Daha önce eski hesabımda ilgili kişi ile alakalı konu açmıştım.
Tekrar tekrar tüm detayları anlatmamak adına o konuyu aşağıya bırakıyorum.
Herkese merhaba, Gerçekten ben mi çok abartıyorum yoksa rahatsızlık duymakta haklı mıyım, nasıl davranmalı ve tepki vermeliyim bilmiyorum. Okuduğunuz için şimdiden çok teşekkür ederim. 1 buçuk yıldır nişanlıyım. Nişanlımla ilkokul zamanlarından beri tanışıyoruz. Yıllar önce ayrılmıştık. Tekrar...
www.kadinlarkulubu.com
Okumak istemeyenler/vakti olmayanlar için güncel rahatsızlığımı dile getireyim hızlıca. (umarım)
Nişanlım ile farklı şehirlerdeyiz. Bir ay o benim olduğum şehre geliyor, diğer ay ben gidiyorum kv ve kp yi görmek için.
İkisi de pırlanta gibi insanlar, Allahım nazar değmesin. Bu yönden hep şanslı kalayım inşaallah :)
Görümcem kötü biri değil ama çok patavatsız, yaptığı şakanın nereye gideceğini bilmeyen ve aşırı ısrarcı bir kadın...
Daha önce yaşadıklarımız diğer konuda mevcut.
Neyse, geçen ay kv evine gittiğimde görümcem de geldi, yine "aranıza gireceğim" şakaları. Düğünde gelin damat masasına sandalye çekeceğim tüm gün yanınızda oturacağım şakaları. "Sizi gerdeğe sokarım, hadi yine isiniz" gibi çok çirkin espriler.
Nişanlım "kimse bizim aramıza giremez" diyor. "Adı üstünde gelin-damat masası, senin ne işin var yanımızda" diyor. Yani o ne şaka yapsa, uzatmaması adına tam tersi cevaplar veriyor. Ben cevap bile vermiyorum bir noktaya kadar.
Şaka uzayınca artık ya nişanlım gibi şakayla karışık veriyorum cevabını ya da artık yüzümü düşürüyorum uzatmasın diye.
Hiç yüz düşürmeyi sevmem fakat ben daha en başında şaka sevmediğimi defalarca söyledim.
Siz abla kardeş birbirinizle uğraşın, ben sevmiyorum böyle, üzülüyorum, rahatsız oluyorum dedim ama benimle de aynı şekilde iletişim kurmaya devam etti. Sevdiği insanlarla iletişim tarzı şaka yollu karşındakiyle uğraşma üzerine hep, normal bir sohbet kuramıyorsun...
Aradan birkaç saat geçti, biz koltukta oturuyoruz nişanlımla. Oda geldi benim yanıma oturdu ama direk dayanıyor bana. Nişanlıma doğru savruldum resmen. Yüzüne baktım dönüp, gülüyor. Şakalaşıyor yine yani.
O kadar sıkıştırdı ki, nişanlım tuttu elimden karşı koltuğu geçirdi bizi. Kalktı oda yerinden, bir anda geldi nişanlımın kucağına oturmaya çalıştı. Nişanlım "ne yapıyorsun, bir git" dedi itti. İtmeseydi bas baya kocaman kadın oturacaktı kucağına. Bu arada evli, çocukları var. Hani 15-16 yaşında ergen kız değil bu hareketi yapan.
Tam o noktada benim artık gözüm karardı, midem bulanmaya başladı.
Gözümde canlandı resmen gelecek...
Evime geliyor, eşimin kucağına oturuyor ve gülüyor. Sözde kardeşiyle şakalaşıyor, ne var canım bunda?
O gece nişanlıma, bir daha aramıza girmek ile alakalı şaka yaparsa bu sefer çok ciddi bir şekilde uyaracağımı söyledim. Daha önce gayet yumuşak bir şekilde böyle şakalardan hoşlanmadığımı söylememe rağmen devam etti. Her insanın iletişim tarzı farklıdır, benimkine saygı duyması gerekiyor, iyi niyetli olması bu davranışlara sürekli maruz kalmak zorunda olduğum anlamına gelmiyor, bu zamana kadar terslemediysem ve görüşmeyi kesmediysem sırf tatsızlık olmasın diye dedim.
Anne- babasını gerçekten çok seviyorum ve kızlarıyla sorun yaşamak, onları üzmek istemiyorum. (Kadının genel tavrı bu olduğu için ve herkes iyi niyetli gördüğü için hiç uyardıklarını görmedim, belki arkamdan uyarıyorlardır bilmiyorum) Aynı şekilde nişanlımda üzülsün istemiyorum. Evlendiğimizde tatsız ortamlar olmaması adına hep hadsiz şakalarını geçiştirmeye çalıştım uyarmama rağmen yaptığı için.
Arama belli bir mesafe koyar geçerim diyorum hep (koydum da) fakat ne zaman yan yana gelsek hep aynı şeyler...
Nişanlım sanıyorum ki o günden sonra uyardı ablasını ve 2-3 günde bir bana yazan kadın bir aydır hiç yazmıyor. Ortası yok yani. Ya çok abartılı hayatıma dahil oluyor ya da direk yok oluyor
Şimdi bugün yine oraya gidiyorum, eğer gelirse (genelde ben ne zaman gitsem kv evine, oda geliyor) yine bu kucağa oturma gibi bir davranış olursa gerçekten ne tepki vereceğimi bilmiyorum. Kimseyi üzmek istemiyorum fakat şeytan diyor ki "Canım ben kalkayım, sen rahat rahat otur kardeşinle buyur" de git karşıya otur. Yoksa hiç tepki vermemeye devam edip, nişanlıma mı bırakayım konuyu tamamen yine bilmiyorum.
Normalde seviyordum kadını ama o kadar soğuttu ki kendinden beni. Burada insanlara akıl verirken iyi hoş, kendime gelince sıkıntı stres içine girmekten kanser olacağım. Bende çok çok fazla takıyorum kafaya. Günlük hayatta oturup düşünmüyorum ama yüz yüze geleceğim zamanlarda anksiyetem tutuyor resmen acaba bu sefer ne diyecek, ne yapacak diye. Düzgünce sohbet etmek çok mu zor arkadaşlar? Gel derdini anlat, mutluluğunu paylaş ama böyle şeyler yapma ya.
