- 2 Mart 2012
- 24.007
- 55.974
- Konu Sahibi ikincielci
- #141
+150000000000
Kadın evladının acısını yaşayamadan kocasının kırdıklarını tamir etmeye çalışıyor.
Çok üzücü.
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Sizce boşanma sebebi midir?
- Konu Sahibi ikincielci
- Başlangıç Tarihi
Kadın evladının acısını yaşayamadan kocasının kırdıklarını tamir etmeye çalışıyor.
Çok üzücü.
- Konu Sahibi ikincielci
- #142
Eşinizin psikolojik sorun mu bilmiyorum ama çok kötü bir insan olduğunu düşünüyorum
- 11 Kasım 2015
- 4.305
- 4.962
- Konu Sahibi ikincielci
- #143
Eşinin yaptığı psikolojik şiddet be fiziksel şiddetten daha kötü iz bırakır insanda.
- 1 Ekim 2010
- 13.876
- 38.106
- Konu Sahibi ikincielci
- #144
Vuslat beklerken sonsuz hasretlige düşmüşsün rabbim meleginle cennette bulusmani nasip etsin insallah canim benim
Insallah esin duzelir birbirinize sarilirsiniz hep mutlu huzurlu ol insallah
- 20 Ocak 2008
- 15.098
- 31.692
- Konu Sahibi ikincielci
- #145
Cok buyuk konusmayayim dicem ama esim bana bu sekilde davransa ben sanirim daha fazla evli kalamazdim ve bunlari dese agzimi bozup kufur ederdim.Cok net s.... git derdim yani.
Basiniz sagolsun.Aciniz daha bu kadar tazeyken,esinizin sizi teselli edip uzerine dusmesi gerekirken hala kendinizi begendirmek icin ugrasmaya deger mi ? Bosanin demiyorum.Kendi karariniz ama yerinize kendimi koyuyorum devam edemezdim ya.
Basiniz sagolsun.Aciniz daha bu kadar tazeyken,esinizin sizi teselli edip uzerine dusmesi gerekirken hala kendinizi begendirmek icin ugrasmaya deger mi ? Bosanin demiyorum.Kendi karariniz ama yerinize kendimi koyuyorum devam edemezdim ya.
- 9 Ocak 2018
- 862
- 3.413
- Konu Sahibi ikincielci
- #146
Eşini ve yuvanı seviosan bu teklifte bulun derim.Sevmiosan soguduysan durum farkli tabi.
- 8 Mart 2017
- 568
- 803
- 41
- Konu Sahibi ikincielci
- #147
Herkese merhaba, sağlıklı düşünemediğimi hissettiğim için fikir almak adına buraya yazıyorum. Elbette kimsenin lafıyla hareket etmek değil amacım sadece göremediğim düşünemediğim noktalarda yardımınıza ihtiyacım var.
Konu şöyle;
Biz 16 aylık evliyiz ve maalesef kasım ayında 9 aylık bebeğimizi karnımdayken kaybettik(sebebi çok uzun lütfen sormayın üzüyor beni bu konu)
Eşim çok aşırı dikkatli, titiz, misofonya(sese aşırı duyarlılık) hastası.. her işime her konuya karışıyor asla memnun olmuyor sürekli eleştiriyor. Aklımda kalanları sıralamak istiyorum unuttuklarım da vardır emin olun:
Dişimi nasıl fırçalayacağım,
Evi nasıl süpüreceğim,
Yemeği nasıl yapacağım,
Kendimi neyle yıkayacağım,
Tezgahı neyle sileceğim,
Dolaba eşyaları nasıl yerleştireceğim...
Bunlar yetmez gibi bir de fiziksel eleştirileri var sürekli. Neymiş kamburmuşum, göğüslerim sarkmış, selülitim varmış..
