Nasıl davranacağımı şaşırdım?

Sevgiliplath

İmkansız diye bi şey var bence ya.
Kayıtlı Üye
15 Mayıs 2013
3.034
3.209
373
Öncelikle merhabalar herkese, bu aralar bütün duygularım birbirine girmiş durumda ve fikirlerinize ihtiyacım var.

Yaklaşık 1,5 yıllık bi ilişkim var 2 kere ciddi ayrılık yaşadık. Beyefendi kendinden asla taviz vermeyen bir yapıya sahip olmasına rağmen 2 ayrılığımızda da hatalı olduğu için geldi konuştuk hallettik yani ben hallettiğimizi sanmıştım. Ama biz hep başa dönüyoruz. Şöyle ki ortada hiç bir sebep yokken birden bana tavır yapmaya başlıyor, konuşmuyor, üstüne üstlük neyin var iyi misin diye sorduğumda tersliyor. Benim de hatalarım vardır elbette ama inanın her zaman yanında olduğumu, birlikte her şeyin üstesinden gelebileceğimizi belirtiyorum. O tavırlı olduğu dönemlerde ben yokmuşum gibi davranıyor. Bu sefer ben kendi kendime düşünmekten yoruluyorum.
Tartışmalarımız da çokça konusu geçti sevmiyorsan söyle diyorum seviyorum diyor o zaman neden böyle davranıyorsun diyorum üstüme gelme diyip konuyu kestirip atıyor.

En son 1 buçuk hafta önce yine kendi kendine tavır yapmaya başladı. Ortada bir sebepte yok. Olsa ona göre hareket edicem ama yok ve bu beni deli ediyor artık. Bende bu sefer karar aldım bana nasıl davranıyorsa öyle davranıcam diye 1 hafta hiç konuşmadık, ama tabi ben dayanamadım dedim konuşalım o da şuan konuşmak istemiyorum dedi bende iyi o zaman konuşmak istediğin zaman ararsın dedim ve eve geldim. 3 gün oldu ne arıyor ne soruyor.

Bu arada daha önce ki ayrılıp barışmalarımızdan sonra, Neden beni bıraktın? Neden hiç aramadın? Bir daha beni bırakma dediği için şuan bitti tamam diyemiyorum arada kaldım. Bir yandan elimden geleni yapayım da öyle bitsin diyorum bir yanda da ilişkisini devam ettirmek isteyen, değer veren insan oturur konuşur diyorum. Yani kendimi çok değersiz hissediyorum şuan.

Bir de normalde yapmam ama en yakın kız arkadaşını kahve içmeye davet ettim, sevdiğim bir insandır kendisi onunla paylaştım. O da ''ben senin bu ilişki için elinden gelenin fazlasını yaptığını düşünüyorum, kimse için kendini üzme arkadaşım '' dedi.

Sizce ne yapmalıyım? Son bir kez konuşalım mı diyeyim yoksa ondan mı bekleyeyim. Bu arada yılbaşını böyle belirsizlik içinde geçirmek istemiyorum. Yani o yüzden mantıklı fikirlerinize çok ihtiyacım var.

Biraz uzun oldu kusura bakmayın. Şimdiden hepinize teşekkür ederim.
 
Bence hiç uzatmayın. Sürekli ne oldu ne oldu diye kendinizi yiyeceğinize ayrılın. Belli ki o da ayrılmak istiyor ve yıldırma politikası sürüyor.
 
Kaprisli birisi aklinda ayrilmak var bencede ayril.
Senin uzuldugunu bilerek boyle davraniyorsa aşık degildir diye dusunuyorum.

Evet üzüldüğümü kendisini de ifade ettim suratıma bakıp kafasını çevirdi. Bu arada sadece bana olan tavırları böyle yoksa arkadaşlarına gayet, pozitif uyumlu biri. Herkese karşı çok düşünceli. Ben bunları ona söylediğimde sen benim sevgilimsin tabi ki kötü olduğumda sana yansıtacağım dedi ona da kabul ama iyiyken gönlümü almasını bilse belki bu kadar sorun etmeyeceğim ama o da yok.
Bunları gördükçe zaten üzülüyorum. Kafamda bitirdim aslında ama sanırım bunları duymaya da ihtiyacım var.
 
Evet üzüldüğümü kendisini de ifade ettim suratıma bakıp kafasını çevirdi. Bu arada sadece bana olan tavırları böyle yoksa arkadaşlarına gayet, pozitif uyumlu biri. Herkese karşı çok düşünceli. Ben bunları ona söylediğimde sen benim sevgilimsin tabi ki kötü olduğumda sana yansıtacağım dedi ona da kabul ama iyiyken gönlümü almasını bilse belki bu kadar sorun etmeyeceğim ama o da yok.
Bunları gördükçe zaten üzülüyorum. Kafamda bitirdim aslında ama sanırım bunları duymaya da ihtiyacım var.
Evlenecegin insanda aklinda en ufak bir suphe olmadan evlenemelisin.Kafanda bitirdiysen yeni yila huzurla gir.
 
