1 sene sevgililik ardından evlendim ve sevgiliyken daha önce beraberlik yaşadığımı biliyordu eşim. Öyle güzel değer verirdi ki sevgiliyken hediyelere boğardı beni çalıştığım iş yerine gelirdi tartıştığımız zamanlarda sırf küs kalmayalım diye ta kiii evlenene kadar.. evlendik her şey değişti sadece işine yöneldi benimle dışarıya hava almaya çıkmak onun için zulm gibiydi
Bebeğimiz olduktan sonra daha önce ki ilişkimi problem etmeye başladı. Bebeğimiz daha 1,5 yaşında. Mesela onu dinlemediğim en ufak bir şeyde bana ben senin ilkin değilim o yüzden dinlemiyorsun demi? diyordu. Etek giymemi istemezdi ya görürlerse diye.Sonra bana herkese akıp ona damladığım gibi cümleler kurmaya başladı…. Ben gün geçtikçe erken anne olmanın stresiyle uğraşırken bir de eşimin iğrenç hakaretlerine maruz kalıp tartışmanın içinde buluyordum sürekli kendimi. Bir yandan eşimin işi ailesine çok yakın olduğu için sürekli ailesiyle iç içeydi ve ailesinin yanında kendini daha erkek gibi hisssetiğinden mi bilmem bana sesini yükselterek konuşmaya başladı. Onu tanıdığımda ki tüm huyları kayboldu değer verirdi en azından ağlarken sarılır sustururdu beni ama artık çok iğrenç şeyler söyleyerek evi terkedeceğini söylerdi hep. Bu yıl evliliğimizin ikinci yılıydı. En son bana çok ağır ithamlarda bulundu benden bedenimden soğuduğunu _”orospu” gibi ve bunu söyleyip pişmanlığını yaşayıp özür dilemezdi benden son kavgamız buydu ben öfke kontrolümü kaybedip o an saldırıya geçiyordum kendimi ifade edemediğim için yüzünü çizdim ayağını sıkıştırdım ona zarar verdiğim için babamı arayıp bebeğimle beni alması gerektiğini söyledi. Babam gelip bizi aldı
5 aydır ayrı evlerde yaşıyoruz o ailesinin evinde takılarımın hepsi onun ailesinin evinde anlaşmalı için takılarımı istediğimde bana sen ne karılık yaptın bana takıları haketmiyorsun gibi şeyler söyledi. İlklerde çok pişmandı sonrasında hep bahaneler bulup eskileri açmaya başladı. Ben dayanamadım dava açtım. Bana pişman olduğunu söyledi ama hen o eski evimize gitmek istemiyorum yeni ev istiyorum dediğimde şart koşamazsın eski evimizde oturacağız dedi. Onca şeyin üzerine sizce eski eve geçip kabul etmeli miyim değişir mi davranışları eski evin enerjisiyle mutlu olur muyum
Ev yeni olsa ne olur, koca eski
Affetme , mutlu olman çok zor bu pislik herifle...1 sene sevgililik ardından evlendim ve sevgiliyken daha önce beraberlik yaşadığımı biliyordu eşim. Öyle güzel değer verirdi ki sevgiliyken hediyelere boğardı beni çalıştığım iş yerine gelirdi tartıştığımız zamanlarda sırf küs kalmayalım diye ta kiii evlenene kadar.. evlendik her şey değişti sadece işine yöneldi benimle dışarıya hava almaya çıkmak onun için zulm gibiydi
Bebeğimiz olduktan sonra daha önce ki ilişkimi problem etmeye başladı. Bebeğimiz daha 1,5 yaşında. Mesela onu dinlemediğim en ufak bir şeyde bana ben senin ilkin değilim o yüzden dinlemiyorsun demi? diyordu. Etek giymemi istemezdi ya görürlerse diye.Sonra bana herkese akıp ona damladığım gibi cümleler kurmaya başladı…. Ben gün geçtikçe erken anne olmanın stresiyle uğraşırken bir de eşimin iğrenç hakaretlerine maruz kalıp tartışmanın içinde buluyordum sürekli kendimi. Bir yandan eşimin işi ailesine çok yakın olduğu için sürekli ailesiyle iç içeydi ve ailesinin yanında kendini daha erkek gibi hisssetiğinden mi bilmem bana sesini yükselterek konuşmaya başladı. Onu tanıdığımda ki tüm huyları kayboldu değer verirdi en azından ağlarken sarılır sustururdu beni ama artık çok iğrenç şeyler söyleyerek evi terkedeceğini söylerdi hep. Bu yıl evliliğimizin ikinci yılıydı. En son bana çok ağır ithamlarda bulundu benden bedenimden soğuduğunu _”orospu” gibi ve bunu söyleyip pişmanlığını yaşayıp özür dilemezdi benden son kavgamız buydu ben öfke kontrolümü kaybedip o an saldırıya geçiyordum kendimi ifade edemediğim için yüzünü çizdim ayağını sıkıştırdım ona zarar verdiğim için babamı arayıp bebeğimle beni alması gerektiğini söyledi. Babam gelip bizi aldı
5 aydır ayrı evlerde yaşıyoruz o ailesinin evinde takılarımın hepsi onun ailesinin evinde anlaşmalı için takılarımı istediğimde bana sen ne karılık yaptın bana takıları haketmiyorsun gibi şeyler söyledi. İlklerde çok pişmandı sonrasında hep bahaneler bulup eskileri açmaya başladı. Ben dayanamadım dava açtım. Bana pişman olduğunu söyledi ama hen o eski evimize gitmek istemiyorum yeni ev istiyorum dediğimde şart koşamazsın eski evimizde oturacağız dedi. Onca şeyin üzerine sizce eski eve geçip kabul etmeli miyim değişir mi davranışları eski evin enerjisiyle mutlu olur muyum
Affetme , mutlu olman çok zor bu pislik herifle...
