Merhaba hanımlar ben 25 yaşındayım nişanlım ile son 6 ayı nişanlı olmak üzere 5 yıldır birlikteyiz. Başlarda herşey çok güzel gelsede nişandan sonra benim içimi bir korku sardı. Ailem bana çok düşkün evin tek kızıyım bende onlara çok düşkünüm üniversiteyi bile dışarda okumadım en güvenli yerim evimdir hep kardeşime bile kalmaya gidemem hemen evime gelmek isterim babam beni gözünden sakınan bir baba annem de öyle hiç bir zaman beni kirmadilar incitmediler ne istesem hemen oldu babam başta istemedi uzak diye ama ben çok istediğim için verdi verdikten sonra babamda bir mide ağrısı çıktı geçmek bilmeyen hastane hastane gezmeye başladık o dururken kalbinde damar tıkanıklığı çıktı çevremdeki herkes kıza dayanamıyor diyor başlarda ne kadar takmasamda artık çok üzülmeye başladım annem bana baktıkça gözleri doluyor bana zaten çok iyi davranan ailem artık gidicem diye beni resmen pamuklara sariyolar. Çok üzülüyorum kendimi sürekli ağlarken buluyorum babamida annemide beni izlerken görüyorum hep ben gidince napicaklar diyorum neyse onu geçiyorum gelelim bana bende artık korkmaya başladım babam hep gurbet zor olur iyi düşün dedi yok baba ben istiyorum dedim kimse olmaz kızım yanlız kalırsın dedi yok dedim şimdi babam ne dediyse beynimde dönüyor ben napicam orda ben yanlız kalicam ben yapamam gibime geliyor nişanlıma hiç kıyamıyorum onu da çok seviyorum arada kaldım psikolojim tamamen bozuldu nişanlımın ailesine de yakın olucaz kaynanam da herseyine karışmak isteyen bir tip nişanlım ne kadar korusada başta toz pembe gelen herşey şimdi toz bulutu gibi geliyor evlilikten iyice korkmaya başladım benim gibi hisseden varmı kızlar nişanlımı da çok seviyorum ama ona bu korkularım dan bahsettigimde bazen yanımda olsada bazen hiç umursamıyor kendi kendimi yiyorum sanki bazen Nisan atmak geliyor içimden ama bu zamana hiç kolay gelmedik o yüzden geri nişanlımi çok ozlerde dayanamazsam diye korkuyorum ama bu sekildede düğün tarihî yaklastikca iyice korku sarıyor beni sürekli düğün günü annem ve babam ne yapicak diye düşünüyorum sürekli ben nasıl alisicam napicam annem yok babam yok basimda ev benim evim değil diye kendimi yiyorum sürekli ağlıyorum çok güçsüz hissediyorum kendimi gurbet şimdiden gözümü korkutuyor bu arada 1 saat 15 dakikalık bir mesafe ama adı şehirler arası olduğu için nişanlım tek göndermem diyor ailene ben getiririm ozledikce gelip kalırız diyor ama benim özlemim hiç bitmiycek gibi hissediyorum hangi bir gün her ozlediğimde getirecek beni nasıl dayanicwm annem le babama ayy gerçekten uykularım kaçıyor zayıfladım şimdiden benim gibi korkuları olan varmiydi acaba yoksa sorun bende mi
Yani, bir de (anlattığın doğruysa) ailen seni öyle elbebek gulbebek yetiştirmşse, kötü insanlarla- seni üzen / aşağılayan insanlarla nasıl baş edeceğine dair bir savunma mekanizman yoktur.Şuan tam olarak onu yapmaya çalışıyorum ben tavrimi net bı şekilde belli ettim ben aileme gelip giderim diye oda belli etti konuşmuyoruz birimizin dediği olcak ama ben şuan istediğim zaman aileme gelememe ihtimali ile değil evlenmek ömür boyu burda kalırım bekar daha iyi diycek durumdayım kendisi bilir