ömür boyu bu kaprisi mi çekeceksin. yol ver gitsin.

Haklısınız çekilmez. Bende kendime çok sordum ben bu adamı neden çekiyorum diye ama yine de çabaladım düzeltiriz belki diye.
Hani bir söz var ya '' Gönül almayı bilmeyene, ömür emanet edilmez'' diye, inanın o kadar doğruymuş ki.
 
Haklısınız çekilmez. Bende kendime çok sordum ben bu adamı neden çekiyorum diye ama yine de çabaladım düzeltiriz belki diye.
Hani bir söz var ya '' Gönül almayı bilmeyene, ömür emanet edilmez'' diye, inanın o kadar doğruymuş ki.

sebebi olsa neyse... sebebi yok diyosunuz. adamın gel gitlerine göre mi yaşayacaksınız? hoş sebebi de olsa insanlar konuşa konuşa demişler. öyle bi hafta susma ile sorunlar halledilmez ki. kaldı ki adım attığınızda sonra demiş adam... büyük saygısızlık. ne kadar uzatırsan ömründen o kadar yersin benden söylemesi. kestirip at.
 
Bence hiç uzatmayın. Sürekli ne oldu ne oldu diye kendinizi yiyeceğinize ayrılın. Belli ki o da ayrılmak istiyor ve yıldırma politikası sürüyor.

O gün en son konuşalım mı dediğimde, bana söylemek isteyipte söyleyemediğin bir şey varsa söyle lütfen demiştim. Yani çocukta değiliz ki istemiyorsa söylesin ama hiç konuşmaya tenezzül dahi etmiyor. Eğer böyle bir politika uyguladıysa da başarmak üzere cidden.
 
Acaba hayatında başkası mı var diye düşündüm

Hayatında biri olduğunu düşünmüyorum açıkcası ama bana da sanki gönlünde imkansız biri varmış gibi hissettirdi son zamanlarda. İnanın karşıma geçip söylese bu kadar canım acımaz en azından dürüsttü derim arkasından.
Ama ne yapmaya çalıştığını çözemiyorum.
 
Hayatında biri olduğunu düşünmüyorum açıkcası ama bana da sanki gönlünde imkansız biri varmış gibi hissettirdi son zamanlarda. İnanın karşıma geçip söylese bu kadar canım acımaz en azından dürüsttü derim arkasından.
Ama ne yapmaya çalıştığını çözemiyorum.
Buna benzer bir durum yaşamıştım, adım kadar eminim hatta aldatılmadığıma ama öyle değilmiş 6 ay uyumuşum resmen .
Tavırlar çok yakın geldi ondan dedim inşallah yoktur ama öyle bir sey
 
O gün en son konuşalım mı dediğimde, bana söylemek isteyipte söyleyemediğin bir şey varsa söyle lütfen demiştim. Yani çocukta değiliz ki istemiyorsa söylesin ama hiç konuşmaya tenezzül dahi etmiyor. Eğer böyle bir politika uyguladıysa da başarmak üzere cidden.
En kötüsü de bu zaten. Düşünsenize şimdi çekiyorsunuz, siz çabalıyorsunuz ve bir şeyler yapmak istiyorsunuz böyle yıllarınız geçiyor. Aynı evin içinde birden buluyorsunuz kendinizi ve bir bakıyorsunuz gece muhabbet edeceksiniz küsmüş 1 ay yüzünüze bakmıyor, sabah kahvaltı yapacaksınız bu kaşık niye böyle demiş küsmüş yine 1 ay konuşmuyor.
Söyler misiniz böyle bir hayat olabilir mi?
Sevgi karşılıklıdır ve birbirinize çaba harcayarak olur. Sadece kendimin çaba harcadığı bir ilişkiyi neden sürdüreyim? Bir de tenezzül edip cevap vermeyecek? Neden? İnsan değil miyim? Azıcık bir hatrım da mı yok?
Bana tenezzül edip cevap vermeyen insanı baştan elerim zaten , çünkü sizin özgüveninizi kırar böyle kişiler. Ve zamanla sizi de böyle insan olduğunuza inandırıp hayattan ve insanlardan soyutlayıp psikolojik bunalıma sokar. Sadece anlık düşünmeyin, bu dediklerimi anı yaşarken bir gözünüzün önünden geçirsenize? Nasıl bir duygu?
Bir de size hiç tenezzül etmeyip etrafındaki insanlara olduğundan daha fazla değer veriyorsa daha da kahrolursunuz.
En güzeli o ayrılmadan siz ayrılın ki içinizde “oh be” diyecek bir anınız olsun. Yoksa “nasıl önce ben ayrılmadım” diye kendinizi yersiniz, yazık olur.
 
Buna benzer bir durum yaşamıştım, adım kadar eminim hatta aldatılmadığıma ama öyle değilmiş 6 ay uyumuşum resmen .
Tavırlar çok yakın geldi ondan dedim inşallah yoktur ama öyle bir sey

Yani kimse için asla yapmaz diyemem ama umarım öyle bir durum yoktur. Çok özel değilse nasıl açığa çıktı sizin durum?
Çünkü bende böyle bir şey varsa er ya da geç ortaya çıkacağını düşünüyorum.
 
