Meraba kızlar..İnşallah kendimi düzgün bi şekilde ifade edebilirim çünki şuan gerçekten çok sinirliyim.Daha önceki mesajlarımdan bilirsiniz belki eşimin sürekli çocuk istemesinden şikayetçiydim.Ben 25 yaşındayım o da 32 olucak önümüzdeki ay.Yaklaşık beş buçuk yıldır beraberdik bir sene önce de evlendik.Kısa özet geçmek istedim önceki mesajlarımı okumayan bayanlar olabilir.Eşim çocuk delisi.Ama öyle böyle değil çok seviyor.Ben yeni yerler görmeyi,gezmeyi çok seven biriyim.Günübirlik bile olsa haftasonları sürekli farklı yerlere gideriz eşimle dün de Ağvadaydık(bütün her şeyin başladığı yer yani)Eşim yine başladı aynı konuyu açmaya.Zaten ne zaman değişik bi yer görmeye gitsek bana sürekli çocuk konusunu açıyo.Aklı sıra keyfim yerindeyken belki fikrim değişir de yanaşırım diye.Ben de sinirleniyorum keyif falan kalmıyor ne gezdiğimden ne yediğimden ne içtiğimden bir şey anlıyorum.Akşam yemeğinden odaya dönerken zaten suratı beş karıştı bir şey soruyorum böyle cevap vermemeler falan çocuk gibi.Alıp karşıma düzgünce konuşayım diyorum yok yani dediği tek şey ''ben baba olmak istiyorum,çok istiyorum bunu neden anlamıyorsun''.Etrafında hiçbir yakın erkek arkadaşının da çocuğu yok ve hepsi bizden önce evlenmiş hemde.Eşimin ailesi de benim ailem de bi kez bile hadi artık torun sevelim,vaktiniz geldi de geçiyo vs demediler hani desem ki etrafta da baskı var anlıycam.Mesela kahvaltıya iniyoruz otelde çocuğu olan çiftlere gözü dalıyo sürekli bebeklere bakıyor falan hemen gidip seviyor hişt pişt falan çok keyifleniyor hissedebiliyorum yani ama ben hiçbir şekilde istemiyorum 28-29 yaşından önce anne olmayı hatta belki 30.Şuan böyle bana karşı oldukça mesafeli bu zamana kadar hiç böyle olmamıştı.Ne diyorsunuz yorumlarınızı çok merak ediyorum siz olsanız ne yapardınız?
Evlenmeden önce konuştuk tabii,ben onun çocuk delisi olduğunu bilerek evlendim eşimle.Ama o da benim çocuklara o kadar düşkün olmadığımı,evlendikten sonra hemen bir sene içinde çocuk istemediğimi,en az 3-4 sene evliliğin tadını çıkarmayı gezmeyi tozmayı istediğimi biliyordu en nihayetinde.Bunu evlenmeden konuşmadınız mı hiçsiz ne kadar istemesenizde eşiniz o kadar istiyor tek taraflı düşünmemek lazım en azından 1 sene falan müddet isyeyin bu adamı 5 sene bekletemezsiniz
Ortayolu bulun sonucta siz istemiyorsanız o da tam tersi, biraz o biraz siz taviz verin. Allah korusun her isteyen de artık cocuk sahibi olamıyor , benim de yasım genc evlenince cocuk hemen istemiyorum ama bi yandan da korkuyorum sanki nerden belli şak diye olacak mı diye.hamile kalamasak bir de bunun tedavisi var , bi süreci var. 30 u beklememek lazım bence
evlenmeden önce bu detayları konuşmadınız mı?
beklentileriniz oldukça farklı çünkü.
ben olsam ne yapardım.
çocuk sahibi olmak iki kişinin kararı neticede, tek başına olsun olmasın kararı verilmez.
ben olsam oturur konuşur 30 yaşı eşimin hatrına 27'ye çeker 2 sene de gönlümce gezerdim.
bir ara bu sitede eşini sarhoş et hamile kal, prezervatifi del diye akıl verenler vardı hamile kalmak istene ama eşleri çocuk istemeyen hanımlara, allah muhafaza.
siz istemeye bilirsiniz tercih tabi ki sizin, eşiniz de istiyorsa onu bundan mahrum etmeniz hata.
evlenmeden önce keşke konuşsaydınız,
ben çok istiyordum eşim istemedi yıllarca çok üzüldüm çok kırıldım anne olmak istiyordum gördüğüm her bebekle ağlıyordum gizli gizli,
sonra eşim artık çok gezdik çocuk istiyorum deyince sinir oldum eşime onu beklemek zorunda olmak çok zordu.
haricinde mutlu bir evliliğim olmasa inan boşardım.
şimdi tedaviler ilaçlar hastaneler, bekliyoruz bir umut.
kararın ne olursa olsun bir dr git ve gelecekte olabilecek problemleri engelle derim.[/QUOTE
Allah en kısa zamanda sana bu duyguyu tatmayı nasip etsin inşallah..Dediğim gibi evlenmeden önce konuşmuştuk aslında bu konuyu başka bayanlar da aynı şeyi sormuş..Siz de bana kızıyorsunuz belki şuan...Bazen düşünüyorum ben eğer çok isteseydim eşim benim gibi düşünseydi bekler miydim? diye.Dürüst olmak gerekirse galiba bekleyemezdim.Bencilce davrandığımın da farkındayım ama gerçekten hazır değilim buna.
Ben de sizin gibi düşünüyorum.
İyice gezin bence yoksa içinizde kalır çocukla hiçbir yere gidilmiyor.
Çocuklu çiftleri tatilde görünce benim gözüm korkuyor çocuklar sürekl ağlayıp sızlanıyor :))))
Sadece eşiniz istiyor diye çocuk yapmak doğru olmayabilir ama ters taraftan bakarsanız sırf siz istemiyorsunuz diye o da bu arzusunu senelerce dizginlemek zorunda kalacak. Ben de çok çocuk seviyorum ve sırf eşimin keyfi gelsin diye ikinci çocuğum için sekiz sene bekledim. Bu kadar zaman beklemek de bana haksızlık diye düşünüyorum.
bence çok bencilce düşünüyorsunuz o sizin eşiniz yahu nasıl kıyabiliyorsunuz ona. Benim eşimde çok istiyor bizim olmuyor vakti saati var herhalde diye bekliyoruz ama o avmlerde çocuklara baktıkça benim gözlerim doluyor.
İyi bir baba olacağından inanın gerçekten şüphem yok.Abisinin çocuklarıyla daha çok ilgileniyor eşim abisinden.Ki kendi çocuğu olsa kim bilir nasıl olucak..Gerçekten bilmiyorum napıcam..Ne güzel çevre baskısı özenme vs olmadan gerçekten baba olmak istiyo iyi bi baba olacağını düşünüyorum
benim kocam da bayılıyor çocuklara.
sürekli hayaller kuruyor söyle yaparım böyle severim diye..
ben henüz hazır hissetmiyorum.
kendimi anne olarak düşünemiyorum belkide..
olur diye düşünüyorum.Sizinki de mi ..Kendi kuruyor benim yerime de bide..Durup dururken gelip elini karnıma koyuyor falan..İyi bir baba olucak biliyorum ama korkmuyor değilim bu kadar çok istedi diye tamam dedim ya doğurduktan sonra bana hiç yardımcı olmazsa?