- 18 Mart 2021
- 3.316
- 3.382
- 33
Tabl ki sorun siz de dogum yapali 15 gun olmus ve hala annenizin evindesiniz.Merhaba buraya bir şeyler paylaşmak istedim çünkü kendimi iyi hissetmiyorum. 15 gün önce doğum yaptım annem babam sağolsunlar hastanede yanımda oldular yardımcı oldular. onların evinde kalıyoruz. Sezaryen doğum yaptım bebeğimi odaya getirttiklerinde bebeğe bir şey olur diye ailem eşimin kucağına aldırtmamışlar ve sonra kendi kucaklarına almışlar. Eşim ne yapmaya çalışsa hep müdahale etmeye başladılar. Eve geçtiğimizde babam sağolsun hep yardımcı oldu ama eşime hep laf sokuldu bunu annemlerle konuştuğumda işe çok tepki aldım. Annemin 12 saat doğum çektim ben sen sezaryen ile doğurdun demesi. eve gitmeyi düşündüğümüzü söyledim çünkü eşimle babam sürekli çatışmaları oldu bende arada kaldım hep moralim çok bozuldu. Şu an hala buradayız mamasına çeşme suyu ile verilmiş kaynatılıp. akşam çok karnı ağrıdı ve huysuz oldu ağladı uyumadı. Bende bana danışmalarını söyledim bende annesiyim dedim. banyosunun ne zaman yapılacağına bile planlamışlar muhabbet arasında konuşulunca haberim oldu bir şey söylesem hemen kocaman tepkiler ile karşılaşıyorum yine suçlu ben oluyorum. Evin içinde bana nankör gözü ile bakılıyor akşamdan beri ağlıyorum sütüm kesilecek diye korkuyorum. 15 gündür çok stres altındayım. Bebeğim hep kucaklarında ben bir köşede gariban gibi duruyorum eşim de aynı şekilde. Altını değiştiriyorlar ediyorlar biz bakıyoruz bazen ne yapmaya çalışsak hemen yanımıza geliyorlar müdahale etmeye çalışıyorlar. Torunlarını sevmeleri çok güzel bir şey ama aşırıya kaçık çocuğumu kendi çocuğum gibi hissedemiyorum sanki ortaya doğurmuşum gibi. Eve gidersek bakamayacağımızı düşünüyorlar bende onu göremiyorlar hele ki eşimde hiç. Hiçbir şey hayal ettiğim gibi olmadı maalesef kendimi birden çok değişik bir şeyin içinde buldum annem babam aşırı değiştiler birden. Annem ameliyat oldu hamileyken her gün gittim yemek yaptım yardımcı oldum ağrım olduğu halde gittim. Hastaneye gidip yine oraya gittim yemeklerini yaptım. Akşamları sadece eve uyumaya gidiyordum vücudum aşırı derecede ağrıyordu artık. Kendime hiç acımadım olsun dedim yine de annem babam. Ama şu an öyle bir gözle bakılıyor ki bana bazen diyorum keşke ölsem şu an sırna diyorum çocuğum var. Sonra yine diyorum acaba bana mı öyle geliyor bazı şeyler. Çocuğum onların kucaklarında hep sessiz duruyor ben aldığımda ağlıyor susmuyor altını değiştirirken kıyameti koparıyor ama onlarda bağırmıyor. aşırı derecede üzgünüm ve yorgun ne yapacağımı inanın hiç bilmiyorum düşünmekten bazen uyuyamıyorum. Sorun bende mi sizce?
Vallaha çok doğru dedin, bende doğum yaptığımda ne annemden nede kayınvalidem den destek almadım. Kendim bakarım deyip gönderdim, açısıyla tatlısıyla büyüyor bu çocuklar. Herkes tecrübesiz üstelik. Kimse annesinin karnından çocuk bakımıyla ilgili tecrübeyle gelmiyor ki dünyaya. Şimdi yardım isteseydim bin laf eder konusurlardi, bak demiştim sana yok şöyle yap bilmem ne. AmaannnDaha neler.
