- 6 Ağustos 2018
- 1.359
- 502
- 42
çok zor mutlu olmanız. yine kesin konuşmayayım ama zor görünüyor. adam her kızdığında onları tekrar söyleyecek. kafasına yerleşmiş birkere. takıntılı olmuş o konulara. hayırlısı neyse o olsun.1 sene sevgililik ardından evlendim ve sevgiliyken daha önce beraberlik yaşadığımı biliyordu eşim. Öyle güzel değer verirdi ki sevgiliyken hediyelere boğardı beni çalıştığım iş yerine gelirdi tartıştığımız zamanlarda sırf küs kalmayalım diye ta kiii evlenene kadar.. evlendik her şey değişti sadece işine yöneldi benimle dışarıya hava almaya çıkmak onun için zulm gibiydi
Bebeğimiz olduktan sonra daha önce ki ilişkimi problem etmeye başladı. Bebeğimiz daha 1,5 yaşında. Mesela onu dinlemediğim en ufak bir şeyde bana ben senin ilkin değilim o yüzden dinlemiyorsun demi? diyordu. Etek giymemi istemezdi ya görürlerse diye.Sonra bana herkese akıp ona damladığım gibi cümleler kurmaya başladı…. Ben gün geçtikçe erken anne olmanın stresiyle uğraşırken bir de eşimin iğrenç hakaretlerine maruz kalıp tartışmanın içinde buluyordum sürekli kendimi. Bir yandan eşimin işi ailesine çok yakın olduğu için sürekli ailesiyle iç içeydi ve ailesinin yanında kendini daha erkek gibi hisssetiğinden mi bilmem bana sesini yükselterek konuşmaya başladı. Onu tanıdığımda ki tüm huyları kayboldu değer verirdi en azından ağlarken sarılır sustururdu beni ama artık çok iğrenç şeyler söyleyerek evi terkedeceğini söylerdi hep. Bu yıl evliliğimizin ikinci yılıydı. En son bana çok ağır ithamlarda bulundu benden bedenimden soğuduğunu _”orospu” gibi ve bunu söyleyip pişmanlığını yaşayıp özür dilemezdi benden son kavgamız buydu ben öfke kontrolümü kaybedip o an saldırıya geçiyordum kendimi ifade edemediğim için yüzünü çizdim ayağını sıkıştırdım ona zarar verdiğim için babamı arayıp bebeğimle beni alması gerektiğini söyledi. Babam gelip bizi aldı
5 aydır ayrı evlerde yaşıyoruz o ailesinin evinde takılarımın hepsi onun ailesinin evinde anlaşmalı için takılarımı istediğimde bana sen ne karılık yaptın bana takıları haketmiyorsun gibi şeyler söyledi. İlklerde çok pişmandı sonrasında hep bahaneler bulup eskileri açmaya başladı. Ben dayanamadım dava açtım. Bana pişman olduğunu söyledi ama hen o eski evimize gitmek istemiyorum yeni ev istiyorum dediğimde şart koşamazsın eski evimizde oturacağız dedi. Onca şeyin üzerine sizce eski eve geçip kabul etmeli miyim değişir mi davranışları eski evin enerjisiyle mutlu olur muyum
Sizinki evlilik değil akıl sağlığı bozuk bir adama kölelik yapmakmışBen doğru olanı yapıyorum değil mi. Evlilik bu değil bana sürekli sen ne sanıyordun ki evliliği herkes karısına küfür edebilir bunlar aşılmayacak şeyler değil özür dilerim geçer fakat sen nasıl geri getireceksin ben senin özelin de değilim ilkin de diyordu sürekli. Ve işinden dolayı evliliğimiz ilk yılı sürekli olarak ailesinin evinde kalalım isterdi
Sorun evmi gerçekten ? Adam değişmemişki sizin derdinizin ev olması tuhaf.Ben kendimi mi kandırıyorum yoksa hani bebeğim eksik büyümesin diye mi bilmiyorum.sıfırdan başlayalım ve saygımızı kaybetmeyelim istedim ve o evde çok kötü anılar olduğu için ayağım gitmiyor