Yani kimse için asla yapmaz diyemem ama umarım öyle bir durum yoktur. Çok özel değilse nasıl açığa çıktı sizin durum?
Çünkü bende böyle bir şey varsa er ya da geç ortaya çıkacağını düşünüyorum.
Aldattığı kız da biliyormuş benle olduğunu 6 ay susmuş en sonunda dayanamamış bana ulaşmıştı, aldatan kişide kabul etmişti doğru olduğunu
 
En kötüsü de bu zaten. Düşünsenize şimdi çekiyorsunuz, siz çabalıyorsunuz ve bir şeyler yapmak istiyorsunuz böyle yıllarınız geçiyor. Aynı evin içinde birden buluyorsunuz kendinizi ve bir bakıyorsunuz gece muhabbet edeceksiniz küsmüş 1 ay yüzünüze bakmıyor, sabah kahvaltı yapacaksınız bu kaşık niye böyle demiş küsmüş yine 1 ay konuşmuyor.
Söyler misiniz böyle bir hayat olabilir mi?
Sevgi karşılıklıdır ve birbirinize çaba harcayarak olur. Sadece kendimin çaba harcadığı bir ilişkiyi neden sürdüreyim? Bir de tenezzül edip cevap vermeyecek? Neden? İnsan değil miyim? Azıcık bir hatrım da mı yok?
Bana tenezzül edip cevap vermeyen insanı baştan elerim zaten , çünkü sizin özgüveninizi kırar böyle kişiler. Ve zamanla sizi de böyle insan olduğunuza inandırıp hayattan ve insanlardan soyutlayıp psikolojik bunalıma sokar. Sadece anlık düşünmeyin, bu dediklerimi anı yaşarken bir gözünüzün önünden geçirsenize? Nasıl bir duygu?
Bir de size hiç tenezzül etmeyip etrafındaki insanlara olduğundan daha fazla değer veriyorsa daha da kahrolursunuz.
En güzeli o ayrılmadan siz ayrılın ki içinizde “oh be” diyecek bir anınız olsun. Yoksa “nasıl önce ben ayrılmadım” diye kendinizi yersiniz, yazık olur.

O kadar haklısınız ki. Öz güven falan gitti kalmadı, kendimi çok değersiz hissediyorum. En son ayrılıp barıştığımız da bana hissettirdiklerini ona anlatmıştım o dönem yeni barıştığımız için konuşabiliyordu beyefendi. Bana dediği cümle, ''beni değil de bir başkasını anlatsan ne biçim adammış bu derdim'' olmuştu. Kendisi bile kendine inanamadı yani. Ama 2 ay sonra elde var kocaman bir sıfır. Yine aynı şeyler. Çok yoruldum ve üzgünüm gerçekten.
 
Aldattığı kız da biliyormuş benle olduğunu 6 ay susmuş en sonunda dayanamamış bana ulaşmıştı, aldatan kişide kabul etmişti doğru olduğunu

Ne biçim insanlar var. Bu tip insanlar için tek dileğim kime ne yaşattılarsa aynısını yaşamaları. Size de gelmiş geçmiş olsun. Kurtulmuşsunuz.
 
O kadar haklısınız ki. Öz güven falan gitti kalmadı, kendimi çok değersiz hissediyorum. En son ayrılıp barıştığımız da bana hissettirdiklerini ona anlatmıştım o dönem yeni barıştığımız için konuşabiliyordu beyefendi. Bana dediği cümle, ''beni değil de bir başkasını anlatsan ne biçim adammış bu derdim'' olmuştu. Kendisi bile kendine inanamadı yani. Ama 2 ay sonra elde var kocaman bir sıfır. Yine aynı şeyler. Çok yoruldum ve üzgünüm gerçekten.
Sizin canınız herkesten ve her şeyden önemli. Başkalarına ego malzemesi yapmayın.
Nasıl ki bizler çiçeklerimizi her gün sulayıp seviyor güzel sözler söyleyip yeri gelince onlarla konuşuyorsak ve bu güzel sözlerin, bakımın hakkını alıyor çiçeklerimize tomurcuk açtırıyorsak, sevdiğimiz kişilere de aynı özeni vermeliyiz. Değer vermeli, güzel sözler söylemeli, onu incitmekten uzak durmalıyız. Aşk çünkü bu. Ota b.ka küsen insan aşktan ne anlar ki?
Aşk karşılıklı konuşup bir noktada buluşabilmektir.
Size değer verecek insanları alın hayatınıza.
 
Ne biçim insanlar var. Bu tip insanlar için tek dileğim kime ne yaşattılarsa aynısını yaşamaları. Size de gelmiş geçmiş olsun. Kurtulmuşsunuz.
Evet önceden olan bir durumdu su an evliyim zaten ama insanı çok sarsıyor gerçekten . Kişiyi unutsan bile izi kalıyor . İnşallah kimse yaşamaz siz de öyle . Felâket tellallığı değil asla amacım yanlış anlamayın lütfen
 
Back