- 6 Ocak 2012
- 10.357
- 9.245
-
- Konu Sahibi Lookinside
- #141
: )))
: )))Orada kimseyi aşağılamadım ben.
Siz benim ilk mesajımı okudunuz sanırım. Sonrasında bana verdiği cevap ajitasyon yapma oldu ve gayet kaba kibirli bir cevap verdi. Bende sinirlendim neyine ajitasyon yapayım bileğimin hakkıyla kazandım başkasına bel bağlamadım dedim. Çünkü tekrar ediyorum konu sahibi o okulda bir yöneticiye güvenerek yazdığını ve devamdan kalınca adamın desteğini gerki çektiğini yazmış. Yani özelde okuyacak maddi durumu yokken başkasına güvenip kendi hatasından kesilen bir bursta bile yardım eden adamda yine kabahat bulmasını kastettim. Ve en önemlisi bunlar bahane diye kendi durumumdan verdiğim örneğe direkt ters kibirli cevap verilmesine sinirlendim. Konu sahibinin üslubunda hata bulmayıp benim tek bir kelimeme takılmanızı cidden anlamadım.
Aleni hakaret etmiyorum kimseye. Sadece sinirle kırıcı sayılabilecek bir söz yazmışım. Sonrasında sizler beni burada aşağılamaya çalışsanız dahi yine üslubumu bozmadım konu sahibinin bana yaptığı gibi.
Siz hala benim üstüme geliyorsunuz ilginç gerçekten
Aslinda bu epey kotu bir psikoloji. Arkadaslarin mezun olmaya basliyor ve senin daha iki senen oluyor, bir de garip bir sekilde durumu duzeltmek istiyor ama o gucu kendinde bulamiyorsun. Sıkışıp kalmak gibi. Nasil bir psikoloji oldugunu bildigim icin arkadasa karsi biraz daha anlayisli olmak veya kirici degil yapici yorum yapip yureklendirmek gerekir bence. Hata ettiginin zaten farkinda. Bazen hatayi bir defa yapinca icinden cikabilmemiz epey zaman aliyor. Hangimiz hata yapmiyoruz ki ? Konu sahibi annesi icin cok uzgun zaten. Ben de annem konusunda cok hassasimdir, burada herkes "annene yazik, senin yuzunden " tarzinda yorumlar yapsa kafayi yerdim. Olan olmus, suclayarak daha da depresyona sokmanin mantigi yok.
Calisip ozel okul masrafi odemek yeterli bir bedel gibi bence su an icin. Bunun bedeli dayak, kufur olamaz. Ortada 23 yasinda eriskin bir kadin var, masrafimi karsilayacagim diyor. Anne, baba olmak bu malesef gercekten de. Cocuk sahibi olmadan once okuyacak mi, okursa kac senede bitirecek, nasil biri olacak bilme imkanimiz yok. Ebeveyn olmak cocuguna her kosulda "manevi " olarak onun arkasinda olacagini hissettirmek. Okumaya giderken cocuguna "s.ktir git " demek veya "bir dersten bile kalirsan seni okuldan alirim " demek degil. Hele kufurler savurmak, 23 yasindaki kadini dovmek hic hic degil.Hangi yorumunda kendini suçluyor?
Hepsinde hastaydım ondan gidemedim raporumu kabul etmediler, bana söz veren o yönetici sözünü tutmadı, babam da şöyle biri zaten dedi. Evet bende de hata var dediği tek bir mesaj göremedim. Gayet de saldırgan cevaplar verdi.
Herkesin yapısı faklı evet ama bir sene 25 bin yıllığı olan okul uzatılır da ikinci yıl nasıl uzatılır? İkinci kez aynı hatayı yapan bir insanı da ama yazık o da üzülüyordur diye pohpohlamak da bence çok işe yaramaz. Zira annesi canın sağolsun uzasın diyormuş babam da öyle olsun ben anne olsam öyle olurdum diyor. Kendine hak görüyor yani. Çok da doğru değil bu kadar empati. Hata yapılır ama bedellerini de ödeyerek. Burada da bedel ödemeden nasıl kurtulurumu düşünen bir insan var.
