Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Çok güzel yazmışsınız teşekkür ederimTum bunlarin farkinda olup susmak da iyi degil bence. Kv kaynpeder bunca luzumsuzlugu yaparken korkmuyor siz niye neden cekiniyorsunuz? Ne olacaksa olur evlendikten sonra olmasindan cok daha iyidir. Bence saygi cercevesinde herkese hak ettigi cevabi vermek lazim bugun 1 se yarin 1000 olurlar. Size haksizlik yapildigi icin soyluyorum. Nisani otelde salonda vs yaparak bi suru masraf etmissinizdir, yani benim oglum olsa gelinden yana skntim yoksa gururlanirim aileye tesekkur ederim nisan icin zahmete girmisler vs diye. Benim nisanim da cok guzeldi herkes dort dortluktu derken kv naptiniz ki demisti bende neler oldgnu tek tek saymistim. :) asla susmam. Altin muhabbetine hic girmeyin zaten, altinlar sizin ve sizde kalmali, ozguvenli bi sekilde gidip altinlarimi almak istiyorum deyin.
Karsinizdaki kim olursa olsun eger hakliysaniz hakkinizi yedirmeyin lutfen.
Daha neler okuyacaz burada yok artık ya, ne biçim insanlarmış Burada yazanlar hep zaten “kayınvalidem sevgiliyken/nişanlıyken melekti sonradan gerçek yüzü ortaya çıktı” diyor, bir çoğu böyle sanırım. Altınları emanet eden bendim neyse ki kimse benden istemedi. “Ailen yanlış anlamasın verme istersen” falan demişti hatta babası da ben “bizden kimse sormaz bile merak etmeyin” demiştim. Gerçekten de tek bir kişi bile sormadı ailemden ne yaptınız altınları diye, çoğunu takan benim tarafım olmasına rağmen. Şimdiye kadar genelde sorunum iyi görünmeye çalışıp fesat davranmalarıydı, ileride tabi ne olurlar şimdiden öngöremiyorum, gözüm de korkmuyor değil.Ah be canım ayrılsan nasıl mutlu olacaksın bi bilsen aynı şeyleri tam 8 sene ö ce yaşadım salak gibi evlendim düğün altınları alınır bizde adet dediler size ev alacaz ilerde dediler eşim adetmiş dedi kıyameti kopardım ama yinede o zamanın parasıyla 150 bin liralık topladılar, ilk nişanlanana kadar neler yapmadılar melek melek vay be ne iyi insanlar diyodum öyle değilmiş o iş, ilk nişanda kv sahneye çıktı benim çantama dolacak dedi rezil etti beni, annemle tartıştılar senin ailen gibi asil bi aile annem çıkmadı bile takı sırasında oturdu kadın, neyse eve geldik bu bize verecekmişde ondan almış nasıl ağlıyo eşim çok ağladı atma nişanı diye salak ben kıyamadım tabi durdu mu asla durmadı, aynı seninki gibiler eşimin amcası bile babanın o evinden başka neyi var demişti ki benim babam çok zengindir hava atmayı sevmez, o kadar görgüsüzler ki ben nişanda takılan takılarım baya çoktı ailemde taktı ben ilk evlendiğimde bi araba aldık kredisi bitti altınlarımıda satıp sıfır aldık geçen duydum emeklerimi hiç etti gitti kimi kıskandıysa sıfır araba aldı arsa almak varken demiş, şimdide herkese hava atıyomuş oğlumum 200 bin arabası var diye ah ah daha nelerde anlatamadım
Özlerinde iyiler ama artık gelin olduğun için kvlik damarlari kabarmış Yapacagin susmamak şakayla karışık vereceksin cevaplarını yoksa nasılsa susuyor diye dozunu artırarak bu iş böyle devam ederrrHerkese merhaba,
Konu nişanlımın ailesini bir türlü çözemiyor oluşum. Yüzüme karşı iyi davranmaya çalışıyorlar ama samimi olmadıklarını hissediyorum. Biz erkek arkadaşımla 6 yıldır birlikte, 1 yıldır da nişanlıyız. Sevgili olduğumuz zamanlarda gayet iyilerdi ama nişanlandığımız zamandan beri sürekli kendilerini ailemle kıyaslama halindeler, hep bir çekememezlik hissediyorum (kendi durumları da iyi olmasına rağmen) ve bu beni çok rahatsız ediyor. Daha önce etrafımda pek bu tarz bir insan bulunmadığı için de neye nasıl tepki vereceğimi bilmiyorum. O yüzden buradaki tecrübe sahibi, akıllı kadınlardan akıl almaya geldim.