Bunun ortası yok ya alışacaksınız kabul edip ya da gitmeyeceksiniz.Merhaba hanımlar ben 25 yaşındayım nişanlım ile son 6 ayı nişanlı olmak üzere 5 yıldır birlikteyiz. Başlarda herşey çok güzel gelsede nişandan sonra benim içimi bir korku sardı. Ailem bana çok düşkün evin tek kızıyım bende onlara çok düşkünüm üniversiteyi bile dışarda okumadım en güvenli yerim evimdir hep kardeşime bile kalmaya gidemem hemen evime gelmek isterim babam beni gözünden sakınan bir baba annem de öyle hiç bir zaman beni kirmadilar incitmediler ne istesem hemen oldu babam başta istemedi uzak diye ama ben çok istediğim için verdi verdikten sonra babamda bir mide ağrısı çıktı geçmek bilmeyen hastane hastane gezmeye başladık o dururken kalbinde damar tıkanıklığı çıktı çevremdeki herkes kıza dayanamıyor diyor başlarda ne kadar takmasamda artık çok üzülmeye başladım annem bana baktıkça gözleri doluyor bana zaten çok iyi davranan ailem artık gidicem diye beni resmen pamuklara sariyolar. Çok üzülüyorum kendimi sürekli ağlarken buluyorum babamida annemide beni izlerken görüyorum hep ben gidince napicaklar diyorum neyse onu geçiyorum gelelim bana bende artık korkmaya başladım babam hep gurbet zor olur iyi düşün dedi yok baba ben istiyorum dedim kimse olmaz kızım yanlız kalırsın dedi yok dedim şimdi babam ne dediyse beynimde dönüyor ben napicam orda ben yanlız kalicam ben yapamam gibime geliyor nişanlıma hiç kıyamıyorum onu da çok seviyorum arada kaldım psikolojim tamamen bozuldu nişanlımın ailesine de yakın olucaz kaynanam da herseyine karışmak isteyen bir tip nişanlım ne kadar korusada başta toz pembe gelen herşey şimdi toz bulutu gibi geliyor evlilikten iyice korkmaya başladım benim gibi hisseden varmı kızlar nişanlımı da çok seviyorum ama ona bu korkularım dan bahsettigimde bazen yanımda olsada bazen hiç umursamıyor kendi kendimi yiyorum sanki bazen Nisan atmak geliyor içimden ama bu zamana hiç kolay gelmedik o yüzden geri nişanlımi çok ozlerde dayanamazsam diye korkuyorum ama bu sekildede düğün tarihî yaklastikca iyice korku sarıyor beni sürekli düğün günü annem ve babam ne yapicak diye düşünüyorum sürekli ben nasıl alisicam napicam annem yok babam yok basimda ev benim evim değil diye kendimi yiyorum sürekli ağlıyorum çok güçsüz hissediyorum kendimi gurbet şimdiden gözümü korkutuyor bu arada 1 saat 15 dakikalık bir mesafe ama adı şehirler arası olduğu için nişanlım tek göndermem diyor ailene ben getiririm ozledikce gelip kalırız diyor ama benim özlemim hiç bitmiycek gibi hissediyorum hangi bir gün her ozlediğimde getirecek beni nasıl dayanicwm annem le babama ayy gerçekten uykularım kaçıyor zayıfladım şimdiden benim gibi korkuları olan varmiydi acaba yoksa sorun bende mi
Kayın valide evlerden ırak hemde en son giyimime karıştığı için benden sert cevap aldı 3 gün kendi kendine küstü hiç bir tepki vermediğim için geri kendi aradı barıştı kendi kendine kaynanam böyle bir tip oldufu için aynı konuyu aynı gün onada açtım ve oğluyla bu konuda anlaşamadığimi söyledim başta öyle konuşma felan dedi zamanla olur dedi ama ben olmaz dedim bu şekilde olursa ben mutlu olamam oglunda mutlu olamaz dedim hangi devirde yaşıyoruz ha bide sevgiliyken beni şik sık çağırır otobüse biner giderdim o zaman nişanlım hiç bişey demezdi madem yanlış o zaman niye yanlış değildi neyse işte onada söyledim sonra başladı gidip gelebilirsin tabiki annen baban o senin sen oğluma bakma diye yinede güven vermiyolarBuna cevap vermiyorsa oyle olacagimi bildigi icindir.Kv karisan bir tip demissin . Gidip gelmene karisir herseye karisan insanlar ona kesin karisir.Oglunu dolduran bir tipse heleki surekli ne isiniz var diye doldurur esinde goturmemek icin turlu bahane bulur isten gec geldim yorgunum hastayim vs. . bi yazini gordum cocuk olsa gidersin yeni evliyken tek gidemezsin aklim kalir demis ne alaka cocuk olunca dusunmeyecekmi seni yani cok sacma.
