- 14 Mayıs 2016
- 681
- 997
-
- Konu Sahibi disardayagmurvar
- #61
Ben de bunu anlamıyorum. O nasıl oluyor? insan birini sevip sevmediğinin farkına varamıyor mu?Hayır ben onu çok seviyorum. Sadece sevdiğimin farkına varmamıştım.
Hayır aslında özeti şu elindeyken değerini bilmiyor kaybedince değerli oluyorBen de bunu anlamıyorum. O nasıl oluyor? insan birini sevip sevmediğinin farkına varamıyor mu?
Varamıyor işte. Kaybetmeden anlayamıyor. Sevdiğimi hep biliyordum. Ama bu denli sevdiğimi kaybedince anladım.Ben de bunu anlamıyorum. O nasıl oluyor? insan birini sevip sevmediğinin farkına varamıyor mu?
Kesin yargılarla konuşmayın lütfen. Ben ilk kez böyle şeyler söylüyorum. İlk kez hatamı anladım. Hatamı anladım diyen birisi gerçekten hatasını anlamış olamaz mı? Gerçekten düzeltmek istiyor olamaz mı gerçekten düzeltemez mi?Toksik iliski dongusu budur. Bir daha asla yapmayacagim, bu defa gercekten hatami anladim, hep benim sucum vb.sozlerle karsi taraf geri dondurulur, sonra iliski kisa sureli bir balayi donemine girer, her sey duzelmis gibi gozukur ama sonra hopp sil bastan ayni donguye geri donulur. Bir dusunun bakalim kac defa ayrilip baristiniz bu iliskide, ve saglikli iliskilerde bu olur mu diye.
Ben toksik davrandığımı zaten kabul ediyorum. Bunun nesini anlamadınız? Kabul ediyorum ve düzeltmek istiyorum diyorum. Neden bu kadar acımasızsınız? Benim yaşadığım travmaları biliyor musunuz peki? Yanlışlarımın ilk kez farkına vardım ilk kez anladım hatamı ve düzeltmek istiyorum. Bütün derdim bu. Daha önceleri farkına varmamıştım.Yoo umrumda bile değildi kız. Zaten bahsettiğim hikaye yedi sene öncenin olayı. Ben sadece hayatında ona değer veren birini bulunca "nasılsa gitmez" diye o kişiyi hayattan soğutan,psikolojisini bozan toksik insanları sevmiyorum. Bence pismanliginiz sadece hirsinizdan. Yoksa adam size 'eeeh gidersen git' demeden önce bir üzüntünüz yoktu ki 4 sene boyunca aynı davranisi tekrar tekrar yaptınız.
Hiç birimizin annesi çocuğunu şımarık birinin egolarını tatmin etsin diye dogurmuyor , bu yüzden karşı tarafa üzüldüğüm için sert konuşmuş olabilirim. Ama ayrılmakla gercekten en iyisini yapmış,umarım özsaygisini geri kazanır.
Siz toksik olan taraf olduğunuz için verdiğiniz zararın derecesini bilmiyorsunuz. Benim ilkokuldan beri yakın bir arkadaşım lise sonda internette tanıştığı,üniversitede sırf o var diye çocuğun şehrini yazdigi kişi tarafından aynı böyle terkedile terkedile manyak oldu resmen. Bugün 31 yaşında, hala çekiyor travmalarini. Mesela kendisi kötü ilişkilerini bitirememeyip yıllarını karşı tarafın ayrilmasini bekliyor,yıllarını saçma bir iliskide geçirebiliyor. Çünkü kızda terketme fobisi var. 'ben bunu yaşadım,nasıl ayrilayim. Onlar benden ayrilsin' modunda. Aynı zamanda çelişki olarak mutlu ilişkisinde bile her an yüzüstü birakilacakmis, en basit şeyden terkedilecekmis gibi geliyor. Adamları da darliyor,bunaltiyor.
Bunların en büyük sebebi de ilkgenclik yıllarında ona köpek muamelesi yapan, nasılsa ayrılmaz diye canı istedikce terkeden eski sevgilisinin yaşattığı travmalar.
