Sevgili ile bir türlü oturmayan gelecek planları

Merhaba kızlar. 2 yıllık bir ilişkim var. Ilişkimiz birkaç ay önceye kadar harika gidiyordu. Birbirimizi çok seviyor, tüm zamanımızı birlikte geçiriyor ve yakın zamanda ciddi adımlar atmayı düşünüyorduk. Birbirimizin ailesiyle tanıştık.

Birkaç ay önce benim yüzümden saçma sapan bir tartışma yaşadık ve maalesef sonu ayrılığa kadar gitti. Birkaç gün sonra barıştık fakat ilk kavgamız olduğundan çok yara almıştık ikimiz de. Ondan sonra hicbir şey eskisi gibi olmadı. Tek başına bir gelecek planı yapmış biz ayrıyken. Mesleğini değiştirmek istediğini söyledi. Planına göre para kazanıp düzenini oturtması 40 yaşını bulacak. Şu an 32 yaşında. Ben ise 28. O kadar bekleyemeyeceğimi söylediğimde, zaten 3 yıla kadar evlenmiş oluruz diyor. Nasıl geçineceğimizi sordum, ailelerimiz destekler veya sen atanırsın diyor. Şu an düzenli bir işim yok, olsa da maaşım iki kişiyi geçindirmez. Evlensek aile desteği alacağız ve çocuk da yapamayacağız yıllarca. Şu an sınavına odaklandığı için de haftada birkez, 3 saat filan görüşüyoruz. Ilgisi, iletişimimiz vs. çok azaldı.

Onun karakterinde birini çok aramıştım. Her şeyiyle istediğim gibiydi. Ilk bir yılımız rüya gibiydi. Bunların etkisi ile ayrılmakta zorlanıyorum. Ayrılmak da istemiyorum aslında. Sadece belirsizlikte beklemekten korkuyorum. Böyle büyük bir kararı tek başına verebilen kişi belki de beni sevmiyordur yeterince. Gözden çıkarılmış olmaktan, veya yıllarca bekleyip evlenememek, çocuk sahibi olamamaktan korkuyorum. Evlenip yokluk çekmek de zor geliyor. Diğer yandan gerçekten istedigim biri ve planları istediği gibi giderse gerçekten hiç maddi sıkıntı çekmeyeceğimiz bir kariyerimiz olacak, ikimizin geleceği için bunu yapmalıyım diyor. Kafam çok karışık kızlar. Her şeyin düzgün olacağını bilsem beklerim ama hayatımı harcama ihtimalinden korkuyorum. Ayrılsam da bu kadar mutlu olduğum ve yanında böyle hissettiğim bir ilişkiyi tekrar yaşayamama ihtimali beni korkutuyor. Internette 10 yıl uzaktan ilişki yaşayıp sonra evlenenleri görüyorum. Evlendikleri halde yıllarca aynı eve girememiş olanlar var. Ya da bizim "geçinemeyiz" dediğimiz maaşlarla çocuklu aile geçindirmeyi başaranlar var. Isteyen yapmış yani. Beklemek mi daha hayırlı yoksa kendi yoluma bakmak mi bilemiyorum. Sanırım ona güvenim de kırıldı. Ilgisi ve çabası azaldığı için beklemekten de korkuyorum. Ben konuyu açmayınca gelecekten konuşmuyoruz. Bana "şu zamanda evleniriz, şunu yapıp geçiniriz, şu yaşta çocuk istiyorum" gibi kesin şeyler söyleyemediği için öfkeliyim. Siz ne yapardınız?
32 yaşına gelmiş hala ayaklari yere basmayan ailesinin desteğiyle bir yere gelen erkeği annesi bile sevmez bence artık bir yerden sonra ki sizinde yaşınız küçük değil yani 8 yıldan bahsediyorsunuz 36 yaşında hamile mi kalacaksiniz(bunu belirttiğiniz için söylüyorum) insan evlenince mutluluk huzur ister siz geçim kaygısına düşeceksiniz o sonucu ne olacagi belli olmayan işi istediği için bence çekilmez yaa
 