Anneniz sütten kesmeyi unutmasa iyiymiş.Merhaba hanımlar ben 25 yaşındayım nişanlım ile son 6 ayı nişanlı olmak üzere 5 yıldır birlikteyiz. Başlarda herşey çok güzel gelsede nişandan sonra benim içimi bir korku sardı. Ailem bana çok düşkün evin tek kızıyım bende onlara çok düşkünüm üniversiteyi bile dışarda okumadım en güvenli yerim evimdir hep kardeşime bile kalmaya gidemem hemen evime gelmek isterim babam beni gözünden sakınan bir baba annem de öyle hiç bir zaman beni kirmadilar incitmediler ne istesem hemen oldu babam başta istemedi uzak diye ama ben çok istediğim için verdi verdikten sonra babamda bir mide ağrısı çıktı geçmek bilmeyen hastane hastane gezmeye başladık o dururken kalbinde damar tıkanıklığı çıktı çevremdeki herkes kıza dayanamıyor diyor başlarda ne kadar takmasamda artık çok üzülmeye başladım annem bana baktıkça gözleri doluyor bana zaten çok iyi davranan ailem artık gidicem diye beni resmen pamuklara sariyolar. Çok üzülüyorum kendimi sürekli ağlarken buluyorum babamida annemide beni izlerken görüyorum hep ben gidince napicaklar diyorum neyse onu geçiyorum gelelim bana bende artık korkmaya başladım babam hep gurbet zor olur iyi düşün dedi yok baba ben istiyorum dedim kimse olmaz kızım yanlız kalırsın dedi yok dedim şimdi babam ne dediyse beynimde dönüyor ben napicam orda ben yanlız kalicam ben yapamam gibime geliyor nişanlıma hiç kıyamıyorum onu da çok seviyorum arada kaldım psikolojim tamamen bozuldu nişanlımın ailesine de yakın olucaz kaynanam da herseyine karışmak isteyen bir tip nişanlım ne kadar korusada başta toz pembe gelen herşey şimdi toz bulutu gibi geliyor evlilikten iyice korkmaya başladım benim gibi hisseden varmı kızlar nişanlımı da çok seviyorum ama ona bu korkularım dan bahsettigimde bazen yanımda olsada bazen hiç umursamıyor kendi kendimi yiyorum sanki bazen Nisan atmak geliyor içimden ama bu zamana hiç kolay gelmedik o yüzden geri nişanlımi çok ozlerde dayanamazsam diye korkuyorum ama bu sekildede düğün tarihî yaklastikca iyice korku sarıyor beni sürekli düğün günü annem ve babam ne yapicak diye düşünüyorum sürekli ben nasıl alisicam napicam annem yok babam yok basimda ev benim evim değil diye kendimi yiyorum sürekli ağlıyorum çok güçsüz hissediyorum kendimi gurbet şimdiden gözümü korkutuyor bu arada 1 saat 15 dakikalık bir mesafe ama adı şehirler arası olduğu için nişanlım tek göndermem diyor ailene ben getiririm ozledikce gelip kalırız diyor ama benim özlemim hiç bitmiycek gibi hissediyorum hangi bir gün her ozlediğimde getirecek beni nasıl dayanicwm annem le babama ayy gerçekten uykularım kaçıyor zayıfladım şimdiden benim gibi korkuları olan varmiydi acaba yoksa sorun bende mi
Kayın valide evlerden ırak hemde en son giyimime karıştığı için benden sert cevap aldı 3 gün kendi kendine küstü hiç bir tepki vermediğim için geri kendi aradı barıştı kendi kendine kaynanam böyle bir tip oldufu için aynı konuyu aynı gün onada açtım ve oğluyla bu konuda anlaşamadığimi söyledim başta öyle konuşma felan dedi zamanla olur dedi ama ben olmaz dedim bu şekilde olursa ben mutlu olamam oglunda mutlu olamaz dedim hangi devirde yaşıyoruz ha bide sevgiliyken beni şik sık çağırır otobüse biner giderdim o zaman nişanlım hiç bişey demezdi madem yanlış o zaman niye yanlış değildi neyse işte onada söyledim sonra başladı gidip gelebilirsin tabiki annen baban o senin sen oğluma bakma diye yinede güven vermiyolar
