Nişanlıyım gurbete gidicem ailemi bırakmak istemiyorum ailem çok üzülüyor

Benim ailemle aramda 20 dk mesafe olmasına rağmen evlendikten sonra anksiyete atakları yaşadım. Alışma surecim çok zor geçti şuan 3 ay oldu hâlâ alışma sürecindeyim. Üstelik eşimle severek evlendik ve bir problemimiz de yok
"Bi de bayıl istersen Feriha" repliği yazıldı mı?
 
Abartma bu kadının şartları ile hiç bı şartım eşit değil nişanlım asla öyle bir insan değil ailesi de ne kadar muhafazakar olsa bile düğüne 2 hafta kala ev tutucak bir aile değil
Öyle olsun tabi ama sen olayın aslını okuyamamışsın. Mesele ev tutmak değil evladı karısına bırakmayacak kadar sahiplenmek. İlk sinyali de vermişler ama sen hayat tecrübesinden yoksun olduğundan durumu çözmen çok zor
 

Gerçek hayat yeni başlıyor. Artık başbaşa değilsiniz ve baban da o zincir marketten aldığı gibi alamayacak seni, nişanlın da baban gibi el üstünde tutmak zorunda değil, biliyor diye yapacak sanıyorsun ama öyle olmuyor o işler. Kocan sen evi temizledin yoruldun, bebek gece uyumadı diye pamuklara sarmayacak seni. Asıl fragman nişandan sonra gördüğün, düğünden sonra da macera başlıyor. Hazır ol.

Bak kızım, gerçekten iyi niyetle yazıyorum. Sen teselli edilmek istemişsin ama durumun çok daha vahim, biz sana burada toz pembe bir tablo çizelim yalnız gerçek değişmeyecek. 1.5 saat yola dayanamayan, babasının hastalıklarını evliliğine bağlayan, bir markette bile çalıştırılmayıp prenses gibi yaşayan sen büyümeden evleneceğin için bildiğin şoka gireceksin. Hayat bu kadar hassas insanlardan hızla paspas yapıyor. Ailen sana bilmeden çok büyük kötülük yapmış ve hiçbirinizin bundan haberi yok
Benim durumum suanki nişanlımdsn çok hayatımi kiminle birleştirmek istesem önüme gelicek gibi hissediyorum bunu degistiremem ben böyle birisiyim benim gönlüme göre de kimse olmuycak ailemden başka
 
Tabiki de doğru benim en ufak sorunum bile ben farkına varmadan ailem benim için düşünür hemen çözer şimdide bu sıkıntımı anlatmak istiyorum ama babam benim bu halde ağladığımi felan görsün hic durmaz bunu işi keser atar o zamanda ben 3 gün sonra pismanim diye ağlarım bu kez onuda çok iyi biliyorum çok çocuk isteyen birisiydim hatta evlenir evlenmez hemen istiyodum ama şimdi en az 1 yıl bekkiycem diyorum
Bizi de kedi encegi gibi attılar işte,ah hayat😌.
 
Sizin ne işiniz var o zaman

Size eşlik ediyorum , pek çok forum üyesi gibi. 😎

İnsanların sizi uyarma amaçlı yaptığı yorumlardaki savunmanıza istinaden bir soru sormuştum size. O sorunun yanıtını vermek istemiyorsanız vermeyin. Ancak o yanıtın ne olduğunu düşünün.

Bakın ZemheriPoyraz ZemheriPoyraz ın verdiği örneğe yanıtınız ne olmuş.

Thread 'Boşanmak için erken mi? Bu evliliği sürdürmeli miyim?' Boşanmak için erken mi? Bu evliliği sürdürmeli miyim?

Bak gelecekteki halini yazmışlar, böyle çok konu var burada

Abartma bu kadının şartları ile hiç bı şartım eşit değil nişanlım asla öyle bir insan değil ailesi de ne kadar muhafazakar olsa bile düğüne 2 hafta kala ev tutucak bir aile değil

Bakalım ben ne demişim :
Hayat sizin, karar sizin , nişanlı sizin. Ailesinden ve kendisinden bu kadar eminseniz ; neden insanların arkasından konuşuyoruz şu an ?😒

Buraya her sıkıntısını yazan insan arkasından mi konuşmuş oluyor o zaman böyle bir platform neden var?
 
25 yaşındasınız, biraz gözünüzü açın.

Bu sitenin yarısından çoğu anne babasının yaptıklarından dolayı travmalı yetişmiş.

Sizin ise kalbinizi 1 kez bile kırmamış anne babanız var.

Bu adam kim oluyor da 25 senelik anne babanıza sizi yalnız göndermeyeceğini söylüyor?

Siz bunu niye kabul ediyorsunuz?

Bunu daha şimdiden korkusuzca söyleyen adamın, evlendikten sonra yapabileceklerinden korku duymuyor musunuz?
Ben bunu kabul etmiş olsam şuan burda bu başlığı açıp nisanlim ile bu konu yüzünden 4 gündür konuşmuyoruz demezdim ben kör kütük aman seviyorum ne derse tamam demedigim için şuan bu haldeyim zaten hala konuşmuyoruz ne kadar sürecek bilmiyorum ben açık açık ona söyledim zaten ben özeledigim zaman otobüse biner ailemi görür ve geri evime dönerim diye işine geliyorsa beni bununla sınama diye şimdi ne olacak bilmiyorum ikimizde sessiziz
 
Benim durumum suanki nişanlımdsn çok hayatımi kiminle birleştirmek istesem önüme gelicek gibi hissediyorum bunu degistiremem ben böyle birisiyim benim gönlüme göre de kimse olmuycak ailemden başka
Evlenme o zaman ne diye milletin başını yakıyorsun.

Düğün bitecek adam gerdek hayalleriyle eve getirecek seni bir bakacak "aaaaaa ağlıyor" insaf etse ellemese yarın sabah yine ağlıyorsun. Hadi ilk gece yaşandı oldu bitti adam keyifle bir sabah kahvaltısı yapıp yatağa geri dönmek isteyecek ve sen yina ağlıyorsun. Adamın haftada 1 gün izni olacak sen babamı özledim götür beni diye yine ağlayacaksın. Sen hep ağlayacaksın.

Abartma diyorsun şu an ama senin hiç dirayetin yok, incinmiş hassas kalbini anlamıyor diye evde mutsuz mutsuz dolaşacaksın adam da mutsuz olacak. Sen daha gitmeden mutsuzsun çünkü. Ve içtin içe hep mutsuz olacağının farkındasın, başkasıyla da evlensem ailemden ayrılacağım, hepsi aynı kafasındasın çünkü
 
