Maalesef karşında olgun bir adam yok. Senin beklentilerinin farkındaysa ve farkında olduğu halde sana bunları söylüyorsa ,%90 ihtimalle BAHANEdir. Umarım mutlu olursun, sevgiyle kalBu kararı vermesini hiç beklemiyordum. Çünkü gerçekten oturmuş düzeni var. Güzel mesleklerimiz var ve şu an evlensek rahat geçiniriz. Çok güzel iş teklifleri alıyor, 10 yıllık kariyer planında başarılı olsa zaten bu iş teklifleriyle aynı maaşı alacak. Sorunun para olmadığını, meslekten tiksindiğini ve güvenceli bir iş istediğini söylüyor. Şu an Türkiye'de hangi iş yeterince güvenceli ki? Ben de işe güle oynaya gitmiyorum sonuçta. Ben de meslekten tiksiniyorum. Ama napalım.
Ben bu kararını kişiselleştiriyorum, beni üzen bu. Gerçekten sevse ve benimle gerçekten gelecek düşünse böyle maceralar aramazmış gibi geliyor. Aile kurmalıyım, evimi geçindirmeliyim kafasına girmiyo benimle. Birkaç ay önceye kadar evlilik planları yapıyorduk, sen istiyorsan çalışma, sınavlarına hazırlan diyordu. Eğer bu kararı böyle rahat vermesinin sebebi bana "olmasa da olur" gözüyle bakmasıysa böyle birini bekleyip neden gençliğime yazık edeyim? Şu an tek yaşıyorum mesela, tüm zamanım yalnız, ev kirasını tek ödüyorum. Evlenip mutlu olup eşimle zaman geçirip maddi manevi destek bulacağım hayatta. Ama onu beklersem hayal ettiğim hayata hiç ulaşamayabilirim. Bu arada onun için hiçbir fedakarlık yapmıyorum artık güvenemediğimden. O da muhtemelen bana güvenemediğinden yapmıyor. Ne olur bundan sonra?
Birde şöyle bir şey var siz o günlerin cefasını çekersiniz ama o sefasını başkasıyla sürer. Çünkü o sürede birbirinizi yıpratacaksınız. Hangi aşk hangi sevgi kalacak ortada..40 yaşında kariyerinde istediği noktaya ulaşmış, parası da olan bir adam olacak. 20 yaşında biriyle evlenip çocuk da yapar gayet hayatını da yaşar. Ama ben 40 yaşında hayatın tüm güzelliklerini kaçırmış, onun keyfinin cefasını çekmiş olacağım. Insanlar eşiyle tatil tatil gezerken, çocuk sahibi olurken ben hepsini kaçıracağım. Bu noktada "aşk" beni ne kadar mutlu eder bilmiyorum. Belki tam istediğim gibi olmayan, biraz sorun yaşasak da yürüyen biriyle evlilik beni daha mutlu edecek.
ya ama o kıroluk değil yaYa bu erkekler kroyken daha iyiydi herhalde, arabayla kızın mahallesinde gezip camda bi kere yüzünü göreyim diyen erkeklerden bu kadar prenses olan erkeklere nasıl zaman değişti. Yuva kurmak için can atacağına evlenince bize 8 sene sen bak diyen erkeklere nasıl evrimlestiler
Ya sormayin... Tanıştığımızda ben işsizdim, onunsa oturmuş bir işi, maddi imkanları vardı.Her türlü imkanını da benimle paylaşır hiç laf etmezdi. Her zor anımda yanımda oldu. Evlenmek istiyor ve ve çocuk sahibi olmak. Ben henüz çok erken demistim. 1 buçuk yılın sonunda tam ikna oldum derken her şey 180 derece döndü. Bu hale geleceğimizi, böyle bir şey yapacağını ne ben ne de çevremizdekiler hiç beklemiyordu. Tanıştığım en iyi erkekti. Ben bir daha erkeklere nasıl güveneceğim?Ya bu erkekler kroyken daha iyiydi herhalde, arabayla kızın mahallesinde gezip camda bi kere yüzünü göreyim diyen erkeklerden bu kadar prenses olan erkeklere nasıl zaman değişti. Yuva kurmak için can atacağına evlenince bize 8 sene sen bak diyen erkeklere nasıl evrimlestiler
Vala güçlü kadın olucaz derken biz mi böyle yaptık bunları, covid aşıları felan mi böyle yaptı. Ortalik prenses erkeklerle dolduValla geçende de aynısını konuştuk arkadaşımla, kırolar liboşlardan çok çok daha iyi. Kıro biraz kaba saba olur ama ailesine sahip çıkar, kimseye muhtaç etmez. Liboşlara ne yazsam bilemedim simdi banlanmayayım
Gelecekteki meslek kesin bile değil 40-36yaslarinda evleneceksin e sen cocuk istiyorsun bu sefer de dur evlilige alisayim diyecek oldun mu 40 riskli gebelik dönemi o dönemlerde. Çocuk kısmını atlarsak tamamen zaman kaybı bu adam sen kendin ayrıl istiyor korkak.Merhaba kızlar. 2 yıllık bir ilişkim var. Ilişkimiz birkaç ay önceye kadar harika gidiyordu. Birbirimizi çok seviyor, tüm zamanımızı birlikte geçiriyor ve yakın zamanda ciddi adımlar atmayı düşünüyorduk. Birbirimizin ailesiyle tanıştık.
