Sizin zavallı kalbiniz olgun bi adamın ilgisine muhtaçken öte yandan sizden be herşeyden daha masum bir çocuk var.öncelik sizin olamaz, olmamalı da.evlenmek için biraz büyğmeyi bekleseydiniz bunu anlardınız.evlwnmeyin.kendiniz için değil çoxuk için.çocuk sizin gibi ilgi ilgii en çok bana ilgi göster diye haykıran birinib yanında kendini dışlanmış gisseder muhtemelen ve bi travma sebebi olabılırsınız.özetle sütünüzü içmeden yatmayın yani üç dört sene daha.Tekrardan merhaba,
Önceki konumu okursanız benden 13 yaş büyük 1 erkek çocuğu sahibi biri ile evlilik düşünüyorum ben şuanda 23 yaşındayım. Yaklaşık 8-9 aydır birbirimizi tanımaya çalıştık çocuğu çok sakin kendisi gibi bir kaç kez oturup vakit geçirmeye çalıştık. Şöyle bir problem var çocuğun annesi maddi manevi gözlemlediğim kadarı ile çocukla pek ilgilenmiyor. Çocukla daha çok baba ilgileniyor. Benim kendimden ufakm kardeşim yok yani kendimden küçük çocuklarla çok vakit geçirmedim.
Ama artık bi karar vermem gerekiyor çok çekimserim ne küçük bir çocuğun günahına girmek istiyorum kendi çocuğun değil haftanın en az 3 günü aynı evi paylaşıcaksın tüm tatillerde hemen hemen beraber ben ilk defa evleneceğim beklentilerim farklı, hayatımı bi çocuğa göre odaklı yaşayamıycağımı söyledim ilk baştan açık oldum hiçbir zaman annesi gibi dikkat ve özen gösteremiyeceğimi söyledim o da evlenince hemen kardeşi olursa benim onu daha rahat anlayabilceğimi karşılıklı daha adil bir yuva olacağını söyledi ama benim hemen çocuk doğuracak durumum yok.
Çocuğun sakin olduğunu çok problem olmuycağını karşılıklı anlayış olıursa problemlerin üzerinden geleceğini söylüyor. Çocuğuna düşkün ben doğal olarak ilginin bende olmasını istiyorum bazen ama bu durumda imkansız oluyor. Bi çocuğumuz olsa yeterince ilgilenebilceğini maddi manevi düşünemiyorum. En büyük problem benim için çocuk aslında mantıklı düşünüp eksileri artıları yazıyorum ama boşa koysam dolmuyor o durumdayım ilerde mutsuz olmaktan korkuyorum. Beni bağlayan sevgim, çok düzgün biri olması kafa yapımızın çok uyması.
Yorumlarınızı bekliyorum.
Arkadasim vazgec bu sevdadan..teyzem yasadigin seyin aynisini yasamisti ve gercekten cok mutsuz oldu yas farki ve evde cocuk vardi onunda..ilgilenmedigi zaman cocukla,teyzemi cok incitti belli bi zaman sonra hersey geride kaliyor lutfen iyi dusun..cok yorulucagini ve yipranacagini soyleyebilirim kendine bu kotulugu yapma..Tekrardan merhaba,
Önceki konumu okursanız benden 13 yaş büyük 1 erkek çocuğu sahibi biri ile evlilik düşünüyorum ben şuanda 23 yaşındayım. Yaklaşık 8-9 aydır birbirimizi tanımaya çalıştık çocuğu çok sakin kendisi gibi bir kaç kez oturup vakit geçirmeye çalıştık. Şöyle bir problem var çocuğun annesi maddi manevi gözlemlediğim kadarı ile çocukla pek ilgilenmiyor. Çocukla daha çok baba ilgileniyor. Benim kendimden ufakm kardeşim yok yani kendimden küçük çocuklarla çok vakit geçirmedim.
Ama artık bi karar vermem gerekiyor çok çekimserim ne küçük bir çocuğun günahına girmek istiyorum kendi çocuğun değil haftanın en az 3 günü aynı evi paylaşıcaksın tüm tatillerde hemen hemen beraber ben ilk defa evleneceğim beklentilerim farklı, hayatımı bi çocuğa göre odaklı yaşayamıycağımı söyledim ilk baştan açık oldum hiçbir zaman annesi gibi dikkat ve özen gösteremiyeceğimi söyledim o da evlenince hemen kardeşi olursa benim onu daha rahat anlayabilceğimi karşılıklı daha adil bir yuva olacağını söyledi ama benim hemen çocuk doğuracak durumum yok.
Çocuğun sakin olduğunu çok problem olmuycağını karşılıklı anlayış olıursa problemlerin üzerinden geleceğini söylüyor. Çocuğuna düşkün ben doğal olarak ilginin bende olmasını istiyorum bazen ama bu durumda imkansız oluyor. Bi çocuğumuz olsa yeterince ilgilenebilceğini maddi manevi düşünemiyorum. En büyük problem benim için çocuk aslında mantıklı düşünüp eksileri artıları yazıyorum ama boşa koysam dolmuyor o durumdayım ilerde mutsuz olmaktan korkuyorum. Beni bağlayan sevgim, çok düzgün biri olması kafa yapımızın çok uyması.
