İNOSİTOL VE PCOS
Kısaltmalar:
MYO: Myo inositol
DCI: D-chiro inositol
İnositol, B-vitaminlerinin bir üyesidir ve hücre zarının bir bileşenidir. Inositol meyveler, fasulye, tahıl ve fındıkta bulunur ve ayrıca vücut tarafından yapılır. İnositolün dokuz şekli bulunurken, PCOS'lu kadınlarda miyo (MYO) ve d-chiro-inositol (DCI) türleri iyi çalışılmış olup her ikisi de iyi sonuçlar vermektedir.
PCO'lu kadınlarda MYO'nun (4 g / gün) insülin, trigliserid, testosteron ve kan basıncını azalttığı gösterildi.
12 hafta boyunca 1.200 mg / gün MYO, PCOS'lu obez olmayan kadınlarda androjeni ve insülini önemli ölçüde azalttı.
İnositol ve Doğurganlık Etkileri
Hem MYO hem de DCI, PCOS'lu infertil kadınlarda incelenmiş olup, MYO, yumurtlama ve yumurta kalitesinin iyileştirilmesinde en iyi sonuçları verdi. 2007'de Jinekolojik Endokrinoloji'de yayınlanan bir çalışmada, 25 kadın altı ay boyunca MYO (4g / gün) aldı.
Sonuçlar: Hastaların% 88'inde tedavi sırasında spontan bir adet döngüsü vardı ve bunların% 72'si normal ovülasyon aktivitesini sürdürüyordu. Toplam 10 gebelik (hastaların% 40'ı) elde edildi.
Raffone ve arkadaşları PCOS'lu kadınlarda metformin ve MYO'nun etkilerini karşılaştırdı. Altmış kadına günde 1,500 mg metformin verilirken, 60 kadın 4 g / gün MYO artı 400 mcg folik asit aldı. MYO ile tedavi edilen kadınların% 65'inde, metformin grubunda ise% 50'sinde yumurtlama gerçekleşti. Metformine karşı MYO grubunda daha fazla gebelik meydana geldi (% 18'e karşılık% 11).
MYO veya DCI tek başına kullanılırsa?
Avrupa İnceleme Tıbbi Farmakolojisi'nde yayınlanan bir araştırma, fertilite tedavisi gören PCOS'lu kadınlarda her iki inositolün etkilerini inceledi. Bir grup günde iki kez 2 gr MYO alırken, diğer grup günde iki kez 6g DCI aldı. MYO alan kadınlar, DCI alanlara kıyasla daha iyi, daha olgun yumurta ve daha fazla gebelik yaşıyordu.
Nestler tarafından 1999'da New England Journal of Medicine'de yazılmış olan bir çalışmada, 6-8 hafta boyunca PCOS'lu kadınlara 1.200 mg DCI verildi. Sonuç olarak insülin değerlerinde iyileşme ve androjen değerlerinde azalma tespit edildi. Ancak Nestler 2008'de bu çalışmayı tekrarladığında, DCI miktarının iki katı (2400mg) kullandı, sonuçlar beklendiği gibi olmadı.
DCI'nın PCOS'daki insülin ve androjenleri iyileştirdiği gösterilmiş olsa da, Isabella ve ark., 2012'de yüksek dozlarda (günlük 600-2400 mg) uygulanan tek başına DCI'nin oosit kalitesini ve yumurtalık cevabını olumsuz etkilediğini ortaya koymuştur. Dahası, DCI dozu ne kadar yüksek olursa, oosit kalitesi ve yumurtalık yanıtı da o kadar kötüleşti.
Bunun nedeni yumurtalıkların diğer dokular gibi insülin kullanmamasıdır. Foliküler durumda MYO'nun DCI'ya oranı 100: 1'dir. Yüksek kalitede oositli folliküllerin MYO konsantrasyonu daha yüksektir. DCI vücudun herhangi bir yerinde insülin direncini artırmak için yararlı olabilir, ancak yüksek miktarda olması vücudun ideal MYO ve DCI dengesini etkiler ve oosit kalitesini olumsuz etkiler.
MYO ve DCI Kombine Olarak Kullanılırsa?
MYO, PCOS'lu kadınlarda insülin direnci ve yumurta kalitesi açısından DCI'dan daha iyi olduğu belgelenmiştir. Bununla birlikte, MYO ideal oranda DCI ile birleştirildiğinde, en iyi sonuçlar görülür.
Vücuttaki her doku MYO'nun DCI'ya oranına sahiptir (MYO her zaman çok daha yüksektir). DCI, gerektiğinde MYO'dan üretilmektedir. Yeni araştırmalar, MYO ve DCI kombinasyonunun PCOS tedavisinde tek başına MYO veya DCI'ye göre daha etkili bir yaklaşım olduğunu göstermiştir.
MYO ve DCI'nin 40: 1'lik oranda alımının yukarıda belirtilen tek başına kullanım deneylerinden daha iyi sonuçlar verdiği ortaya çıktı.
Ne Kadar Almalı?
PCOS'lu kadınların 40: 1'lik fizyolojik bir oranda MYO (2-4 gram) ve DCI (50-100 mg) kombine miktarı alması önerilir.
Yan etkiler
Genellikle, MYO ve DCI iyi tolere edilir ancak özellikle kan şekerini düşüren ilaçlar veya diğer takviyeleri alırsanız düşük kan şekerine neden olabilir. MYO ve DCI gebelik sırasında güvenlidir. Her zaman olduğu gibi, inositol başlatmadan önce doktorunuza danışın.
Kaynak:
http://www.pcosnutrition.com/inositol/