Calisip ozel okul masrafi odemek yeterli bir bedel gibi bence su an icin. Bunun bedeli dayak, kufur olamaz. Ortada 23 yasinda eriskin bir kadin var, masrafimi karsilayacagim diyor. Anne, baba olmak bu malesef gercekten de. Cocuk sahibi olmadan once okuyacak mi, okursa kac senede bitirecek, nasil biri olacak bilme imkanimiz yok. Ebeveyn olmak cocuguna her kosulda "manevi " olarak onun arkasinda olacagini hissettirmek. Okumaya giderken cocuguna "s.ktir git " demek veya "bir dersten bile kalirsan seni okuldan alirim " demek degil. Hele kufurler savurmak, 23 yasindaki kadini dovmek hic hic degil.
Evet, ben ebeveynligin kufretmek ve dayak olmadigi konusunda ayni fikirdeyim hala. Iyi aksamlar diliyorum ben de.Evet ebeveynlik bu değil ama çocukları da koşulsuz destekliyoruz diyerek her zaman başka etmenleri suçlayan bireyler yetiştirmek de değil.
Şartlar ne olursa olsun hataları kabul etmek de gerekiyor. İki yıl uzatıp dünyanın borcunu çıkarıp bunu da önemsiz görüp anne baba çevre okul vb herkesi ve her şeyi kabahatli görmek de doğru değil aynı şekilde.
İleride anne olursam ne kadar maddi manevi arkasında olursam olayım, her ne yaparsan yap arkandayım demem. Hatasında arkasında elbet dururum ama anı hata ikinci üçüncü kez olduğunda bedelini kendisinin ödemesini isterim. Çünkü bu anne babalık ne olursa olsun arkasındadır anlayışı katillere de kucak açmaya kadar gidebiliyor ne yazık ki.
Kısacası anne babalığıben maddi manevi her şeyi yoluna sermek ve ne olursa olsun arkasında olmak görmüyorum.
Düşüncelerimiz farklı. Daha da uzatmayı düşünmüyorum açıkçası.
İyi geceler
Aaa ayni sizin gibi okumadan yazmis insanlar ve siz de kendinizi anlatamamanin sikintisini yasamissinizNerede öyle bir şey dedim ben?
Ben konu sahibi arkadaşa dedim okumadan girdiniz sanırım konuya bir kaç sayfa geriden bir okuyun isterseniz. Ben başkasına güvenp özel okumak yerine bileğimin hakkıyla devleti kazandım dedim. O arkadaş da devletin her okulu prestijli mi biri de sizi ezer devlet okulunuzla dedi. Ben de ankara mezunuyum dedim. Hangi bölüm bende siyasalım dedi. Bende o soruya cevap verdim Öyle bir kıyasa ben girmedim beni alıntılayan arkadaş girdi.
Okumuyor musunuz yazılanları? Yoksa anlamada mı sıkıntı var?
Bi de umarim o dalga gectiginiz kucumsediginiz psikolojik rahatsizliklardan muzdarip olup ben psikolog oldugumda tesadufen kapima gelmezsiniz allah kimseye yasatmasin uc ay boyunca dusa girememistim en son bir arkadasim aciyip yikamisti beni kokustun artik diye ay pardon yine acitasyon yaptim dimi :) dedigim gibi allah yasatmasnValla ben kimseyle yarışmadım. İşi buraya siz getirdiniz. Ben sadece at tarafı sekiz yüz lira gönderdi babam demesine ve iki koca senin aidatını bırakmasına yönelik yazdım. İlk mesajımda sonrasında konu sahibi babam şöyle böyle dedi bende bunlar bahane. Aksine babanız kötüyse annenizi eziyorsa iki sene uzatmak yerine serumla okula gitseydiniz. Annenizi düşünüyorsanız zorda bırakmayın dedim.
Sonrasında da bunlar hep bahane dedim kendi hayatımdan örnek verdim. Eğer anne baba ödemede zorlanacaksa da vakıf üniversitesinde okumak da sorumsuzluk bence. Ve evet bir sene kendinizi sıkıp kazanın dedim. Bu bikbik yarıştırmaksa yarıştıyorum evet.
