Evet benim kizim bana bakmasin. Cocugumu "yaslilik sigortasi" olsun diye dünyaya getirmiyorum. Ona göre parami biriktiririm, kendime bakarim. Gerekirse hemsire, bakici ne bilim ne tutarim, yinede istemem kizimin bana bakmasini.
Ki ortada "bakilcak" durum bile yok. Kadin yasli degil hasta degil. Tüm hayati çalismadi diye, evladinin hayatini çalip ondan medet ummasina bahane degil. Eger bir evlat dünyaya getiriyorsan, onu her sekilde sömürme hakki vermiyor. Ebeveyn- evlat iliskisi, evlat-ebeveyn iliskisi ile asla ayni olamaz. Ben kizima verdiklerimi kosullara baglamiyorum. Ben dünyaya getirdiysem, ben sorumlulugunu alacam. Bunun kisasida olmaz. Ben yaptim, hadi simdi sen yap olmaz.
Ha evlat olarak ne olur? Ziyaret edersin annenleri, hal hatir sorarsin. Bu konuda mesela bekar bir anne/baba var ise, arada faturalar ile yada bir alis veris yaparak yardim edersin. Manevi olarak degerli oldugunu his ettirirsin. Ancak kendini feda etmemelisin. Hiç kimse için. Bu hayata hepimiz sadece 1 defa geliyoruz. Bir anne babada kendini evladi için feda etmemeli. Herseyin bir yeri, bir siniri olmali.