Ben kendimi mi kandırıyorum yoksa hani bebeğim eksik büyümesin diye mi bilmiyorum.sıfırdan başlayalım ve saygımızı kaybetmeyelim istedim ve o evde çok kötü anılar olduğu için ayağım gitmiyor
Hâlâ gidecek misin ? Sana orspu diyen adama gideceksin yani ? Sana ne ithamlarda bulunmuş farkındasın değil mi ?1 sene sevgililik ardından evlendim ve sevgiliyken daha önce beraberlik yaşadığımı biliyordu eşim. Öyle güzel değer verirdi ki sevgiliyken hediyelere boğardı beni çalıştığım iş yerine gelirdi tartıştığımız zamanlarda sırf küs kalmayalım diye ta kiii evlenene kadar.. evlendik her şey değişti sadece işine yöneldi benimle dışarıya hava almaya çıkmak onun için zulm gibiydi
Bebeğimiz olduktan sonra daha önce ki ilişkimi problem etmeye başladı. Bebeğimiz daha 1,5 yaşında. Mesela onu dinlemediğim en ufak bir şeyde bana ben senin ilkin değilim o yüzden dinlemiyorsun demi? diyordu. Etek giymemi istemezdi ya görürlerse diye.Sonra bana herkese akıp ona damladığım gibi cümleler kurmaya başladı…. Ben gün geçtikçe erken anne olmanın stresiyle uğraşırken bir de eşimin iğrenç hakaretlerine maruz kalıp tartışmanın içinde buluyordum sürekli kendimi. Bir yandan eşimin işi ailesine çok yakın olduğu için sürekli ailesiyle iç içeydi ve ailesinin yanında kendini daha erkek gibi hisssetiğinden mi bilmem bana sesini yükselterek konuşmaya başladı. Onu tanıdığımda ki tüm huyları kayboldu değer verirdi en azından ağlarken sarılır sustururdu beni ama artık çok iğrenç şeyler söyleyerek evi terkedeceğini söylerdi hep. Bu yıl evliliğimizin ikinci yılıydı. En son bana çok ağır ithamlarda bulundu benden bedenimden soğuduğunu _”orospu” gibi ve bunu söyleyip pişmanlığını yaşayıp özür dilemezdi benden son kavgamız buydu ben öfke kontrolümü kaybedip o an saldırıya geçiyordum kendimi ifade edemediğim için yüzünü çizdim ayağını sıkıştırdım ona zarar verdiğim için babamı arayıp bebeğimle beni alması gerektiğini söyledi. Babam gelip bizi aldı
5 aydır ayrı evlerde yaşıyoruz o ailesinin evinde takılarımın hepsi onun ailesinin evinde anlaşmalı için takılarımı istediğimde bana sen ne karılık yaptın bana takıları haketmiyorsun gibi şeyler söyledi. İlklerde çok pişmandı sonrasında hep bahaneler bulup eskileri açmaya başladı. Ben dayanamadım dava açtım. Bana pişman olduğunu söyledi ama hen o eski evimize gitmek istemiyorum yeni ev istiyorum dediğimde şart koşamazsın eski evimizde oturacağız dedi. Onca şeyin üzerine sizce eski eve geçip kabul etmeli miyim değişir mi davranışları eski evin enerjisiyle mutlu olur muyum
Ay yok saçmalama ya. Bakire olmadan evlenen çok çok yakın arkadaşlarım var ve konusu bile geçmiyor evliliklerinde. Saygınız biteli çok olmuş, bak anlaşamazsınız ne bileyim sevginiz azalmış olur tekrar denersiniz ama saygı bitince düzelmez. Yahu size orospu demiş, yenilir yutulur şey mi bu? Çocuğunuzun yanında da söyleyecek, çocuk hep çatışma içinde büyüyecek ne gerek var? Ne güzel aileniz arkanızda durmuş, kaba tabir olacak ama kaşınmayın bence
Annesine o... pu diyen adi bir herifle büyümesinden daha iyidir, siz de dönecek gibi duruyorsunuz ama nasıl hazmedeceksiniz bunları?Ben kendimi mi kandırıyorum yoksa hani bebeğim eksik büyümesin diye mi bilmiyorum.sıfırdan başlayalım ve saygımızı kaybetmeyelim istedim ve o evde çok kötü anılar olduğu için ayağım gitmiyor