Benim de amcam zengindi istersen babanın hatırana sana burs vereyim dedi güvenemedim. Bugün vazgeçtim dese annem ödeyemez dedim. Ve evet bir Oxford değil ama sözel bölüm mezunu bir insan evladıyım ve matematik sıfırım. Bu aşamada sıfır matematikle halkla ilişkilerde İlefi kazanmam bence yeterli. Amcama güvenip başkent iletişimi yazabilirdim. Ama ben annemi düşündüm ve amcama güvenmedim çalıştım çok çalıştım.
Eğer bu size bikbik geliyorsa siz konu sahibini takdir etmeye devam edin. Anne olduğunuzda çocuğunuz sizin o paraları ödeme stresine bu şekilde cevap verirse sevinirsiniz sanırım. Yok ben anne olsam yemem yediririm alt tarafı sekiz yüz diyor. Ben bunları yazınca duygu sömürüsü yapıyorsam da daha da size cevap veremem.
Bi de umarim o dalga gectiginiz kucumsediginiz psikolojik rahatsizliklardan muzdarip olup ben psikolog oldugumda tesadufen kapima gelmezsiniz allah kimseye yasatmasin uc ay boyunca dusa girememistim en son bir arkadasim aciyip yikamisti beni kokustun artik diye ay pardon yine acitasyon yaptim dimi :) dedigim gibi allah yasatmasnbirileri de size bu muameleyi yapar belki etme bulma dunyasi sonucta...
Eger en basinda okusaydiniz anlardiniz ben zaten hatamin farkinda oldugum icin kendimi yiyip bitirdim kimseyi suclamadim evet elimde olmayan sebeplerden oldu ama yine de ben hatamin farkindayim ki buraya konu aciyorum oyle degil mi siz benim simarik oozel okulda okuyan dunya umrunda olmayan ailesinin verdigi parayi begenmeyen o bar senin bu bar benim gezen bu yuzden de simarikligindan okul uzatan biri oldugumu ben size defalarca anlatmaya calistigim halde israrla savundunuz? Neden bu kin bu ofke?? Okul neden uzadi diye soruldu hastaliklarimi anlattim ajitasyon dediniz yalan dediniz bahane dediniz aileye neden anlatmadin madem bu kadar hastaydin diye soruldu babamin anlayissizligini nasil bir insan oldugunu anlattim buna da ajitasyon dediniz tekrar babami acikladim ailevi durumumu anlattim bu kadar uzuntumun arasinda tanimadigim bir insan sirf beni yanlis anladi diye iki saat ailemi kendi halimi anlattim kafa patlattim burda ama aldigim cevap bunlar bahane acitasyon kendini kandirma vs oldu.. Sizce ben buraya konu acarken neden direk iki sene okulu uzattim cunku canim istemedi yazmadim ? Buraya neden yalan seyler yazayim ki ben neden durust olmayayim size neden bahane uydurayim manyak miyim ben isim gucum yok tanimadigim insanlara yalandan hastalik uydurayim ? Ben yasadiklarim neyse durustce yazdim ve sonrasinda ailemle ilgili verdigim detaylar bana aciyin hak verin diye degil sadece sorulan sorularin cevaplariydi. Zaten durumumdan uzgun bitkin perisan ve suclu hissetmesem buraya ne yapacagim ben diye konu acmam yayar bi tarafimi otururum ama ben bu saatte burdayim cunku bunlari dusunuyorum ve zaten aileme yara aldirmadan elimden geleni yapacagimi soyluyorum. Umarim bir kerecik kendinizi savunmak yerine egonuzu bir kenara birakip anlamaya calisirsiniz hak vermeseniz de olur yeter ki benim solediklerimi carptirnayin ve neler yasadigimi bilmeden ahkam kesmeyin sen oylesin boylesin diye.İnşallah dediğiniz gibi olur.
