merhaba arkadaşlar benim derdim aslında çok fazla talihsizlikle boğuşuyor olmam. bir şekilde hallediyorum karşıma çıkan her sorunu lakin bitmek bilmiyor ve çok yoruldum ne zaman huzurla oturup rahat bir nefes alabileceğimi merak ediyorum. öğrenciyim tek yaşıyorum. maddi durumum iyi sayılmaz aile yardımları ile geçiniyorum ve astım hastası olduğum için risk altındayım ve çalışamıyorum. olabildiğince masraftan uzak durmaya çalışıyorum. Aileminde maddi durumlar pek iyi değil. biliyorum herkes zor şeyler yaşıyor herkes bir mücadele içerisinde. fakat artık bu kadar üst üste gelmesi beni şaşırtıyor, pes dedirtiyor yani normalse bu siz söyleyin bana bari kafama takmayayım çünkü maddi olarak çok yoruldum artık manevi olarakta zarar vermeye başladı bu maddiyat meselelerin üst üste gelmesi. başlıyorum anlatmaya, sadece şu son 1 ay’ı ele alıp, özet geçmeye çalışacağım. İlk yaşadığım problem, durduk yere bir anda telefonum bozuldu. 350 tl masrafı çıktı. Zar zor bir şekilde parayı toplayıp yaptırdım. Haftası dolmadan, bu sefer bisikletten düştüm ve kaza esnasında telefonumun camı kırıldı komple ekran gitti. yeni mont almak için başka bir montumu satmıştım 250 tl ye o ara, mecbur o parayı telefonun ekranı için verdim ve montsuz kaldım. Bununda haftası dolmadan, su sayacım söküldü. Babam otomatik ödeme talimatı vermişti normalde bankasına fakat nasıl bir hata oldu bilemiyorum aylarca ödeme yapılmamış o ara babamdada para yoktu iş başa düştü ve toplamda 700tl civarı para bulmam gerekti suyumun açılması için ve 1 hafta susuz yaşadım parayı toplayasıya kadar. Suyu ödedim rhatladım derken, pandemi nedeniyle ertelendiğini sandığım banka borcum 3 ay ödenmediği için avukata düşmüş ve dosya masrafları dahil edilince 500 tl’lik borç 1100 tl olmuş. Büroyu aradım ve ay sonuna kadar ödemeyi yapmazsam 500 lira borcuma yansıtılarak 53 bankaya birden haciz ( bloke) işlemi yapılacak dendi. ( sanki her bankada hesabım var çok zenginim ya ben. ) Neyse verdikleri süre içinde bi 500 lira daha fazladan girmesin diye millete yalvar yakar zar zor hallettim. ben yememden içmemden giymemden kısıyorum yani sırf fazla para gitmesin diye montu bile yenisini alıyorsam eskisini satarak almayı düşünen biriyim. Aile bireylerinden aldığım harçlığı ne kadar idareli kullanmaya çalışırsam çalışayım böyle büyük masraflar çıkınca geçinemiyorum yoksa aylık toplamda aldığım para yine bir şekilde kurtarır beni. bu bahsettiklerim beni aşırı zorlayan problemlerdi, ufak tefek şeyleri ve şu son 1 ay öncesinde olanları saymıyorum bile. Gerçekten bunun bir sonu yok mu hep mi bu böyle devam edecek ben elime geçen parayı kendime harcayamayacak mıyım gerçekten çok karamsarlığa kapıldım elime geçen paranın hayrını asla göremediğim için. Sizce şans denen şey gerçek mi? Çünkü gerçekse ben cidden çok şanssız hissediyorum kendimi. Yani boşver korona olursanda ol yinede git çalış diyorum kendime ama artık korkuyorum biliyor musunuz, yine daha büyük talihsizliklerle karşılaşırımda aldığım maaş böyle heba olur bir de bu şansla korona kaparım süründüğümle kalırım diye. Sizce bu kadar şeyi üst üste sıklıkla benim durumumdaki herkes mi yaşıyor ve bu geçici bir dönem mi? Sizden yorumlarınızı bekliyorum ama nolur moral bozucu olmasın...
Bu ayki fatura parasıyla borsaya gir o zaman. Ceyceye ne diye carlıyorsun. Yetişkinliğe adım atan ergen kız ilk dersin bu olsun çalışmadan olmuyor 
Çalış dediğim içinse bu öfken vazgeçtim çalışma tamam beni de beğenebilirsin artık. 
