hepinizin yazdığında haklılık payı var. doğru söylüyorsunuz. ben bu son 2 sene zarfında çok düşündüm.
acaba alkollüyken bana söylediği sözlerle daha sonra onunla olan konuşması arasında bocalamışmıdır. diye. çünkü eşim 10 yıl bekar yaşamış 1 kez arakdaşıyla içmişler tayin döneminde veda yemeğinde o gece eşimi eve bırakan taksici 10milyarlık senet imzalatmış. eşim imzaladığını bile hatırlamıyormuş. o senedi bizim tanışmamızın 1 .yılında eşimin alay komutanı o gün sarhoş olduğuna dair şahitler bularak senedi taksicinin elinden aldılar. buna şahidim. aslında lohusalığımda yaşadığım bu sorunla karşılaşmamış olsaydık hayatımız gayet güzel gidiyordu. biz eşimle o olay yaşanana kadar hiç kavga etmedik eşimin ağzından bana 1 kötü söz çıkmadı. anne babası olmadığından hep anneme canım annem diye sarılır annemin dizine yatıp uyur kalırdı. 1 tane kızkardeşi var kendi kardeşim nasılsa onuda öyle görüyorum çok iyi geçiniriz annem onlara nişanlandığımızdan beri annelik yaptı. kızkardeşini yemin ediyorum canım gibi kardeşim gibi severim korurum. eşim öyle hediye almak için ya da bir çiçek vermek için özel günleri falan bekleyen biride değil. aslında şu kullandığım ilacı bırakabilsem belki daha mantıklı kararlar verebilirim.
benim babam ben likokul 1. sınıftayken vefat etti. babam çok severdi bizi gittiği her yere götürürdü babamla kahvehaneye bile gitmişliğim vardır kahvehane dediysem yurtdışında yaşayanlar bilirler kahvehanelerin orada nasıl olduğunu. babam vefat ettikten sonra bir babaya ihtiyaç duyduğum çok zamanlar oldu. aslında ne kadar ev araba desemde bir yanım kızımın babasız büyümesini istemiyor. evet eşim bana hiç şiddet uygulamadı ama ben sinirlerime hakim olamayıp vurdum ona. psikolog arkadaşım eşimide yakından tanır ----eşime benim bu dönemleri atlatabilmem için hep alttan alması gerektiğini lohusa olduğumu çok farklı sonuçlar olabileceğini söylemiş-----
keşke bazı şeyler yaşanmasaydı diyorum zaman zaman ama işte insan kafasından atamıyor. ama yinede buraya yazınca biraz rahatladım hepinize bana kıssanızda destek versenizde çok teşekkür ediyorum. hiç böyle birşey yapmamıştım. gerçekten sağolun.
arkadaşım söylemişti nelere kızmışsan hepsini aklına geldikçe yaz ve yırt at diye. en güzel günlerinizi hatırla onlarıda yaz ve ara sıra bak ve oku demişti. belki gerçeklik payı vardır ondan böyle az da olsa rahatladım.
evet doğru söylüyorsunuz biraz daha sabretmek kızım için denemem lazım.
balkonda oturdum az önce eşim yanıma geldi.
---yeni tanışmış gibi yapalım mı? dedi. önce sinirlendim --beni yalnız bırak dedim.
sonra ---acaba kızım için denemeye değer mi diye düşündüm. ben babama çok bağlıydım kızıma bakınca kendimi görüyorum henüz küçük ama babasının iş saatini o küçük vücudunda ki kocaman aklıyla anlar ve kapının oraya gider gelir ---baba gelecek salıncağa götürecek --- diye söylenip durur kendi kendine.
of offf ki ne of. ya ben bu adamla ne yapsam bilmiyorum ki. kızımı öncelik sırasına koymam daha doğru gibi geliyor aslında. ama bir süre daha eşime yüz vermemem lazım.
acaba alkollüyken bana söylediği sözlerle daha sonra onunla olan konuşması arasında bocalamışmıdır. diye. çünkü eşim 10 yıl bekar yaşamış 1 kez arakdaşıyla içmişler tayin döneminde veda yemeğinde o gece eşimi eve bırakan taksici 10milyarlık senet imzalatmış. eşim imzaladığını bile hatırlamıyormuş. o senedi bizim tanışmamızın 1 .yılında eşimin alay komutanı o gün sarhoş olduğuna dair şahitler bularak senedi taksicinin elinden aldılar. buna şahidim. aslında lohusalığımda yaşadığım bu sorunla karşılaşmamış olsaydık hayatımız gayet güzel gidiyordu. biz eşimle o olay yaşanana kadar hiç kavga etmedik eşimin ağzından bana 1 kötü söz çıkmadı. anne babası olmadığından hep anneme canım annem diye sarılır annemin dizine yatıp uyur kalırdı. 1 tane kızkardeşi var kendi kardeşim nasılsa onuda öyle görüyorum çok iyi geçiniriz annem onlara nişanlandığımızdan beri annelik yaptı. kızkardeşini yemin ediyorum canım gibi kardeşim gibi severim korurum. eşim öyle hediye almak için ya da bir çiçek vermek için özel günleri falan bekleyen biride değil. aslında şu kullandığım ilacı bırakabilsem belki daha mantıklı kararlar verebilirim.
benim babam ben likokul 1. sınıftayken vefat etti. babam çok severdi bizi gittiği her yere götürürdü babamla kahvehaneye bile gitmişliğim vardır kahvehane dediysem yurtdışında yaşayanlar bilirler kahvehanelerin orada nasıl olduğunu. babam vefat ettikten sonra bir babaya ihtiyaç duyduğum çok zamanlar oldu. aslında ne kadar ev araba desemde bir yanım kızımın babasız büyümesini istemiyor. evet eşim bana hiç şiddet uygulamadı ama ben sinirlerime hakim olamayıp vurdum ona. psikolog arkadaşım eşimide yakından tanır ----eşime benim bu dönemleri atlatabilmem için hep alttan alması gerektiğini lohusa olduğumu çok farklı sonuçlar olabileceğini söylemiş-----
keşke bazı şeyler yaşanmasaydı diyorum zaman zaman ama işte insan kafasından atamıyor. ama yinede buraya yazınca biraz rahatladım hepinize bana kıssanızda destek versenizde çok teşekkür ediyorum. hiç böyle birşey yapmamıştım. gerçekten sağolun.
arkadaşım söylemişti nelere kızmışsan hepsini aklına geldikçe yaz ve yırt at diye. en güzel günlerinizi hatırla onlarıda yaz ve ara sıra bak ve oku demişti. belki gerçeklik payı vardır ondan böyle az da olsa rahatladım.
evet doğru söylüyorsunuz biraz daha sabretmek kızım için denemem lazım.
balkonda oturdum az önce eşim yanıma geldi.
---yeni tanışmış gibi yapalım mı? dedi. önce sinirlendim --beni yalnız bırak dedim.
sonra ---acaba kızım için denemeye değer mi diye düşündüm. ben babama çok bağlıydım kızıma bakınca kendimi görüyorum henüz küçük ama babasının iş saatini o küçük vücudunda ki kocaman aklıyla anlar ve kapının oraya gider gelir ---baba gelecek salıncağa götürecek --- diye söylenip durur kendi kendine.
of offf ki ne of. ya ben bu adamla ne yapsam bilmiyorum ki. kızımı öncelik sırasına koymam daha doğru gibi geliyor aslında. ama bir süre daha eşime yüz vermemem lazım.