Az önce böyle adamla napicaksin diyosunuz şimdide adam senle napicak diyorsunuzBöyle mutluysanız neden olmasın. Herkes evlenmek zorunda değil. Elin adamı senin ağlamana dayanmak için evlenmeyecek. Cilve isteyecek, oynaşmak isteyecek, çalışmadığına göre ev işi yemek isteyecek, eve geldiğinde güler yüz tatlı dil, hoş sohbet isteyecek, yeri gelecek anasına hizmet, ziyaret isteyecek, yarın çocuğun olduğunda hepsine ek dört dörtlük annelik de isteyecek, biblo almıyor evine. Hayatı birilerine zindan etmek için evlenme. Evlenmek rütbe atlamak değildir. Sen hayat arkadaşın olsun diye evlenmiyorsun, rütben olsun diye evleniyorsun.
Yavvv bey babası bakar onlaraaaa,ne işiYani şu anda işsizsiniz ve "önceki işyerinizden neden ayrıldınız ?" sorusuna vereceğiniz cevap, performans vb nedenlerle işten çıkarılmaktan daha kötü.
Seni anlıyorum bende ailemde 1000 küsür km uzaktayım eşimin işinden dolayı ama alışıyorsun istediğin zaman gidersin onlar gelir iyi düşün kötü düşünürse psikolojini bozarsınMerhaba hanımlar ben 25 yaşındayım nişanlım ile son 6 ayı nişanlı olmak üzere 5 yıldır birlikteyiz. Başlarda herşey çok güzel gelsede nişandan sonra benim içimi bir korku sardı. Ailem bana çok düşkün evin tek kızıyım bende onlara çok düşkünüm üniversiteyi bile dışarda okumadım en güvenli yerim evimdir hep kardeşime bile kalmaya gidemem hemen evime gelmek isterim babam beni gözünden sakınan bir baba annem de öyle hiç bir zaman beni kirmadilar incitmediler ne istesem hemen oldu babam başta istemedi uzak diye ama ben çok istediğim için verdi verdikten sonra babamda bir mide ağrısı çıktı geçmek bilmeyen hastane hastane gezmeye başladık o dururken kalbinde damar tıkanıklığı çıktı çevremdeki herkes kıza dayanamıyor diyor başlarda ne kadar takmasamda artık çok üzülmeye başladım annem bana baktıkça gözleri doluyor bana zaten çok iyi davranan ailem artık gidicem diye beni resmen pamuklara sariyolar. Çok üzülüyorum kendimi sürekli ağlarken buluyorum babamida annemide beni izlerken görüyorum hep ben gidince napicaklar diyorum neyse onu geçiyorum gelelim bana bende artık korkmaya başladım babam hep gurbet zor olur iyi düşün dedi yok baba ben istiyorum dedim kimse olmaz kızım yanlız kalırsın dedi yok dedim şimdi babam ne dediyse beynimde dönüyor ben napicam orda ben yanlız kalicam ben yapamam gibime geliyor nişanlıma hiç kıyamıyorum onu da çok seviyorum arada kaldım psikolojim tamamen bozuldu nişanlımın ailesine de yakın olucaz kaynanam da herseyine karışmak isteyen bir tip nişanlım ne kadar korusada başta toz pembe gelen herşey şimdi toz bulutu gibi geliyor evlilikten iyice korkmaya başladım benim gibi hisseden varmı kızlar nişanlımı da çok seviyorum ama ona bu korkularım dan bahsettigimde bazen yanımda olsada bazen hiç umursamıyor kendi kendimi yiyorum sanki bazen Nisan atmak geliyor içimden ama bu zamana hiç kolay gelmedik o yüzden geri nişanlımi çok ozlerde dayanamazsam diye korkuyorum ama bu sekildede düğün tarihî yaklastikca iyice korku sarıyor beni sürekli düğün günü annem ve babam ne yapicak diye düşünüyorum sürekli ben nasıl alisicam napicam annem yok babam yok basimda ev benim evim değil diye kendimi yiyorum sürekli ağlıyorum çok güçsüz hissediyorum kendimi gurbet şimdiden gözümü korkutuyor bu arada 1 saat 15 dakikalık bir mesafe ama adı şehirler arası olduğu için nişanlım tek göndermem diyor ailene ben getiririm ozledikce gelip kalırız diyor ama benim özlemim hiç bitmiycek gibi hissediyorum hangi bir gün her ozlediğimde getirecek beni nasıl dayanicwm annem le babama ayy gerçekten uykularım kaçıyor zayıfladım şimdiden benim gibi korkuları olan varmiydi acaba yoksa sorun bende mi
İş arayışında değilim o da güç isteyen bişey çok zorda kalmadığım sürece şart değilYani şu anda işsizsiniz ve "önceki işyerinizden neden ayrıldınız ?" sorusuna vereceğiniz cevap, performans vb nedenlerle işten çıkarılmaktan daha kötü.
Bir sizsiniz ailesi problemli olan. En çok sizin derdiniz var. Hepimiz gül gibi çekirdek ailemizi bırakıp evlendik sanki.Benim ailem bu kizinki gibi değildi. Annemle babamın problemleri vardı ve ben evden gittiğim için korku oluştu annem tek kalırsa diye. Umarım kalın kafaniz basar şimdi
Yavvv bey babası bakar onlaraaaa,ne işi.
Sapplantili bir sevgiMerhaba hanımlar ben 25 yaşındayım nişanlım ile son 6 ayı nişanlı olmak üzere 5 yıldır birlikteyiz. Başlarda herşey çok güzel gelsede nişandan sonra benim içimi bir korku sardı. Ailem bana çok düşkün evin tek kızıyım bende onlara çok düşkünüm üniversiteyi bile dışarda okumadım en güvenli yerim evimdir hep kardeşime bile kalmaya gidemem hemen evime gelmek isterim babam beni gözünden sakınan bir baba annem de öyle hiç bir zaman beni kirmadilar incitmediler ne istesem hemen oldu babam başta istemedi uzak diye ama ben çok istediğim için verdi verdikten sonra babamda bir mide ağrısı çıktı geçmek bilmeyen hastane hastane gezmeye başladık o dururken kalbinde damar tıkanıklığı çıktı çevremdeki herkes kıza dayanamıyor diyor başlarda ne kadar takmasamda artık çok üzülmeye başladım annem bana baktıkça gözleri doluyor bana zaten çok iyi davranan ailem artık gidicem diye beni resmen pamuklara sariyolar. Çok üzülüyorum kendimi sürekli ağlarken buluyorum babamida annemide beni izlerken görüyorum hep ben gidince napicaklar diyorum neyse onu geçiyorum gelelim bana bende artık korkmaya başladım babam hep gurbet zor olur iyi düşün dedi yok baba ben istiyorum dedim kimse olmaz kızım yanlız kalırsın dedi yok dedim şimdi babam ne dediyse beynimde dönüyor ben napicam orda ben yanlız kalicam ben yapamam gibime geliyor nişanlıma hiç kıyamıyorum onu da çok seviyorum arada kaldım psikolojim tamamen bozuldu nişanlımın ailesine de yakın olucaz kaynanam da herseyine karışmak isteyen bir tip nişanlım ne kadar korusada başta toz pembe gelen herşey şimdi toz bulutu gibi geliyor evlilikten iyice korkmaya başladım benim gibi hisseden varmı kızlar nişanlımı da çok seviyorum ama ona bu korkularım dan bahsettigimde bazen yanımda olsada bazen hiç umursamıyor kendi kendimi yiyorum sanki bazen Nisan atmak geliyor içimden ama bu zamana hiç kolay gelmedik o yüzden geri nişanlımi çok ozlerde dayanamazsam diye korkuyorum ama bu sekildede düğün tarihî yaklastikca iyice korku sarıyor beni sürekli düğün günü annem ve babam ne yapicak diye düşünüyorum sürekli ben nasıl alisicam napicam annem yok babam yok basimda ev benim evim değil diye kendimi yiyorum sürekli ağlıyorum çok güçsüz hissediyorum kendimi gurbet şimdiden gözümü korkutuyor bu arada 1 saat 15 dakikalık bir mesafe ama adı şehirler arası olduğu için nişanlım tek göndermem diyor ailene ben getiririm ozledikce gelip kalırız diyor ama benim özlemim hiç bitmiycek gibi hissediyorum hangi bir gün her ozlediğimde getirecek beni nasıl dayanicwm annem le babama ayy gerçekten uykularım kaçıyor zayıfladım şimdiden benim gibi korkuları olan varmiydi acaba yoksa sorun bende mi
İyi ama sen biraz önce ben bunu çözerim, asıl sorun ailemden ayrılmak yazdın.Ben bunu kabul etmiş olsam şuan burda bu başlığı açıp nisanlim ile bu konu yüzünden 4 gündür konuşmuyoruz demezdim
Tamam dediği an güvenmeni sağlayacak olan nedir? Hiç kuşku duymuyor musun köprüyü geçene kadar tamam diyordur diye?ben kör kütük aman seviyorum ne derse tamam demedigim için şuan bu haldeyim zaten hala konuşmuyoruz ne kadar sürecek bilmiyorum ben açık açık ona söyledim zaten ben özeledigim zaman otobüse biner ailemi görür ve geri evime dönerim diye işine geliyorsa beni bununla sınama diye şimdi ne olacak bilmiyorum ikimizde sessiziz
Bir sizsiniz ailesi problemli olan. En çok sizin derdiniz var. Hepimiz gül gibi çekirdek ailemizi bırakıp evlendik sanki.