Geçen yaz nişanlandığımızın ertesi günü nişanlıma ''takılan takıları babana verelim, o kuyumcu olduğu için daha iyi saklar onun kasasına koyalım'' demiştim. Annem yanımdaydı, o da onayladı hatta altın hesabı açmakla uğraşmazsınız falan dedi. Altınları alıp nişanlımın evine geçtik, oturduğumuz dakikadan itibaren nişanlımın annesi ve babası nişanımızı kötülemeye başladılar. Neymiş otelde servis yapan garsonları beğenmemişler çünkü yemek servisi sırasında hayırlı olsun demişler bahşiş ister gibi, misafirden bahşiş istemek ne kadar ayıpmış. ''Biz düğünden önce garsonlarla anlaşalım parası neyse verelim de gidip misafirden bahşiş isteyip bizi rezil etmesinler'' falan dedi nişanlımın annesi eşine. Ben de ''öyle bir otelde de misafirden bahşiş istemezler herhalde, size öyle gelmiştir muhtemelen x teyze vermeseydin keşke para rahatsız olduysan'' dedim. Durmadı tabi her şeyi kötülemeye devam etti neymiş orkestrayı beğenmemişler solistin sesi çok kötüymüş (biz çok beğenerek seçmiştik nişanlımla halbuki), dans pisti darmış vs. saçma sapan şeyler sıraladılar şok oldum. Annesi ailemin taktığı altınla kendi taktıklarını yarıştırmaya çalıştı, ''sana taktığımızın değeri x bin lira'' diye 3 defa tekrarladı (değerinin 2-3 kat fazlasını söyleyerek). Nişanlımın babası ''nişanda normalde kız tarafı takı takar, bizimkiler takmak zorunda değildi de bizden de baya takan oldu yine iyisiniz'' falan dedi. Normalde kimse takmak zorunda değil de asıl kız tarafının taktığını ilk kez ondan duymuş oldum... Kendi taraflarından takılan gram altının bile lafını yaptılar sanki ben çok altına düşkünmüşüm gibi. O kadar meraklısı olsam gelip elinize vermem kime neyi ispatlamaya çalışıyorsunuz diyemedim aptal gibi. Aman hanımefendiliğimi bozmayayım diye dedikleri her şeyi sessizce dinledim. Abimler geçen yaz yeni bir eve taşındılar mesela, nişanlım bir akşam annesiyle babasına abimlerin evini çok beğendiğini, tam olarak ileride yaşamak istediği gibi bir ev olduğunu falan söyledi laf arasında. Buna bile inanılmaz bozuldular, sürekli görmedikleri halde evi eleştirip durdular falan saçma sapan şeyler. Neyse zaten nişanlımla Almanya'da yaşamaya başlayacaktık, uzak olunca çok muhabbet de olmaz böyle şeylere pek maruz kalmam dedim ama yanılmışım. Şimdi de annemin taşındığı eve takmış durumdalar. Birkaç ay önce annem yazlığı satıp onun yerine ev almıştı, hemen ertesi hafta kendileri de ev alma derdine düştüler birden bire. Her telefon konuşmasında ''kaçıncı kattı'', ''ne kadara aldı'', ''kredi çekti mi hiç'' falan gibi saçma sapan detaylar sordular, bir kere hayırlı olsun dediklerini duymadım. Genel olarak baktığımda iyi niyet göremiyorum kendilerinde. Öte yandan annesinin inanılmaz iyi davrandığı zamanlar da oluyor. Karantina zamanında Türkiye'ye gelememiştik, nişanlımla burada kalıp birlikte yaşamaya başladık, her gün arayıp ''ah yavrularım gelemediniz diye çok üzüldüm ama çok şükür birliktesiniz gözüm arkada değil'' diyip durdu. Nişanlımın sınavları başlayacağı için kendi şehrine dönmesi gerekti birkaç hafta önce, o zaman da sürekli ''bunca aydan sonra ayrı kalacaksınız diye nasıl üzülüyorum bir bilseniz'' falan dedi bize telefonda gözleri dolarak. O anlarda da ''kadın iyi aslında ben abartıyorum galiba'' diyorum ama bilmiyorum.