Merhaba hanımlar ben 25 yaşındayım nişanlım ile son 6 ayı nişanlı olmak üzere 5 yıldır birlikteyiz. Başlarda herşey çok güzel gelsede nişandan sonra benim içimi bir korku sardı. Ailem bana çok düşkün evin tek kızıyım bende onlara çok düşkünüm üniversiteyi bile dışarda okumadım en güvenli yerim evimdir hep kardeşime bile kalmaya gidemem hemen evime gelmek isterim babam beni gözünden sakınan bir baba annem de öyle hiç bir zaman beni kirmadilar incitmediler ne istesem hemen oldu babam başta istemedi uzak diye ama ben çok istediğim için verdi verdikten sonra babamda bir mide ağrısı çıktı geçmek bilmeyen hastane hastane gezmeye başladık o dururken kalbinde damar tıkanıklığı çıktı çevremdeki herkes kıza dayanamıyor diyor başlarda ne kadar takmasamda artık çok üzülmeye başladım annem bana baktıkça gözleri doluyor bana zaten çok iyi davranan ailem artık gidicem diye beni resmen pamuklara sariyolar. Çok üzülüyorum kendimi sürekli ağlarken buluyorum babamida annemide beni izlerken görüyorum hep ben gidince napicaklar diyorum neyse onu geçiyorum gelelim bana bende artık korkmaya başladım babam hep gurbet zor olur iyi düşün dedi yok baba ben istiyorum dedim kimse olmaz kızım yanlız kalırsın dedi yok dedim şimdi babam ne dediyse beynimde dönüyor ben napicam orda ben yanlız kalicam ben yapamam gibime geliyor nişanlıma hiç kıyamıyorum onu da çok seviyorum arada kaldım psikolojim tamamen bozuldu nişanlımın ailesine de yakın olucaz kaynanam da herseyine karışmak isteyen bir tip nişanlım ne kadar korusada başta toz pembe gelen herşey şimdi toz bulutu gibi geliyor evlilikten iyice korkmaya başladım benim gibi hisseden varmı kızlar nişanlımı da çok seviyorum ama ona bu korkularım dan bahsettigimde bazen yanımda olsada bazen hiç umursamıyor kendi kendimi yiyorum sanki bazen Nisan atmak geliyor içimden ama bu zamana hiç kolay gelmedik o yüzden geri nişanlımi çok ozlerde dayanamazsam diye korkuyorum ama bu sekildede düğün tarihî yaklastikca iyice korku sarıyor beni sürekli düğün günü annem ve babam ne yapicak diye düşünüyorum sürekli ben nasıl alisicam napicam annem yok babam yok basimda ev benim evim değil diye kendimi yiyorum sürekli ağlıyorum çok güçsüz hissediyorum kendimi gurbet şimdiden gözümü korkutuyor bu arada 1 saat 15 dakikalık bir mesafe ama adı şehirler arası olduğu için nişanlım tek göndermem diyor ailene ben getiririm ozledikce gelip kalırız diyor ama benim özlemim hiç bitmiycek gibi hissediyorum hangi bir gün her ozlediğimde getirecek beni nasıl dayanicwm annem le babama ayy gerçekten uykularım kaçıyor zayıfladım şimdiden benim gibi korkuları olan varmiydi acaba yoksa sorun bende mi
Sizin gibiler büyümeden evlenip milletin başını yakmasın lütfen
 
Evlenme o zaman ne diye milletin başını yakıyorsun.

Düğün bitecek adam gerdek hayalleriyle eve getirecek seni bir bakacak "aaaaaa ağlıyor" insaf etse ellemese yarın sabah yine ağlıyorsun. Hadi ilk gece yaşandı oldu bitti adam keyifle bir sabah kahvaltısı yapıp yatağa geri dönmek isteyecek ve sen yina ağlıyorsun. Adamın haftada 1 gün izni olacak sen babamı özledim götür beni diye yine ağlayacaksın. Sen hep ağlayacaksın.

Abartma diyorsun şu an ama senin hiç dirayetin yok, incinmiş hassas kalbini anlamıyor diye evde mutsuz mutsuz dolaşacaksın adam da mutsuz olacak. Sen daha gitmeden mutsuzsun çünkü. Ve içtin içe hep mutsuz olacağının farkındasın, başkasıyla da evlensem ailemden ayrılacağım, hepsi aynı kafasındasın çünkü
Ömür boyu bekar mi kalayım yani
 
Aslında bunlar yüzüme vurulsun diye değil de belki halimden anlayan bir insan evladı çıkar da dünyada tek olmadığımı anlarım diye yazmıştım ama sizin yargılandiginiz o prenses olmaktan ben çok mutluyum belkide böyle yetistirilmesem burdaki beni yargılayan diğer kullanıcılar gibi bende birilerine tavsiyede bulunurdum fikrimi soylerdim ama bende böyle bı karakterim ben hiç zorluk görmedim ki en son üniversiteden sonra bir yerden başlayım deyip zincir market olan bir yerde çalıştım hergun babam gelip beni izlemiş ve çok yorulduğumu görünce müdürle kavga edip beni işten alıp yemeğe şehir dışına gezmeye götürdü ben bu rahatlıkta bu şartlarda büyüdüm bunu nişanlım da çok iyi biliyor zaten sevgiliyken bizim hiç böyle dertlerimiz yoktu ne zaman nisanlandik aileler girdi oda değişti ben de