Bugün konu öyle bir yerden patladı ki artık dayanamadım ve boşan daha iyisini al o zaman dedim. Bir haftadır onun bu eleştirilerinden kurtulmak güzel olabilmek için. Hem kendime hem ona güzel görünmek için spor yapıyorum. Bugün dışarıda işleri vardı( ben analık izni kullanıyorum o da izinde ve bir süredir evde) geri geldiğinde yemeğe başladım gündür spor yaptığım için bir iş yapmadım zaten 4 saat dışarıda durdu alt tarafı. Bu evrede ben spor yaptım duş aldım çamaşır topladım astım ve dinlendim. Neymiş evi o yokken neden süpürmemişmişim, sorumluluklarımı bilmiyormuşum, zaten elimden bir iş gelmiyormuş herşeyi o düzeltiyormuş, yemeklerim güzel değilmiş. En sonunda yeter be dedim herşeyi sıraladım o da tamam olmuyorsa olmuyor boşanalım dedi ben içeride o başka yerde oturuyoruz. Siz bu konuda ne düşünüyorsunuz yorumunuz nedir?
İçimden “ben bebeğimi kaybettim kimse önemli değil ne yaparsa yapsın” hissi geçiyor sürekli mantığım çok çalışmıyor. Lütfen yardım
Merhaba canım,
Öncelikle başın sağ olsun, Rabbim dayanma gücü versin... Ben de ilk bebeğimi senin gibi doğuma bir kaç hafta kala kaybettim maalesef
Bizim de evliliğimizde problemler vardı, uzun bir süre çocuk yapmamıştım. Tam düzeldi dedim, hamile kaldım adam yine aynı adam oldu. Hamile iken beni çok üzdü, kırdı. Ben de bebeğimi bu yüzden kaybettiğimi düşünürüm içten içe hep. Gebelikte huzur çok önemli... Bebeğimi kaybettiğim dönemde psikolojik destek aldım ama eşim o dönemde bana inanılmaz destek oldu. Kendi acısını unutup, hep beni sarıp sarmaladı. Her konuda, her şeyde inanılmaz anlayışlı idi. Sonra zaten kaybetme sebebimi araştırıp, 2.bebeğime hamile kaldım. O gebeliğim boyunca da eşim yine aynı şekilde peşimde dört döndü, beni pamuklara sardı. İnanılmaz huzurlu bir gebelik geçirdim 2.bebeğimde. Bebeğim doğduktan sonra adam yine eskiye döndü...Senin eşin maalesef senin acına bile saygı duymuyor
Bence iyi bir çift terapistinden destek alın ve eğer tekrar bebek istiyorsan ki eminim istiyorsundur deli gibi, sorunlarınızı çözmeden bunu yapmayın... Senin anlattığın kadar olmasa da benim eşim de aynı senin ki gibi her şeye karışır, her şeye burnunu sokar. Sürekli bir dırdır. Ben hep derim ona zaten sen kadın ben erkek olmalıymışım. Ben kadın olduğum halde senin kadar dırdır etmiyorum...Şuan acınız da çok taze, eminim o da psikolojik olarak çökmüştür. Bu sebeple destek aldıktan sonra karar verir hem boşanmaya hem de bebek yapmaya...
- 13 Ocak 2011
- 2.123
- 3.138
- Konu Sahibi ikincielci
- #148
Sizi eski konularınızdan biliyorum . İnanılmaz zor bir süreçten geçtiniz. Eşiniz ise müthiş anlayışsız bir adamHerkese merhaba, sağlıklı düşünemediğimi hissettiğim için fikir almak adına buraya yazıyorum. Elbette kimsenin lafıyla hareket etmek değil amacım sadece göremediğim düşünemediğim noktalarda yardımınıza ihtiyacım var.
Konu şöyle;
Biz 16 aylık evliyiz ve maalesef kasım ayında 9 aylık bebeğimizi karnımdayken kaybettik(sebebi çok uzun lütfen sormayın üzüyor beni bu konu
Eşim çok aşırı dikkatli, titiz, misofonya(sese aşırı duyarlılık) hastası.. her işime her konuya karışıyor asla memnun olmuyor sürekli eleştiriyor. Aklımda kalanları sıralamak istiyorum unuttuklarım da vardır emin olun:
Dişimi nasıl fırçalayacağım,
Evi nasıl süpüreceğim,
Yemeği nasıl yapacağım,
Kendimi neyle yıkayacağım,
Tezgahı neyle sileceğim,
Dolaba eşyaları nasıl yerleştireceğim...
Bunlar yetmez gibi bir de fiziksel eleştirileri var sürekli. Neymiş kamburmuşum, göğüslerim sarkmış, selülitim varmış..