Mesafeli davranmaya çalışıyorum ama her konuşmamızda mutlaka canımı sıkacak bir lafları oluyor. Ayıp olmasın diye duymazdan geliyorum çoğunlukla ama bu böyle artarak gider diye de korkuyorum. Sizce bu tarz durumlarda tavrım nasıl olmalı? Saygımı bozmadan nasıl cevap verebilirim? Uzun oldu ama şimdiden okuyan herkese teşekkürler
Nişanlımla bu konu yüzünden o kadar çok kavga ettik ki.. Bana bunu diretme hakları olmadığını söyledim, anne-baba ne isterse o ismi koyar kimseye düşmez dedim, o da ''ben kendi hakkımı babamın isminden yana kullanıyorum o zaman'' dedi. Ne var sanki iki isim koyarız, gönlü olsun kırılmasın adamcağız, o bana çok emek verdi bir isim vermeyi mi çok görcez falan diyor. Şaka gibi yani
Aileyi gözümde büyütmüyorum tabi ki, nişan takılarını da onların olsun diye vermedim. Nişandan kısa süre sonra yurt dışına gelecektik, hesap açmakla uğraşmayalım babası zaten kuyumcu kasası falan var biz gelene kadar saklar diye vermiştim. Üstüne yatacak insanlar gibi durmuyorlar şimdilik ama umarım ilerde değişmezler.Sorun sadece aile degil, nisanlin. Adam birak ailesine karsi gelmeyi, dogmamis cocuguna bile baba ismini vermek istiyor. Annesi, senin ailene, nisan üzerine kötü seyler söylerken, adam agzini bile açmamis.
Söylenenler fazlasi ile çirkin seyler çünkü. Ve bunlar daha baslangiç. Bence çok mutsuz bir evlilik seni bekliyor. Sorun arsizlasmak, rahatsizliklarini dile getirmek degil. Cahil insanlara karsi savas sadece yipratir. Ve o cahil insanlar dedigim sey, nisanlinda dahil.
Ve söylemeden geçemeyecegim, nereden görülmüs nisan takilarin, erkek tarafina verildigi? O aileyi niyese gözlerinizden büyütüyorsunuz. Nisani atman daha iyi olur bence fakat yapacagini sanmiyorum. Bare nisanlin ile herseyi konus ki gözlerin ile biraz gör adamin asil karakterini tavirlarini.
Aileyi gözümde büyütmüyorum tabi ki, nişan takılarını da onların olsun diye vermedim. Nişandan kısa süre sonra yurt dışına gelecektik, hesap açmakla uğraşmayalım babası zaten kuyumcu kasası falan var biz gelene kadar saklar diye vermiştim. Üstüne yatacak insanlar gibi durmuyorlar şimdilik ama umarım ilerde değişmezler.
Nişanlım hakkında dediklerinize hak veriyorum, bana da çok pasif geldiği için çok kavgalar ettim kendisiyle. Pasif olmadığını, aileci olmadığını, bana hak verdiğini ama olaylar yaşanırken nasıl tepki vereceğini bilemediğini, bazen de algılayamadığını söyledi. Ki bazen algılayamamakta haklı annesi öyle politik ki, bazen bana bile “laf mı soktu şimdi ben mi art niyetliyim ya” diye düşündürttüğü oluyor (yukarıda anlattığım şeyler haricinde). Nişanlım da hayatında ilk kez bu durumları tecrübe ettiğini söyleyip kendini düzeltmeye çalışıyor. Annesini sonradan gidip uyarmışlığı var birkaç kere, yani onun da kendi çapında uğraştığını görüyorum aslında. Ama bu isim konusunda öyle değil maalesef, bu zamana kadar hep dedenin ismini toruna vermişler, ben yapamazsam babam çok üzülür falan diyor, osmanlı sülalesi mübarek
Nişanlımla bu konu yüzünden o kadar çok kavga ettik ki.. Bana bunu diretme hakları olmadığını söyledim, anne-baba ne isterse o ismi koyar kimseye düşmez dedim, o da ''ben kendi hakkımı babamın isminden yana kullanıyorum o zaman'' dedi. Ne var sanki iki isim koyarız, gönlü olsun kırılmasın adamcağız, o bana çok emek verdi bir isim vermeyi mi çok görcez falan diyor. Şaka gibi yani
Sen daha evlenmedin altınlarını kaynatana mı verdin? Sen safmısın ya niye esin ve kendin bankadan kasa kiralayıp kendi üstünüze koymuyorsunuz? Sonra burda yazma esimin ailesi altınlarımı geri vermiyor diyeHerkese merhaba,
Konu nişanlımın ailesini bir türlü çözemiyor oluşum. Yüzüme karşı iyi davranmaya çalışıyorlar ama samimi olmadıklarını hissediyorum. Biz erkek arkadaşımla 6 yıldır birlikte, 1 yıldır da nişanlıyız. Sevgili olduğumuz zamanlarda gayet iyilerdi ama nişanlandığımız zamandan beri sürekli kendilerini ailemle kıyaslama halindeler, hep bir çekememezlik hissediyorum (kendi durumları da iyi olmasına rağmen) ve bu beni çok rahatsız ediyor. Daha önce etrafımda pek bu tarz bir insan bulunmadığı için de neye nasıl tepki vereceğimi bilmiyorum. O yüzden buradaki tecrübe sahibi, akıllı kadınlardan akıl almaya geldim.