32 yaşında 6 sene tıp (kalma ihtimali cok yüksek zaten kazanması da zor da neyse kazandı diyelim) okuyacak. Etti 38. Alınan maaş çok komik uzman olmadıktan sonra az gelir insana. O yüzden uzman olmak ister. Onun sınavını da kazandı diyelim. En az 4 sene de uzmanlik var. Etti 42. Atanmasıdır sınıfta kalmasıdır. 45i bulur. Uzmanken deneyim kazanıp adını duyursa belki iyi para kazanır o da 50'yi bulur en erken.

Yani adamın fena olmayan bir para kazanması 10 sene ciddi paralar kazanması ise 18 seneyi bulur. 50 yaşında da büyük ihtimalle seni bırakır. Aşağılık kompleksi yaşar ve seni kendine artık layık görmez. Maalesef hala doktor kocayı gözünde büyütenler var. 30 yaşında ipsiz sapsız olsa bile yeni biri diye onla evlenir. Zaten senden de sıkılmış olur.

Ama ben şuraya yazayım adam zaten sınavı kazanamayacak. O zaman belki evlenmek yine gündeme gelir. Ancak seni yeterince sevdiğini düşünmüyorum.
 
Mesajlariniz icin tesekkurler kizlar. Bu konuyu actiktan kisa bir sure sonra ayrildik. Kendi hayat sorunlarima cok daldigim icin uzun bir suredir dusunmuyordum bile. Her ne kadar boyle bitse de yasadigim en guzel ve saglikli iliskiydi. O yuzden kotulugunu hic istemem. Yaza ulasirsak gelismeleri, tip kazanip kazanamadigini bu konuyu guncelleyerek anlatirim. Cok merak ediyorum yazin ikimizin de hayati nasil degisecek ve olanlar hakkinda ne dusunecegim diye. Ilginc bir sekilde ayrildigim tum sevgililerimin kariyerleri ucusa gecisiyor. Umarim bu sefer de benimki ucusa gecer. 😃
 
Merhaba kızlar. 2 yıllık bir ilişkim var. Ilişkimiz birkaç ay önceye kadar harika gidiyordu. Birbirimizi çok seviyor, tüm zamanımızı birlikte geçiriyor ve yakın zamanda ciddi adımlar atmayı düşünüyorduk. Birbirimizin ailesiyle tanıştık.

Birkaç ay önce benim yüzümden saçma sapan bir tartışma yaşadık ve maalesef sonu ayrılığa kadar gitti. Birkaç gün sonra barıştık fakat ilk kavgamız olduğundan çok yara almıştık ikimiz de. Ondan sonra hicbir şey eskisi gibi olmadı. Tek başına bir gelecek planı yapmış biz ayrıyken. Mesleğini değiştirmek istediğini söyledi. Planına göre para kazanıp düzenini oturtması 40 yaşını bulacak. Şu an 32 yaşında. Ben ise 28. O kadar bekleyemeyeceğimi söylediğimde, zaten 3 yıla kadar evlenmiş oluruz diyor. Nasıl geçineceğimizi sordum, ailelerimiz destekler veya sen atanırsın diyor. Şu an düzenli bir işim yok, olsa da maaşım iki kişiyi geçindirmez. Evlensek aile desteği alacağız ve çocuk da yapamayacağız yıllarca. Şu an sınavına odaklandığı için de haftada birkez, 3 saat filan görüşüyoruz. Ilgisi, iletişimimiz vs. çok azaldı.

Onun karakterinde birini çok aramıştım. Her şeyiyle istediğim gibiydi. Ilk bir yılımız rüya gibiydi. Bunların etkisi ile ayrılmakta zorlanıyorum. Ayrılmak da istemiyorum aslında. Sadece belirsizlikte beklemekten korkuyorum. Böyle büyük bir kararı tek başına verebilen kişi belki de beni sevmiyordur yeterince. Gözden çıkarılmış olmaktan, veya yıllarca bekleyip evlenememek, çocuk sahibi olamamaktan korkuyorum. Evlenip yokluk çekmek de zor geliyor. Diğer yandan gerçekten istedigim biri ve planları istediği gibi giderse gerçekten hiç maddi sıkıntı çekmeyeceğimiz bir kariyerimiz olacak, ikimizin geleceği için bunu yapmalıyım diyor. Kafam çok karışık kızlar. Her şeyin düzgün olacağını bilsem beklerim ama hayatımı harcama ihtimalinden korkuyorum. Ayrılsam da bu kadar mutlu olduğum ve yanında böyle hissettiğim bir ilişkiyi tekrar yaşayamama ihtimali beni korkutuyor. Internette 10 yıl uzaktan ilişki yaşayıp sonra evlenenleri görüyorum. Evlendikleri halde yıllarca aynı eve girememiş olanlar var. Ya da bizim "geçinemeyiz" dediğimiz maaşlarla çocuklu aile geçindirmeyi başaranlar var. Isteyen yapmış yani. Beklemek mi daha hayırlı yoksa kendi yoluma bakmak mi bilemiyorum. Sanırım ona güvenim de kırıldı. Ilgisi ve çabası azaldığı için beklemekten de korkuyorum. Ben konuyu açmayınca gelecekten konuşmuyoruz. Bana "şu zamanda evleniriz, şunu yapıp geçiniriz, şu yaşta çocuk istiyorum" gibi kesin şeyler söyleyemediği için öfkeliyim. Siz ne yapardınız?
Sen atanırsın ne yaa ? Sana mı güveniyor? Adama sen mi bakacaksın
 
40 yaşında kariyerinde istediği noktaya ulaşmış, parası da olan bir adam olacak. 20 yaşında biriyle evlenip çocuk da yapar gayet hayatını da yaşar. Ama ben 40 yaşında hayatın tüm güzelliklerini kaçırmış, onun keyfinin cefasını çekmiş olacağım. Insanlar eşiyle tatil tatil gezerken, çocuk sahibi olurken ben hepsini kaçıracağım. Bu noktada "aşk" beni ne kadar mutlu eder bilmiyorum. Belki tam istediğim gibi olmayan, biraz sorun yaşasak da yürüyen biriyle evlilik beni daha mutlu edecek.
Ay gerçekten böyle olur , kızcağız çalışırz didinir buna bakar sonra kız 40 yaşındayken bu asalak bu kızı beğenmez bi de. Kör gözü açılınca ilk bastonunu kırarmış. Vallahi bu senaryo daha olası. Hep böyle olmuştur.
 
Mesajlariniz icin tesekkurler kizlar. Bu konuyu actiktan kisa bir sure sonra ayrildik. Kendi hayat sorunlarima cok daldigim icin uzun bir suredir dusunmuyordum bile. Her ne kadar boyle bitse de yasadigim en guzel ve saglikli iliskiydi. O yuzden kotulugunu hic istemem. Yaza ulasirsak gelismeleri, tip kazanip kazanamadigini bu konuyu guncelleyerek anlatirim. Cok merak ediyorum yazin ikimizin de hayati nasil degisecek ve olanlar hakkinda ne dusunecegim diye. Ilginc bir sekilde ayrildigim tum sevgililerimin kariyerleri ucusa gecisiyor. Umarim bu sefer de benimki ucusa gecer. 😃
İyi yapmışsın , boşver bırak yaaa.
 
Benim sevgilim tıp okuyor, son sınıf. Nöbetleri yüzünden biz bile çok yoruluyoruz bazen. Bir an önce okul bitsin de evlenelim diye bekliyoruz. O yönden 6 sene sizin için çok zorlu olabilirdi,ayrılmanız iyi olmuş bence.
 
X