- 6 Ocak 2015
- 2.212
- 1.209
- 34
-
- Konu Sahibi ikincielci
- #81
Bebeğim olaaydı bu kadar bile düşünmezdim inanın o bana güç verirdi. Belki babasından ayırarak haksızlık ederdim ama bir ömür buna katlanmak daha büyük haksızlık
Bebeğim olaaydı bu kadar bile düşünmezdim inanın o bana güç verirdi. Belki babasından ayırarak haksızlık ederdim ama bir ömür buna katlanmak daha büyük haksızlıkOnun umrunda değilse siz yarın konusursunuz baktınız olmuyor enerjinizi daha güzel seylere kanalize edersiniz - en azından insanlığa faydalı birseyler olur-Kendinizi yormamaya calısın anlamıyorsa. Sizden daha önemli değil ki inanın bir sekilde asıyor insanlar. Mutlu olma ihtimali güzel bir ihtimal böle düşünelim
Doğru bir söz. Kararsız değilim aslında sadece korkum şu, zor bir dönemdeyiz ve doğru düşünebiliyor muyuz? Ya yanlış karar veriyorsam?Nedense içimden "En kötü karar, kararsızlıktan iyidir " diyesim geldi : )
Kucuk bir kizimiz var ve yillari bile hesap etmek istemiyorum 3 , 5 yillik gecmis gibi benim icin. Dunyadaki en kotu erkek tarzi mukemmelliyetci manyaklar. Ve gercekten ruh hastasi olursun kac kurtul.
Sana birkac ornek vereyim;
Sabah kahvaltisinda ne yenilecek o karar verir. Saglikli olmali tambugday ekmegi olmali. Ben asla bir simit yiyelim diyemedim olay cikar biliyordum.
Adam bugun temizlik diyor ya o olmali.onun disinda olamaz o karar verir.
Bir aksam yemegine bile karar veremsm o bilir o yapar onun istegi.
Pazar kahvaltisinda haslanmis yumurta cok severim ama o sucuklu yumurta derse o olmali laf bile edilemez.
Cunku hep onun dedigi olur olmazsa olay cikar. Cunku o herseyi bilir sozde. Bunlar sadece birkaci...
Yengeç maalesef. Ben de oğlaksacma olacak ama burcu ne bu arkadasin?
Başak burcusacma olacak ama burcu ne bu arkadasin?
Son bir çaba olarak yarın terapi önereceğim. Olmazsa bundan sonra boşanmak istiyorum gerçekten sadece en son kozumuzu oynayalım diyeceğimBaşınız sağolsun, kaybınıza çok üzüldüm.
İnşallah istediğiniz zamanda, sağlıkla ve mutlulukla bir bebek sahibi olursunuz. Sizin için yürekten diledim bunu inanın.
Eşinize gelince de; ben böyle biriyle iki gün geçiremem. Siz çok sabırlıymışsınız. Sabrım devam eder, robot gibi ona göre yaşarım derseniz boşanmayın. Ama ben bağımsız bir bireyim, kendime göre de hareket etmeliyim derseniz; boşansanız daha iyi gibi duruyor.
Hemen karar vermeyin. Biraz düşünün. Tek başınıza da olsa terapiye gitmek size faydalı olabilir.
Ay dikkat ermemişim bana sordunuz sandım :/sacma olacak ama burcu ne bu arkadasin?
Ay çok zor bir insandır ya başak. Tam burcunun hareketleri. Biraz da kova ya da yengeç olabilir yükselende falanBaşak burcu
Amin canım amin senin de başın sağolsun me yapayım özlüyorum çok. Her yere koymak istiyorum da yapamıyorum işteCanım ya profilinde bebeğinin ayak izi var öperim o ayakları uzun süre bende kullanmıştım Allahım unuttursun acını inşallah sana güzel bir evlat versin ben kızıma sarıldıkça acılarımı unutuyorum sanada sabır versin rabbim ağlattın beni gece gece
Amin İnşaallah. Dediğiniz gibi yapacağım tedavi önereceğim kabul etmezse zaten yapacak birşey kalmıyorÖncelikle çok geçmiş olsun . Bence eşinizin kendisiyle birçok psikolojik sorunu var ki ; karşısındaki insanlara bu denli yükleniyor..
seslere karşı hassasiyeti var demişsiniz, o bile sizi ne kadar zorluyordur , sofrada bir lokma ekmeği yerken bile tedirgin olursunuz..
Hayat böyle eziyetli şekilde devam eder mi, cevabını yaşadıklarınızdan yola çıkarak verin
Ben sizin Yerinizde olsam; eşim tedavi olup yapıcı olmaya çalışırsa kendisine bir şans daha veririm,
Yok değilse de, onsuz yoluma bakarım .
Allah yardımcınız olsun , hayatınız için en doğru kararı verirsiniz insallah
Seni uzmek istemiyorum yanlis anlama beni ama soylemek istiyorum; belki yasadigin acı da bir hayir vardir...Herkese merhaba, sağlıklı düşünemediğimi hissettiğim için fikir almak adına buraya yazıyorum. Elbette kimsenin lafıyla hareket etmek değil amacım sadece göremediğim düşünemediğim noktalarda yardımınıza ihtiyacım var.
Konu şöyle;
Biz 16 aylık evliyiz ve maalesef kasım ayında 9 aylık bebeğimizi karnımdayken kaybettik(sebebi çok uzun lütfen sormayın üzüyor beni bu konu)
Eşim çok aşırı dikkatli, titiz, misofonya(sese aşırı duyarlılık) hastası.. her işime her konuya karışıyor asla memnun olmuyor sürekli eleştiriyor. Aklımda kalanları sıralamak istiyorum unuttuklarım da vardır emin olun:
Dişimi nasıl fırçalayacağım,
Evi nasıl süpüreceğim,
Yemeği nasıl yapacağım,
Kendimi neyle yıkayacağım,
Tezgahı neyle sileceğim,
Dolaba eşyaları nasıl yerleştireceğim...
Bunlar yetmez gibi bir de fiziksel eleştirileri var sürekli. Neymiş kamburmuşum, göğüslerim sarkmış, selülitim varmış..
Bugün konu öyle bir yerden patladı ki artık dayanamadım ve boşan daha iyisini al o zaman dedim. Bir haftadır onun bu eleştirilerinden kurtulmak güzel olabilmek için. Hem kendime hem ona güzel görünmek için spor yapıyorum. Bugün dışarıda işleri vardı( ben analık izni kullanıyorum o da izinde ve bir süredir evde) geri geldiğinde yemeğe başladım gündür spor yaptığım için bir iş yapmadım zaten 4 saat dışarıda durdu alt tarafı. Bu evrede ben spor yaptım duş aldım çamaşır topladım astım ve dinlendim. Neymiş evi o yokken neden süpürmemişmişim, sorumluluklarımı bilmiyormuşum, zaten elimden bir iş gelmiyormuş herşeyi o düzeltiyormuş, yemeklerim güzel değilmiş. En sonunda yeter be dedim herşeyi sıraladım o da tamam olmuyorsa olmuyor boşanalım dedi ben içeride o başka yerde oturuyoruz. Siz bu konuda ne düşünüyorsunuz yorumunuz nedir?
İçimden “ben bebeğimi kaybettim kimse önemli değil ne yaparsa yapsın” hissi geçiyor sürekli mantığım çok çalışmıyor. Lütfen yardım
Ne demek istediğini anlıyorum bunu az önce ben de düşündüm. Bilmiyorum belki de ...Seni uzmek istemiyorum yanlis anlama beni ama soylemek istiyorum; belki yasadigin acı da bir hayir vardir...
Bosanalim kelimesi karsi araftan cikmis ve belli ki düşünülmüş bunun ustunde. Ben hemen bosanmazdim ama cocuk da yapmazdim. Eger konusarak cozulemeyecek bir seyse, baska ccare kalmaz sanirimHerkese merhaba, sağlıklı düşünemediğimi hissettiğim için fikir almak adına buraya yazıyorum. Elbette kimsenin lafıyla hareket etmek değil amacım sadece göremediğim düşünemediğim noktalarda yardımınıza ihtiyacım var.
Konu şöyle;
Biz 16 aylık evliyiz ve maalesef kasım ayında 9 aylık bebeğimizi karnımdayken kaybettik(sebebi çok uzun lütfen sormayın üzüyor beni bu konu)
Eşim çok aşırı dikkatli, titiz, misofonya(sese aşırı duyarlılık) hastası.. her işime her konuya karışıyor asla memnun olmuyor sürekli eleştiriyor. Aklımda kalanları sıralamak istiyorum unuttuklarım da vardır emin olun:
Dişimi nasıl fırçalayacağım,
Evi nasıl süpüreceğim,
Yemeği nasıl yapacağım,
Kendimi neyle yıkayacağım,
Tezgahı neyle sileceğim,
Dolaba eşyaları nasıl yerleştireceğim...
Bunlar yetmez gibi bir de fiziksel eleştirileri var sürekli. Neymiş kamburmuşum, göğüslerim sarkmış, selülitim varmış..
Bugün konu öyle bir yerden patladı ki artık dayanamadım ve boşan daha iyisini al o zaman dedim. Bir haftadır onun bu eleştirilerinden kurtulmak güzel olabilmek için. Hem kendime hem ona güzel görünmek için spor yapıyorum. Bugün dışarıda işleri vardı( ben analık izni kullanıyorum o da izinde ve bir süredir evde) geri geldiğinde yemeğe başladım gündür spor yaptığım için bir iş yapmadım zaten 4 saat dışarıda durdu alt tarafı. Bu evrede ben spor yaptım duş aldım çamaşır topladım astım ve dinlendim. Neymiş evi o yokken neden süpürmemişmişim, sorumluluklarımı bilmiyormuşum, zaten elimden bir iş gelmiyormuş herşeyi o düzeltiyormuş, yemeklerim güzel değilmiş. En sonunda yeter be dedim herşeyi sıraladım o da tamam olmuyorsa olmuyor boşanalım dedi ben içeride o başka yerde oturuyoruz. Siz bu konuda ne düşünüyorsunuz yorumunuz nedir?
İçimden “ben bebeğimi kaybettim kimse önemli değil ne yaparsa yapsın” hissi geçiyor sürekli mantığım çok çalışmıyor. Lütfen yardım
Boşanmayı ben söyledim ama o da kabuş etti hiçbir itiraz belirtisi göstermedi. Belki de bunu bekliyordu hatta dediğiniz gibi belki de beni bu noktaya getirmek için çabaladıBosanalim kelimesi karsi araftan cikmis ve belli ki düşünülmüş bunun ustunde. Ben hemen bosanmazdim ama cocuk da yapmazdim. Eger konusarak cozulemeyecek bir seyse, baska ccare kalmaz sanirim
Konunuzu hatirliyorum yine doldu gozlerim, sizin acinizi anlamam imkansiz elbette ama burnumun diregi sizliyor suan.Amin İnşaallah. Dediğiniz gibi yapacağım tedavi önereceğim kabul etmezse zaten yapacak birşey kalmıyor