Ohoo sevgiliyken gel diye cagiran o mesafeyi tek gelip gidebiliyorken evlenince yapamacgini soyleyen bi nisanliniz var.Kayın valide evlerden ırak hemde en son giyimime karıştığı için benden sert cevap aldı 3 gün kendi kendine küstü hiç bir tepki vermediğim için geri kendi aradı barıştı kendi kendine kaynanam böyle bir tip oldufu için aynı konuyu aynı gün onada açtım ve oğluyla bu konuda anlaşamadığimi söyledim başta öyle konuşma felan dedi zamanla olur dedi ama ben olmaz dedim bu şekilde olursa ben mutlu olamam oglunda mutlu olamaz dedim hangi devirde yaşıyoruz ha bide sevgiliyken beni şik sık çağırır otobüse biner giderdim o zaman nişanlım hiç bişey demezdi madem yanlış o zaman niye yanlış değildi neyse işte onada söyledim sonra başladı gidip gelebilirsin tabiki annen baban o senin sen oğluma bakma diye yinede güven vermiyolar
Tabiki de doğru benim en ufak sorunum bile ben farkına varmadan ailem benim için düşünür hemen çözer şimdide bu sıkıntımı anlatmak istiyorum ama babam benim bu halde ağladığımi felan görsün hic durmaz bunu işi keser atar o zamanda ben 3 gün sonra pismanim diye ağlarım bu kez onuda çok iyi biliyorum çok çocuk isteyen birisiydim hatta evlenir evlenmez hemen istiyodum ama şimdi en az 1 yıl bekkiycem diyorumYani, bir de (anlattığın doğruysa) ailen seni öyle elbebek gulbebek yetiştirmşse, kötü insanlarla- seni üzen / aşağılayan insanlarla nasıl baş edeceğine dair bir savunma mekanizman yoktur.
Oysa bahsettiğin tarz bir aile gelenekseldir , gelin 'alinir', tek başına dışarı 'salinmaz', insan değildir de gelindir yani.
Öyle aileyle dişli kadınlar başa çıkabilir ama fazla hassas ve minnoş insanlar ezildikce daha çok ezilir.
Hazir calismiyorsun,birkaç gün bdv'de takıl, aradaki sayfaları falan oku Random şekilde. O zaman böyle kayın aileler hakkında az çok fikir edinirsin.
Adam seni otobüse bindirse zaten baban karsilamaya gelir. Bir saatlik otobüs yolculuğunda tek durmana bile güvenmeyen insanlar sana dünyayı dar ederler.
Sen de KKda mutsuz kadınların yarısından çoğu gibi 'bosanirim ama babam hasta,strese gelemez. Babamın sebebi olmayayim' der, katlanirsin. Sonra hamile kalır bu sefer de 'bosanirim ama çocuğum babasız büyümesin' der, yıllar yılı çekersin .
Bu hayatın aynısını çoğu bdvli yaşıyor. Biraz yasanmistan ibret al
Ay kesinlikle hayatları bana bağlı gibi bir tavırdalae gelinsin sen bizim gelinimizsin ben bu yaşıma kadar annemin babamın kiziydim şimdi nasıl gelin olcam ben o kadar güçlü değilimYani, bir de (anlattığın doğruysa) ailen seni öyle elbebek gulbebek yetiştirmşse, kötü insanlarla- seni üzen / aşağılayan insanlarla nasıl baş edeceğine dair bir savunma mekanizman yoktur.
Oysa bahsettiğin tarz bir aile gelenekseldir , gelin 'alinir', tek başına dışarı 'salinmaz', insan değildir de gelindir yani.
Öyle aileyle dişli kadınlar başa çıkabilir ama fazla hassas ve minnoş insanlar ezildikce daha çok ezilir.
Hazir calismiyorsun,birkaç gün bdv'de takıl, aradaki sayfaları falan oku Random şekilde. O zaman böyle kayın aileler hakkında az çok fikir edinirsin.
Adam seni otobüse bindirse zaten baban karsilamaya gelir. Bir saatlik otobüs yolculuğunda tek durmana bile güvenmeyen insanlar sana dünyayı dar ederler.
Sen de KKda mutsuz kadınların yarısından çoğu gibi 'bosanirim ama babam hasta,strese gelemez. Babamın sebebi olmayayim' der, katlanirsin. Sonra hamile kalır bu sefer de 'bosanirim ama çocuğum babasız büyümesin' der, yıllar yılı çekersin .
