- 4 Aralık 2008
- 3.942
- 5.272
-
- Konu Sahibi ikincielci
- #161
Evet kız arkadaşı ayrıldı ondan bu yüzden elinde jelle geziyordu kızın elini yolda jelle dezenfekte ettirip öyle tutuyormuş kız yol yakınken kurtuldu benim salak kardeşim yüzünden burnunu estetik yaptırdı ki öyle de güzel bir kız ki hiç gerek yoktu ama şimdi Allahı var kardeş diye demiyorum bizim ki fena yakışıklı öyle böyle değil hem iki kızdan sonra erkek en küçük olarak aşırı şımarık bi de kızlar da şımartmış ama bir gün Allahın tokadını öyle bir yiyecek ki oh olsun demek için orda olucam emin ol :)Evet aynı benim eşim aşırı titiz herşeye karışır öfke kontrolü sıfır ama iyi zamanda da pamuk gibi eğlenceli
Öncelikle başın sağolsun. Bir benzeri bende var. Mutfak lavabosuna neden doğradığım sebze meyve kabuğunu koyuyormuşum, neden tezgahım bomboş değilmiş vs. Karışmaması gereken şeylere karışır ve bu genelde uzum sure birlikte olmadığımızda artar. Bazen yemeklerimi çok beğenip ooo döktürmüşsün der, bazen surat asar. Yazamadığım şeylerde var. Cidden katlanması çok zor. Hele evlendiğimiz ilk yıl çok buyuk kavgalar yaptık..Herkese merhaba, sağlıklı düşünemediğimi hissettiğim için fikir almak adına buraya yazıyorum. Elbette kimsenin lafıyla hareket etmek değil amacım sadece göremediğim düşünemediğim noktalarda yardımınıza ihtiyacım var.
Konu şöyle;
Biz 16 aylık evliyiz ve maalesef kasım ayında 9 aylık bebeğimizi karnımdayken kaybettik(sebebi çok uzun lütfen sormayın üzüyor beni bu konu)
Eşim çok aşırı dikkatli, titiz, misofonya(sese aşırı duyarlılık) hastası.. her işime her konuya karışıyor asla memnun olmuyor sürekli eleştiriyor. Aklımda kalanları sıralamak istiyorum unuttuklarım da vardır emin olun:
Dişimi nasıl fırçalayacağım,
Evi nasıl süpüreceğim,
Yemeği nasıl yapacağım,
Kendimi neyle yıkayacağım,
Tezgahı neyle sileceğim,
Dolaba eşyaları nasıl yerleştireceğim...
Bunlar yetmez gibi bir de fiziksel eleştirileri var sürekli. Neymiş kamburmuşum, göğüslerim sarkmış, selülitim varmış..
Bugün konu öyle bir yerden patladı ki artık dayanamadım ve boşan daha iyisini al o zaman dedim. Bir haftadır onun bu eleştirilerinden kurtulmak güzel olabilmek için. Hem kendime hem ona güzel görünmek için spor yapıyorum. Bugün dışarıda işleri vardı( ben analık izni kullanıyorum o da izinde ve bir süredir evde) geri geldiğinde yemeğe başladım gündür spor yaptığım için bir iş yapmadım zaten 4 saat dışarıda durdu alt tarafı. Bu evrede ben spor yaptım duş aldım çamaşır topladım astım ve dinlendim. Neymiş evi o yokken neden süpürmemişmişim, sorumluluklarımı bilmiyormuşum, zaten elimden bir iş gelmiyormuş herşeyi o düzeltiyormuş, yemeklerim güzel değilmiş. En sonunda yeter be dedim herşeyi sıraladım o da tamam olmuyorsa olmuyor boşanalım dedi ben içeride o başka yerde oturuyoruz. Siz bu konuda ne düşünüyorsunuz yorumunuz nedir?
