ya ben de sanım pilot filan olcak ya da start-up bir firma filan
konu sahibi
adam 6 sene tıp okuyacak da sanki bitirince yüzbinler mi kazanacak sanıyor acaba?
uzmanlığını bitirene kadar 10 sene geçer, zorunlusu var nöbeti var.. yıllarca yarım yamalak görüşürsünüz. tıpa 17-18 yaşında başlarsın 40a gelince rahat edersin. ki o zaman bile çoğu erkek doktor oraya kadar çilesini çekmiş olan karısını aldatıyor eli para görünce...
ya da çok içinde kalmıştır idealistsindir yaparsın. o kadar ideallerinde olsa siz bunu şimdiye kadar nasıl bilmezsiniz? bu kısım aşırı saçma yani.
doktorlar ülkede durmuyor gidiyor neden diye de hiç düşünmüyor mu?
Bence bunun hayalperestlikle ilgisi yok. Belliki evlilik dusuncesini yeniden gözden gecirmis ve evlenmek istemedigini yavas yavas idrak etmis. Zaten sizde birseyler seziyorsunuz ki öyleyse emin olun sezdiginiz gibidir. Kadinlar hisseder… ilgi vermiyormus dogru durust artik, evlilikten vazgecmis, planini degistirmis yani eski sevgiliniz gitmis baska biri gelmis onun yerine. Bu normal degil.
Bunu kabullenmeye çalışıyorum ve çok canım yanıyor. Uzun zamandır ilk kez ağlıyorum. Bir daha böyle güzel bir şey yaşayabilecek miyim? Sanki tüm mutluluklarım böyle ani bir şekilde yarıda kalacak gibi hissediyorum. Umarım bu zamanlar geçer ve her şey iyi ki böyle olmuş diyebileceğim güzel bir hayatım olur. Teşekkürler yorumlarınız için.Adam evlenmekten vazgeçmiş. Detaylı bir plan yapmış olmalı. Hayır demeniz için de aklı başında insanların kabul etmeyeceği teklif sunmuş.
Eminim çok daha iyisi karşınıza çıkacak.
ailenize ve arkadaş çevrenize bize anlattıgınız gibi anlatacaksınızAnlatınca çok rahatladım kızlar. Kendi ailem ve arkadaş çevrem yakın zamanda evleneceğiz diye bekliyorlar, o yüzden onlara benim adam bu yaşından sonra beni çküne takmayıp hayallerinin peşinde koşmaya karar verdi diyemiyordum. Bunu herkese nasıl söyleyeceğim bilmiyorum.
Bız kadınlar yuzunden Boyle oldu .Vala güçlü kadın olucaz derken biz mi böyle yaptık bunları, covid aşıları felan mi böyle yaptı. Ortalik prenses erkeklerle doldu
Anlatınca çok rahatladım kızlar. Kendi ailem ve arkadaş çevrem yakın zamanda evleneceğiz diye bekliyorlar, o yüzden onlara benim adam bu yaşından sonra beni çküne takmayıp hayallerinin peşinde koşmaya karar verdi diyemiyordum. Bunu herkese nasıl söyleyeceğim bilmiyorum.
Kendi konunuza en mantıklı cevapları da kendinz veriyorsunuz. Doğru olan karar ne farkındasınız ama duygularınız kafanızı bulandırıyor. Sevgiliniz sizinle olan gelecek planlarıdan vazgeçip bireysel planlara geçmiş. Canın isterse peşimden sürüklen, gelmezsen de sorun değil demek istiyor.40 yaşında kariyerinde istediği noktaya ulaşmış, parası da olan bir adam olacak. 20 yaşında biriyle evlenip çocuk da yapar gayet hayatını da yaşar. Ama ben 40 yaşında hayatın tüm güzelliklerini kaçırmış, onun keyfinin cefasını çekmiş olacağım. Insanlar eşiyle tatil tatil gezerken, çocuk sahibi olurken ben hepsini kaçıracağım. Bu noktada "aşk" beni ne kadar mutlu eder bilmiyorum. Belki tam istediğim gibi olmayan, biraz sorun yaşasak da yürüyen biriyle evlilik beni daha mutlu edecek.