Bugün konu öyle bir yerden patladı ki artık dayanamadım ve boşan daha iyisini al o zaman dedim. Bir haftadır onun bu eleştirilerinden kurtulmak güzel olabilmek için. Hem kendime hem ona güzel görünmek için spor yapıyorum. Bugün dışarıda işleri vardı( ben analık izni kullanıyorum o da izinde ve bir süredir evde) geri geldiğinde yemeğe başladım gündür spor yaptığım için bir iş yapmadım zaten 4 saat dışarıda durdu alt tarafı. Bu evrede ben spor yaptım duş aldım çamaşır topladım astım ve dinlendim. Neymiş evi o yokken neden süpürmemişmişim, sorumluluklarımı bilmiyormuşum, zaten elimden bir iş gelmiyormuş herşeyi o düzeltiyormuş, yemeklerim güzel değilmiş. En sonunda yeter be dedim herşeyi sıraladım o da tamam olmuyorsa olmuyor boşanalım dedi ben içeride o başka yerde oturuyoruz. Siz bu konuda ne düşünüyorsunuz yorumunuz nedir?
İçimden “ben bebeğimi kaybettim kimse önemli değil ne yaparsa yapsın” hissi geçiyor sürekli mantığım çok çalışmıyor. Lütfen yardım
Bu sebepten adam boşanır ben size söyliyim
Siz onun hizmetçisi değilsiniz . Zaten psikolojiniz yerlerde , evini de kendi temizleyiversin .
anlayış falan da beklemeyin . Benim işim değil sadece deyin . Sende yapacaksın bu kadar . Göğüsleri sarkmamışını alsaymış .Lafa bak .
- 7 Eylül 2018
- 302
- 511
- 34
- Konu Sahibi ikincielci
- #149
Size boşanın diyemeyiz, fakat sizin sabrıniz gönlünüz ne kadarını kaldırır diye düşünün, ikinci bebekten sonra bir yıldır tam dört dörtlük sofra kuramadım, temizlik hak getire çamaşır ütü vs cok aksıyor saçımı zor tararim tuvalet banyo bile Zorlanıyorum, pasaklı değiim ama yetişemiyorum akşam yemeğini 22-22,30 da yediğim oldu büyük kızıma yetişemedim.
Bur sürü örnek verebilirim, ama şu bir yıldır eşim iş istemiyorum temizlik yemek istemiyorum yeterki su çocuğa bak dedi ve diyor, 10-12 saat yorulmadan ağlayan bir kızım var
Hele evlat kaybetmek daha da zor ki arada 3 kaybım var evlat kaybetmek zor. Ki biz kendimizi 5-6 aydan önce toparlayamazdik her seferinde.
Eşiniz ne evlat için aciyor nede sizi duşunup umursuyor. Maalesef böyle bir ömür geçmez ve doğacak cocuklariniza böyle bir baba layık görmeyin
Bur sürü örnek verebilirim, ama şu bir yıldır eşim iş istemiyorum temizlik yemek istemiyorum yeterki su çocuğa bak dedi ve diyor, 10-12 saat yorulmadan ağlayan bir kızım var
Hele evlat kaybetmek daha da zor ki arada 3 kaybım var evlat kaybetmek zor. Ki biz kendimizi 5-6 aydan önce toparlayamazdik her seferinde.
Eşiniz ne evlat için aciyor nede sizi duşunup umursuyor. Maalesef böyle bir ömür geçmez ve doğacak cocuklariniza böyle bir baba layık görmeyin
- 21 Kasım 2012
- 9.036
- 9.554
- Konu Sahibi ikincielci
- #150
Herkese merhaba, sağlıklı düşünemediğimi hissettiğim için fikir almak adına buraya yazıyorum. Elbette kimsenin lafıyla hareket etmek değil amacım sadece göremediğim düşünemediğim noktalarda yardımınıza ihtiyacım var.