Ben size düşmanlık etmiyorum yalnız. Hayat sürekli size engel çıkarmıyor yada sizinle uğraşmıyor. Sürekli kendinizi suçsuz melek yapıyorsunuz. O iki sene uzamasında en suçsuz siz oluyorsunuz nasıl oluyorsa. Dediğim şey şu, hatalarınızı kabul edip, sorumluluklarınızın bilincine varın ve ondan sonra bu sorunu çözmeye çalışın. Emek verin yani hayatınız için eğitiminiz için. Beddualar edeceğinize demek istediğimi anlayın ;okulu uzatan sizsiniz babanız, okulunu,z psikolojik rahatsızlıklarınız şu 15 günlük diğer rahatsızlıklarınız, sizden bursu kesen yönetici değil. Sorumluluklarınızı bilin hatalarını kabul edin o zaman bir yerden başlarsınız işte.
Ha bir de ben bunlari yumurta dayaninca dusunmeye baslamadim daha ilk donemimden beri napicam babama nasil anlaticam annemin hakkini nasil oduycem bu durumu nasil toparliycam diye dusunmekten senelerce kafayi yedim psikolojik problemlerim de o donemde basladi zaten yani hicbir sey bahane degil ama bir olay baska bir problemi dogurdu hep. Sizin hic icinden cikamadiginiz ugrastikca battiginiz bir doneminiz olmadi mi allah askina ne kadar guclu bir kadinsiniz takdir ettim ama malesef herkes sizin kadar guclu olamiyor. Sizin hic esneyemediginiz oldu mu ? Hani insanlarin istemsiz refleksleri vardir nefes almak gozlerimizi acip kapatmak yutkunmak esnemek ? Siz hic diliniz agzinizda fazlalikmis gibi hissedip oturdugunuz yerde boguldunuz mu ? Bir kalabaligin icerisindeyken herkes sizden konusuyor sizi izliyor sizinle dalga geciyor gibi kahkahalari beyninizde yankilandi mi hic? Tanimadiginiz binlerce insanin yaninda yerlere dusup kendinizi kaybettiniz mi ? Ben neden boyleyim normal insanlar gibi okuluma gidemiyorum evimden cikamiyorum insanlara yaklasamiyorum dus bile alamiyorum bu genc yasimda tek basima isemeye gidemiyorum diye kendinizi duvardan duvara vurdunuz mu ? Benden yasca buyuksunuz ama size benden bir kardes tavsiyesi ne olursa olsun insanlari once anlamaya calisin empati yapmaya calisin ve kimin ne yasadigini bilmeden asla onlara acitasyon yapma demeyin.. Beddua degil bu ama kimse kinadigini yasamadan olmez.İnşallah dediğiniz gibi olur.
Ben size düşmanlık etmiyorum yalnız. Hayat sürekli size engel çıkarmıyor yada sizinle uğraşmıyor. Sürekli kendinizi suçsuz melek yapıyorsunuz. O iki sene uzamasında en suçsuz siz oluyorsunuz nasıl oluyorsa. Dediğim şey şu, hatalarınızı kabul edip, sorumluluklarınızın bilincine varın ve ondan sonra bu sorunu çözmeye çalışın. Emek verin yani hayatınız için eğitiminiz için. Beddualar edeceğinize demek istediğimi anlayın ;okulu uzatan sizsiniz babanız, okulunu,z psikolojik rahatsızlıklarınız şu 15 günlük diğer rahatsızlıklarınız, sizden bursu kesen yönetici değil. Sorumluluklarınızı bilin hatalarını kabul edin o zaman bir yerden başlarsınız işte.