Ne demek çocuğu eşinizin kucağına vermediler, mantığı bile yok. Kucağında tutarken ne olacak mesela? Yani ne olabilir ki?
Valla hepimiz doğurduk, hepimiz tecrübesizdik ama öyle böyle düşe kalka öğrendik. Anne baba olmak böyle bir şey zaten.
Sizde lohusasınız, bebeğim hep onların kucağında ben köşede garip kaldım demişsiniz. Alın bebeğinizi, evinize dönün.
Ben doğum yaptığımda kendi annem bile 1 gece kalmadı yanımda, ben halledeceğim bebek dünyaya bende bebeğe adapte olacağım dedim, iyi yapmışım
Ben kararımdan hiç pişman değilim, zor muydu çok zordu ama eminim evde kırk kişiyle daha zor olurdu.Vallaha çok doğru dedin, bende doğum yaptığımda ne annemden nede kayınvalidem den destek almadım. Kendim bakarım deyip gönderdim, açısıyla tatlısıyla büyüyor bu çocuklar. Herkes tecrübesiz üstelik. Kimse annesinin karnından çocuk bakımıyla ilgili tecrübeyle gelmiyor ki dünyaya. Şimdi yardım isteseydim bin laf eder konusurlardi, bak demiştim sana yok şöyle yap bilmem ne. Amaannn
Bugün babam eşime el kaldırdı, annem de keşke kızımı vermeseydim dedi. Sizce bu raddede sonra eşim onlarla bir daha konuşmalı mı?Anneniz babanız kim oluyor da bebeği babasına vermiyor yahu? Elinden alıyorlar?
Çıkın gidin kendi evinize.
Bebeğinize eşinizle misler gibi bakarsınız.
Anneniz babanız bu işi beceremezsiniz şeklinde sizi manipüle etmişler.
İnanmayın. Evinize gidin sıyrılın ebeveynlerinizden!!
Bugün babam eşime el kaldırdı, annem de keşke kızımı vermeseydim dedi. Sizce bu raddede sonra eşim onlarla bir daha konuşmalı mı?Hastahanede dogum yapmis sezeryanli kadina altini actirmaz gece uyandirmaz baskisi yapan damat babaannesi tanidim ben
Sonra eve gectik cocuga biberon vermeye herkes korktu gece gunduz baba bakti. Simdi gece gunduz donup Arkani gidersin cocuklar oyle mutlu
Ayaklariniz yere saglam bassin. Siz en yakinlarisiniz. Alin cocugunuzu eve gidin
Bugün babam eşime el kaldırdı, annem de keşke kızımı vermeseydim dedi. Sizce bu raddede sonra eşim onlarla bir daha konuşmalı mı?muhtemelen bebeğinizi her elinize aldığınızda ya da altını değiştirmek istediğinizde aileniz tarafindan eleştirileceğinizi düşünerek tedirgin oluyorsunuz. Bebeginiz bunu hisseder, aglamasi ondan. Eger orda kalmaya devam ederseniz bebeginizle guvenli bag kuramayabilirsiniz. Bebeğinizin anne ve baba kucağına, kokusuna ihtiyaci var. Anne baba da olsa herkes yerini bilmeli. O sizin ve eşinizin yavrusu dolayisiyla şu an yapmaları gereken tek şey destek olmak, cesaretlendirmek. Eşinizle beraber bebeğinizi büyütün. Aileniz de torunlarına o kadar kıymet veriyorlarsa evinize gelip yemeğinizi yapsınlar temizliğinize yardım etsinler. Hiç birini yapamiyorlarsa gölge etmesinler. Bazi insanlarin bu denli sınır bilmez olmasına katlanamıyorum, eşiniz çok üzülüyordur. Ama siz yine de canınızı sıkmayın üzülmeyin. Sadece yapmanız gereken şeyi yapın, eşiniz ve bebeğinizle evinize dönün. Hicbir sey yapmadan kötü olacaginiza, bir seyler yapip kötü olun yahu
Bugün babam eşime el kaldırdı, annem de keşke kızımı vermeseydim dedi. Sizce bu raddede sonra eşim onlarla bir daha konuşmalı mı?Sorun sizde değil, aileniz biraz sorunlu galiba
Bugün babam eşime el kaldırdı, annem de keşke kızımı vermeseydim dedi. Sizce bu raddede sonra eşim onlarla bir daha konuşmalı mı?Hadi diyelim size yapılanları duygusallık sebebiyle yanlış algiladiniz, çocuğu babaya vermemek nedir yahu?? Eşiniz iyi hazmetmiş bunu.