Geçen yaz nişanlandığımızın ertesi günü nişanlıma ''takılan takıları babana verelim, o kuyumcu olduğu için daha iyi saklar onun kasasına koyalım'' demiştim. Annem yanımdaydı, o da onayladı hatta altın hesabı açmakla uğraşmazsınız falan dedi. Altınları alıp nişanlımın evine geçtik, oturduğumuz dakikadan itibaren nişanlımın annesi ve babası nişanımızı kötülemeye başladılar. Neymiş otelde servis yapan garsonları beğenmemişler çünkü yemek servisi sırasında hayırlı olsun demişler bahşiş ister gibi, misafirden bahşiş istemek ne kadar ayıpmış. ''Biz düğünden önce garsonlarla anlaşalım parası neyse verelim de gidip misafirden bahşiş isteyip bizi rezil etmesinler'' falan dedi nişanlımın annesi eşine. Ben de ''öyle bir otelde de misafirden bahşiş istemezler herhalde, size öyle gelmiştir muhtemelen x teyze vermeseydin keşke para rahatsız olduysan'' dedim. Durmadı tabi her şeyi kötülemeye devam etti neymiş orkestrayı beğenmemişler solistin sesi çok kötüymüş (biz çok beğenerek seçmiştik nişanlımla halbuki), dans pisti darmış vs. saçma sapan şeyler sıraladılar şok oldum. Annesi ailemin taktığı altınla kendi taktıklarını yarıştırmaya çalıştı, ''sana taktığımızın değeri x bin lira'' diye 3 defa tekrarladı (değerinin 2-3 kat fazlasını söyleyerek). Nişanlımın babası ''nişanda normalde kız tarafı takı takar, bizimkiler takmak zorunda değildi de bizden de baya takan oldu yine iyisiniz'' falan dedi. Normalde kimse takmak zorunda değil de asıl kız tarafının taktığını ilk kez ondan duymuş oldum... Kendi taraflarından takılan gram altının bile lafını yaptılar sanki ben çok altına düşkünmüşüm gibi. O kadar meraklısı olsam gelip elinize vermem kime neyi ispatlamaya çalışıyorsunuz diyemedim aptal gibi. Aman hanımefendiliğimi bozmayayım diye dedikleri her şeyi sessizce dinledim. Abimler geçen yaz yeni bir eve taşındılar mesela, nişanlım bir akşam annesiyle babasına abimlerin evini çok beğendiğini, tam olarak ileride yaşamak istediği gibi bir ev olduğunu falan söyledi laf arasında. Buna bile inanılmaz bozuldular, sürekli görmedikleri halde evi eleştirip durdular falan saçma sapan şeyler. Neyse zaten nişanlımla Almanya'da yaşamaya başlayacaktık, uzak olunca çok muhabbet de olmaz böyle şeylere pek maruz kalmam dedim ama yanılmışım. Şimdi de annemin taşındığı eve takmış durumdalar. Birkaç ay önce annem yazlığı satıp onun yerine ev almıştı, hemen ertesi hafta kendileri de ev alma derdine düştüler birden bire. Her telefon konuşmasında ''kaçıncı kattı'', ''ne kadara aldı'', ''kredi çekti mi hiç'' falan gibi saçma sapan detaylar sordular, bir kere hayırlı olsun dediklerini duymadım. Genel olarak baktığımda iyi niyet göremiyorum kendilerinde. Öte yandan annesinin inanılmaz iyi davrandığı zamanlar da oluyor. Karantina zamanında Türkiye'ye gelememiştik, nişanlımla burada kalıp birlikte yaşamaya başladık, her gün arayıp ''ah yavrularım gelemediniz diye çok üzüldüm ama çok şükür birliktesiniz gözüm arkada değil'' diyip durdu. Nişanlımın sınavları başlayacağı için kendi ine dönmesi gerekti birkaç hafta önce, o zaman da sürekli ''bunca aydan sonra ayrı kalacaksınız diye nasıl üzülüyorum bir bilseniz'' falan dedi bize telefonda gözleri dolarak. O anlarda da ''kadın iyi aslında ben abartıyorum galiba'' diyorum ama bilmiyorum.