Bu yazdiklarimi bana anlattiran da sizsiniz sordugunuz sorularla bunlar benim bahanelerim degil yasadigim gercekler ve sizin sorulariniza getirdigim aciklamalar . Acitasyon degil yani ACIKLAMA. Siz bana acisaniz nolur acimasaniz nolur.Ha bir de ben bunlari yumurta dayaninca dusunmeye baslamadim daha ilk donemimden beri napicam babama nasil anlaticam annemin hakkini nasil oduycem bu durumu nasil toparliycam diye dusunmekten senelerce kafayi yedim psikolojik problemlerim de o donemde basladi zaten yani hicbir sey bahane degil ama bir olay baska bir problemi dogurdu hep. Sizin hic icinden cikamadiginiz ugrastikca battiginiz bir doneminiz olmadi mi allah askina ne kadar guclu bir kadinsiniz takdir ettim ama malesef herkes sizin kadar guclu olamiyor. Sizin hic esneyemediginiz oldu mu ? Hani insanlarin istemsiz refleksleri vardir nefes almak gozlerimizi acip kapatmak yutkunmak esnemek ? Siz hic diliniz agzinizda fazlalikmis gibi hissedip oturdugunuz yerde boguldunuz mu ? Bir kalabaligin icerisindeyken herkes sizden konusuyor sizi izliyor sizinle dalga geciyor gibi kahkahalari beyninizde yankilandi mi hic? Tanimadiginiz binlerce insanin yaninda yerlere dusup kendinizi kaybettiniz mi ? Ben neden boyleyim normal insanlar gibi okuluma gidemiyorum evimden cikamiyorum insanlara yaklasamiyorum dus bile alamiyorum bu genc yasimda tek basima isemeye gidemiyorum diye kendinizi duvardan duvara vurdunuz mu ? Benden yasca buyuksunuz ama size benden bir kardes tavsiyesi ne olursa olsun insanlari once anlamaya calisin empati yapmaya calisin ve kimin ne yasadigini bilmeden asla onlara acitasyon yapma demeyin.. Beddua degil bu ama kimse kinadigini yasamadan olmez.
Neden insanlarin me dusundugunu bu kadar umursuyorsun ? Lutfen takma bu kadar. Ayni yastayiz ve su ana kadar ogrenmen gerekiyordu, hep insanlar senin hakkinda bir seyler dusunecekler. Bunu durduramazsin. Ama bu hayat senin. Kim oldugunu bilmedigin, seni tanimayan etmeyen birbirinizin hayatinda zerre yerinizin olmadigi insanlar icin burda aciklama yapmaniza veya kendinizi aklamaya calismaniza gerek yok. Hastaliktan veya keyfinizden, kimseyi ilgilendirmez. Bir de bunlar icin kendini uzup psikolojini harap etme. Yasamanin keyfini cikar. Nefes alirken bunun ne büyük bir mucize oldugunu dusun, yururken ruzgari hisset ne bileyim cicekleri kokla :) Bu hayat senin. Hata etmissin ama bedelini zaten sen oduyorsun, burda kimseye hesap vermen gerekmiyor.Evet anlayamıyorum doğru.
Hiç kendimi de sizi de yormayım. Tüm bu yazılanları okudum ve anlamıyorum. Kınamak da değil bu ben anlamıyorum evet. Sizi de kendimi de daha fazla yoramayacağım kolay gelsin. Başka da diyebileceğim bir şey yok.
Evet normalde zerre umrumda olmaz kimin hakkimda ne dusundugu ama isin icinde anneme laf soylenince tutamadim kendimi ben de hayretler icerisindeyim nasil bu kadar sey yazdim kime ne anlatmaya calistim diye :) cok tesekkur ederim bu cumleleriniz bile destek oldu bana su an malesef uzun bi zamandir nefes almak hayatimdaki en buyuk yuk birakin bundan zevk almayi .. Umarim duzelecek her sey ben de hayatim da ailem de okulum da . Tek carem umut edip elimden geleni yapmak su andaNeden insanlarin me dusundugunu bu kadar umursuyorsun ? Lutfen takma bu kadar. Ayni yastayiz ve su ana kadar ogrenmen gerekiyordu, hep insanlar senin hakkinda bir seyler dusunecekler. Bunu durduramazsin. Ama bu hayat senin. Kim oldugunu bilmedigin, seni tanimayan etmeyen birbirinizin hayatinda zerre yerinizin olmadigi insanlar icin burda aciklama yapmaniza veya kendinizi aklamaya calismaniza gerek yok. Hastaliktan veya keyfinizden, kimseyi ilgilendirmez. Bir de bunlar icin kendini uzup psikolojini harap etme. Yasamanin keyfini cikar. Nefes alirken bunun ne büyük bir mucize oldugunu dusun, yururken ruzgari hisset ne bileyim cicekleri kokla :) Bu hayat senin. Hata etmissin ama bedelini zaten sen oduyorsun, burda kimseye hesap vermen gerekmiyor.