Konu şöyle;
Biz 16 aylık evliyiz ve maalesef kasım ayında 9 aylık bebeğimizi karnımdayken kaybettik(sebebi çok uzun lütfen sormayın üzüyor beni bu konu
Eşim çok aşırı dikkatli, titiz, misofonya(sese aşırı duyarlılık) hastası.. her işime her konuya karışıyor asla memnun olmuyor sürekli eleştiriyor. Aklımda kalanları sıralamak istiyorum unuttuklarım da vardır emin olun:
Dişimi nasıl fırçalayacağım,
Evi nasıl süpüreceğim,
Yemeği nasıl yapacağım,
Kendimi neyle yıkayacağım,
Tezgahı neyle sileceğim,
Dolaba eşyaları nasıl yerleştireceğim...
Bunlar yetmez gibi bir de fiziksel eleştirileri var sürekli. Neymiş kamburmuşum, göğüslerim sarkmış, selülitim varmış..
Bugün konu öyle bir yerden patladı ki artık dayanamadım ve boşan daha iyisini al o zaman dedim. Bir haftadır onun bu eleştirilerinden kurtulmak güzel olabilmek için. Hem kendime hem ona güzel görünmek için spor yapıyorum. Bugün dışarıda işleri vardı( ben analık izni kullanıyorum o da izinde ve bir süredir evde) geri geldiğinde yemeğe başladım gündür spor yaptığım için bir iş yapmadım zaten 4 saat dışarıda durdu alt tarafı. Bu evrede ben spor yaptım duş aldım çamaşır topladım astım ve dinlendim. Neymiş evi o yokken neden süpürmemişmişim, sorumluluklarımı bilmiyormuşum, zaten elimden bir iş gelmiyormuş herşeyi o düzeltiyormuş, yemeklerim güzel değilmiş. En sonunda yeter be dedim herşeyi sıraladım o da tamam olmuyorsa olmuyor boşanalım dedi ben içeride o başka yerde oturuyoruz. Siz bu konuda ne düşünüyorsunuz yorumunuz nedir?
İçimden “ben bebeğimi kaybettim kimse önemli değil ne yaparsa yapsın” hissi geçiyor sürekli mantığım çok çalışmıyor. Lütfen yardım
Boşanırdım. Net!
- 4 Aralık 2008
- 3.942
- 5.272
- Konu Sahibi ikincielci
- #151
A y benim erkek kardeşim böyle ve oda yengeç burcu biz ona evde kaynana adayı diyoruz bizim ki aşırı derece de titiz hasta yani bariz ama kabul etmiyor ona göre biz pasaklıyız öfke konturolü yok ama her anı da kötü huylu değildir çok neşeli esprilidir bir de yoksa tahammül edilmez yine de evleneceği kıza acıyoruz ailecek
- 4 Mayıs 2018
- 880
- 493
- Konu Sahibi ikincielci
- #152
Çok rica ediyorum, hemen bosanirim deyip kesip atmadan, öncelikle bir çift terapistine gidin. Boşanin ya bosanmayin dememiz kesinlikle doğru olmaz, ev içinde yasadiklarinizi bir siz biliyorsunuz. Lütfen profesyonel yardım aradan son kararı vermeyin
- 19 Kasım 2018
- 270
- 152
- Konu Sahibi ikincielci
- #153
Herkese merhaba, sağlıklı düşünemediğimi hissettiğim için fikir almak adına buraya yazıyorum. Elbette kimsenin lafıyla hareket etmek değil amacım sadece göremediğim düşünemediğim noktalarda yardımınıza ihtiyacım var.
Konu şöyle;
Biz 16 aylık evliyiz ve maalesef kasım ayında 9 aylık bebeğimizi karnımdayken kaybettik(sebebi çok uzun lütfen sormayın üzüyor beni bu konu
Eşim çok aşırı dikkatli, titiz, misofonya(sese aşırı duyarlılık) hastası.. her işime her konuya karışıyor asla memnun olmuyor sürekli eleştiriyor. Aklımda kalanları sıralamak istiyorum unuttuklarım da vardır emin olun:
Dişimi nasıl fırçalayacağım,
Evi nasıl süpüreceğim,
Yemeği nasıl yapacağım,
Kendimi neyle yıkayacağım,
Tezgahı neyle sileceğim,
Dolaba eşyaları nasıl yerleştireceğim...
Bunlar yetmez gibi bir de fiziksel eleştirileri var sürekli. Neymiş kamburmuşum, göğüslerim sarkmış, selülitim varmış..
