- 21 Ağustos 2013
- 26.658
- 55.303
yazınız beni ağlattı... bende babamı kaybettim; artık sadece rüyalarda mı görebileceğim diye ağlıyordum , sonra rüyalar en büyük tesellim oldu....daha fazla yazamıyacağım. Allah'ım hepimizin ölmüşlerine rahmet etsin, kabirlerini cennet bahçesine çevirsin inşallah. Amin.canım iki tane rüya görmüştüm.sürekli görürüm babamı ama bunlar beni en çok etkileyenlerdi.biri vefatından 2 ay sonraydı.babam çok güzel bi takım elbise giymiş,kırmızı çok güzel bi arabanın içinde.evimizin önüne geliyor.nereye gidiyoruz babacım diyorum.yok siz gelmiyorsunuz kızım diyor.annemle mi gideceksiniz diyorum.yok annende gelmeyecek ben kendim gidiyorum annene emanet ettim sizi diyor.öpüyor beni arabaya binip gidiyor.diğerini iste 5-6 yıl önce gördüm.gece rüyamda uyuyoruz.babam evimizin karşındaki duvara oturmuş evimize bakıyor.yanındada biri var tanımıyorum.kalksın diye kolundan asılıyor babamı.kalkmıyor.pencereyi açıp gel baba diyorum ağlıyorum el sallıyor ama gelmiyor.uykudan aniden uyanmıştım koşup pencereden baktım ama yoktu
ben tam ergenliğimin en başlarında tamda babama daha çok aşık olmaya başladığım yıllarda kaybettim onu tam 16 yaşında 10 sene geçti üstünden hala boğazımda yutkunamadığım bir yumru,hala unutamadığım bir acı hani derler ya zaman acıyı hafifletir boş laf,özlemle birleşen her acı hergün dahada katlanır.Bugün internette dolaşırken gördüğüm yazıya baktım uzun uzun 'Bana eksiklerimi sorma hayat! "BABAM" derim tamamlayamazsın.'gözlerim doldu harbidende öyle ne büyük eksik hayatım, aile fotoğraflarım eksik , geceleri kapıyı korkudan daha çok kitleyince anladım artık bizi koruyan biri yoktu artık ..3 sene geçti , acısı mı ? Hala dün gibi burnumda tütüyor.. Neden yazdım bilmiyorum vaktinizden çaldıysam kusura bakmayın sadece içimi dökmek istedim ..Hala içimde söylemek istediklerim varken..
başın sağolsun canım.babasız büyüdüğüm için içimde kocaman bi özlem var.bu konuda öyle doluyumki dokunsalar ağlarım.senide ağlatmışım özür dilerim canım.Allah sevdiği kullarını erken alırmış derler ya öyle teselli ediyorum ben kendimi.her ne kadar yetmesede...çok dua ediyorum bi erkek evlat nasip ederse Allahım eşimle babalarımızın adını koyacağız.eşimin babasıda yok.eşimin babasıda mide kanserinden vefat etti benimkide.kader işteyazınız beni ağlattı... bende babamı kaybettim; artık sadece rüyalarda mı görebileceğim diye ağlıyordum , sonra rüyalar en büyük tesellim oldu....daha fazla yazamıyacağım. Allah'ım hepimizin ölmüşlerine rahmet etsin, kabirlerini cennet bahçesine çevirsin inşallah. Amin.
acısıda eksıklıgıde hıc gecmıycek babasızlık kelilemeler eksık kalıyor özlem okadar buyukku eksılkıgı yoklugu okadar acıkı hergun aglıyorum unutamıyorum ne ben eskı benım nede hayatım eskı hayat artık babam yok gozlerıme bakınca hemen hısseden neyın var ıyı degılsın anlat babana kuzum dıyen babam yok artıkkalbımde yuregımde ıcımde paramparca arkamdakı dag yıkldı herseyım paramparca oldum artık aradıgım konustgum bana tavsıye veren akıl veren yol gosteren nasıhat veren canım babam yok artık analdımkı babam ölünce yapayanlızım savasın ortasında komutansız kalmak gıbı koca dunyada babasız kalmak allah annemı basımızdan eksık etmesın babalarımızada rahmet eglesın...
babamı kaybedeli 11 ay olacak nerdeyse oğluma 8 aylık hamile iken kaybettim hen de,kalbim çatlayacak gibiydi oğluma mı sevinsem babama mı yansam bilemedim çok zor anlatmaya lafım gücüm yetmez her daim burnumun direği sızlıyo bakamıyorum resimlere, aklım çıkıyo sesini unutursam yüzünü unutursam diye
evet canım koruyucaka araknda dag gıbı durucak babaşarımız yok artık zor hemde cok zor kelımelr yetersız kalıyor yasadıgımız acıyı eksıklıgı anlatmaya cok acı ve zor bogazım dugum dugum gozlerım dolu dolu hep....Düşünceler hep aynı canım , bide etrafdan yediğin tekmelerle anlıyosun artık koruyacak kimsen yok
Benim babam yaklaşık 2 sene önce mide kanserinden vefat etti. Mekanının cennet olacağından hiç şüphem yok . Kimseyi kırmadan ve ardında kimseye beş kuruş borç bırakmadan gitti . İyi ki evladı olmuşum .
o yangın yüreğime düşeli 13 yıl oldu . . .
'Bana eksiklerimi sorma hayat! "BABAM" derim tamamlayamazsın.' bu yazısı henüz birkaç hafta önce paylaşmıştım. Babamı kaybedeli 8 yıl oldu ama acısı hiç geçmedi, onu öyle çok özlüyorum ki. Şu an bile gözyaşlarımı tutamıyorum.
Hayattayken yokluğunu yaşamak mı daha kötü yoksa öldükten sonra hayattaymış gibi davranmak mı daha zor bilemedim. İkisi de çok acıttı canımı.
Bende annemi kaybettim, Şubatta 3 yıl olacak nasıl da geçiyor günler, burnumun direği sızlıyor.