kızlar ah kızlar yine yeniden dibe vurdum ve kendimi yine burada buldum.artık gamlı baykuş ruh halinden ben bile sıkıldım ya bana biraz enerji özgüven gerek bunu anladım.bu sefer çok uzatmadan konuya girecegim şimdiden yardımcı olacak yol gösterecek bütün kızkardeşlerimi kucaklıyorum iyiki varsınız..
ben 23 yaşında 2 senelik evli 9 aylık da hamile bi bayanım doğumuma bir haftadan az süre kaldı ne halde oldugumu tahmin ediyosunuzdur.hamileligim boyunca genel olarak çok sızlanmadım ve bu sürecin getirilerini normal karşılamaya çalıştım ama son 3-4gündür bi acayip hissediyorum.hormon mu dersiniz esimin yanlış davranislarina mi yorarsiniz bilmiyorum ama kendimi bu kez gerçekten tukenmiş hissediyorum.
-ailemden uzak bi memlekete taşındım ve muhtemelen doğumumda yanlız olucam bunun verdiği endişe(ilk doğum)
-eşimin son 1 aydır aniden telefona şifre koyip bana ısrarla söylememesi gerekçe olarak da herseyi fazla kurcalıyo olmamı sunması(haksız sayılmaz ama yapmadi da simdi neden yapti boyle bişey)
*iki gün önce bana şifresini verdi ama telefona baktigimfa herseyi silmisti a'dan z'ye.yani hiç bir anlami kalmadi sifresini vermesinin.neden sildin diye sorunca da telefon kasıyodu diyo dalga geçer gibi
**aslında genel olarak eşime güvenirim ama erkek milleti bu başına yemin edeme sonuçta aldatıyo olabilir diyenler benim içime öyle bişey dogmuyo nedense farkli dikkat ceken bi hareketi yok
-demiştim dogumum yakin diye bu yuzden de biraz stresliyim ev beni bunaltiyo diyebilirim esim de bunun farkinda isterdim ki elimden tutup beni biraz hava alip stres atmam icin biyerlere kacirsin sadece ikimiz olup biraz kafa dinleyelim(yanlis anlasilmasin kendi kendime zaten cikiyorum onun beni evcil hayvan gibi havalandirmasina muhtac degilim ama bahsettigim sey ilgi,neticede cok gerginim belki de biraz korkuyorum ve bana iyi gelecek seyi bildigi halde yapmiyo)
-son haftam olmasina ve agri kasilma agirlik herturlu seyi cekmeme ragmen misafirlige gelmek isteyen 2 aileye de benim karim hamile her an dogurabilir baska zaman sizi alalim ya da arida görüşelim demek yerine kabul etti ve 2 gün ustüste misafir agirladim sabahtan aksama kadar(esim kalkip cayini bile kendisi doldurmaz)ve bu dusuncesizlik dr beni biraz yipratti acikcasi.ha ben istemiyorum diyip kabul etmeyebilirdim misafirleri ama benim cabamla olacaksa hicbi anlami yok sonucta o beni dusunmeden kabul etti.misafirlerin yaptigi dengesizlige zaten bisey diyemiyorum
-bikac gun once yine benim cok bunalmam uzerine disari ciktik tabiri cazise burnumdan geldi.esim kendine kazak alacakti bikac model denedi ben de bunlar pek olmadi dedim.benim dememle bana insanlarin icinde bagirmasi bir oldu olani bul o zaman diye.neymis efendim insanlarin icinde suratimi eksitip igrenir gibi ayy bu hic olmadi demisim.ben ondan igreniyomuymusum.sacmalik.o gün eve yine gözyasiyla döndüm velhasil
-son olarak aldigim kilolalar aylardir sacimi boyayamamam(beyazlarim var ve baya ciktilar sac rimeli falan da kullanamadim hosuma gitmedi)ve degisen vücudumun da etkisiyle kendimi çok çirkin hissediyorum.inanin her gece burun estetigi dis estetigi sac boyama topiklerinde saatlerce vakit harciyorum sirf bu yuzden acayip özgüvenim kirildi.zaten bi süredir kendimi esime endeksli gibi hissediyorum burda kimsem olmadigi icin ona tutunacak dal gozuyle baktim malesef ve o bana iyi davranirsa iyiyim kotu davranirsa kotu hissediyorum malesef.bu konuda yardim al diyenler olacaktir,size katiliyorum elbette ama özel klinikte tedavi alma imkanim yok devlette de yogunluktan dolayi ilac yazip gonderiyolar ilac kullanmak istemiyorum.
-bosan diyecekler icin ailemle aram cok iyi ancak aldatma dayak olmadigi sürece bosanma asamasinda asla bana destek vermezler onlara gore psikolojik şiddet şiddetten sayilmiyo.ve kaldi ki bosanip da baba evine gidersem babam bana adim dahi attirmaz eskisinden daha cok kisitlanir özgürlügüm(arkadaslarimda bulusmami istemeyecek kadar abartacaklarindan bahsediyorum)ve bu saatten sonra hic kaldiramam.kendi ayakalarin uzerinde dur calis diyenler icin atanamadim ama ünv.mezunuyum ancak ailem bosandiktan sonra eger kendi meslegimi yapmayacaksam calismama sicak bakmaz
-son olarak sunu söylim beni disari cikarinca burnumdan her defasinda aglatip eve getiren adam(!) bugün havuza gidebilirmiyim diye izin istiyo.yani benim nasil bi bunalim yasadigimi israrla gormek istemiyo ama kendisinin keyfi gayet yerinde(bu arada ayda yilda bir disari cikar hatta nerdeyse alti aydir ilk kez disari cikiyo arkadaslariyla ona da izin istiyo aslina bakarsaniz ama yine de beni bu durumda yalniz birakmasi ne kadar dogru bilemiyorum belki de ben abartiyorum benle ciktigi zaman hep hüsranla sonuclandigi için)
yine cok uzun oldu hakkinizi helal edin.kendimi bu sebeplerden dolayi cok mutsuz hissediyorum.kendim de elestiriye acigim benim hatali dusundugum yer varsa lutfen soyleyin kendimece kendime bir yol cizdim dogumdan sonra kendimi kuaföre atip degisiklik yapicam ardindan ön dislerimj yaptiricam imkanlar dahilinde alisveris yapicam filan bu belki de bana kendimi iyi hissettirebilir ama baska fikirlere de acigim sizin geniş ufkunuza ve yönlendirmelerine çom guveniyorum hanimlar