Çocuk kaybetmek agir bir durum onun içinde. Bir-çok evlilik çocuk kayıplarından sonra bitiyor karşılıklı anlayışsızlık, acının bencilliği vs ama siz de durum çığırından çıkmış. Biraz zaman verin kendinize dinlenin düşümemeye çalışın. Kafanızı toparlayıp konuşursunuz açık kelimelerle, yuvarlamadan hissettiklerinizi, beklentilerinizi. Sonrası zaten kendini belli eder.Evet bu yazdıklarını da düşünüyorum , şuan ille çocuk demiyorum , zira çok üzgün ve kırgınım , yanında bi r de içimi kemiren öfkem var , aynı çatı altında durmak zulümmgibiydi , bugün evden gitmesini ya da kendimin gideceğini söyledim , gitmiş ... nerde bilmiyorum , bu işin içinden doğru kararla doğru şekilde çıkmak istiyorum
Öncelikle geçmiş olsun, psikolojik olarak çok yıpranmışsınız sanki her şeyden uzaklaşmanız gerekiyor gibi geldi bana bir süre. KV de ne diye gelip kalmış 1 gün anlamadım resmen bombayı bırakmış kaçmış. İyi niyet göremiyorum olan şeylerde zaten anlaşamıyorsam aran bozuk eve gelip kalıp da bana neden yakın değil demek nedir? Zaten yakın değilsiniz ne değişecek yani? Ayrıca yapmacık iyi davransanız ne anlamı olacak? Kocanızı ben de olsam affetmezdim. Ama bence bir tatile çıkmanız lazım ya da annenize mi gitseniz ortamdan uzaklaşmanız lazım. Bebek konusunda da hayırlısı olur inşallah ama bu şartlarda çocuk düşündüğünüzden emin misiniz?evet 3. Bebek kaybım , eşimle bu süreçte çok bozuğuz , ailesi yüzünden , genel anlaşamamalarımzı yüzünden , annesi gelmişti bize benle hiç muhattap olmadan , daha önce bundan rahatsız olduğumu kadına söyledim , ve kadın yine Benimle hiç muhattap olmadan geldi kaldı bizde , ben de pek muhattap olmadım ama içten içe kendimi yedim çünkü çok iğrenö şeyler yaşadım o kadın yüzünden , eşim de tabi tuzu biberi olmultı , kadını görünce resmen herşey başa sarıyor bende , bu kadın geldi kaldı ertesi gün işe gittiğimde eşim beni aradı ve anasına neden uzakmışım bla bla bok bile yemek zorunda imişim eşim evliliğim için !!!! Ben hanileiym iki kayıp ve bir tüp olayı var ve elimiz kolumuz bomboş , eşim derdimin ne olduğunu sormadan beni anlayıp dinlemeden bana bağırış çıkıştı, anası bi kaç gün kaldı ve gitti ama ben eşimi affedemiyorum , bebeği kaybettik bi kaç hafta sonra , karnımdan hergün sulandırıcı iğne yapıyordum , önceki gebeliklerim ve tüp bebek ,, eşim ne kadar zor şeylerden geçtiğimi gördüğü halde , Allah’ın mücizesi ile gebe kaldığımı bildiği halde bana bok bile yiyeceksin demesi!! Hemen o gün iş çıkışı geldi aldı beni falan filan ama ben biliyorum ki ailesine annesine koyacağım bi tepki karşısında hemen eşimş bulacağım karşımda , bu olayı ve önceki binlerce aile si yüzünden benimle ettiği kavgaları affedemiyorum , üstüne bebek gelişmedi , kürtaj oldum çok zorlu idi Bı defa , hastanede bi kere bile başımı okşayıp teselli etmedi , o hemen normale dönmemi bekliyor ama ben affetmedim , uzattım annesi gittikten sonra , kürtaj da da o benimle ilgilenmedi, surat beş karış , yan odada bebekler ağlarken ben bir kere daha kayıp acısı yaşadım , rabbim hayırlısını biliyor elbet ... hastaneden çıktık bir hafta durmadan ağladım , çok zordu hem fiziksel hem ruhsal , eşim bi kaç gün sonra yine normal e döndü iyi davranıyor kendince ama ben atlatamıylrum , en son bana dediği : zaten o çokcuk da senin hırsın yüzünden düştü !!! Anneşsngeldiğinde sinir olmam, bana ettiği lafları affetmemenin ve bu süreçte sürekli tartışma lar yaşamamız hepsi benim yüzümden gibi , aile si her pisliği yapar ben affetmeyip uzatınca ki kimse affet demez zaten bi süte sonra normal davranılmakta çalışırlar , ben yok sayacakmışım her şeyi , şimdi de ben eşimin senşn yüzünden düştü demesini affedemiyorum affedeceği mi de sanmıyorum , zaten hep ayrı yattığımız konum vardıniyice soğudum çok sinirliyim üzgünüm , evden gitsin istiyorum ya da ben çünkü konuşarak anlaşamıyoruz , özür dilemiyor ben de affedemiyorum , konuyu kapatıp önümüze bakalım derdinde ama artık ben bunu yapamıyorum , nasıl aşarım nasıl yapacam ben , çok kötüyüm
