Merhaba hanımlar ben 25 yaşındayım nişanlım ile son 6 ayı nişanlı olmak üzere 5 yıldır birlikteyiz. Başlarda herşey çok güzel gelsede nişandan sonra benim içimi bir korku sardı. Ailem bana çok düşkün evin tek kızıyım bende onlara çok düşkünüm üniversiteyi bile dışarda okumadım en güvenli yerim evimdir hep kardeşime bile kalmaya gidemem hemen evime gelmek isterim babam beni gözünden sakınan bir baba annem de öyle hiç bir zaman beni kirmadilar incitmediler ne istesem hemen oldu babam başta istemedi uzak diye ama ben çok istediğim için verdi verdikten sonra babamda bir mide ağrısı çıktı geçmek bilmeyen hastane hastane gezmeye başladık o dururken kalbinde damar tıkanıklığı çıktı çevremdeki herkes kıza dayanamıyor diyor başlarda ne kadar takmasamda artık çok üzülmeye başladım annem bana baktıkça gözleri doluyor bana zaten çok iyi davranan ailem artık gidicem diye beni resmen pamuklara sariyolar. Çok üzülüyorum kendimi sürekli ağlarken buluyorum babamida annemide beni izlerken görüyorum hep ben gidince napicaklar diyorum neyse onu geçiyorum gelelim bana bende artık korkmaya başladım babam hep gurbet zor olur iyi düşün dedi yok baba ben istiyorum dedim kimse olmaz kızım yanlız kalırsın dedi yok dedim şimdi babam ne dediyse beynimde dönüyor ben napicam orda ben yanlız kalicam ben yapamam gibime geliyor nişanlıma hiç kıyamıyorum onu da çok seviyorum arada kaldım psikolojim tamamen bozuldu nişanlımın ailesine de yakın olucaz kaynanam da herseyine karışmak isteyen bir tip nişanlım ne kadar korusada başta toz pembe gelen herşey şimdi toz bulutu gibi geliyor evlilikten iyice korkmaya başladım benim gibi hisseden varmı kızlar nişanlımı da çok seviyorum ama ona bu korkularım dan bahsettigimde bazen yanımda olsada bazen hiç umursamıyor kendi kendimi yiyorum sanki bazen Nisan atmak geliyor içimden ama bu zamana hiç kolay gelmedik o yüzden geri nişanlımi çok ozlerde dayanamazsam diye korkuyorum ama bu sekildede düğün tarihî yaklastikca iyice korku sarıyor beni sürekli düğün günü annem ve babam ne yapicak diye düşünüyorum sürekli ben nasıl alisicam napicam annem yok babam yok basimda ev benim evim değil diye kendimi yiyorum sürekli ağlıyorum çok güçsüz hissediyorum kendimi gurbet şimdiden gözümü korkutuyor bu arada 1 saat 15 dakikalık bir mesafe ama adı şehirler arası olduğu için nişanlım tek göndermem diyor ailene ben getiririm ozledikce gelip kalırız diyor ama benim özlemim hiç bitmiycek gibi hissediyorum hangi bir gün her ozlediğimde getirecek beni nasıl dayanicwm annem le babama ayy gerçekten uykularım kaçıyor zayıfladım şimdiden benim gibi korkuları olan varmiydi acaba yoksa sorun bende mi
Son düzenleme: