- 13 Temmuz 2018
- 1.789
- 3.635
- 35
-
- Konu Sahibi ailurophile
- #81
Ne araması ya çıldırdın mı? İğrenc bir kadın. Ben olsam kapımdan sokmam içeri.
Ne kdr kötü insanlar var, ve bu bir anne... Peki eşinize ve kardeşine güzel bakmışlar mı?Onu tanımayan insanlar kaç çocuğun var diye sorduğunda 1 tane var diyorengelli olan çocuğu babaanne ve halalar doğurmuş gibi davranıyor.
İnanın kendime çok kızıyorum bu kadar iyi niyetli olduğum içinEşiniz ve siz bu iyi niyetinizle başınıza çok çorap ödürürsünüz.
Neyse önemli olayları buraya yazın da azıcık hinli düşünceler aşılayalım size
Evet babaannesi, dedesi ve halaları anne yokluğunu aratmamak için her şeyi yapmışlar, sonra dede ölmüş babaanne dededen kalma maaşla okutmuş eşimi. Ama yine de travmatik bir çocukluk geçirmiş işte o yüzden de hiç kıyamıyorum çünkü doğuştan anaç bir ruha sahibim, evdeki iki kedim de sokakta annesiz kalmıştı onları alıp anne gibi bakıp büyüttüm.Ne kdr kötü insanlar var, ve bu bir anne... Peki eşinize ve kardeşine güzel bakmışlar mı?
Çok haklısınız, eşim travmatik bir çocukluk geçirdiği için ya o üzülürse diye de öyle düşünüyorum ama zamanında üzüleleceği kadar üzülmüş de zaten.Ne araması ya çıldırdın mı? İğrenc bir kadın. Ben olsam kapımdan sokmam içeri.
Cahillik edip çocuklarına bakmamış.Kendisini düşünmüş.Her hacca giden iyi olacak diye kural yok.Esiniz bence hem acıdı hemde yılların acısını unutamadı.O yüzden annesiyle yüz göz olmuyormuş zaten.Yinede evladı o onun bakmak zorunda annesine her ne olursa olsun.Kızlar merhaba, biraz uzun olacak ama okuyanlar olursa çok sevinirim :) eşimin anne babası eşim küçükken boşanmışlar bi tane zihinsel engelli kardeşi var o sırada engelli kardeşi bebek, kendisi 8 yaşındaymış... Kayınvalidem ben bu çocukları babamın evinden getirmedim diyerekten ikisini birden babaannenin kapısına atıp hiç evlenmemiş, evlenmeyi de düşünmeyen erkek ve kız kardeşinin yaşadığı eve memleketine gitmiş taaa ki aradan 20 küsur sene geçip,eşim okuyup meslek sahibi olana kadarEşim meslek sahibi olup kendine bir bekar evi tutunca çıkıp gelip eve yerleşmiş, engelli kardeşe hâlâ halar ve babaane bakıyor. Neyse o eşimle birlikte kalırken biz tanışıp evlenmeye karar verdik ve hanımefendi beni kapalı olmadığım için kabullenmedi gelin olarak, kendisi bu süre zarfında hacca gidip gelmiş beş vakit namaz kılıp dini sohbetlere gidiyor. Eşim de baba tarafıyla gelip beni istedi ve nişanlandık böylece kabullenmek zorunda kaldı. Bu defa da ayrı evde yaşamam diye diretti eşim de "en azından deneyelim olmazsa evleri ayırız" diyerek beni ikna etti.... Denedik ama bu süre zarfında kadın bana gün yüzü göstermedi kıyafetlerimden iç çamaşırlarıma kadar karıştı, çeyizlerime de kız kardeşiyle bir olup "markasız bunlar götür bunları çöpe at" diyerek ağlattı beni yani sürekli psikolojik şiddet uyguladı ve biz de krediyle ev alıp kendi evimize taşındık, evleri ayırdık, bizimle yaşamaya devam edebilmek için numaradan bayıldı, 7 sülalesini araya soktu eşimle konuştular ayırmamamız için ama yine de ayırdık evleri (bu süre zarfında onun babasından kalma maaşı olmasına rağmen eşim onun kirasını ve her türlü masrafını karşılardı, markete bile gidecek olsa eşimi arar arabayla götürür eşim) 4 yıldır ayrı evlerde yaşıyoruz (yine evime geldikçe ben lavaboda filansam yatak odama dalıp çekmecelerimi karıştırır kızınca da düzenini merak ediyorum ne var bunda der) bu süre zarfında henüz çocuk sahibi olma isteğimiz olmadı ve o konuda da ayrıca baskı yapıyor neyse deprem oldu bizim ev ağır hasar aldığı için başka bir şehre taşındık onun evi hasarsız ama kardeşine gitti bu süre zarfında. Geçen gün eşimi aramış "ben depremden korkuyorum artık yalnız yaşayamam sizinle kalacağım" demiş. Eşim de kesin bir dille reddetmiş "sana kendi ailenin yaşadığı yerde ev tutarım" demiş (onun ailesi başka bir şehirde).. o da "karın istemyosa bırak boşansın bakalım boşanabiliyor mu" demiş. Öyle deyince eşim de sinirlenmiş "karım değil ben istemiyorum sen çok baskıcı müdahaleci bir insansın boşansak da ben seni istemiyorum" filan demiş.. o da küsmüş "beni başından atmaya mı çalışıyorsun" filan demiş... Şimdi aramıyorlar birbirlerini o günden bu güne sizce eşime ne olursa olsun o senin annen ara güzelce konuş demeli miyim bu şekilde gittiği yere kadar gitsin mi?