Eski evden ziyade boyle bir adamla nasil mutlu olacaginiza inanıyorsunuz siz dava actiginiz icin altinlar elden gitmesin diye barisiyor sence sizin yeni ev istemeniz onun umrunda mi? Daha beterlerini goreceksiniz bir de bildigim kadariyla davayi geri cekerseniz tum sikayetlerinizi geri cekmis oluyorsunuz1 sene sevgililik ardından evlendim ve sevgiliyken daha önce beraberlik yaşadığımı biliyordu eşim. Öyle güzel değer verirdi ki sevgiliyken hediyelere boğardı beni çalıştığım iş yerine gelirdi tartıştığımız zamanlarda sırf küs kalmayalım diye ta kiii evlenene kadar.. evlendik her şey değişti sadece işine yöneldi benimle dışarıya hava almaya çıkmak onun için zulm gibiydi
Bebeğimiz olduktan sonra daha önce ki ilişkimi problem etmeye başladı. Bebeğimiz daha 1,5 yaşında. Mesela onu dinlemediğim en ufak bir şeyde bana ben senin ilkin değilim o yüzden dinlemiyorsun demi? diyordu. Etek giymemi istemezdi ya görürlerse diye.Sonra bana herkese akıp ona damladığım gibi cümleler kurmaya başladı…. Ben gün geçtikçe erken anne olmanın stresiyle uğraşırken bir de eşimin iğrenç hakaretlerine maruz kalıp tartışmanın içinde buluyordum sürekli kendimi. Bir yandan eşimin işi ailesine çok yakın olduğu için sürekli ailesiyle iç içeydi ve ailesinin yanında kendini daha erkek gibi hisssetiğinden mi bilmem bana sesini yükselterek konuşmaya başladı. Onu tanıdığımda ki tüm huyları kayboldu değer verirdi en azından ağlarken sarılır sustururdu beni ama artık çok iğrenç şeyler söyleyerek evi terkedeceğini söylerdi hep. Bu yıl evliliğimizin ikinci yılıydı. En son bana çok ağır ithamlarda bulundu benden bedenimden soğuduğunu _”orospu” gibi ve bunu söyleyip pişmanlığını yaşayıp özür dilemezdi benden son kavgamız buydu ben öfke kontrolümü kaybedip o an saldırıya geçiyordum kendimi ifade edemediğim için yüzünü çizdim ayağını sıkıştırdım ona zarar verdiğim için babamı arayıp bebeğimle beni alması gerektiğini söyledi. Babam gelip bizi aldı
5 aydır ayrı evlerde yaşıyoruz o ailesinin evinde takılarımın hepsi onun ailesinin evinde anlaşmalı için takılarımı istediğimde bana sen ne karılık yaptın bana takıları haketmiyorsun gibi şeyler söyledi. İlklerde çok pişmandı sonrasında hep bahaneler bulup eskileri açmaya başladı. Ben dayanamadım dava açtım. Bana pişman olduğunu söyledi ama hen o eski evimize gitmek istemiyorum yeni ev istiyorum dediğimde şart koşamazsın eski evimizde oturacağız dedi. Onca şeyin üzerine sizce eski eve geçip kabul etmeli miyim değişir mi davranışları eski evin enerjisiyle mutlu olur muyum
Aslında çok "red flag" bir davranışçalıştığım iş yerine gelirdi tartıştığımız zamanlarda sırf küs kalmayalım diye
Tabii pişman olacak, sizin için değil altınlar için. Çünkü yasal olarak sizin hakkınız.5 aydır ayrı evlerde yaşıyoruz o ailesinin evinde takılarımın hepsi onun ailesinin evinde anlaşmalı için takılarımı istediğimde bana sen ne karılık yaptın bana takıları haketmiyorsun gibi şeyler söyledi. İlklerde çok pişmandı sonrasında hep bahaneler bulup eskileri açmaya başladı. Ben dayanamadım dava açtım. Bana pişman olduğunu söyledi
Gidin boşayın, çocuk nafakasını da söke söke alın.Çok haklısınız psikolog seansları alıyorum bana patlak lastik dediği için. Ve ona erkek gibi hissettirmediğim için beni suçluyordu. Bu ayrılık sürecinde bebeğini görmezdi istediği saatlerde de ben vermezdim para istemiştim ondan görmediğim çoçuğa para vermem ben demişti bana ben neden hala istiyorum bilmiyorum çok kızıyorum aptallığıma
Takılarının kv de ne işin var ah benim saftirik bacım ben anlamıyorum .. kaldın bebekle ortada adam bahane aramış seni öyle kabul etmiş şimdi geveliyor ağzında 5 aydır ayrısınız ayrılın boşanın mahkeme de de altınlarımı caldılar de illaki sana verilir vermezse aynı miktarda parasını versin o altınlarw güvendide gitti verdi hepsini anasına görüyomusun adiliğe gel bide cocuk var ortada..1 sene sevgililik ardından evlendim ve sevgiliyken daha önce beraberlik yaşadığımı biliyordu eşim. Öyle güzel değer verirdi ki sevgiliyken hediyelere boğardı beni çalıştığım iş yerine gelirdi tartıştığımız zamanlarda sırf küs kalmayalım diye ta kiii evlenene kadar.. evlendik her şey değişti sadece işine yöneldi benimle dışarıya hava almaya çıkmak onun için zulm gibiydi
Bebeğimiz olduktan sonra daha önce ki ilişkimi problem etmeye başladı. Bebeğimiz daha 1,5 yaşında. Mesela onu dinlemediğim en ufak bir şeyde bana ben senin ilkin değilim o yüzden dinlemiyorsun demi? diyordu. Etek giymemi istemezdi ya görürlerse diye.Sonra bana herkese akıp ona damladığım gibi cümleler kurmaya başladı…. Ben gün geçtikçe erken anne olmanın stresiyle uğraşırken bir de eşimin iğrenç hakaretlerine maruz kalıp tartışmanın içinde buluyordum sürekli kendimi. Bir yandan eşimin işi ailesine çok yakın olduğu için sürekli ailesiyle iç içeydi ve ailesinin yanında kendini daha erkek gibi hisssetiğinden mi bilmem bana sesini yükselterek konuşmaya başladı. Onu tanıdığımda ki tüm huyları kayboldu değer verirdi en azından ağlarken sarılır sustururdu beni ama artık çok iğrenç şeyler söyleyerek evi terkedeceğini söylerdi hep. Bu yıl evliliğimizin ikinci yılıydı. En son bana çok ağır ithamlarda bulundu benden bedenimden soğuduğunu _”orospu” gibi ve bunu söyleyip pişmanlığını yaşayıp özür dilemezdi benden son kavgamız buydu ben öfke kontrolümü kaybedip o an saldırıya geçiyordum kendimi ifade edemediğim için yüzünü çizdim ayağını sıkıştırdım ona zarar verdiğim için babamı arayıp bebeğimle beni alması gerektiğini söyledi. Babam gelip bizi aldı
5 aydır ayrı evlerde yaşıyoruz o ailesinin evinde takılarımın hepsi onun ailesinin evinde anlaşmalı için takılarımı istediğimde bana sen ne karılık yaptın bana takıları haketmiyorsun gibi şeyler söyledi. İlklerde çok pişmandı sonrasında hep bahaneler bulup eskileri açmaya başladı. Ben dayanamadım dava açtım. Bana pişman olduğunu söyledi ama hen o eski evimize gitmek istemiyorum yeni ev istiyorum dediğimde şart koşamazsın eski evimizde oturacağız dedi. Onca şeyin üzerine sizce eski eve geçip kabul etmeli miyim değişir mi davranışları eski evin enerjisiyle mutlu olur muyum
Siz bu tehdidi yiyip evlendiniz, üstüne birde çocuk mu yaptınız? Alınmayın ama vallahi cok akılsizca davranmissiniz. Namusuma dil uzatıyor, iftira atıyor deyip nişanı atsanız kim neyi nasıl ispatlardi Allah aşkına?Evet, bende nasıl olurda kendimi böyle güzel eğitip evlilikte bu kadar aptalca davranıp hala düzelirizi düşünüyor oluşuma şaşırıyorum. Tek bir pişmanlığı yoktu söylediklerini basite alıyordu sürekli. Ve mesela alınıp ağladığım için senin psikolojin bozuk tedavi gör o hapları ağzından değil başka bir yerinden iç diyordu. Ve hani bu adamın yaşı 30. Bence ailesinden yatan bir travması var. Kararlı olup arkama bakmak istemiyorum. Beni tehdit ediyordu nişanlıyken eğer ayrılırsan ailene sebebini söyle neden ayrıldığımızın ilkin olmayacağımdan bahset babana diye.