Malesef toksik ilişki mağduru insan kolay kolay toparlamiyor. Eski enistebey inşallah kolay toparlanıp mutlu olanlardan olur
Çok teşekkür ederim. Yargılamadan kırmadan verdiğiniz cevap için.insan olayların sıcaklığıyla çok farkına varamıyor.. bi serinleme süresi ikinize de iyi gelecektir. kim ne istiyor anlamanızı sağlayacak her ayrılık bitiş değildir müsterih olun.. sizin için hayırlıysa zaten bi şekilde yollar yeniden bir araya gelir isteseniz de kopamazsınız ..
Dönerse senindir, ben pide söyledimMerhaba öncelikle derdimi okuyup yardımcı olan herkese teşekkür ederim. Sevgilimle lise son sınıfta çıkmaya başladık. Üniversite 1. Sınıfta uzun süreli bir ayrılıktan sonra tekrar barıştık.
Ona içimde çok büyük bir sevgi yoktu başlarda. İçimde daha çok onun beni sevmesinden kaynaklı güven vardı. Nasılsa gitmez nasılsa beni seviyor diye düşünüyordum hep. Bu sebepten midir bilmiyorum en ufak tartışmada hep konuyu ayrılığa götürüp geri dönüşü olmayan şeyler söylerdim. O ise durumu düzeltmeye çalışır çabalar ya bir şekilde beni kazanırdı ya da sessizleşir bir süre sonra tekrar geri dönerdi. Bu davranış ben de artık huy oldu sanırım.
En son 6 aylık bir ayrılma sürecinden sonra 3 yıldır kesintisiz bir şekilde birlikteyiz. İkimizin de işi var. İlişkimizin başından beri hep varolan evlilik söylemi son 1 yıldır daha da konuşulmaya başladı. Ancak aramızdaki tartışmalar sıkıntılar basit şeylerden dolayı büyüyen kavgalar bitmiyordu. Ben yine her kavgayı bir şekilde ayrılıkla taçlandırmaya devam ediyordum. O ise artık eskisi gibi çabalamıyordu. Ama yine de peşimden geliyordu.
Benim bunu yapma amacımsa daha fazla ilgi görmek daha güzel şeyler yapması gibi şeylerdi. 2022 yazında nişan yapacaktık ama ailesinden 2 kayıp verdi ve ilişkimiz de iyiyiye gitmiyordu. Ciddi bir şeyler olmaması da artık beni iyice üzmeye başlamıştı. O ise sürekli hiçbir şey yapmak istemiyorum falan diyordu. Sonra ağustos ayında mutlu olamayacağımızı düşündüğünü söyleyip benden ayrıldı. Tam 2 gün sonra geri geldi ve özürler diledi. Ailevi durumları bana yansıttığını kendince bir buhranda olduğunu falan söyledi.
1 hafta kadar konuştuktan sonra affettim. Her şey iyi gidiyordu. Kış tatilinde nişan yapacaktık. Ama ben daha erken olsun istedim. Farklı şehirlerde görev yaptığımız için o kış tatilinde yapmak istiyordu. Ben bu konuda ailemden de biraz baskı gördüğüm için daha erken olsun istedim. Ondan böyle bir düşünce olmadığını görünce bir gün aramızda kavga vs yokken ona upuzun bir mesaj atıp ayrılmak istediğimi söyledim.
O da sürekli böyle şeyler olduğunu neden bu duruma geldiğimizi anlamadığını falan söyledi. Ben yine peşimden gelsin yine güzel şeyler yapsın diye düşünürken bu sefer gelmedi hiçbir şey yapmadı. Bu sefer ben pişman oldum yaptığıma neden böyle yaptığımı falan söyledim özür diledim. Ama o eskiden de böyle yapıyordun ama şimdi ciddi şeyler olacakken yaptığın için kafam çık karışık falan demeğe başladı.
Hep böyle şeyler oluyor mutsuzuz dedi. Yanına gittim konuştuk düzelir gibi oldu. Ben kendi yaşadığım şehre dönünce yine soğuk davranmaya başladı. Resmen başka birisi oldu. O öyle yaptıkça ben iyice düzeltmek için ona iyi davranmaya başladım. O ise uzaklaştıkça uzaklaştı.