Bu hayatın aynısını çoğu bdvli yaşıyor. Biraz yasanmistan ibret al
Annen baban senin iyiliğini düşünmüş ama sana kötülük etmiş.Tabiki de doğru benim en ufak sorunum bile ben farkına varmadan ailem benim için düşünür hemen çözer şimdide bu sıkıntımı anlatmak istiyorum ama babam benim bu halde ağladığımi felan görsün hic durmaz bunu işi keser atar o zamanda ben 3 gün sonra pismanim diye ağlarım bu kez onuda çok iyi biliyorum çok çocuk isteyen birisiydim hatta evlenir evlenmez hemen istiyodum ama şimdi en az 1 yıl bekkiycem diyorum
Saolun çok yardımcı oldunuz sonsuza kadar bekar kalabilirim artık çok içim rahatladıAnneniz sütten kesmeyi unutmasa iyiymiş.
Bu özgüven eksikliğiyle kimseye hayrınız dokunmaz, kendinizi de koruyamazsınız. 1.5 saat mesafede nişanlınız yalnız gidemezsin diyecek, siz iki göz iki çeşme anam babam diye ağlıyorsunuz. İstanbulda 2 ilçe arası daha uzak ya. Bence evlenmeyin siz, hiç evlilik taşıyacak kapasitede göremedim sizi.
Çok acı ama ben bu fanustan cikicak kadar bile güçlü hissetmiyorum böyle değildim ama böyle hissetmeye başladım ne olcak bilmiyorum umarım hakkımda hayırlı olani yaparımAnnen baban senin iyiliğini düşünmüş ama sana kötülük etmiş.
Bir gün bu fanustan çıkacaksın ve kimse sen mutlu ol diye sorunlarını çözmeyecek...
Kendimi biraz olsun rahatlatmak için yani aileme istediğimde binip arabaya gelebilirim nasılsa diye düşünüp rahatlatmak için bu konuyu bir kez daha açtım ben özlediğimde kendimde gelirim dedim oda gidemezsin dedi şuan 4 gündür konuşmuyoruz arada yazsam da aynı konu üzerinde ortak noktaya varamiyoruz ben bunda ailesinin etkisinde kaldığını çok düşünüyorum annesi bir oğlunu kaybetmiş ve normal dışı bir insan benimkide ne kwdar dinlemez desem de malesef etkilendiği anlar oluyor sanki ailesi bu konuda diretiyor da oda oyuzden diretiyor gibi hissediyorum
Ayağınızla belaya gidiyorsunuz. Çok pişman olacaksınız. Annesini dinlemez diye boşa hayal kurmayın, el kızı için anamı ezemem diyecek size, mevlanızı bulacaksınızKızılcık şerbeti diye bir dizi varya şuanda işte o muhafazakar ailenin bir oğlu gibi öyle bir aile ve o ailede yetişmiş bir çocuk onun için doğru olan o ama nişanlımı çok seviyorum bu konuyu tekrar açtım 4 gündür konuşmuyoruz . Ha bu arada yengeç burcuyum bilmiyorum herşeye ağlayan ve çok hassas biryim
Merhaba hanımlar ben 25 yaşındayım nişanlım ile son 6 ayı nişanlı olmak üzere 5 yıldır birlikteyiz. Başlarda herşey çok güzel gelsede nişandan sonra benim içimi bir korku sardı. Ailem bana çok düşkün evin tek kızıyım bende onlara çok düşkünüm üniversiteyi bile dışarda okumadım en güvenli yerim evimdir hep kardeşime bile kalmaya gidemem hemen evime gelmek isterim babam beni gözünden sakınan bir baba annem de öyle hiç bir zaman beni kirmadilar incitmediler ne istesem hemen oldu babam başta istemedi uzak diye ama ben çok istediğim için verdi verdikten sonra babamda bir mide ağrısı çıktı geçmek bilmeyen hastane hastane gezmeye başladık o dururken kalbinde damar tıkanıklığı çıktı çevremdeki herkes kıza dayanamıyor diyor başlarda ne kadar takmasamda artık çok üzülmeye başladım annem bana baktıkça gözleri doluyor bana zaten çok iyi davranan ailem artık gidicem diye beni resmen pamuklara sariyolar. Çok üzülüyorum kendimi sürekli ağlarken buluyorum babamida annemide