- 14 Nisan 2017
- 9.061
- 33.988
- Konu Sahibi Yalnizbiranne
- #161
Ufak olan 2 aylık anne sütü alıyor, sadece bez alıyoruz ona başka harcamamız yok. Büyüğe de biz ne yersek onu veriyorum, doğru düzgün pazara gitmiyoruz bile hep minimumda alışverişini. Başkalarının çocuklarının küçülenlerini giydiriyorum gezmeye gidip para harcamıyorum, arada bir ayda bir filan parka gidip oturuyoruz kahvaltılık filan götürüyoruz onda da. Hayatım hayat değil ama bana değer verseydi yine de bu şartlarda da mutlu olurdum ama beni hep yok saydı
Evet deger vermiyor. "Para benim param" dediginden belli. Böyleleri bosanmalik aslinda ama onu yapmayacagina göre.. Yapabilcegin sey kendine ve cocuklarina deger vermektir. O cocuklari kaliteli yemeklerden mahrum etmemektir. Ev almaniz çokmu önemli? Cocuklar daima cocuk kalmayacak, bu süreçler çok önemli. Simdi iyi beslenirlerse, ilerde birçok saglik sorunlari önlenmis olur.
Sende kendine bir kaç parça kiyafet al. Cocuklarinda evet küçülenler giyebilir bunu herkes yapmali maddi durum iyi olsa dahi. Ancak bir cocukta ister kendine ait kiyafetleri yada oyuncaklari.
Fedakarlik, degerini bilen, kendiside fedakarlik yapan birine yapilir. Esin böyle biri degil. Sadece kullanilmaktan anliyor. Kardesleri nasil eziyor ve adam halen onlarin emirlerinde.
Ha bide onun "param benim param istedigimi yaparim" demesini ona yedireceksin. Ben olsam grev yapardim. Madem klasik kadin/erkek rollerine inaniyor "mutfak benim mutfagim" gibi cümleler ile baslayip evde ona yemekte yapmazdim, toplamazdimda. "Vücüd benim vücdüm" cümlesinide kurardim.
Sadece bagirarak çagirark bir yere varilmiyor. Göstermen lazim, hisettirmen lazim.