Yorumlarınızı bekliyorum.
Daha kendin çocuksun.
İnsan o yaşta öz evladına zor bakıyor sen şimdi toz pembe bakıyorsun ama filmin arkası öyle değil.
sakın haa sakın..aynen tecrübe ile sabit..ne yaparsan yap yaranamazsın?Tekrardan merhaba,
Önceki konumu okursanız benden 13 yaş büyük 1 erkek çocuğu sahibi biri ile evlilik düşünüyorum ben şuanda 23 yaşındayım. Yaklaşık 8-9 aydır birbirimizi tanımaya çalıştık çocuğu çok sakin kendisi gibi bir kaç kez oturup vakit geçirmeye çalıştık. Şöyle bir problem var çocuğun annesi maddi manevi gözlemlediğim kadarı ile çocukla pek ilgilenmiyor. Çocukla daha çok baba ilgileniyor. Benim kendimden ufakm kardeşim yok yani kendimden küçük çocuklarla çok vakit geçirmedim.
Ama artık bi karar vermem gerekiyor çok çekimserim ne küçük bir çocuğun günahına girmek istiyorum kendi çocuğun değil haftanın en az 3 günü aynı evi paylaşıcaksın tüm tatillerde hemen hemen beraber ben ilk defa evleneceğim beklentilerim farklı, hayatımı bi çocuğa göre odaklı yaşayamıycağımı söyledim ilk baştan açık oldum hiçbir zaman annesi gibi dikkat ve özen gösteremiyeceğimi söyledim o da evlenince hemen kardeşi olursa benim onu daha rahat anlayabilceğimi karşılıklı daha adil bir yuva olacağını söyledi ama benim hemen çocuk doğuracak durumum yok.
Çocuğun sakin olduğunu çok problem olmuycağını karşılıklı anlayış olıursa problemlerin üzerinden geleceğini söylüyor. Çocuğuna düşkün ben doğal olarak ilginin bende olmasını istiyorum bazen ama bu durumda imkansız oluyor. Bi çocuğumuz olsa yeterince ilgilenebilceğini maddi manevi düşünemiyorum. En büyük problem benim için çocuk aslında mantıklı düşünüp eksileri artıları yazıyorum ama boşa koysam dolmuyor o durumdayım ilerde mutsuz olmaktan korkuyorum. Beni bağlayan sevgim, çok düzgün biri olması kafa yapımızın çok uyması.
Yorumlarınızı bekliyorum.
eşimle ramda 15 yaş var, eşimin ilk evliliğinde bir oğlu var evlendiğimizde 9 yaşında idi. yapı olarak sesiz sakin, içe kapanık bir çocuktur.Tekrardan merhaba,
Önceki konumu okursanız benden 13 yaş büyük 1 erkek çocuğu sahibi biri ile evlilik düşünüyorum ben şuanda 23 yaşındayım. Yaklaşık 8-9 aydır birbirimizi tanımaya çalıştık çocuğu çok sakin kendisi gibi bir kaç kez oturup vakit geçirmeye çalıştık. Şöyle bir problem var çocuğun annesi maddi manevi gözlemlediğim kadarı ile çocukla pek ilgilenmiyor. Çocukla daha çok baba ilgileniyor. Benim kendimden ufakm kardeşim yok yani kendimden küçük çocuklarla çok vakit geçirmedim.
Ama artık bi karar vermem gerekiyor çok çekimserim ne küçük bir çocuğun günahına girmek istiyorum kendi çocuğun değil haftanın en az 3 günü aynı evi paylaşıcaksın tüm tatillerde hemen hemen beraber ben ilk defa evleneceğim beklentilerim farklı, hayatımı bi çocuğa göre odaklı yaşayamıycağımı söyledim ilk baştan açık oldum hiçbir zaman annesi gibi dikkat ve özen gösteremiyeceğimi söyledim o da evlenince hemen kardeşi olursa benim onu daha rahat anlayabilceğimi karşılıklı daha adil bir yuva olacağını söyledi ama benim hemen çocuk doğuracak durumum yok.
Çocuğun sakin olduğunu çok problem olmuycağını karşılıklı anlayış olıursa problemlerin üzerinden geleceğini söylüyor. Çocuğuna düşkün ben doğal olarak ilginin bende olmasını istiyorum bazen ama bu durumda imkansız oluyor. Bi çocuğumuz olsa yeterince ilgilenebilceğini maddi manevi düşünemiyorum. En büyük problem benim için çocuk aslında mantıklı düşünüp eksileri artıları yazıyorum ama boşa koysam dolmuyor o durumdayım ilerde mutsuz olmaktan korkuyorum. Beni bağlayan sevgim, çok düzgün biri olması kafa yapımızın çok uyması.
Yorumlarınızı bekliyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?