Bugün konu öyle bir yerden patladı ki artık dayanamadım ve boşan daha iyisini al o zaman dedim. Bir haftadır onun bu eleştirilerinden kurtulmak güzel olabilmek için. Hem kendime hem ona güzel görünmek için spor yapıyorum. Bugün dışarıda işleri vardı( ben analık izni kullanıyorum o da izinde ve bir süredir evde) geri geldiğinde yemeğe başladım gündür spor yaptığım için bir iş yapmadım zaten 4 saat dışarıda durdu alt tarafı. Bu evrede ben spor yaptım duş aldım çamaşır topladım astım ve dinlendim. Neymiş evi o yokken neden süpürmemişmişim, sorumluluklarımı bilmiyormuşum, zaten elimden bir iş gelmiyormuş herşeyi o düzeltiyormuş, yemeklerim güzel değilmiş. En sonunda yeter be dedim herşeyi sıraladım o da tamam olmuyorsa olmuyor boşanalım dedi ben içeride o başka yerde oturuyoruz. Siz bu konuda ne düşünüyorsunuz yorumunuz nedir?
İçimden “ben bebeğimi kaybettim kimse önemli değil ne yaparsa yapsın” hissi geçiyor sürekli mantığım çok çalışmıyor. Lütfen yardım
Sert yorumların seni ne kadar kıracağını bildiğimden aynısını son konumda yaşadım yaşıyorum...
Makul düzeyde düzgün bir ifadeyle yardım etmeye çalışacağım kabul edersen.
İnsanların yaparken ( daha cok erkeklerin ) dozu yüksek gelmeyen sonrasında uygun bir anda söylenince yüzlerini kızartan bir ton hataları olabilir.
Eşten dertli olan bütün hemcinslerime söylediğim ilk şey ''KAHVE YAPIN''
Sessiz bir akşamda camın önünde 2 sandalye 2 sade kahve ve dilden dökülen yaşanmışlıklar....
Sen bana bunu yaptın sen bana bunu dedin kırıldım üzüldüm dağıldım demek yerine.
Beni dışardan biri gör ve sana eşimle yaşadıklarımı anlatayım de ve başla.
Bunu duymak beni kırdı, sevdiğim adam tarafından eleştirilen vücudum beni hırpaladı vs.
Ben sana yapsam ben sana desem diye misilleme kıyaslama yapma ''ERKEK KADIN FARKLIDIR'' zihniyetinden kabul etmez aksine canını sıkar bence...
Aynı zamanda onu sevdiğini hayatında ki önem ve değerini anlat duygusal ol, kavga etme, yükselme.
2 çocuklu yıllardır kavga dövüşlü arkadaşımın evliliğine bu yöntem ç0k iyi gelmişti.
Konuşularak çözülemeyecek hiç bir şey yoktur.
- 5 Mart 2012
- 11.481
- 8.058
- Konu Sahibi ikincielci
- #154
Eşinizin yaptığının elle tutulur bir yanı yok malesef.
Kadın sadece temizlik yapacak, iki çekirdek bir dirhem görünecek, çocuk doğuracak, eşinin ayağını yıkayacak mantığı kafasından çıksın kocanız. Öyle bir dünya yok malesef.
Ben de sizi gaza getirmek istemem gerçekten.
Ancak onca yaşanan üzücü durumdan sonra, eşiniz bu şekilde davranabiliyorsa, ben olsam o adamı yanımda 1 gün tutmam.
Kaybettiğiniz sadece sizin bebeğiniz değil, onun da bebeği.
İnsan bunun etkisinden bu kadar kolay çıkıpta, bu kadar kolay mı kusurların peşine düşer.
Sizin adınıza üzüldüm, öncelikle Allah yardımcınız olsun.
Fakat kocanız değişmez, bunu da bilin lütfen.
Kadın sadece temizlik yapacak, iki çekirdek bir dirhem görünecek, çocuk doğuracak, eşinin ayağını yıkayacak mantığı kafasından çıksın kocanız. Öyle bir dünya yok malesef.
Ben de sizi gaza getirmek istemem gerçekten.
Ancak onca yaşanan üzücü durumdan sonra, eşiniz bu şekilde davranabiliyorsa, ben olsam o adamı yanımda 1 gün tutmam.