İçimden “ben bebeğimi kaybettim kimse önemli değil ne yaparsa yapsın” hissi geçiyor sürekli mantığım çok çalışmıyor. Lütfen yardım
Sakın gitme ailenden birini çağır yanına birde evden kovuyor iyi bir dersi haketmiş artık keşke iyice bir döven olsa tekvandocuyum aklında bulunsun ne zamandır birini dövmek istiyorum zatenHerkese merhaba, her yoruma cevap veremedim kusura bakmayın ama hepsini okudum. Eşimle konuşmayı denedim ama beni anlamıyor. Ve ben ona kirli sepetine koy eşyalarını diye beni anlaması için bilerek söyledim dediğimde seni istemiyorum adi bir insansın dedi ( eşyaları bilerek sepete atmıyormuş ben dağınığım diye o da inadıma yapıyormuş.) ben de git o zaman bu evden dedim eşyalarını al sen git dedi bana. Şimdi gidip avukatla görüşecek. Boşanıyoruz
Merhaba yardımlarınız için teşekkür ederim. Biraz önce konuşmayı denedim kırıldığımı söyledim. Bir dokundum bin ah işittim. Benimle insan içine istemiyormuş onu aşağı çekiyormuşum. Dağınıkmışım ev işinden anlamıyormışum sürekli arkamı topluyormuş falanlar filanlar. Kirli sepetine giysilerini bilerek atmıyormuş ona bile laf ediyormuşum. Ben de beni anlaman için söylüyorum dediğimde ise adisin istemiyorum seni dedi. Şimdi avukatla görüşecek. Bütün eşyalarını al evi bana bırak dedi.Anladım. O zaman travmatik yas sonrası geliştirdiği bir durum olmadığını söyleyebiliriz. Ben çiftlerle çalışırken ilk görüşmemizde onlara bir soru soruyorum: "Buraya neden geldiniz?" diye. "Çok umudum yok yani maksat öylesine bir deneyelim dedik" diyen de oluyor, "Umudum var, biz sıkıntılar yaşıyoruz ama bu durumu aşabiliriz" diyen de. Umudunuz yoksa, kendinizi yanında mutsuz hissediyorsanız, içinizde eşinize karşı herhangi bir aşk, tutku yoksa, yürütemeyeceğinizi düşünüyorsanız uzatmanın bir manası yok. Ama "Evet şu an sıkıntılı bir durumdayız, her şey yolunda gitmiyor ama eşimin beni yine de sevdiğini düşünüyorum, bunu aşabiliriz" diyorsanız çift terapisi denenebilir. Boşanma bir karardır, doğru ya da yanlış bir karar olabilir. Önemli olan sizin sorunlarınızın çözümlenebileceğine dair inancınız ve mutlu olma arzunuz.
Git dedim eşyalarımı tplayayım ailemi çağırayım nerede kalırsan kal ailenin yanına git dedim tamam dediSakın gitme ailenden birini çağır yanına birde evden kovuyor iyi bir dersi haketmiş artık keşke iyice bir döven olsa tekvandocuyum aklında bulunsun ne zamandır birini dövmek istiyorum zaten
Teşekkür ederim yorumunuz için. Evet uzun bir flört dönemi oldu ama çok çalkantılıydı hatta son anda vazgeçiyordum ki aileler engel oldu. Eminim onun da vazgeçtiği pişman olduğu dönemler olmuştur ama artık bu noktaya gelindi evlenildi bir bebek sahibi olduk, her ne kadar bizimle olmasa da. Sevgi konusunda ben de sizin gibi düşünüyorum. Herkesi herşeyi acımasızca eleştiriyor ama kendisi asla eleştiriye açık değil. Herkese karşı öfkeli tahammülsüz ama başkaları ona her türlü tahammül etmeli. Bilmiyorum ne olacak bu şekilde. Yarın bir destek almayı önereceğim kabul etmezse bitecek ederse çözümü varsa çözülsün yoksa da bitsin bu iş. Ben hatalı olabilirim yanlış olabilirim ama bir insanın üstüne bu kadar gelinmez
Aynen öle gitsin tabi ki o mesajların içeriğini alabiliyormusun peki mahkemeye verilince istenir mi eğer öyle birşey varsa çok iyi olur pek iyi birşey çıkmaz tahminen gece yarısı mesajlaşmaasla masum değildir bence aralarında bişey başlamaak üzereyken bitmiş çiçeği yakaladığın an çark ettiler sanırım ama niyet önemli adam niyeti bozmuş ya kusura bakma ama tekme tokat dalasım geliyor eşineGit dedim eşyalarımı tplayayım ailemi çağırayım nerede kalırsan kal ailenin yanına git dedim tamam dedi
Canım konular karışmış sanırım ben aldatılmadım sadece sorunlu bir eşim varo da beni sorunlu görüyor gerçiAynen öle gitsin tabi ki o mesajların içeriğini alabiliyormusun peki mahkemeye verilince istenir mi eğer öyle birşey varsa çok iyi olur pek iyi birşey çıkmaz tahminen gece yarısı mesajlaşmaasla masum değildir bence aralarında bişey başlamaak üzereyken bitmiş çiçeği yakaladığın an çark ettiler sanırım ama niyet önemli adam niyeti bozmuş ya kusura bakma ama tekme tokat dalasım geliyor eşine
Valla bilmiyorum şu an tek istediğim buradan gitmemek kızımdan uzaklaşmak istemiyorum mezarı bu şehirde. O da ben gitmem diyor sen ailene git diyorCanım bak adamın karakterini sen daha iyi bilirsin. Hep böyle idiyse ve hiç bir şekilde değişme çabası yoksa hiç uğraşıp kendini daha fazla yıprakta derim.