beni izlerken görüyorum hep ben gidince napicaklar diyorum neyse onu geçiyorum gelelim bana bende artık korkmaya başladım babam hep gurbet zor olur iyi düşün dedi yok baba ben istiyorum dedim kimse olmaz kızım yanlız kalırsın dedi yok dedim şimdi babam ne dediyse beynimde dönüyor ben napicam orda ben yanlız kalicam ben yapamam gibime geliyor nişanlıma hiç kıyamıyorum onu da çok seviyorum arada kaldım psikolojim tamamen bozuldu nişanlımın ailesine de yakın olucaz kaynanam da herseyine karışmak isteyen bir tip nişanlım ne kadar korusada başta toz pembe gelen herşey şimdi toz bulutu gibi geliyor evlilikten iyice korkmaya başladım benim gibi hisseden varmı kızlar nişanlımı da çok seviyorum ama ona bu korkularım dan bahsettigimde bazen yanımda olsada bazen hiç umursamıyor kendi kendimi yiyorum sanki bazen Nisan atmak geliyor içimden ama bu zamana hiç kolay gelmedik o yüzden geri nişanlımi çok ozlerde dayanamazsam diye korkuyorum ama bu sekildede düğün tarihî yaklastikca iyice korku sarıyor beni sürekli düğün günü annem ve babam ne yapicak diye düşünüyorum sürekli ben nasıl alisicam napicam annem yok babam yok basimda ev benim evim değil diye kendimi yiyorum sürekli ağlıyorum çok güçsüz hissediyorum kendimi gurbet şimdiden gözümü korkutuyor bu arada 1 saat 15 dakikalık bir mesafe ama adı şehirler arası olduğu için nişanlım tek göndermem diyor ailene ben getiririm ozledikce gelip kalırız diyor ama benim özlemim hiç bitmiycek gibi hissediyorum hangi bir gün her ozlediğimde getirecek beni nasıl dayanicwm annem le babama ayy gerçekten uykularım kaçıyor zayıfladım şimdiden benim gibi korkuları olan varmiydi acaba yoksa sorun bende mi
Evlendiğin zaman göreceksin olacakları. Gerçekler acıdır. Bağımsız kişilik geliştirememiş insanlar asla kendi ayakları üzerinde duramaz. Yerinizde olsam bu bağlarla mücadele edip yetişkin olmak için destek alırım.Saolun çok yardımcı oldunuz sonsuza kadar bekar kalabilirim artık çok içim rahatladı
1 saat 15 dakika derken : Marmaray'ın başlangıç ve bitiş durakları olan Halkalı ile Gebze'den mi bahsediyoruz ; şahsi araba ile trafik yokken en hızlı ulaşım süresinden mi ?
Ayağınızla belaya gidiyorsunuz. Çok pişman olacaksınız. Annesini dinlemez diye boşa hayal kurmayın, el kızı için anamı ezemem diyecek size, mevlanızı bulacaksınız
Peki şuanda bu yüzüğü atsam ve aileme çok yakın başka biriyle nişanlanmis olsam sizce öyle bir insanı bulduktan sonra 6 yılı nasıl atlaticam silicem bana şuan bu şartlar da icguveysi bir damatdan başka kimse mutluluk getiremez varmıdır böyle birisiEvlendiğin zaman göreceksin olacakları. Gerçekler acıdır. Bağımsız kişilik geliştirememiş insanlar asla kendi ayakları üzerinde duramaz. Yerinizde olsam bu bağlarla mücadele edip yetişkin olmak için destek alırım.
En fazla 2 3 yıl sonra "dayanamıyorum ama ailem üzülmesin diye boşanamıyorum" içerikli konular açacaksınız. Siz kimsenin böbreği akciğeri falan değilsiniz, onlar da sizin değil, hayata bağımsız bakmak yetişkinliğin birinci koşuludur ve o sizde yok
Nişanlına üzüldümPeki şuanda bu yüzüğü atsam ve aileme çok yakın başka biriyle nişanlanmis olsam sizce öyle bir insanı bulduktan sonra 6 yılı nasıl atlaticam silicem bana şuan bu şartlar da icguveysi bir damatdan başka kimse mutluluk getiremez varmıdır böyle birisi