Ne yeni enerjisi bacım iyi misin sen? Kurtul bu histerik adamdan kaç kurtar kendini. Tüm enerjiler toplansa iflah olmaz1 sene sevgililik ardından evlendim ve sevgiliyken daha önce beraberlik yaşadığımı biliyordu eşim. Öyle güzel değer verirdi ki sevgiliyken hediyelere boğardı beni çalıştığım iş yerine gelirdi tartıştığımız zamanlarda sırf küs kalmayalım diye ta kiii evlenene kadar.. evlendik her şey değişti sadece işine yöneldi benimle dışarıya hava almaya çıkmak onun için zulm gibiydi
Bebeğimiz olduktan sonra daha önce ki ilişkimi problem etmeye başladı. Bebeğimiz daha 1,5 yaşında. Mesela onu dinlemediğim en ufak bir şeyde bana ben senin ilkin değilim o yüzden dinlemiyorsun demi? diyordu. Etek giymemi istemezdi ya görürlerse diye.Sonra bana herkese akıp ona damladığım gibi cümleler kurmaya başladı…. Ben gün geçtikçe erken anne olmanın stresiyle uğraşırken bir de eşimin iğrenç hakaretlerine maruz kalıp tartışmanın içinde buluyordum sürekli kendimi. Bir yandan eşimin işi ailesine çok yakın olduğu için sürekli ailesiyle iç içeydi ve ailesinin yanında kendini daha erkek gibi hisssetiğinden mi bilmem bana sesini yükselterek konuşmaya başladı. Onu tanıdığımda ki tüm huyları kayboldu değer verirdi en azından ağlarken sarılır sustururdu beni ama artık çok iğrenç şeyler söyleyerek evi terkedeceğini söylerdi hep. Bu yıl evliliğimizin ikinci yılıydı. En son bana çok ağır ithamlarda bulundu benden bedenimden soğuduğunu _”orospu” gibi ve bunu söyleyip pişmanlığını yaşayıp özür dilemezdi benden son kavgamız buydu ben öfke kontrolümü kaybedip o an saldırıya geçiyordum kendimi ifade edemediğim için yüzünü çizdim ayağını sıkıştırdım ona zarar verdiğim için babamı arayıp bebeğimle beni alması gerektiğini söyledi. Babam gelip bizi aldı
5 aydır ayrı evlerde yaşıyoruz o ailesinin evinde takılarımın hepsi onun ailesinin evinde anlaşmalı için takılarımı istediğimde bana sen ne karılık yaptın bana takıları haketmiyorsun gibi şeyler söyledi. İlklerde çok pişmandı sonrasında hep bahaneler bulup eskileri açmaya başladı. Ben dayanamadım dava açtım. Bana pişman olduğunu söyledi ama hen o eski evimize gitmek istemiyorum yeni ev istiyorum dediğimde şart koşamazsın eski evimizde oturacağız dedi. Onca şeyin üzerine sizce eski eve geçip kabul etmeli miyim değişir mi davranışları eski evin enerjisiyle mutlu olur muyum
Çok haklısınız psikolog seansları alıyorum bana patlak lastik dediği için. Ve ona erkek gibi hissettirmediğim için beni suçluyordu. Bu ayrılık sürecinde bebeğini görmezdi istediği saatlerde de ben vermezdim para istemiştim ondan görmediğim çoçuğa para vermem ben demişti bana ben neden hala istiyorum bilmiyorum çok kızıyorum aptallığıma
Saygı mı kalmış aranızda?Ben kendimi mi kandırıyorum yoksa hani bebeğim eksik büyümesin diye mi bilmiyorum.sıfırdan başlayalım ve saygımızı kaybetmeyelim istedim ve o evde çok kötü anılar olduğu için ayağım gitmiyor
Saygı mı kalmış aranızda?
Eşinizden önce sizin kendinize saygınız olsun biraz.
Adam size neler demiş yahu nasıl yutup da devam edeceksiniz farklı bir evde de olsanız?
Bir yakınım olsanız şöyle güzel bir sarsmak isterdim sizi.
Bebeğiniz öyle bir babadan eksik büyüse de bir şey kaybetmez, merak etmeyin.