Kaybettiğiniz sadece sizin bebeğiniz değil, onun da bebeği.
İnsan bunun etkisinden bu kadar kolay çıkıpta, bu kadar kolay mı kusurların peşine düşer.
Sizin adınıza üzüldüm, öncelikle Allah yardımcınız olsun.
Fakat kocanız değişmez, bunu da bilin lütfen.
- 6 Ocak 2015
- 2.212
- 1.209
- 34
- Konu Sahibi ikincielci
- #155
Evet aynı benim eşim aşırı titiz herşeye karışır öfke kontrolü sıfır ama iyi zamanda da pamuk gibi eğlenceliA y benim erkek kardeşim böyle ve oda yengeç burcu biz ona evde kaynana adayı diyoruz bizim ki aşırı derece de titiz hasta yani bariz ama kabul etmiyor ona göre biz pasaklıyız öfke konturolü yok ama her anı da kötü huylu değildir çok neşeli esprilidir bir de yoksa tahammül edilmez yine de evleneceği kıza acıyoruz ailecek
- 11 Haziran 2014
- 2.509
- 3.293
- Konu Sahibi ikincielci
- #156
Boşanmak olmamalı ilk düşünmeniz gereken daha yeni evli sayılırsınız.
Eşiniz davranışları katlanılır gibi değil haklısınız. Belli ki psikolojik olarak sağlıklı biri değil yoksa insan karısına memelerin sarkmış, selülitin var, kambursun demez. Ayıptır. Oyleyse bile bu şekilde kaba ifade edilmez. Kadınlığınızı incitmemeli, haddini bimeli.
Herseyi elestirmesi sizde özgüven kaybına neden olabilir. Buna da hakkı yok.
Bir uzmanla görüşseniz çok iyi olur bence.
Siz lütfen tatlılıkla sınırlarınızı çizin. Sürekli ve kaba sekilde elestirmeye son vermesini tekrar söyleyin. Boyle davrandığinda neler hissettiginizi paylaşın. Kendine gelmezse sizi kaybedecegini bilsin.
Eşiniz davranışları katlanılır gibi değil haklısınız. Belli ki psikolojik olarak sağlıklı biri değil yoksa insan karısına memelerin sarkmış, selülitin var, kambursun demez. Ayıptır. Oyleyse bile bu şekilde kaba ifade edilmez. Kadınlığınızı incitmemeli, haddini bimeli.
Herseyi elestirmesi sizde özgüven kaybına neden olabilir. Buna da hakkı yok.
Bir uzmanla görüşseniz çok iyi olur bence.
Siz lütfen tatlılıkla sınırlarınızı çizin. Sürekli ve kaba sekilde elestirmeye son vermesini tekrar söyleyin. Boyle davrandığinda neler hissettiginizi paylaşın. Kendine gelmezse sizi kaybedecegini bilsin.
- 24 Haziran 2011
- 23.270
- 48.194
- Konu Sahibi ikincielci
- #157
Tam boşamalık adam...
- 6 Aralık 2010
- 34.491
- 91.166
- Konu Sahibi ikincielci
- #158
basliga yorum yapayim;
bence sizi mutsuz ediyorsa adamin gozunun ustunde kasi var bile bosanma sebebi olabilir.
sizin durumunuza;
yakin zamanda cok buyuk bir kaybiniz olmus, ne siz ne o normale donebilmissinizdir. Ne kendinize yuklenin, ne onun bu davranislarina aldiris edin. Bence biraz zaman verin bosanmayi dusunmek icin.
Ama tabi ki size hakaret etmesine de hakki oldugunu dusunmesin.
bence sizi mutsuz ediyorsa adamin gozunun ustunde kasi var bile bosanma sebebi olabilir.
sizin durumunuza;
yakin zamanda cok buyuk bir kaybiniz olmus, ne siz ne o normale donebilmissinizdir. Ne kendinize yuklenin, ne onun bu davranislarina aldiris edin. Bence biraz zaman verin bosanmayi dusunmek icin.
Ama tabi ki size hakaret etmesine de hakki oldugunu dusunmesin.