Sana çok değer veriyorum ama içimden gelmiyor özür dilerim dedi. Ben ona zaman vermek için 1 hafta konuşmadım. Yüzyüze görüşmek istediğimi söyledim. Önce kabul etti. Sonra son dakika gelmedi. Düşüncelerinin değişmediğini yüzyüze görüşsse de değişmeyeceğini falan söyledi.
Ben de artık pes ettim. 10 gündür hiç konuşmuyoruz. Yani bitti aslında. Ama çok üzgünüm. Böyle olduğu için. Sizce geri döner mi? İlk defa ona yalvardım. Hatalı olduğum için. İlk defa anladım dedim. Ama bu sefer de o anlamadı... Böyle bir şey yaşayan var mı hiç?
Karşınızdaki ilk defa bu denli kararlı bir şekilde bitirmiş olduğu için ilk defa anlamışsınızdır.Varamıyor işte. Kaybetmeden anlayamıyor. Sevdiğimi hep biliyordum. Ama bu denli sevdiğimi kaybedince anladım.
Baya toksik davranmışsınız çocuk da gereğini geç de olsa yapmış bence adamı rahat bırakın zor zamanlar da yaşamış. Hayatında güvenilir bir kadın görmeye ihtiyacı var, güzel bir ilişki onun da hakkıMerhaba öncelikle derdimi okuyup yardımcı olan herkese teşekkür ederim. Sevgilimle lise son sınıfta çıkmaya başladık. Üniversite 1. Sınıfta uzun süreli bir ayrılıktan sonra tekrar barıştık.
Ona içimde çok büyük bir sevgi yoktu başlarda. İçimde daha çok onun beni sevmesinden kaynaklı güven vardı. Nasılsa gitmez nasılsa beni seviyor diye düşünüyordum hep. Bu sebepten midir bilmiyorum en ufak tartışmada hep konuyu ayrılığa götürüp geri dönüşü olmayan şeyler söylerdim. O ise durumu düzeltmeye çalışır çabalar ya bir şekilde beni kazanırdı ya da sessizleşir bir süre sonra tekrar geri dönerdi. Bu davranış ben de artık huy oldu sanırım.
En son 6 aylık bir ayrılma sürecinden sonra 3 yıldır kesintisiz bir şekilde birlikteyiz. İkimizin de işi var. İlişkimizin başından beri hep varolan evlilik söylemi son 1 yıldır daha da konuşulmaya başladı. Ancak aramızdaki tartışmalar sıkıntılar basit şeylerden dolayı büyüyen kavgalar bitmiyordu. Ben yine her kavgayı bir şekilde ayrılıkla taçlandırmaya devam ediyordum. O ise artık eskisi gibi çabalamıyordu. Ama yine de peşimden geliyordu.
Benim bunu yapma amacımsa daha fazla ilgi görmek daha güzel şeyler yapması gibi şeylerdi. 2022 yazında nişan yapacaktık ama ailesinden 2 kayıp verdi ve ilişkimiz de iyiyiye gitmiyordu. Ciddi bir şeyler olmaması da artık beni iyice üzmeye başlamıştı. O ise sürekli hiçbir şey yapmak istemiyorum falan diyordu. Sonra ağustos ayında mutlu olamayacağımızı düşündüğünü söyleyip benden ayrıldı. Tam 2 gün sonra geri geldi ve özürler diledi. Ailevi durumları bana yansıttığını kendince bir buhranda olduğunu falan söyledi.
1 hafta kadar konuştuktan sonra affettim. Her şey iyi gidiyordu. Kış tatilinde nişan yapacaktık. Ama ben daha erken olsun istedim. Farklı şehirlerde görev yaptığımız için o kış tatilinde yapmak istiyordu. Ben bu konuda ailemden de biraz baskı gördüğüm için daha erken olsun istedim. Ondan böyle bir düşünce olmadığını görünce bir gün aramızda kavga vs yokken ona upuzun bir mesaj atıp ayrılmak istediğimi söyledim.