Birkaç ay önce benim yüzümden saçma sapan bir tartışma yaşadık ve maalesef sonu ayrılığa kadar gitti. Birkaç gün sonra barıştık fakat ilk kavgamız olduğundan çok yara almıştık ikimiz de. Ondan sonra hicbir şey eskisi gibi olmadı. Tek başına bir gelecek planı yapmış biz ayrıyken. Mesleğini değiştirmek istediğini söyledi. Planına göre para kazanıp düzenini oturtması 40 yaşını bulacak. Şu an 32 yaşında. Ben ise 28. O kadar bekleyemeyeceğimi söylediğimde, zaten 3 yıla kadar evlenmiş oluruz diyor. Nasıl geçineceğimizi sordum, ailelerimiz destekler veya sen atanırsın diyor. Şu an düzenli bir işim yok, olsa da maaşım iki kişiyi geçindirmez. Evlensek aile desteği alacağız ve çocuk da yapamayacağız yıllarca. Şu an sınavına odaklandığı için de haftada birkez, 3 saat filan görüşüyoruz. Ilgisi, iletişimimiz vs. çok azaldı.
Onun karakterinde birini çok aramıştım. Her şeyiyle istediğim gibiydi. Ilk bir yılımız rüya gibiydi. Bunların etkisi ile ayrılmakta zorlanıyorum. Ayrılmak da istemiyorum aslında. Sadece belirsizlikte beklemekten korkuyorum. Böyle büyük bir kararı tek başına verebilen kişi belki de beni sevmiyordur yeterince. Gözden çıkarılmış olmaktan, veya yıllarca bekleyip evlenememek, çocuk sahibi olamamaktan korkuyorum. Evlenip yokluk çekmek de zor geliyor. Diğer yandan gerçekten istedigim biri ve planları istediği gibi giderse gerçekten hiç maddi sıkıntı çekmeyeceğimiz bir kariyerimiz olacak, ikimizin geleceği için bunu yapmalıyım diyor. Kafam çok karışık kızlar. Her şeyin düzgün olacağını bilsem beklerim ama hayatımı harcama ihtimalinden korkuyorum. Ayrılsam da bu kadar mutlu olduğum ve yanında böyle hissettiğim bir ilişkiyi tekrar yaşayamama ihtimali beni korkutuyor. Internette 10 yıl uzaktan ilişki yaşayıp sonra evlenenleri görüyorum. Evlendikleri halde yıllarca aynı eve girememiş olanlar var. Ya da bizim "geçinemeyiz" dediğimiz maaşlarla çocuklu aile geçindirmeyi başaranlar var. Isteyen yapmış yani. Beklemek mi daha hayırlı yoksa kendi yoluma bakmak mi bilemiyorum. Sanırım ona güvenim de kırıldı. Ilgisi ve çabası azaldığı için beklemekten de korkuyorum. Ben konuyu açmayınca gelecekten konuşmuyoruz. Bana "şu zamanda evleniriz, şunu yapıp geçiniriz, şu yaşta çocuk istiyorum" gibi kesin şeyler söyleyemediği için öfkeliyim. Siz ne yapardınız?
erkeklere güvenmeyinYa sormayin... Tanıştığımızda ben işsizdim, onunsa oturmuş bir işi, maddi imkanları vardı.Her türlü imkanını da benimle paylaşır hiç laf etmezdi. Her zor anımda yanımda oldu. Evlenmek istiyor ve ve çocuk sahibi olmak. Ben henüz çok erken demistim. 1 buçuk yılın sonunda tam ikna oldum derken her şey 180 derece döndü. Bu hale geleceğimizi, böyle bir şey yapacağını ne ben ne de çevremizdekiler hiç beklemiyordu. Tanıştığım en iyi erkekti. Ben bir daha erkeklere nasıl güveneceğim?
