün oluır da ayrılma kararı alırsan-en azından şu an için en mantıklı seçenek bu olarak görünüyor- orada kalma fikrini düşün. Oradan buraya geldiğinde sudan çıkmış balığa döneceksin. Ne kadar kötü bir eş dahi olsa evladını görmek isteyecek ve bu mesafelerden dolayı eziyet haline gelecek ve belki sana psikolojik baskı olarak dönecek. O yüzden bebeğini doğurduktan sonra ayrılma kararı alırsan bence orada kalma fikrini bir düşün.
Ailenle görüşebildin mi? Kendini güçlü hissediyorsun değil mi, lütfen hisset
Gerçekten çok minnettar olurum. Acilen bu konuları bilen biriyle konuşmam lazım. Ama confidential olmalı. Yoksa resmi bir adım için beklemek istiyorum. Çok teşekkürlerKonuyu okudum ve durumunuza gercekten uzuldum.Esinizin siddet gosteriyor olmasi kizin sorunundan daha buyuk.Hamilesiniz ustelik..
Sanirim Ingilteredesiniz. Bende 20 yildir Ingilterede yasiyorum. Ablam aile ici siddete yonelik konularda calisan bir yardim kurulusunda calisiyor.Devlete bagli bir kurulus. Dilerseniz ozelden telefonunu yazarim arar en azindan bir fikir alirsiniz.
Burda nasıl bir hayatım olacağını bilmiyoeum. İş, barınma vs.Şimdi kırgınsın, kızgınsın ve hayal kırıklığı yaşıyorsun o yüzden duygusal karar verme eğilimin çok yüksek zaten bir de üzerine hamilesin ve az kalmış doğuma. İleride ''ahh'' dememen için biz sana burada yardımcı olmak için bulunuyoruz.
Tamam, eşinle bir süre görüşme, konuşma ve iyice düşün oluır da ayrılma kararı alırsan-en azından şu an için en mantıklı seçenek bu olarak görünüyor- orada kalma fikrini düşün. Oradan buraya geldiğinde sudan çıkmış balığa döneceksin. Ne kadar kötü bir eş dahi olsa evladını görmek isteyecek ve bu mesafelerden dolayı eziyet haline gelecek ve belki sana psikolojik baskı olarak dönecek. O yüzden bebeğini doğurduktan sonra ayrılma kararı alırsan bence orada kalma fikrini bir düşün.
Ailenle görüşebildin mi? Kendini güçlü hissediyorsun değil mi, lütfen hisset
İlk tartışmamız evleneli bir aydan fazla olmasına rağmrn hala bizim yatağımızda yatmasına çözüm bulmaması yüzündrn çıkmıştı. O zaman da beni sandalyeye fırlatıp üstüme masayı itmişti.Sizi Anlıyorum. Peki babasının böyle davranması bir olayla mı oldu aranızda bşy geçti ondan sonra mı oldu ? Başta kız size karsı nasıldı ?
Tabiki.Merak etmeyin.onlar sadece size izlenemiz gereken yol konusunda bilgi veriyorlar.Daha ileriki durumlarda kalacak yer ve haklariniz konusunda da yardimlari olur.Ama simdilik fikir alisverisi iyi olur.yaziyorum ozelden numarayi.Gerçekten çok minnettar olurum. Acilen bu konuları bilen biriyle konuşmam lazım. Ama confidential olmalı. Yoksa resmi bir adım için beklemek istiyorum. Çok teşekkürler
Her gelişinde mi babasıyla uyumak istiyordu ya da haftada bir akşam falan mı ?İlk tartışmamız evleneli bir aydan fazla olmasına rağmrn hala bizim yatağımızda yatmasına çözüm bulmaması yüzündrn çıkmıştı. O zaman da beni sandalyeye fırlatıp üstüme masayı itmişti.
Her gece bizim yanımızda kalıyprdu. Yani haftanın 4 gecesi. Bunu konuşarak çözemedik bir türlü ve kavgaya dönüştü. En son tartışma da yine aynı sebepten çıktı.Her gelişinde mi babasıyla uyumak istiyordu ya da haftada bir akşam falan mı ?
Burada hata babada dengeyi bulamamış
Çok Sabırlı davranmışsınız ... Hafta bir kere olsa neyse de dört gece ne demek .. Buna çözüm bulması gerekirdi. Son şans olarak eğer o da hala sizinle anlaşmak istiyorsa aile terapisinden yardım almalıHer gece bizim yanımızda kalıyprdu. Yani haftanın 4 gecesi. Bunu konuşarak çözemedik bir türlü ve kavgaya dönüştü. En son tartışma da yine aynı sebepten çıktı.