O da sürekli böyle şeyler olduğunu neden bu duruma geldiğimizi anlamadığını falan söyledi. Ben yine peşimden gelsin yine güzel şeyler yapsın diye düşünürken bu sefer gelmedi hiçbir şey yapmadı. Bu sefer ben pişman oldum yaptığıma neden böyle yaptığımı falan söyledim özür diledim. Ama o eskiden de böyle yapıyordun ama şimdi ciddi şeyler olacakken yaptığın için kafam çık karışık falan demeğe başladı.
Hep böyle şeyler oluyor mutsuzuz dedi. Yanına gittim konuştuk düzelir gibi oldu. Ben kendi yaşadığım şehre dönünce yine soğuk davranmaya başladı. Resmen başka birisi oldu. O öyle yaptıkça ben iyice düzeltmek için ona iyi davranmaya başladım. O ise uzaklaştıkça uzaklaştı.
Sana çok değer veriyorum ama içimden gelmiyor özür dilerim dedi. Ben ona zaman vermek için 1 hafta konuşmadım. Yüzyüze görüşmek istediğimi söyledim. Önce kabul etti. Sonra son dakika gelmedi. Düşüncelerinin değişmediğini yüzyüze görüşsse de değişmeyeceğini falan söyledi.
Ben de artık pes ettim. 10 gündür hiç konuşmuyoruz. Yani bitti aslında. Ama çok üzgünüm. Böyle olduğu için. Sizce geri döner mi? İlk defa ona yalvardım. Hatalı olduğum için. İlk defa anladım dedim. Ama bu sefer de o anlamadı... Böyle bir şey yaşayan var mı hiç?
İşte ben de diyorum ki çocuk iyi yapmış ve bir toksikten kurtulmuş. Bu büyük bir cesaret isi. Onun adına sevindim. Umarım hayatını kurar ve kötü etkilerinizi çabuk siler.Ben toksik davrandığımı zaten kabul ediyorum. Bunun nesini anlamadınız? Kabul ediyorum ve düzeltmek istiyorum diyorum. Neden bu kadar acımasızsınız? Benim yaşadığım travmaları biliyor musunuz peki? Yanlışlarımın ilk kez farkına vardım ilk kez anladım hatamı ve düzeltmek istiyorum. Bütün derdim bu. Daha önceleri farkına varmamıştım.
Toksik insanlar tedavi olmadan zor duzelirler. Ne oldu da aydinlandiniz? İlgi çekmek için ayrılik konuşması yapmanızın altında yatan esas sebebi mı buldunuz , bunu mu cozdunuz ki bir daha olmayacak? Hayır.Kesin yargılarla konuşmayın lütfen. Ben ilk kez böyle şeyler söylüyorum. İlk kez hatamı anladım. Hatamı anladım diyen birisi gerçekten hatasını anlamış olamaz mı? Gerçekten düzeltmek istiyor olamaz mı gerçekten düzeltemez mi?
Peşimde paspas olmadı hiçbir zaman. Böyle süründürme gibi durum yaşatmadım.Karşınızdaki ilk defa bu denli kararlı bir şekilde bitirmiş olduğu için ilk defa anlamışsınızdır.
Yine peşinizde beklediğiniz gibi paspas olmayınca zorunuza gittiği için.
Tedavi oluyorum. Psikiyatristten destek alıyorum. İlaç kullanıyorum. Kendimi geliştirmeye çalışıyorum. Neden böyle kötüsünüz? Sırf ego için bir adamın peşinden koşacak birisi değilim. O benim her şeyimdi. Her şeyi düzeltebileceğimize inanmasam ben de uğraşmazdım ki.İşte ben de diyorum ki çocuk iyi yapmış ve bir toksikten kurtulmuş. Bu büyük bir cesaret isi. Onun adına sevindim. Umarım hayatını kurar ve kötü etkilerinizi çabuk siler.
Sizin düzelmiş olmanız bir şeyi değiştirmez ki, bu saatten sonra sizin ilişkiden kimseye fayda gelmez.
Toksik insanlar tedavi olmadan zor duzelirler. Ne oldu da aydinlandiniz? İlgi çekmek için ayrılik konuşması yapmanızın altında yatan esas sebebi mı buldunuz , bunu mu cozdunuz ki bir daha olmayacak? Hayır.