Ömrünüzü heba edip sizde 40 a yakın yaşa gelirsiniz en güzel senelerinizi bomboşa heba etmiş olursunuzMerhaba kızlar. 2 yıllık bir ilişkim var. Ilişkimiz birkaç ay önceye kadar harika gidiyordu. Birbirimizi çok seviyor, tüm zamanımızı birlikte geçiriyor ve yakın zamanda ciddi adımlar atmayı düşünüyorduk. Birbirimizin ailesiyle tanıştık.
Birkaç ay önce benim yüzümden saçma sapan bir tartışma yaşadık ve maalesef sonu ayrılığa kadar gitti. Birkaç gün sonra barıştık fakat ilk kavgamız olduğundan çok yara almıştık ikimiz de. Ondan sonra hicbir şey eskisi gibi olmadı. Tek başına bir gelecek planı yapmış biz ayrıyken. Mesleğini değiştirmek istediğini söyledi. Planına göre para kazanıp düzenini oturtması 40 yaşını bulacak. Şu an 32 yaşında. Ben ise 28. O kadar bekleyemeyeceğimi söylediğimde, zaten 3 yıla kadar evlenmiş oluruz diyor. Nasıl geçineceğimizi sordum, ailelerimiz destekler veya sen atanırsın diyor. Şu an düzenli bir işim yok, olsa da maaşım iki kişiyi geçindirmez. Evlensek aile desteği alacağız ve çocuk da yapamayacağız yıllarca. Şu an sınavına odaklandığı için de haftada birkez, 3 saat filan görüşüyoruz. Ilgisi, iletişimimiz vs. çok azaldı.
Onun karakterinde birini çok aramıştım. Her şeyiyle istediğim gibiydi. Ilk bir yılımız rüya gibiydi. Bunların etkisi ile ayrılmakta zorlanıyorum. Ayrılmak da istemiyorum aslında. Sadece belirsizlikte beklemekten korkuyorum. Böyle büyük bir kararı tek başına verebilen kişi belki de beni sevmiyordur yeterince. Gözden çıkarılmış olmaktan, veya yıllarca bekleyip evlenememek, çocuk sahibi olamamaktan korkuyorum. Evlenip yokluk çekmek de zor geliyor. Diğer yandan gerçekten istedigim biri ve planları istediği gibi giderse gerçekten hiç maddi sıkıntı çekmeyeceğimiz bir kariyerimiz olacak, ikimizin geleceği için bunu yapmalıyım diyor. Kafam çok karışık kızlar. Her şeyin düzgün olacağını bilsem beklerim ama hayatımı harcama ihtimalinden korkuyorum. Ayrılsam da bu kadar mutlu olduğum ve yanında böyle hissettiğim bir ilişkiyi tekrar yaşayamama ihtimali beni korkutuyor. Internette 10 yıl uzaktan ilişki yaşayıp sonra evlenenleri görüyorum. Evlendikleri halde yıllarca aynı eve girememiş olanlar var. Ya da bizim "geçinemeyiz" dediğimiz maaşlarla çocuklu aile geçindirmeyi başaranlar var. Isteyen yapmış yani. Beklemek mi daha hayırlı yoksa kendi yoluma bakmak mi bilemiyorum. Sanırım ona güvenim de kırıldı. Ilgisi ve çabası azaldığı için beklemekten de korkuyorum. Ben konuyu açmayınca gelecekten konuşmuyoruz. Bana "şu zamanda evleniriz, şunu yapıp geçiniriz, şu yaşta çocuk istiyorum" gibi kesin şeyler söyleyemediği için öfkeliyim. Siz ne yapardınız?