- 19 Kasım 2013
- 18.630
- 33.575
- Konu Sahibi ikincielci
- #159
Cidden üzüldüm,16 aylık evliliğe,9 aylık kaybedilen bir bebek siğdırdınız zaten çok acı. Tamam eşinizin de bebegiydi kaybettiğiniz ama ben sizin kadar üzülebildiğine inanmıyorum zira erkekler bebeği kucaklarına almadan bizim gibi adapte olamıyorlar bu duruma.
Sizin zaten canınız yanıyor destek olacağına canınızı yakmaya devam ediyor. Bilemedim ne denir başka ama eşiniz doğru davranmıyor
Sizin zaten canınız yanıyor destek olacağına canınızı yakmaya devam ediyor. Bilemedim ne denir başka ama eşiniz doğru davranmıyor
- 12 Ekim 2009
- 944
- 3.971
- Konu Sahibi ikincielci
- #160
merhabalar, öncelikle kaybınız için çok üzüldüm.
Allah sabır versin, yaşadıklarınız çok zor.
Açıkçası ben, belirli konularda "boşan" cümlesini kurmaktan çekinmiyorum.
İşin içinde aldatma, şiddet, psikolojik istismar vs. olduğu zaman "sabret, düzelir" diyenlerden değilim yani.
Başlığa bakarak sizin konunuza benzer bir konuda da "boşan" dedim hatta.
Ancak sizin durumunuz bana göre biraz farklı.
Öncesini bilmiyorum ancak bana kalırsa şu dönem boşanmak gibi önemli bir karar almak için uygun bir dönem değil hayatınızda.
Çok önemli travmalar yaşamışsınız, hala bu travmaları atlatmaya çalışıyorsunuz (hem bireysel olarak hem de çift olarak).
Belki kendi acınızdan eşinizin acısını göremiyorsunuz (herkes farklı şekillerde yas tutar. belki eşiniz herşey normalmiş gibi davranarak ya da başka sorunlar yaratarak acısının üstesinden gelmeye çalışıyordur. bunu biz bilemeyiz, siz de yaşadıklarınızın etkisiyle bir adım geri çekilip objektif olarak olaylara bakamıyor olabilirsiniz.)
Böyle karışık bir dönemde bu derece hayatınızı baştan aşağı değiştirecek bir karar almak bence yanlış olur.
Onun yerine çift terapisine gitmenizi tavsiye ederim.
Ya da en azından sakin bir zamanda eşinizle oturup konuşun.
Kendinizi daha çok toparladığınızda da halen aynı karardaysanız o zaman boşanma kararı alın derim.
Tekrar başınız sağolsun.
Allah sabır versin, yaşadıklarınız çok zor.
Açıkçası ben, belirli konularda "boşan" cümlesini kurmaktan çekinmiyorum.
İşin içinde aldatma, şiddet, psikolojik istismar vs. olduğu zaman "sabret, düzelir" diyenlerden değilim yani.
Başlığa bakarak sizin konunuza benzer bir konuda da "boşan" dedim hatta.
Ancak sizin durumunuz bana göre biraz farklı.
Öncesini bilmiyorum ancak bana kalırsa şu dönem boşanmak gibi önemli bir karar almak için uygun bir dönem değil hayatınızda.
Çok önemli travmalar yaşamışsınız, hala bu travmaları atlatmaya çalışıyorsunuz (hem bireysel olarak hem de çift olarak).
Belki kendi acınızdan eşinizin acısını göremiyorsunuz (herkes farklı şekillerde yas tutar. belki eşiniz herşey normalmiş gibi davranarak ya da başka sorunlar yaratarak acısının üstesinden gelmeye çalışıyordur. bunu biz bilemeyiz, siz de yaşadıklarınızın etkisiyle bir adım geri çekilip objektif olarak olaylara bakamıyor olabilirsiniz.)
Böyle karışık bir dönemde bu derece hayatınızı baştan aşağı değiştirecek bir karar almak bence yanlış olur.
Onun yerine çift terapisine gitmenizi tavsiye ederim.
Ya da en azından sakin bir zamanda eşinizle oturup konuşun.
Kendinizi daha çok toparladığınızda da halen aynı karardaysanız o zaman boşanma kararı alın derim.
Tekrar başınız sağolsun.