20 dk uzaklıkta yaşadığınız şeyi olağan bulmanız da ayrıca komik. Altlı üstlü oturma planınız yoksa en iyi ihtimalle bu şekilde yaşayacaktınız zaten.
Lise üniversite okumadınız mı? Hiç çarşıya çıkmıyor musunuz? Bu yaşa kadar evin demirbaşı gibi evi mi beklediniz? Hayır. Evlenip başka eve gidince ne oldu hemen? Eşikten atlar atlamaz aileniz kavgaya mı tutuştu?
Evli olmanın birey olmanın sorumluluğunu taşıyamayacak durumda olanlarin evlenme ehliyeti nasıl oluyor anlamıyorum. Kaldıramayacağınız bir durum varsa -Allah şifasını versin- iyileşir öyle evlenirsiniz.
Sanki fersah fersah uzaktaymışsınız gibi bir haller tavırlar...
Pamuklara sarıp sarmalamiş ya bugüne kadar,elbet vardır bir planıHayaller güzel de , gerçekler öyle olmuyor. Babasına bir şey olursa ne olacak ?
1 saat 15 dakika gurbet mi ayMerhaba hanımlar ben 25 yaşındayım nişanlım ile son 6 ayı nişanlı olmak üzere 5 yıldır birlikteyiz. Başlarda herşey çok güzel gelsede nişandan sonra benim içimi bir korku sardı. Ailem bana çok düşkün evin tek kızıyım bende onlara çok düşkünüm üniversiteyi bile dışarda okumadım en güvenli yerim evimdir hep kardeşime bile kalmaya gidemem hemen evime gelmek isterim babam beni gözünden sakınan bir baba annem de öyle hiç bir zaman beni kirmadilar incitmediler ne istesem hemen oldu babam başta istemedi uzak diye ama ben çok istediğim için verdi verdikten sonra babamda bir mide ağrısı çıktı geçmek bilmeyen hastane hastane gezmeye başladık o dururken kalbinde damar tıkanıklığı çıktı çevremdeki herkes kıza dayanamıyor diyor başlarda ne kadar takmasamda artık çok üzülmeye başladım annem bana baktıkça gözleri doluyor bana zaten çok iyi davranan ailem artık gidicem diye beni resmen pamuklara sariyolar. Çok üzülüyorum kendimi sürekli ağlarken buluyorum babamida annemide beni izlerken görüyorum hep ben gidince napicaklar diyorum neyse onu geçiyorum gelelim bana bende artık korkmaya başladım babam hep gurbet zor olur iyi düşün dedi yok baba ben istiyorum dedim kimse olmaz kızım yanlız kalırsın dedi yok dedim şimdi babam ne dediyse beynimde dönüyor ben napicam orda ben yanlız kalicam ben yapamam gibime geliyor nişanlıma hiç kıyamıyorum onu da çok seviyorum arada kaldım psikolojim tamamen bozuldu nişanlımın ailesine de yakın olucaz kaynanam da herseyine karışmak isteyen bir tip nişanlım ne kadar korusada başta toz pembe gelen herşey şimdi toz bulutu gibi geliyor evlilikten iyice korkmaya başladım benim gibi hisseden varmı kızlar nişanlımı da çok seviyorum ama ona bu korkularım dan bahsettigimde bazen yanımda olsada bazen hiç umursamıyor kendi kendimi yiyorum sanki bazen Nisan atmak geliyor içimden ama bu zamana hiç kolay gelmedik o yüzden geri nişanlımi çok ozlerde dayanamazsam diye korkuyorum ama bu sekildede düğün tarihî yaklastikca iyice korku sarıyor beni sürekli düğün günü annem ve babam ne yapicak diye düşünüyorum sürekli ben nasıl alisicam napicam annem yok babam yok basimda ev benim evim değil diye kendimi yiyorum sürekli ağlıyorum çok güçsüz hissediyorum kendimi gurbet şimdiden gözümü korkutuyor bu arada 1 saat 15 dakikalık bir mesafe ama adı şehirler arası olduğu için nişanlım tek göndermem diyor ailene ben getiririm ozledikce gelip kalırız diyor ama benim özlemim hiç bitmiycek gibi hissediyorum hangi bir gün her ozlediğimde getirecek beni nasıl dayanicwm annem le babama ayy gerçekten uykularım kaçıyor zayıfladım şimdiden benim gibi korkuları olan varmiydi acaba yoksa sorun bende mi
Yavvv bey babası bakar onlaraaaa,ne iş
Darda kalsak tabiki yardım eder babam ama nişanlım çalışıyor çok çalışıyor hemdeYavvv bey babası bakar onlaraaaa,ne işi.