Ne guzel sevdigin bir bolumdesin, bunun tadini cikar. Ayrica calisip para kazanmak da muthis bir ozguven, bunun da tadini cikar. Mezun oldugunda bugunleri hatirlayip "keske tadini cikarsaydim " diyeceksin eminim. Ben de diyecegim tabii stresten dolayi yasadigim psikolojik rahatsizliklari dusunecek olursakEvet normalde zerre umrumda olmaz kimin hakkimda ne dusundugu ama isin icinde anneme laf soylenince tutamadim kendimi ben de hayretler icerisindeyim nasil bu kadar sey yazdim kime ne anlatmaya calistim diye :) cok tesekkur ederim bu cumleleriniz bile destek oldu bana su an malesef uzun bi zamandir nefes almak hayatimdaki en buyuk yuk birakin bundan zevk almayi .. Umarim duzelecek her sey ben de hayatim da ailem de okulum da . Tek carem umut edip elimden geleni yapmak su anda
Ay bide aklima sey geldi lisedeyken universite yerlestirme sonuclari aciklandiginda bir arkadasim ankarada bir ozel unide istedigi bolumu %100 burslu kazanmisti ve ben de hem maddi durumum yok hem 368 gibi bir puan almistim esit agirliktan tm3'ten (%50 burslu tutuyordu ama kontenjan yetmez acikta kalirim nasil olsa bedava okuyacagim riske atmayayim diye yazmadim aptal gibi) yani puanim yok param yok ona ragmen istedigim sehirde istedigim bolumu okuyacagim allahim bu nasil bir nimet diye sevinip o arkadasimin boynuna atlamistim ve kiz bana nefretle bakip ben o kadar calistim bunun icin sen neyine seviniyorsun bunu haketmedin bile ama benden daha guzel bir sehirde okyacaksin diye bagirip sinir krizleri gecirmisti kanim donmustu bu mutlu gununde gozunu nasil bir hirs burumustu kalakalmistim iste bu bana sallayip duran ablamizin mesajlarini okuyunca bu geldi aklima sizinle de paylasayim dedim :)Neden insanlarin me dusundugunu bu kadar umursuyorsun ? Lutfen takma bu kadar. Ayni yastayiz ve su ana kadar ogrenmen gerekiyordu, hep insanlar senin hakkinda bir seyler dusunecekler. Bunu durduramazsin. Ama bu hayat senin. Kim oldugunu bilmedigin, seni tanimayan etmeyen birbirinizin hayatinda zerre yerinizin olmadigi insanlar icin burda aciklama yapmaniza veya kendinizi aklamaya calismaniza gerek yok. Hastaliktan veya keyfinizden, kimseyi ilgilendirmez. Bir de bunlar icin kendini uzup psikolojini harap etme. Yasamanin keyfini cikar. Nefes alirken bunun ne büyük bir mucize oldugunu dusun, yururken ruzgari hisset ne bileyim cicekleri kokla :) Bu hayat senin. Hata etmissin ama bedelini zaten sen oduyorsun, burda kimseye hesap vermen gerekmiyor.
Evet yine de cok korkuyorm tabi olacaklardan.. Benim yasayacaklarimdan ziyade annecimin yasayacaklarindan.. Beni anlayan insanlarin oldugunu bilmek guzel ve ben de sizi anliyorum.. Umarim seneler sonra bunlari hatirlayip gulumseriz ikimiz de islerimizin basina gectigimizde :)Ne guzel sevdigin bir bolumdesin, bunun tadini cikar. Ayrica calisip para kazanmak da muthis bir ozguven, bunun da tadini cikar. Mezun oldugunda bugunleri hatirlayip "keske tadini cikarsaydim " diyeceksin eminim. Ben de diyecegim tabii stresten dolayi yasadigim psikolojik rahatsizliklari dusunecek olursakCanini sikma, ama okulu uzatmanin nasil bir stres oldugunu gordun asıl derslerine artik. Iki uc senelik zor ama gecici bir donemde oldugunu dusun. Mezun olup ise girdiginde umrunda olmayacak bunlarin hicbiri. Ve 23 yasinda bir kadin olarak babanin sana el kaldirmaya, kufretmeye veya seni okuldan almaya hakki olmadigini bil. Icindeki gucun farkina var yani, bu sadece senin hayatin.