Ya siz delimisiniz ne barışması? Biriyle oldunuz bu hata değilki o zaman kimbilir ne olduda böyle oldu. Yıllar boyu bu hakaretleri nasıl çekeceksiniz? Çocuğunuz birini duymasa birini duyacak. İğrenç bir eşiniz var. Batışırsanız hayatınızın hatasını yaparsınız.1 sene sevgililik ardından evlendim ve sevgiliyken daha önce beraberlik yaşadığımı biliyordu eşim. Öyle güzel değer verirdi ki sevgiliyken hediyelere boğardı beni çalıştığım iş yerine gelirdi tartıştığımız zamanlarda sırf küs kalmayalım diye ta kiii evlenene kadar.. evlendik her şey değişti sadece işine yöneldi benimle dışarıya hava almaya çıkmak onun için zulm gibiydi
Bebeğimiz olduktan sonra daha önce ki ilişkimi problem etmeye başladı. Bebeğimiz daha 1,5 yaşında. Mesela onu dinlemediğim en ufak bir şeyde bana ben senin ilkin değilim o yüzden dinlemiyorsun demi? diyordu. Etek giymemi istemezdi ya görürlerse diye.Sonra bana herkese akıp ona damladığım gibi cümleler kurmaya başladı…. Ben gün geçtikçe erken anne olmanın stresiyle uğraşırken bir de eşimin iğrenç hakaretlerine maruz kalıp tartışmanın içinde buluyordum sürekli kendimi. Bir yandan eşimin işi ailesine çok yakın olduğu için sürekli ailesiyle iç içeydi ve ailesinin yanında kendini daha erkek gibi hisssetiğinden mi bilmem bana sesini yükselterek konuşmaya başladı. Onu tanıdığımda ki tüm huyları kayboldu değer verirdi en azından ağlarken sarılır sustururdu beni ama artık çok iğrenç şeyler söyleyerek evi terkedeceğini söylerdi hep. Bu yıl evliliğimizin ikinci yılıydı. En son bana çok ağır ithamlarda bulundu benden bedenimden soğuduğunu _”orospu” gibi ve bunu söyleyip pişmanlığını yaşayıp özür dilemezdi benden son kavgamız buydu ben öfke kontrolümü kaybedip o an saldırıya geçiyordum kendimi ifade edemediğim için yüzünü çizdim ayağını sıkıştırdım ona zarar verdiğim için babamı arayıp bebeğimle beni alması gerektiğini söyledi. Babam gelip bizi aldı
5 aydır ayrı evlerde yaşıyoruz o ailesinin evinde takılarımın hepsi onun ailesinin evinde anlaşmalı için takılarımı istediğimde bana sen ne karılık yaptın bana takıları haketmiyorsun gibi şeyler söyledi. İlklerde çok pişmandı sonrasında hep bahaneler bulup eskileri açmaya başladı. Ben dayanamadım dava açtım. Bana pişman olduğunu söyledi ama hen o eski evimize gitmek istemiyorum yeni ev istiyorum dediğimde şart koşamazsın eski evimizde oturacağız dedi. Onca şeyin üzerine sizce eski eve geçip kabul etmeli miyim değişir mi davranışları eski evin enerjisiyle mutlu olur muyum
Çocuk neden eksik büyüsün, boşanınca babalar uzaya mı fırlatılıyor? buharlaşıp atmosfere mi karışıyor?Ben kendimi mi kandırıyorum yoksa hani bebeğim eksik büyümesin diye mi bilmiyorum.sıfırdan başlayalım ve saygımızı kaybetmeyelim istedim ve o evde çok kötü anılar olduğu için ayağım gitmiyor