Yorumlarınız için çok teşekkürler. Dün okuyamadım çünkü eşim telefonu elimden almıştı. Dün evliliğimizin en büyük krizini yaşadık ve şu an eltimde kalıyorum. Dün akşam konuşmak istedi benimle. Ben de kız olmadığı zaman konuşalım ya da onu halasına götür dedim. Halası 3 blok ötede. Kabul etmedi ben de bu şartlar altında konuşmak istemiyorum. Yine bağırmaya başladı. Çatı katındaydık. Aşağıya inmek istediğimi söyledim. Merdivende durup engel oldu ve beni karnımdan itti. Ben de onu ittim. Sonra aşağıya inmeye çalıştıkça beni engelledi. Tshiründen tutup kenara çekmeye çalıştım. Tahirtü yırtıldı. Ama önümden çekilmedi. Tuvalete gitmem gerektiğini söyledim. Altına yap dedi. Enfel olmaya çalışsa da gittim. O da girdi. Kapıyı örtmeyeceğini söyledi. Çünkü benim kendimi birkaç saat tuvalete kilitleyeceğimi söyledi. Ben camı açıp polis diye bağırmaya başladım. Klozetin üzerinden çekip beni yere yatırdı. Ağzımı burnumu kapadı. Nefes alamıyordum. Sonra yüzüme havlu kapattı. Boğulacaktım. Yalvardım bırakması için. Sonra panik atak geçirdim. Ama tuvaletten çıkmama izin vermedi. Yarım saat öylece oturup ağladım. Yatmam gerektiğini söyledim. O ve kızı mutfaktayken yan komşumuz olan eltime geldim. Arkamdan koştu kardeşini itip içeri girdi. Ben kendimi banyoya kilitledim. Biraz konuştuktan sonra gitti. Hala eltimdeyim. Doğuma 5 gün var. Türkiye'ye gidemiyorum. Napacağımı bilmiyorum.
Anne değilim seni bu konuda anlayamam ancak bir kadın olarak bütünüyle senin yerine kendimi koyabilirim. Lütfen iyi düşün sana tuvaletin gelmesine rağmen kabaca altına yap diyen, ağzını kapatıp üzerine çıkarak seni boğmayı göze alan bir adam sence hakikaten düzelebilir mi? Canının hiç mi kıymeti yok, senin varlığın onun varlığından daha mı az kıymetli? Demekki kendinden başkasını düşünmeyen ve dünya kendi ekseninde dönen bir adam var karşında, sence seni anlayabilir mi şu yaşından sonra? Yaşın az değil, bu denli psikopat duyguları bu yaşına kadar besleyen bir adam sence değişebilir mi? Hadi ama biraz mantıklı düşünelim sence bir sabah uyandığında kutsanmış bir şekilde dilediğin koca olabilir mi?Kafam çok karışık. Bebeğimi düşündükçe duygusallaşıyorum. Aksi takdirde çok daha güçlü ve özgüvenli davranıp rest çekerdim. Geçmişte hayatıma sıfırdan başladığım, işimi hatta yaşadığım ülkeyi değiştirdiğim zamanlar oldu. Ama annelik psikolojisi çok farklı.
Bunların hepsini ben de düşündüm. Başlarda çok hoşgörülüydüm. Hatta kızı üzülmesin diye arabada onunla birlikte arkada oturup onu eğlendirmeyw çalışıyordum. Ama ne zaman ki kız yüzünden bana şiddet uygulamaya başladı işte o zaman benim de kızına karşı tüm sevgim bitti.Bir de çocuklar babası ve annesiyle uyuyabilir, sebebi korkuları olabilir, yalnızlıktan karanlıktan veya kabus görmekten korkuyor olabilir, siz sadece kendi açınızdan düşünüyorsunuz o çocuğun ne çektiğini bilemezsiniz. Kaldı ki yanınızda yatsa ne olacak, zaten büyüdüğünde o istemeyecek birlikte yatmayı, şimdi zorla babayla kızı ayırmanın doğruluğuna inanmıyorum, siz de evladınız olunca daha iyi anlarsınız yaşı kaç olursa olsun bebek gibi bakacaksınız eminim.
En kısa zamanda irtibata geçeceğim. Şikayette bulunmak için de profesyonel tavsiye almayı bekliyorum.Çok kızdım ya ..hamile kadını nefessiz bırakmakta ne demek ..iyi bir şey olamamış ..bir arkadaş size telefon numarası gönderdi galiba ..lütfen iletişime geçin o kurumla ..ve de şikayette bulunun ..taviz vermeyin sakın ..
Sikayet etmenden korkuyor. Onun icin bu ayaklari. Kanma sakın.Az önce mesaj atmış. Çok pişman olduğunu, herşeyi mahvettiğini, çok utandığını ve düzeltmek için ne gerekiyorsa yapacağını yazmış.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?