Ya sormayin... Tanıştığımızda ben işsizdim, onunsa oturmuş bir işi, maddi imkanları vardı.Her türlü imkanını da benimle paylaşır hiç laf etmezdi. Her zor anımda yanımda oldu. Evlenmek istiyor ve ve çocuk sahibi olmak. Ben henüz çok erken demistim. 1 buçuk yılın sonunda tam ikna oldum derken her şey 180 derece döndü. Bu hale geleceğimizi, böyle bir şey yapacağını ne ben ne de çevremizdekiler hiç beklemiyordu. Tanıştığım en iyi erkekti. Ben bir daha erkeklere nasıl güveneceğim?
Şu anki mesleği oldukça geçerli bir meslek. Her meslek gibi zorlukları var. 10 yıllık deneyimli, yani ara verse bile iş bulması kolay olur. Yeni planı için de şunu düşünüyor. Biraz birikmişi ve arabası var. Onları satıp birkaç yıl geçinirmiş. Arada bağımsız işler alırım diyor. Ama seçtiği meslek -doktorluk- okurken başını kaldırmaya müsade etmez. Her şeyi geçtim, tüm bunları yapsa bile yine de az paramız olacak. Evet hayatta kalacağız ama doya doya yaşayamayacağız. Tek maaşla ev, araba alıp tatillere gidemeyeceğiz. Bazen diyorum ki tamam seni beklerim, ama sen mesleğine kavuştuktan sonra asla çalışmam. Buna da tamam diyor. Ama yarın bir gün o meslekten de sıkılmayacağının garantisi yok.Şimdi ne iş yapıyor, eğitimi nedir, diğer meslek nedir? Tutacak gibi bir plan mı ona göre yorum yapayım.
Bundan bagımsız olarak ne olursa olsun ailem para versin geçinirim ya da karım calışıp bana baksın kafasındaki biriyle asla olmam, neden derseniz net sorumsuzluk. Eşşek kadar yetişkin adam işi de varken bırakıp aile parası yeme üstüne plan yapıyorsa benim için biter. Bu arada kariyer değiştiren insanlar tanıyorum, haftasonu oturup çalıştılar, uzaktan eğitimle okudular ama ailelerini sıkıntıya sokmadılar. Yetişkin insan kendini kotarır kimseye el açmaz arkadaş son sözüm budur.
Vala güçlü kadın olucaz derken biz mi böyle yaptık bunları, covid aşıları felan mi böyle yaptı. Ortalik prenses erkeklerle doldu
Şu anki mesleği oldukça geçerli bir meslek. Her meslek gibi zorlukları var. 10 yıllık deneyimli, yani ara verse bile iş bulması kolay olur. Yeni planı için de şunu düşünüyor. Biraz birikmişi ve arabası var. Onları satıp birkaç yıl geçinirmiş. Arada bağımsız işler alırım diyor. Ama seçtiği meslek -doktorluk- okurken başını kaldırmaya müsade etmez. Her şeyi geçtim, tüm bunları yapsa bile yine de az paramız olacak. Evet hayatta kalacağız ama doya doya yaşayamayacağız. Tek maaşla ev, araba alıp tatillere gidemeyeceğiz. Bazen diyorum ki tamam seni beklerim, ama sen mesleğine kavuştuktan sonra asla çalışmam. Buna da tamam diyor. Ama yarın bir gün o meslekten de sıkılmayacağının garantisi yok.
Şu anki mesleği oldukça geçerli bir meslek. Her meslek gibi zorlukları var. 10 yıllık deneyimli, yani ara verse bile iş bulması kolay olur. Yeni planı için de şunu düşünüyor. Biraz birikmişi ve arabası var. Onları satıp birkaç yıl geçinirmiş. Arada bağımsız işler alırım diyor. Ama seçtiği meslek -doktorluk- okurken başını kaldırmaya müsade etmez. Her şeyi geçtim, tüm bunları yapsa bile yine de az paramız olacak. Evet hayatta kalacağız ama doya doya yaşayamayacağız. Tek maaşla ev, araba alıp tatillere gidemeyeceğiz. Bazen diyorum ki tamam seni beklerim, ama sen mesleğine kavuştuktan sonra asla çalışmam. Buna da tamam diyor. Ama yarın bir gün o meslekten de sıkılmayacağının garantisi yok.