Kendi evinize dönün, çok sıkıntı çekerseniz bir
yardımcı tutarsınız. Size bunu yapmaya hakları yok
Bugün babam eşime el kaldırdı, annem de keşke kızımı vermeseydim dedi. Sizce bu raddede sonra eşim onlarla bir daha konuşmalı mı?Sesinizi çıkaramadığınız şey sizin bebeğiniz, oyuncak değil çocuk o aman birinin kalbi kırılmasın diye susuyorsunuz
Tam şu an hazırlanıp evinize geçmeniz için neyi bekliyorsunuz kusura bakmayın aşırı pasifsiniz.
15 gün olmuş artık yürüyebiliyorsunuzdur toparlanıp dönün
Ve anneniz dahi olsa kimseye anneliğinize laf ettirmeyin.
Aileniz sizi ezerek güveninizi kırarak kendilerine bağımlı hale getirip çocuğun anne baba rolüne kendileri geçmek istiyorlar. Bunu genelde kv falan yapar ama siz de anneniz yapmış buna izin vermeyin.
Bugün babam eşime el kaldırdı, annem de keşke kızımı vermeseydim dedi. Sizce bu raddede sonra eşim onlarla bir daha konuşmalı mı?Kalmaya devam ederseniz muhtemelen bir süre sonra siz ev işlerini yaparsınız, anne babanız bebekle ilgilenir. Sinir bozucu gerçekten. Bebek dünyaya getirmeye karar verdiğinizde bakabileceğinize de inanıp bu kararı vermişsinizdir bir başkası egolarını tatmin edecek diye bundan kendinizi mahrum bırakmayın. Babası ve sizinle kuracağı ilişki doğdu andan itibaren başlıyor.
Bugün babam eşime el kaldırdı, annem de keşke kızımı vermeseydim dedi. Sizce bu raddede sonra eşim onlarla bir daha konuşmalı mı?Vakit kaybetmeden evinize dönün iç güdülerinizle bile sadece bakabilirsiniz bebeğe . 15 gün olmuş sezaryen ağrılarınız geçmiş olmalı veya oldukça hafiflemiştir kendi işinizi görüp bebeğinize de bakabilirsiniz . İmza doğumdan sonra kendi evinde bebeklerine desteksiz bakan 3 çocuklu anne . Çok ihtiyaç duyarsanız evinize gelip yemeğinize çamaşırınıza yardım ederler. Bebeğinize sadece siz bakın . Bunaldığınızda biraz sevmeleri için verebilirsiniz tabi
Bugün babam eşime el kaldırdı, annem de keşke kızımı vermeseydim dedi. Sizce bu raddede sonra eşim onlarla bir daha konuşmalı mı?Vallaha çok doğru dedin, bende doğum yaptığımda ne annemden nede kayınvalidem den destek almadım. Kendim bakarım deyip gönderdim, açısıyla tatlısıyla büyüyor bu çocuklar. Herkes tecrübesiz üstelik. Kimse annesinin karnından çocuk bakımıyla ilgili tecrübeyle gelmiyor ki dünyaya. Şimdi yardım isteseydim bin laf eder konusurlardi, bak demiştim sana yok şöyle yap bilmem ne. Amaannn