merhaba,
ben çok inanaırım allahın desteğine ve beni yanlız bırakmadığına ..
ama dünden beri halim yok ve artık isyan noktasına doğru ilerliyorum mafoldumben allah affetsin...
dün bebeğimin kontrolünden çıktım, 2100 gram olmuş , topaç diye sevdi doktorumuz bizi, herşey yolunda, NST ye girdim çok minik kasılmalar naapalım idare edicez, korkmaya gerek yok dedi, bna da sevindim... Sonra eşimle bir yemek yedik aylardır ben içerdeyim diyetteyim diye o da asosyalleşti , açık hava güneş iyi geldi bize mutlu mesut evimize dönerken DVD film aldık , eve gidelim çay yapalım falan diye diye geldik ......Geldik ki telesekreterde veterinerin telefon msjı duruyor , acil arayın diye.. Ne oldu yaw diye aradık ve ben oturdum oturacağım yere...
1 hafta evvel kediyi ameliyat ettiriken içimden bir ses ısrar etti bu kadar kan testi yapılacak ameliyat öncesi madem bir de şu kedinin toksoplazmasına bakar mısınız dedim..Temiz olduğuna eminim ama madem bakılyor aradan çıksın dedim. Tüm tahlilleri 1 hafta evvel çıkmıştı ama toksoplazma gec çıkıyormuş..Doktor dedi ki çok yüksek seviyede toksoplazmik ve şu anda geçiriyor kedi....:1shok:Hiçbir belirtisi yok dışardan ama kediyi bir odaya kapatın 12 gün antibiyotik tedavisi başlıycaz siz de acil kendi doktorunuza gidin dedi...Şok içindeyim hala bile, nasıl yani bu kedi dışarı çıkmaz kuru mama yer, başka kedilerle camdan cama hariç bakışmaz bile dedim... Sadece yazlıkta kendi bahçemizde çimenlerin üstüne bıraktık b yaz 3-4 kere o da toplasan yarım saat dedim..Malesef şöyle olmuştur, sizden evvel bir sokak kedisi gelip çmene işemiştir, bu kedi de üstüne yattıysa kapmıştır dedi...Beni mi buldu bu kadar şans , bu kadar sakınmama rağmen herşey beni mi buldu diye veterinere ağlamaya başladım , adam da ürkmüştür muhtemelen...artık sinirlerim gevşedi... etrafımda 8 aylık tatile gidenler, yiyen içenler, hatta atlayıp zıplayanlar, 41. haftasına girmiş daha doğumu başlamamış caddede 1 saat yürüyenler neler var... ben bu kadar sakındığım , herşeyi boşverip dişimi sıkmaya çabaladığım halde başım dertten kurtulmuyor hamdolsun..hamdolsun ama daraldım artık.. hatta bıktım.. biran evvel çıksın doğsun sağlıklı merak etme desinler ve hayatıma devam edeyim diye sayıklıyorum 2 gündür... valla yoruldum..
Hem de çok yoruldum...Düşük- yatak cezaları-şeker-ishal-erken doğum riski şimdi de bu....YA daha ne var yaşanacak bilemiyorum, merak de etmiyorum artık zaten...Birini atlatamadan başka bir şey başlıyor..Bu kadarı da hak mı reva mı bilmiyorum..NAzar mı değiyor, gözü kalan mı var bilmiyorum...
Sinirlerim laçka şu anda..Bana da pzt günü test yapılacak , doktorum acil antibiyotik vermeye başladı bana, bir şey olup olmadığını test sonucu belirleyecek..Onun sonucunda sorun çıkarsa bebeğime ne yapılacak bilemiyorum..merak etmeye korkuyorum zaten...
Duaya ihtiyacım var galiba bir de şansa..