Şu an kafan karışık ama en önce kendine sorman gereken şu: Bu adamda değişme isteği arzusu var mı, yaşadıklarımız onun karakterinin sonucu mu yoksa yaşadığımız kötü olaylardan dolayı mı? Bunların cevabını bul , sonra boşanıp boşanmayacağın ortaya çıkacak zaten.
Hiçbir yere gitmeyin ve hemen ailenizden birini çağırın, ya ortak eş dost akraba. SAKİN paldirkuldur birşey yapmayinValla bilmiyorum şu an tek istediğim buradan gitmemek kızımdan uzaklaşmak istemiyorum mezarı bu şehirde. O da ben gitmem diyor sen ailene git diyor
Bosan cocukda yokken bunedir boyle boylelerini gorunce kocama haksizlik ediyormususm gibi geliyor . Selulitmis kendi johny deep miymis beyfendiHerkese merhaba, sağlıklı düşünemediğimi hissettiğim için fikir almak adına buraya yazıyorum. Elbette kimsenin lafıyla hareket etmek değil amacım sadece göremediğim düşünemediğim noktalarda yardımınıza ihtiyacım var.
Konu şöyle;
Biz 16 aylık evliyiz ve maalesef kasım ayında 9 aylık bebeğimizi karnımdayken kaybettik(sebebi çok uzun lütfen sormayın üzüyor beni bu konu)
Eşim çok aşırı dikkatli, titiz, misofonya(sese aşırı duyarlılık) hastası.. her işime her konuya karışıyor asla memnun olmuyor sürekli eleştiriyor. Aklımda kalanları sıralamak istiyorum unuttuklarım da vardır emin olun:
Dişimi nasıl fırçalayacağım,
Evi nasıl süpüreceğim,
Yemeği nasıl yapacağım,
Kendimi neyle yıkayacağım,
Tezgahı neyle sileceğim,
Dolaba eşyaları nasıl yerleştireceğim...
Bunlar yetmez gibi bir de fiziksel eleştirileri var sürekli. Neymiş kamburmuşum, göğüslerim sarkmış, selülitim varmış..
Bugün konu öyle bir yerden patladı ki artık dayanamadım ve boşan daha iyisini al o zaman dedim. Bir haftadır onun bu eleştirilerinden kurtulmak güzel olabilmek için. Hem kendime hem ona güzel görünmek için spor yapıyorum. Bugün dışarıda işleri vardı( ben analık izni kullanıyorum o da izinde ve bir süredir evde) geri geldiğinde yemeğe başladım gündür spor yaptığım için bir iş yapmadım zaten 4 saat dışarıda durdu alt tarafı. Bu evrede ben spor yaptım duş aldım çamaşır topladım astım ve dinlendim. Neymiş evi o yokken neden süpürmemişmişim, sorumluluklarımı bilmiyormuşum, zaten elimden bir iş gelmiyormuş herşeyi o düzeltiyormuş, yemeklerim güzel değilmiş. En sonunda yeter be dedim herşeyi sıraladım o da tamam olmuyorsa olmuyor boşanalım dedi ben içeride o başka yerde oturuyoruz. Siz bu konuda ne düşünüyorsunuz yorumunuz nedir?
