Bıktım artık.
Geçmişimdeki olayları hatırlayıp durmaktan, kabuslar görmekten bıktım.
Uzun olacak, kimse okumayabilir, ki zaten okunsun diye değil içimdekileri dökmek için yazıyorum.
Şimdiden kusuruma bakmayın.
Evin ilk kızıyım. Anne babam üzerime titrerdi küçükken. Babam çalışırken annemle oyunlar oynardık. Beni yanından ayırmaz sürekli konuşurdu, bir şeyler öğretmeye çalışırdı annem.
Babamı kapıda beklerdim, gelir gelmez atlardım boynuna. Omzunda gezdirirdi, markete götürürdü hergün. Çok güzel bi çocukluğum vardı, taa ki babamın dostum dediği adam (S..) evimizin yanına yerleşene kadar...
Kötü günler başlamıştı. S.... babama sürekli beni kötülüyor; kızın yalancı bi çocuk, bizim evin yanına tuvaletini yapıyor diye iftiralar atıyordu. Her seferinde yok baba desem de babam inanmıyor ve beni dövüyordu. Onun gözünde yalancı olmuştum artık.
"Senin kızın benim oğlana yalan söylemeyi öğretiyor" diyordu. Babam yine beni dövüyordu.
Daha küçücük yaşta, tarla işlerini yaptırmaya başladılar bana. Ödevlerimi hiç yapamazdım. Hatta bazı aksamlar, ders çalışıyorum diye dayak yiyordum.
ağlayınca da ağlama diye dövüyordu.
Okuldan azıcık geç gitsem hortumlarla dayak yerdim.
8. Sınıfta okulun son günü, pantolon ve kısa kollu tişört giydim diye dövmüştü. Kemerler bacagimda mosmor iz yapıyordu, yüzüm her gün kıpkırmızı gidiyordum okula.
Lise sınavına girdim ama babam okutmayacakti. Müdür konuştu zor ikna etti, tek şartla. Sağlık meslekte okuyup bitirir bitirmez meslek sahibi olacaktım.
4 saat uzak bi yeri kazandım. Tabii gidince çok ağladım, yalnızdım. Ailemden göremediğin sevgiyi hep yanlış kişilerde aradım. Aldatildim, aşağılandım.
Özgüvenim yoktu, kimseyle konuşamıyordum.
Neyse lisenin son yılı bi çocukla görüşmeye başladım. Okul bitince babam öğrendi. Tabii yine hakaretler, yine dayaklar. 7 ay evden dışarı çıkmadım. Zeytin, tarla, yemek.. bütün işleri yapıyordum.
Babamın dostu olan S.... yine sürekli babama biseyler söyleyip beni dövdürüyordu. Ikiyuzlu, bana iyiymiş gibi davranıyordu.
Bir gün babamlar bi yere gitti, evde yek kaldım. Dışarıya evin arkasına çıktım çamaşır seriyordum. S..... geldi. Babam sevgilimi öğrenmiş falan diye ağzımdan laf almaya çalıştı. Ben geri geri durdukça ustume geliyordu. Birden senin göğüslerin büyümüş, oynattin mi dedi. Ne yapacagimi bilemedim. Elim ayağım titredi. Daha da yaklasip goguslerimi sıktı
kosarak eve kacip kapiyi kilitledim. Pencereden bakip durdu. Babamların gelmesi yakındı. Ondan mi bilmiyorum gitti.
Ben babamlar gelene kadar ağladım ama kimse bisey anlatamadım. Biliyordum, babam yine inanmayacaktı
En yakın dostuma anlattım. O da tanıyordu. Dikkat et bak yaşama aynısını, ben bittim, çöktüm dedim. Inanmadi biliyo musunuz? Nerde kanıtın dedi. Napsaydim, o haldeyken dur ben bi videoya alayım mı deseydim!!!
Sonra S... denilen p*ç ameliyat oldu. Babam beni de götürmek istedi. Gitmicem dedim, yine dayak yedim. Anneme yalvardım götürme diye. Neyse giymedim ama babam hatırladıkca yine dovuyordu.
Utanmaz p*slik eve gelip duruyordu. En sonunda dayanamadım anlattım her şeyi anneme. Tabii şok geçirdi. Ağlaya ağlaya dayima anlattı. Babam bisey demek istemedi, çünkü öldürürdü. Başka şekilde anlatmış annem, hala ne anlattığını bilmiyorum. Babamda bağını kopardı. Utanmaz neden olduğunu anlamamış gibi konuşmaya geldi eve. Babam" tam öldürecektim, çocuklar ordaydı yapamadim" dedi.
Hâlâ evleri yanyana. Ve bu olayi anlattigimiz herkes bize sirt cevirdi. Komsular akrabalar hiçbiri ınanmadi.
Babam hala dövüyordu beni . Baba yapma diye kız kardeşim araya giriyordu hep. (Şu an o kardeşim panik atak, herşeyden korkan bi cocuk) ona da vuruyordu.
En sonunda eski staj yaptığım yerden iş teklifi geldi, yalvardım gireyim diye. Kabul etti, çalışmaya başladım.
3 ay sonra eşimle karşılaştım. Ilk görüşte aşık olduk. Gizli gizli konuşmaya başladık.
Ailesi istemeye geldi babam vermedi. Iskenceler yine devam ediyordu. Rimel sürdüm diye kaç defa vurdu. Insan büyüdükçe daha çok zoruna gidiyor.
En sonunda dayanamayıp kactim. Evlendik. Şimdi bi kızım var 3 aylık.
Her gece rüyamda geçmişte yaşadığım şeyleri görüyorum. Aglayarak kalkiyorum. Esime anlatiyorum. Sagolsun hep destekcim.
Duş alırken bile sürekli kafamda her şey. Niye o zaman şikayet etmedim, niye öldürmedim deyip duruyorum.
Eşim karşıma çıkmasa öldürecektim onu. Az daha evde kalsam geberticektim.
Kusura bakmayın kızlar. Okuyabildiyseniz, çok teşekkür ederim
Duygularım o kadar yoğun ki, ne yazdığımı bile bilmiyorum. Tir tir titriyorum şu an
Ckolatakahve Sanki benm hayatımn bi kısmını anlattın. Bi ortak yanımızda iyi eşlere denk gelmemiz benm psikolojimi eşim iyileştirdi zaman ver kendine seni mutsuz eden insanlarla mesafe koy arana zamanla psikolojin düzelir. Kendine hobi edin mutlaka ve çekirdek ailenle mutlu olmaya bak canm