Sosyal medya lafları "evin enerjisi" daha ciddi probleminiz var sizin kocanız size bel altı hakaret ediyor ne enerjisinden bahsediyorsunuz siz.1 sene sevgililik ardından evlendim ve sevgiliyken daha önce beraberlik yaşadığımı biliyordu eşim. Öyle güzel değer verirdi ki sevgiliyken hediyelere boğardı beni çalıştığım iş yerine gelirdi tartıştığımız zamanlarda sırf küs kalmayalım diye ta kiii evlenene kadar.. evlendik her şey değişti sadece işine yöneldi benimle dışarıya hava almaya çıkmak onun için zulm gibiydi
Bebeğimiz olduktan sonra daha önce ki ilişkimi problem etmeye başladı. Bebeğimiz daha 1,5 yaşında. Mesela onu dinlemediğim en ufak bir şeyde bana ben senin ilkin değilim o yüzden dinlemiyorsun demi? diyordu. Etek giymemi istemezdi ya görürlerse diye.Sonra bana herkese akıp ona damladığım gibi cümleler kurmaya başladı…. Ben gün geçtikçe erken anne olmanın stresiyle uğraşırken bir de eşimin iğrenç hakaretlerine maruz kalıp tartışmanın içinde buluyordum sürekli kendimi. Bir yandan eşimin işi ailesine çok yakın olduğu için sürekli ailesiyle iç içeydi ve ailesinin yanında kendini daha erkek gibi hisssetiğinden mi bilmem bana sesini yükselterek konuşmaya başladı. Onu tanıdığımda ki tüm huyları kayboldu değer verirdi en azından ağlarken sarılır sustururdu beni ama artık çok iğrenç şeyler söyleyerek evi terkedeceğini söylerdi hep. Bu yıl evliliğimizin ikinci yılıydı. En son bana çok ağır ithamlarda bulundu benden bedenimden soğuduğunu _”orospu” gibi ve bunu söyleyip pişmanlığını yaşayıp özür dilemezdi benden son kavgamız buydu ben öfke kontrolümü kaybedip o an saldırıya geçiyordum kendimi ifade edemediğim için yüzünü çizdim ayağını sıkıştırdım ona zarar verdiğim için babamı arayıp bebeğimle beni alması gerektiğini söyledi. Babam gelip bizi aldı
5 aydır ayrı evlerde yaşıyoruz o ailesinin evinde takılarımın hepsi onun ailesinin evinde anlaşmalı için takılarımı istediğimde bana sen ne karılık yaptın bana takıları haketmiyorsun gibi şeyler söyledi. İlklerde çok pişmandı sonrasında hep bahaneler bulup eskileri açmaya başladı. Ben dayanamadım dava açtım. Bana pişman olduğunu söyledi ama hen o eski evimize gitmek istemiyorum yeni ev istiyorum dediğimde şart koşamazsın eski evimizde oturacağız dedi. Onca şeyin üzerine sizce eski eve geçip kabul etmeli miyim değişir mi davranışları eski evin enerjisiyle mutlu olur muyum
Takıları almıycam tamam boşanalım desen koşa koşa boşanır adam senınle evlendıgıne pısman
Yarın bir gün size bu bebek benden değil dediğinde ne yapacaksınız?