Mesafeli davranmaya çalışıyorum ama her konuşmamızda mutlaka canımı sıkacak bir lafları oluyor. Ayıp olmasın diye duymazdan geliyorum çoğunlukla ama bu böyle artarak gider diye de korkuyorum. Sizce bu tarz durumlarda tavrım nasıl olmalı? Saygımı bozmadan nasıl cevap verebilirim? Uzun oldu ama şimdiden okuyan herkese teşekkürler
Dediklerinizde cidden haklısınız diyecek bir şey bulamadım, çünkü her ne kadar görmezden gelsem de ben de içten içe hissediyorum böyle olduğunu. Nişanlımdan çekinse hiçbirini diyemezdi ama pasif olduğu için istediklerini yapmaya hak görüyorlar kendilerinde. Ben de onu sevdiğim için onu görmezden gelip ailesini kötüleyip duruyorum işte, ama yapana değil yaptırana bakacaksın.Algilaynmayacak seyler degil ki. Adamin kendi nisanina laf ediliyor ve agzini açmiyor iste. Hadi o zaman algilayamadi, sonrdami konusmadi annesi ile? Annesinin bunlari söyleyebilmesi, nisanlinin sayesinde. Nisanlindan çekinse, asla söyleyemezdi.
Bak sen üzülüyorsun ve adam sadece bahane üretiyor. Yaptigi birsey yok. Gayet aileci, ana kuzusu bir adam. Yarin dahada agzini açarsan adam "benim annem iste, hep böyleydi, sende biraz alttan al" der. Herseyi geçtim, sana cocugun isim hakkini bile tanimiyor, babasi üzülür diye. Yani yetiskin adam, diyelim hep ailesinde adetmis, simdi akli basinda degilmi? Bu adetleri sorgulayamiyormu?
Gençsin ve asiksin ve hersey tozpembe senin için simdi, fakat sonrasi çok zorluklar çekersin benden söylemesi.
Ve altinlari hesaba koymak niye bu kadar zor olsun ki? Dügündede taki olacak zaten, onlaridami verecektiniz kv'deye?
Safım galiba, kk hayatıma girdikten sonra akıllanmaya başladım. Burada yazılanları okuya okuya böyle insanlar olduğunu görmeye başladımSen daha evlenmedin altınlarını kaynatana mı verdin? Sen safmısın ya niye esin ve kendin bankadan kasa kiralayıp kendi üstünüze koymuyorsunuz? Sonra burda yazma esimin ailesi altınlarımı geri vermiyor diye
Su yorumunu sımdı okudum gozumden kacmıs.Nişanlımla bu konu yüzünden o kadar çok kavga ettik ki.. Bana bunu diretme hakları olmadığını söyledim, anne-baba ne isterse o ismi koyar kimseye düşmez dedim, o da ''ben kendi hakkımı babamın isminden yana kullanıyorum o zaman'' dedi. Ne var sanki iki isim koyarız, gönlü olsun kırılmasın adamcağız, o bana çok emek verdi bir isim vermeyi mi çok görcez falan diyor. Şaka gibi yani
Yeni tanıdığım insanlar değil aslında 6 yıldır tanıyordum, sevgililik zamanımızda da bana karşı aşırı iyilerdi hiçbir kötülüklerini görmemiştim. Güvendiğim insanlar olduğu için emanet etmiştim de umarım pişman etmezler ne diyeyim.İste dusunmen gereken nokta tam olarak burasi. Ben olay cikarirdim. Karnimda tasiyacagim cocugun ismine karar verme hadlerini kendilerinde bulduklari yetmiyormus gibi nisanlin bu duruma arka tutuyor. Hic gozum tutmadi aileyi ve nisanlini.
Konuyla ilgili de nasil boyle yeni tanidiginiz insanlara guvenebiliyosunuz da altinlarinizi teslim ediyosunuz bilemiyorum. Turlu turlu tipler var. Ben niye kendi guvencemi baskasinin eline birakayim ya. Kuyumcu degiller mi gider dusuk gramini verir yerine ne anlayacan. Emaneten goz boyamak icin takmislar havasini da yapip gururlaniyorlar ama o altinlarin akibetini iyi gormuyorum.