Sana benim hayatim hakkında yorum yap fikir ver diyen oldu mu? ben konu sahibi ile konuşuyordum. senin kafan basmıyor sanırım benim durumum bu kizinkinden çok daha farklı. Dünyanın en büyük derdi bende de demiyorum o nereden çıktı? Kimsenin derdini küçümsemek senin haddine değil! Ayrıca eşimle de aram iyi evlilik de gayet iyi gidiyor benim kaygı bozukluğum tamamen annemle alakalı. Ben ailemden çok uzak kaldım üniyi de dışarıda okudum. Derdim uzak kalmakla alakalı değil. Ha ayrıca haksız yere suçlandığım zaman ettigim beddualar genelde tutuyor için rahat olsun :)Bir sizsiniz ailesi problemli olan. En çok sizin derdiniz var. Hepimiz gül gibi çekirdek ailemizi bırakıp evlendik sanki.
20 dk uzaklıkta yaşadığınız şeyi olağan bulmanız da ayrıca komik. Altlı üstlü oturma planınız yoksa en iyi ihtimalle bu şekilde yaşayacaktınız zaten.
Lise üniversite okumadınız mı? Hiç çarşıya çıkmıyor musunuz? Bu yaşa kadar evin demirbaşı gibi evi mi beklediniz? Hayır. Evlenip başka eve gidince ne oldu hemen? Eşikten atlar atlamaz aileniz kavgaya mı tutuştu?
Evli olmanın birey olmanın sorumluluğunu taşıyamayacak durumda olanlarin evlenme ehliyeti nasıl oluyor anlamıyorum. Kaldıramayacağınız bir durum varsa -Allah şifasını versin- iyileşir öyle evlenirsiniz.
Sanki fersah fersah uzaktaymışsınız gibi bir haller tavırlar...
İş arayışında değilim o da güç isteyen bişey çok zorda kalmadığım sürece şart değil
Bu skeçteki tonlamalar gibi okudum ağlamasından bahsettiğin noktaları.Evlenme o zaman ne diye milletin başını yakıyorsun.
Düğün bitecek adam gerdek hayalleriyle eve getirecek seni bir bakacak "aaaaaa ağlıyor" insaf etse ellemese yarın sabah yine ağlıyorsun. Hadi ilk gece yaşandı oldu bitti adam keyifle bir sabah kahvaltısı yapıp yatağa geri dönmek isteyecek ve sen yina ağlıyorsun. Adamın haftada 1 gün izni olacak sen babamı özledim götür beni diye yine ağlayacaksın. Sen hep ağlayacaksın.
Abartma diyorsun şu an ama senin hiç dirayetin yok, incinmiş hassas kalbini anlamıyor diye evde mutsuz mutsuz dolaşacaksın adam da mutsuz olacak. Sen daha gitmeden mutsuzsun çünkü. Ve içtin içe hep mutsuz olacağının farkındasın, başkasıyla da evlensem ailemden ayrılacağım, hepsi aynı kafasındasın çünkü
Bu zamana kadar aldığım sorumlulukları sorgulamak senin ne haddine kendine gel hayatım hakkinda ne biliyorsun da böyle densizce konuşuyorsun? Allah ıslah etsinBir sizsiniz ailesi problemli olan. En çok sizin derdiniz var. Hepimiz gül gibi çekirdek ailemizi bırakıp evlendik sanki.
20 dk uzaklıkta yaşadığınız şeyi olağan bulmanız da ayrıca komik. Altlı üstlü oturma planınız yoksa en iyi ihtimalle bu şekilde yaşayacaktınız zaten.
Lise üniversite okumadınız mı? Hiç çarşıya çıkmıyor musunuz? Bu yaşa kadar evin demirbaşı gibi evi mi beklediniz? Hayır. Evlenip başka eve gidince ne oldu hemen? Eşikten atlar atlamaz aileniz kavgaya mı tutuştu?
Evli olmanın birey olmanın sorumluluğunu taşıyamayacak durumda olanlarin evlenme ehliyeti nasıl oluyor anlamıyorum. Kaldıramayacağınız bir durum varsa -Allah şifasını versin- iyileşir öyle evlenirsiniz.
Sanki fersah fersah uzaktaymışsınız gibi bir haller tavırlar...
Seni hiç acımadan harcarlar.Evet işime geldi valla
Ne çok dua aldım bugün.Bu zamana kadar aldığım sorumlulukları sorgulamak senin ne haddine kendine gel hayatım hakkinda ne biliyorsun da böyle densizce konuşuyorsun? Allah ıslah etsin
Allah seni de islah etsin haddini bilmez diye dua gelecek şimdi, hazir ol.İnşallah 2 ev arasındaki 20 dk mesafe ; araba ile yüksek hız ve trafiksiz ortam şartlarında geçerli olan süredir ; yürüme mesafesi değil.