Kesinlikle bu konuda sizinle hem fikirim. Her insanın inancı ya da cinsel ahlak anlayışı aynı olmak zorunda değil. Ama siz de kabul edersiniz ki bizim gibi ülkelerde bu tüm topluma dayatılan bir şey haline geliyor.
Sorun şurada, evlilik dışı ilişkiye girip çocuk sahibi olmak kadının kendi insiyatifinde. Ama bunun sonucu sadece çocuğuna tek başına bakmak olmalı. Toplum tarafından dışlanmak, namussuz görülmek, ahlaksız görülmek olmamalı. Yani göğüs gerilmesi gereken sonuç bu olmamalı.
Ama burada da şu devreye giriyor (bu olay için değil genel olarak söylüyorum) biz kadınlar olarak birbirimizi yaşadıklarımızdan dolayı yargılayıp tü kaka demek yerine, bu onun kendi seçimi dersek sanırım zamanla bu tip olaylar çözülür. Cinsel özgürlük bir kadının önüne gelenle yatması değildir. Cinsel özgürlük bir kadının aktif cinsel yaşantısı üzerinde tek söz sahibinin kendisi olması demektir. Yani bir kadın 'ben evlenene kadar bakire kalmak istiyorum' diyorsa bu cinsel özgürlük gereği en doğal hakkıdır. Kimse ona 'hayır sen evlenmeden cinsel ilişki yaşamak zorundasın' diyemez. Ama bunun tam tersi de geçerlidir. Ama bizim ülkemiz gibi ortadoğu kültürü yaşayan ülkelerde maşallah kadının bacak arasına burnunu sokmayan kalmıyor tabiri caizse, babasından amcasının oğluna kadar herkesin gözü orada. Ben bunu hazmedemiyorum hazmetmek de istemiyorum açıkçası.
Bu kadın benim komşum, arkadaşım olsaydı ne yapardım diye düşünüyorum. Birincisi hamile kaldığını öğrenir öğrenmez başta moral destek olmak üzere her türlü desteği verirdim. Psikolojik olarak kendini rahat hissetmesini sağlardım. Evlilik dışı hamile kalmışsın namussuz demek yerine senin çocuğun benim de çocuğum sayılır derdim. Kol kanat gererdim. Bu kadın benim ya da benim gibi düşünen herhangi birinin yakını olsaydı o zavallı masum bebek ölmezdi belki de diye düşünüyorum.
Evet bu kadın o bebeği ölüme terk ettiği için suçlu ama aslına bakarsanız biz toplum olarak çok ama çok suçluyuz.