Sadece adam sizden ayrıldı diye egonuz sarsıldı, kaybetmek istemiyorsunuz. Yarın adam tekrar barışsa yine elinizin altında olacağı için ona saygı duymayacaksiniz.
2-2 dört yani, çok açık bu şey.
Sizin yasiniz kadar toksik ilişki magduru arkadaşım omzumda ağlamıştır.
Neyse,hakkınızda hayırlısı.
Daha cooook gencsiniz.
Kavgalarda konuyu ayrılığa getirirdim, o da her seferinde çabalardı yazmışsınız.Peşimde paspas olmadı hiçbir zaman. Böyle süründürme gibi durum yaşatmadım.
Tedavi olun.Evet aslında daha çok o kendisini de suçluyor. Sana böyle yaptıran benim demek ki sen mutsuzsun diye düşünüyor. Yani seni hep sevdim ama sana yetmedi diyor.
Ek: zaten oluyormuşsunuz devam edin.Tedavi olun.
Durup dururken değildi. Öncesinde ondan ilgi beklediğimi söylemiştim. Ama o önemsemedi.Kavgalarda konuyu ayrılığa getirirdim, o da her seferinde çabalardı yazmışsınız.
Bir gün yine durup dururken uzun ayrılık mesajı attım yine çabalasın ayrılmamak içim yine güzel şeyler yapsın istedim aslında yazmışsınız.
Gayet de peşinizde koşturmuşsunuz işte sürekli.
Ben de istemiyorum artık. Düzeltmek istiyorum. Anladım nerede yanlış yaptığımıİnsanlar artık sizinn anlattığınız gibi gelgitli ilişkiler istemiyor. Sizin de istememeniz lazım zaten. İlişki huzur dolu bir liman değilse evliliğe gitmemeli. Böyle ilişkiler yaşayan insanlar sevgili kalmalı. Evlilik bu kadar olayı kaldıran bir kurum değil.
ben sizin iyiniyetinizi anlıyorum fakat bazen olaylar nice okulların kitapların öğretemeyeceğini öğretir bize.Çünkü ayrılmanın bu olduğunun farkında değildim. Ayrılmak istemek küsmek gibi bir şeydi. Onu tamamen hayatımdan çıkartmak istemedim hiçbir zaman. Yaptığım yanlış bir nazdı. Benim için çabalasın gönlümü alsındı bütün derdim.
bence de eski sevgilin terk edilmeye alışmış veya kabullenmiş..Aslında sen her basit kavgada ayrılarak onu ayrılığa alıştırmışsın oda sensizliğe alışmış bu süreçte şimdide o yüzden dönmüyor gibi
Çok teşekkür ederim sözleriniz o kadar iyi geldi ki :)ben sizin iyiniyetinizi anlıyorum fakat bazen olaylar nice okulların kitapların öğretemeyeceğini öğretir bize.
biraz sakin kalıp düşünün sadece .. neleri yanlış yaptınız nerelerde aşırıya kaçtınız bi ölçün tartın kendinizi..
ama yerinizde olsam sadece kendimi suçlamayı bir an önce bırakırdım.. çünkü karşı tarafa olan kızgınlığınız kırgınlığınız bir şekilde geçiyor da insan kendine bir kere düşman oldu mu o zaman vay haline..
öğrenmeniz gereken ne varsa büyük bir olgunlukla kabul edin ve önünüze bakın ..
eğer sevgilinize daha önceden unutamayacağı vazgeçemeyeceği bi kadın olduğunuz izlenimi verdiyseniz o da içi soğuyunca geri dönecektir inanın.. dönmezse de siz olgunlaşmış ve öğrenmiş olacaksınız ne onun ne de kendi hakkınıza girmemiş olacaksınız..
bazı doğruları kendimizce büük kayıplar vermeden öğrenemiyoruz malesef .. keike böyle olmasa.. ama ben size güveniyorum bu işin üstesinden gelirsiniz sadece kendinizle hırs yapmayı bırakın lütfen