Adam kendi kendine plan yapan, kendi kendine planlari degistiren birisi nasıl güveneceksin ki tamam demelerine.Şu anki mesleği oldukça geçerli bir meslek. Her meslek gibi zorlukları var. 10 yıllık deneyimli, yani ara verse bile iş bulması kolay olur. Yeni planı için de şunu düşünüyor. Biraz birikmişi ve arabası var. Onları satıp birkaç yıl geçinirmiş. Arada bağımsız işler alırım diyor. Ama seçtiği meslek -doktorluk- okurken başını kaldırmaya müsade etmez. Her şeyi geçtim, tüm bunları yapsa bile yine de az paramız olacak. Evet hayatta kalacağız ama doya doya yaşayamayacağız. Tek maaşla ev, araba alıp tatillere gidemeyeceğiz. Bazen diyorum ki tamam seni beklerim, ama sen mesleğine kavuştuktan sonra asla çalışmam. Buna da tamam diyor. Ama yarın bir gün o meslekten de sıkılmayacağının garantisi yok.
Şu anki mesleği oldukça geçerli bir meslek. Her meslek gibi zorlukları var. 10 yıllık deneyimli, yani ara verse bile iş bulması kolay olur. Yeni planı için de şunu düşünüyor. Biraz birikmişi ve arabası var. Onları satıp birkaç yıl geçinirmiş. Arada bağımsız işler alırım diyor. Ama seçtiği meslek -doktorluk- okurken başını kaldırmaya müsade etmez. Her şeyi geçtim, tüm bunları yapsa bile yine de az paramız olacak. Evet hayatta kalacağız ama doya doya yaşayamayacağız. Tek maaşla ev, araba alıp tatillere gidemeyeceğiz. Bazen diyorum ki tamam seni beklerim, ama sen mesleğine kavuştuktan sonra asla çalışmam. Buna da tamam diyor. Ama yarın bir gün o meslekten de sıkılmayacağının garantisi yok.
Haklısın. Ne yapmam gerektiğinin ve nasıl büyük bir risk olduğunun ben de farkındayım. Sadece kabullenme ve ayrılma aşamasında zorluk yaşıyorum. Tamamen uyumlu olduğun birini bulmak çok zor. Dışarda ne erkekler var diyorlar ama hatrı sayılır bir kısmını denedim ve rezil rezil şeyler gördüm. En iyisinin bile gözüme batan, katlanamadığım seyleri vardı. Yani bir daha bu kadar beğendiğim birini bulamam sanıyorum. Beni şu an ondan soğutabilen tek şey aldığı bu kararı sevgisizliğine bağlamam. Yani gerçekten beni istese geleceğimizi riske atmazdı. Bilmem fazla romantik mi düşünüyorum acaba?Adam kendi kendine plan yapan, kendi kendine planlari degistiren birisi nasıl güveneceksin ki tamam demelerine.
Israrla bu kadar cevap yazdığım ilk konu oldu. Artık konudan çıkıyorm. Gençliğini yakma. Adam daha kendini bulamamış , o güzel iki seneye tutunmak zorunda değilsin. Düpedüz suan ayrilamiyor, haftada üç saat bi kizla olmak için..
Siteyi uzun süredir takip ettiğim için sizin mesajlarınıza çok değer veriyorum. Benim de ailemde doktorlar var ve o maaşa o kadar sürünmeye asla değmediğini anlatamıyorum. Düşüneceğim yazdıklarınızı.Babam doktor, annem hemşire net yazıyorum bu adamı bırak. Neden diye sıralamicam direkt bırak yazdım bitti gitti. Valla bu yaştan sonra ben arabamı falan satamam, sen de o kafada biriyle olma. En az hayatının 10 yılını sefaletle geçirirsin, doktor olunca da gelirsin 40 yaşına çektiğin sıkıntılardan mutlu olanya halin kalmaz. Bu konudaki son mesajım ayrıl, başka erkek bak.
Şunu diyen bir erkek… kararını verirsin uyarsa yani. Sen bilirsin… çok da farketmez benim için demiş. Daha ne desin bilmiyorum ki… seven adam tavırları değil bunlar.. Konuyu açtığımda bazen, bu sana uymuyorsa kendin değerlendirip kararını verirsin ama bir yıl bekle diyor.
ya ben de sanım pilot filan olcak ya da start-up bir firma filanBabam doktor, annem hemşire net yazıyorum bu adamı bırak. Neden diye sıralamicam direkt bırak yazdım bitti gitti. Valla bu yaştan sonra ben arabamı falan satamam, sen de o kafada biriyle olma. En az hayatının 10 yılını sefaletle geçirirsin, doktor olunca da gelirsin 40 yaşına çektiğin sıkıntılardan mutlu olanya halin kalmaz. Bu konudaki son mesajım ayrıl, başka erkek bak.
Ben de bundan korkuyordum. Içten içe bunu hissediyorum demek ki. Benden vazgeçmesini yediremiyorum sanırım.Şunu diyen bir erkek… kararını verirsin uyarsa yani. Sen bilirsin… çok da farketmez benim için demiş. Daha ne desin bilmiyorum ki… seven adam tavırları değil bunlar.