İçimden “ben bebeğimi kaybettim kimse önemli değil ne yaparsa yapsın” hissi geçiyor sürekli mantığım çok çalışmıyor. Lütfen yardım
Bosan cocukda yokken bunedir boyle boylelerini gorunce kocama haksizlik ediyormususm gibi geliyor . Selulitmis kendi johny deep miymis beyfendi
Git ailenin yanına diyorum duralım evde ayrılmadık ki diyorHiçbir yere gitmeyin ve hemen ailenizden birini çağırın, ya ortak eş dost akraba. SAKİN paldirkuldur birşey yapmayin
ay evet ya amannn töbe sinirim bozuldu ikinizin eşini de dövebilirim farketmez bi mesajınız yeter vallahi yine kudurdu bu adamlar sonra niye evlenmiyosun diolar şubatta 30 olcam 50 de olsam evlenmem aslaCanım konular karışmış sanırım ben aldatılmadım sadece sorunlu bir eşim varo da beni sorunlu görüyor gerçi
Kocamın üzdüğü kadar kimse üzmüyor şu anBenim bile canımı yaktı bu söylediğiniz vladını kaybeden biri için çok zor bir söz
Yanlış anlamayın siz kesinlikle kötü bişey demediniz bu arada içimden geldi bana da öyle demişlerdi canım çok yanmıştı
Evet doğru yapmışsınız işte sevdik ve herşeyi sevgi sandık. Değilmişay evet ya amannn töbe sinirim bozuldu ikinizin eşini de dövebilirim farketmez bi mesajınız yeter vallahi yine kudurdu bu adamlar sonra niye evlenmiyosun diolar şubatta 30 olcam 50 de olsam evlenmem asla
Insan hasta olabilir ama tedevasi var cozumu var kaldiki hakaretleri rahatsizlikla alakali degil selulitmis valla benimde sinirlerim bozuldu insan kendisine saygisini yitirmemeli benceBenim bile canımı yaktı bu söylediğiniz vladını kaybeden biri için çok zor bir söz
Yanlış anlamayın siz kesinlikle kötü bişey demediniz bu arada içimden geldi bana da öyle demişlerdi canım çok yanmıştı
İnan’ın acınız çok büyük ama her şerde bi hayır vardır bu adama bi evlat verilmez bununla bir ömür geçmez bence yolunuza bu eş denen megolamanla devam etmeyin.Herkese merhaba, sağlıklı düşünemediğimi hissettiğim için fikir almak adına buraya yazıyorum. Elbette kimsenin lafıyla hareket etmek değil amacım sadece göremediğim düşünemediğim noktalarda yardımınıza ihtiyacım var.
Konu şöyle;
Biz 16 aylık evliyiz ve maalesef kasım ayında 9 aylık bebeğimizi karnımdayken kaybettik(sebebi çok uzun lütfen sormayın üzüyor beni bu konu)
Eşim çok aşırı dikkatli, titiz, misofonya(sese aşırı duyarlılık) hastası.. her işime her konuya karışıyor asla memnun olmuyor sürekli eleştiriyor. Aklımda kalanları sıralamak istiyorum unuttuklarım da vardır emin olun:
Dişimi nasıl fırçalayacağım,
Evi nasıl süpüreceğim,
Yemeği nasıl yapacağım,
Kendimi neyle yıkayacağım,
Tezgahı neyle sileceğim,
Dolaba eşyaları nasıl yerleştireceğim...
Bunlar yetmez gibi bir de fiziksel eleştirileri var sürekli. Neymiş kamburmuşum, göğüslerim sarkmış, selülitim varmış..
Bugün konu öyle bir yerden patladı ki artık dayanamadım ve boşan daha iyisini al o zaman dedim. Bir haftadır onun bu eleştirilerinden kurtulmak güzel olabilmek için. Hem kendime hem ona güzel görünmek için spor yapıyorum. Bugün dışarıda işleri vardı( ben analık izni kullanıyorum o da izinde ve bir süredir evde) geri geldiğinde yemeğe başladım gündür spor yaptığım için bir iş yapmadım zaten 4 saat dışarıda durdu alt tarafı. Bu evrede ben spor yaptım duş aldım çamaşır topladım astım ve dinlendim. Neymiş evi o yokken neden süpürmemişmişim, sorumluluklarımı bilmiyormuşum, zaten elimden bir iş gelmiyormuş herşeyi o düzeltiyormuş, yemeklerim güzel değilmiş. En sonunda yeter be dedim herşeyi sıraladım o da tamam olmuyorsa olmuyor boşanalım dedi ben içeride o başka yerde oturuyoruz. Siz bu konuda ne düşünüyorsunuz yorumunuz nedir?
İçimden “ben bebeğimi kaybettim kimse önemli değil ne yaparsa yapsın” hissi geçiyor sürekli mantığım çok çalışmıyor. Lütfen yardım