Babanız iş yerinize gelip kavga etti , sizi işten çıkardı ; siz de bu durumdan mutlu mu oldunuz ? :KK57:
 
1 yıllık evli ailesinden uzak biri olarak Duygulu duygulu okuyordum taaaki 1 saat 15 dakikayı görene kadar. Canım benim bende ailemle senin anlttgn gibiydm tek çocuktum evde. biz tayinciyiz üstelik 14 15 saat uzağa gurbete geldim eşimden başka kimsem yok yapayalnzm ne burda ne yakınımda bir şehirde havaalanı bile yok. Ama insan sevdikten sonra herşeyin üstesinden geliyor birgün bile aglayp eşimi darlamadm ailemde ailem dye ha zor değil mi zor hala geceleri videolarımızı açıp aglyorum annemi babamı çok özlüyorum. Ama insan sevdiği için dayanyor insanın evi kendi düzeni olması da çok güzel. Biz 9 yıl üzerine çok zor karar vererek evlendim bende gurbet gözümü korktyodu. Ama şimdi boşuna ertelemisim diyorum evliliği eşin iyi biriyse gerçekten evlilik çok güzel hiç üzülme ☺️
 
1 yıllık evli ailesinden uzak biri olarak Duygulu duygulu okuyordum taaaki 1 saat 15 dakikayı görene kadar. Canım benim bende ailemle senin anlttgn gibiydm tek çocuktum evde. biz tayinciyiz üstelik 14 15 saat uzağa gurbete geldim eşimden başka kimsem yok yapayalnzm ne burda ne yakınımda bir şehirde havaalanı bile yok. Ama insan sevdikten sonra herşeyin üstesinden geliyor birgün bile aglayp eşimi darlamadm ailemde ailem dye ha zor değil mi zor hala geceleri videolarımızı açıp aglyorum annemi babamı çok özlüyorum. Ama insan sevdiği için dayanyor insanın evi kendi düzeni olması da çok güzel. Biz 9 yıl üzerine çok zor karar vererek evlendim bende gurbet gözümü korktyodu. Ama şimdi boşuna ertelemisim diyorum evliliği eşin iyi biriyse gerçekten evlilik çok güzel hiç üzülme ☺️
Ben çok seviyorum ama işte evkendikten sonra sizin gibi hiç korkunç bişey değilmiş çok mutluyum diyebilcek miyim yoksa kafayı bozup daha mı beter olcam onu kestirmiyorum sizin ailenizde siz evlenmeden önce evde sanki sizin son günleriniz gibi davranıp üzüldüğünü belli etti mi buraya yaziyolar 1 yılda 3 kere görüyorum ailemi diye ben gerçekten özeniyorum nasıl dayanıyolar diye
 
Ömür boyu bekar mi kalayım yani
Böyle mutluysanız neden olmasın. Herkes evlenmek zorunda değil. Elin adamı senin ağlamana dayanmak için evlenmeyecek. Cilve isteyecek, oynaşmak isteyecek, çalışmadığına göre ev işi yemek isteyecek, eve geldiğinde güler yüz tatlı dil, hoş sohbet isteyecek, yeri gelecek anasına hizmet, ziyaret isteyecek, yarın çocuğun olduğunda hepsine ek dört dörtlük annelik de isteyecek, biblo almıyor evine. Hayatı birilerine zindan etmek için evlenme. Evlenmek rütbe atlamak değildir. Sen hayat arkadaşın olsun diye evlenmiyorsun, rütben olsun diye evleniyorsun.
 
X