saygı yok zaten temel sorun buEşimin ailesi ile fikirlerimiz uymaz. normal zaten.saygı olunca herşey yoluna girer.herkes bizim gibi düşünmek zorunda değil ben de 5 sene sonra anladım.psikolog destek al canım.sana iyi gelecek ins
hiçbir insan evladı bebeğini kaybeden bır anneye senın yuzunden diyemez ki o anne emınım evlat sahıbı olmak ıçın yanıp tutusuyor... onceki kürtajlarda iyi davranması bu kurtajda destek olmamasını açıklamaz gerekçesi olamaz... insan eşinin yanında olacak her daim onun elini tutacak ister bebek sahıbı olsunlar ıster olmasınlar eşler birbirine destek olacak ve bunu imtihan bilinciyle karşılayacak... tabi ki insanız hata yaparız ama senın yuzunden soyle oldu demek te nedir ?esasında bu adma için değil,
kendim için , tabi o da çok istiyordu,
önceki kürtajlarımda iyi davranmış ya onu söylüyor şimdi de
anasını affetmiyormuşum.....hiçbir insan evladı bebeğini kaybeden bır anneye senın yuzunden diyemez ki o anne emınım evlat sahıbı olmak ıçın yanıp tutusuyor... onceki kürtajlarda iyi davranması bu kurtajda destek olmamasını açıklamaz gerekçesi olamaz... insan eşinin yanında olacak her daim onun elini tutacak ister bebek sahıbı olsunlar ıster olmasınlar eşler birbirine destek olacak ve bunu imtihan bilinciyle karşılayacak... tabi ki insanız hata yaparız ama senın yuzunden soyle oldu demek te nedir ?
iste onlar düzelmeyecek maalesef sen kendini kurtarmaya bak canım pişman olmazsin kimseye de söylemene gerek yok.esin bilsin yeter.saygı yok zaten temel sorun bu
evet 3. Bebek kaybım , eşimle bu süreçte çok bozuğuz , ailesi yüzünden , genel anlaşamamalarımzı yüzünden , annesi gelmişti bize benle hiç muhattap olmadan , daha önce bundan rahatsız olduğumu kadına söyledim , ve kadın yine Benimle hiç muhattap olmadan geldi kaldı bizde , ben de pek muhattap olmadım ama içten içe kendimi yedim çünkü çok iğrenö şeyler yaşadım o kadın yüzünden , eşim de tabi tuzu biberi olmultı , kadını görünce resmen herşey başa sarıyor bende , bu kadın geldi kaldı ertesi gün işe gittiğimde eşim beni aradı ve anasına neden uzakmışım bla bla bok bile yemek zorunda imişim eşim evliliğim için !!!! Ben hanileiym iki kayıp ve bir tüp olayı var ve elimiz kolumuz bomboş , eşim derdimin ne olduğunu sormadan beni anlayıp dinlemeden bana bağırış çıkıştı, anası bi kaç gün kaldı ve gitti ama ben eşimi affedemiyorum , bebeği kaybettik bi kaç hafta sonra , karnımdan hergün sulandırıcı iğne yapıyordum , önceki gebeliklerim ve tüp bebek ,, eşim ne kadar zor şeylerden geçtiğimi gördüğü halde , Allah’ın mücizesi ile gebe kaldığımı bildiği halde bana bok bile yiyeceksin demesi!! Hemen o gün iş çıkışı geldi aldı beni falan filan ama ben biliyorum ki ailesine annesine koyacağım bi tepki karşısında hemen eşimş bulacağım karşımda , bu olayı ve önceki binlerce aile si yüzünden benimle ettiği kavgaları affedemiyorum , üstüne bebek gelişmedi , kürtaj oldum çok zorlu idi Bı defa , hastanede bi kere bile başımı okşayıp teselli etmedi , o hemen normale dönmemi bekliyor ama ben affetmedim , uzattım annesi gittikten sonra , kürtaj da da o benimle ilgilenmedi, surat beş karış , yan odada bebekler ağlarken ben bir kere daha kayıp acısı yaşadım , rabbim hayırlısını biliyor elbet ... hastaneden çıktık bir hafta durmadan ağladım , çok zordu hem fiziksel hem ruhsal , eşim bi kaç gün sonra yine normal e döndü iyi davranıyor kendince ama ben atlatamıylrum , en son bana dediği : zaten o çokcuk da senin hırsın yüzünden düştü !!! Anneşsngeldiğinde sinir olmam, bana ettiği lafları affetmemenin ve bu süreçte sürekli tartışma lar yaşamamız hepsi benim yüzümden gibi , aile si her pisliği yapar ben affetmeyip uzatınca ki kimse affet demez zaten bi süte sonra normal davranılmakta çalışırlar , ben yok sayacakmışım her şeyi , şimdi de ben eşimin senşn yüzünden düştü demesini affedemiyorum affedeceği mi de sanmıyorum , zaten hep ayrı yattığımız konum vardıniyice soğudum çok sinirliyim üzgünüm , evden gitsin istiyorum ya da ben çünkü konuşarak anlaşamıyoruz , özür dilemiyor ben de affedemiyorum , konuyu kapatıp önümüze bakalım derdinde ama artık ben bunu yapamıyorum , nasıl aşarım nasıl yapacam ben , çok kötüyüm