Nasıl bir şeyin içine düştüm şeklindeki başlığını görünce önemli bir durum var sandım. Denemişsiniz olmamış. Kadın en baştan annelik yapmamış, şimdi hala yapmak istemiyor. Anlaşayım çocuklarla, oğluma senelerdir hasretim zaten demiyor. Siz bir şeyin içine düşmüş değilsiniz. Kesin iletişimi aslında başlığı sonradan ekledim yaşadıklarımı yazarken hepsi film şeridi gibi gözümün önünden geçti içimden düşündüğümü başlığa yazdım
Bakmasına zaten şimdiye kadar hiçbir şey söylemedim küçükken bırakılıp giden kendisi buna rağmen yanında olmak istiyorsa ben bir şey diyemem yetişkin insan sonuçta. Bizimle yaşamak istemesi ve hayatımızın içinde olmak istemesi konusunda kesin kararım hayır.Cahillik edip çocuklarına bakmamış.Kendisini düşünmüş.Her hacca giden iyi olacak diye kural yok.Esiniz bence hem acıdı hemde yılların acısını unutamadı.O yüzden annesiyle yüz göz olmuyormuş zaten.Yinede evladı o onun bakmak zorunda annesine her ne olursa olsun.
Eşiniz bulunmaz bir evlatmis, anne bırakıp gidecek seneler sonra oglu meslek sahibi olunca gelip eve coreklenecek. Valla çok vicdanlı bi insanim ama nerden geldiysen oraya git derdim. Bizim en ihtiyacımız olduğu zamanda bizi anne sevgisinden mahrum birakacak, bide engelli kardeş var, sonra faydalanmak çık gel, bide her şeye burnunu sok , yok bukadarina katlanilmazKızlar merhaba, biraz uzun olacak ama okuyanlar olursa çok sevinirim :) eşimin anne babası eşim küçükken boşanmışlar bi tane zihinsel engelli kardeşi var o sırada engelli kardeşi bebek, kendisi 8 yaşındaymış... Kayınvalidem ben bu çocukları babamın evinden getirmedim diyerekten ikisini birden babaannenin kapısına atıp hiç evlenmemiş, evlenmeyi de düşünmeyen erkek ve kız kardeşinin yaşadığı eve memleketine gitmiş taaa ki aradan 20 küsur sene geçip,eşim okuyup meslek sahibi olana kadarEşim meslek sahibi olup kendine bir bekar evi tutunca çıkıp gelip eve yerleşmiş, engelli kardeşe hâlâ halar ve babaane bakıyor. Neyse o eşimle birlikte kalırken biz tanışıp evlenmeye karar verdik ve hanımefendi beni kapalı olmadığım için kabullenmedi gelin olarak, kendisi bu süre zarfında hacca gidip gelmiş beş vakit namaz kılıp dini sohbetlere gidiyor. Eşim de baba tarafıyla gelip beni istedi ve nişanlandık böylece kabullenmek zorunda kaldı. Bu defa da ayrı evde yaşamam diye diretti eşim de "en azından deneyelim olmazsa evleri ayırız" diyerek beni ikna etti.... Denedik ama bu süre zarfında kadın bana gün yüzü göstermedi kıyafetlerimden iç çamaşırlarıma kadar karıştı, çeyizlerime de kız kardeşiyle bir olup "markasız bunlar götür bunları çöpe at" diyerek ağlattı beni yani sürekli psikolojik şiddet uyguladı ve biz de krediyle ev alıp kendi evimize taşındık, evleri ayırdık, bizimle yaşamaya devam edebilmek için numaradan bayıldı, 7 sülalesini araya soktu eşimle konuştular ayırmamamız için ama yine de ayırdık evleri (bu süre zarfında onun babasından kalma maaşı olmasına rağmen eşim onun kirasını ve her türlü masrafını karşılardı, markete bile gidecek olsa eşimi arar arabayla götürür eşim) 4 yıldır ayrı evlerde yaşıyoruz (yine evime geldikçe ben lavaboda filansam yatak odama dalıp çekmecelerimi karıştırır kızınca da düzenini merak ediyorum ne var bunda der) bu süre zarfında henüz çocuk sahibi olma isteğimiz olmadı ve o konuda da ayrıca baskı yapıyor neyse deprem oldu bizim ev ağır hasar aldığı için başka bir şehre taşındık onun evi hasarsız ama kardeşine gitti bu süre zarfında. Geçen gün eşimi aramış "ben depremden korkuyorum artık yalnız yaşayamam sizinle kalacağım" demiş. Eşim de kesin bir dille reddetmiş "sana kendi ailenin yaşadığı yerde ev tutarım" demiş (onun ailesi başka bir şehirde).. o da "karın istemyosa bırak boşansın bakalım boşanabiliyor mu" demiş. Öyle deyince eşim de sinirlenmiş "karım değil ben istemiyorum sen çok baskıcı müdahaleci bir insansın boşansak da ben seni istemiyorum" filan demiş.. o da küsmüş "beni başından atmaya mı çalışıyorsun" filan demiş... Şimdi aramıyorlar birbirlerini o günden bu güne sizce eşime ne olursa olsun o senin annen ara güzelce konuş demeli miyim bu şekilde gittiği yere kadar gitsin mi?
Amin gerçekten Allah kimseye yaşatmasın yani evlatlarına bakmamış olmasının yanında çok zor bir insan hayatta gittiği dini sohbetlerdeki insanlar dışında anlaşabildiği bir insan bile yok çünkü ona göre herkes bilgisiz herkes cahil her şeyin en doğrusunu o bilir."Ne boşanıcam be ben bu adamı babasının evinden tuttum getirdim" derdim. Aaa tansiyonum düştü okurken. Ay nasıl sakin kalabiliyorsunuz anlamıyorum. Kadın engelli çocuğuna bile bakmıyor para geliyor diye annelik taslıyor. Neyin vicdanı, neyin annesi iyi konuşması ya... Çok meraklıysa engelli yavrusunun başında dursun o çocuk korkmuyor mu? Ben eşimi ne aratır ne görüştürürdüm. Sonuçta o evin rızkını veriyor eşiniz. Engelli çocukla kalsa başım gözüm üstüne. Derim pişman olmuş çocuğa bakıyor sonuçta. Yesin içsin kalsınlar evlerinde. Ama bu şekilde bahaneyle asla yani. Allah düşman başına vermesin.
Aslında eşim de ben de sabır taşı gibiyiz yıllardır alttan alıp idare ediyoruz depremden sonra eşime bir şey oldu ne oldu bilmiyorum ama alttan almıyor artık annesine karşı net çizgisini çekip bizimle ya da yakınımızda yaşama fikrini kafasından atmasını söylemiş.Eşiniz bulunmaz bir evlatmis, anne bırakıp gidecek seneler sonra oglu meslek sahibi olunca gelip eve coreklenecek. Valla çok vicdanlı bi insanim ama nerden geldiysen oraya git derdim. Bizim en ihtiyacımız olduğu zamanda bizi anne sevgisinden mahrum birakacak, bide engelli kardeş var, sonra faydalanmak çık gel, bide her şeye burnunu sok , yok bukadarina katlanilmaz
Eşiniz bulunmaz bir evlatmis, anne bırakıp gidecek seneler sonra oglu meslek sahibi olunca gelip eve coreklenecek. Valla çok vicdanlı bi insanim ama nerden geldiysen oraya git derdim. Bizim en ihtiyacımız olduğu zamanda bizi anne sevgisinden mahrum birakacak, bide engelli kardeş var, sonra faydalanmak çık gel, bide her şeye burnunu sok , yok bukadarina katlanilmaz
Başkası olsa yüzüne bakmazdı öyle annenin, bırak evine sokup masraflarını karsilamayi . Pişman olup yaptığı günahı, vebali bilseydi engelli oğlunu alır sahip çıkardı, annesi esinizede kendini affettirmek için elinden geleni yapardı. Bencil ve çıkarcı biriAslında eşim de ben de sabır taşı gibiyiz yıllardır alttan alıp idare ediyoruz depremden sonra eşime bir şey oldu ne oldu bilmiyorum ama alttan almıyor artık annesine karşı net çizgisini çekip bizimle ya da yakınımızda yaşama fikrini kafasından atmasını söylemiş.
Ne annesi yahu? 8 yasinda bir cocukla engelli bir bebegi birakip giderken anneligi neredeymis? Bir de hangi yuzle sen beni basindan atmaya mi calisiyorsun diyor? Kendisi cocuklarini basindan atarken akli neredeymis? Beter olsun. Cocuklarini yuzustu birakan ebeveynlere merhamet gereksiz.Kızlar merhaba, biraz uzun olacak ama okuyanlar olursa çok sevinirim :) eşimin anne babası eşim küçükken boşanmışlar bi tane zihinsel engelli kardeşi var o sırada engelli kardeşi bebek, kendisi 8 yaşındaymış... Kayınvalidem ben bu çocukları babamın evinden getirmedim diyerekten ikisini birden babaannenin kapısına atıp hiç evlenmemiş, evlenmeyi de düşünmeyen erkek ve kız kardeşinin yaşadığı eve memleketine gitmiş taaa ki aradan 20 küsur sene geçip,eşim okuyup meslek sahibi olana kadarEşim meslek sahibi olup kendine bir bekar evi tutunca çıkıp gelip eve yerleşmiş, engelli kardeşe hâlâ halar ve babaane bakıyor. Neyse o eşimle birlikte kalırken biz tanışıp evlenmeye karar verdik ve hanımefendi beni kapalı olmadığım için kabullenmedi gelin olarak, kendisi bu süre zarfında hacca gidip gelmiş beş vakit namaz kılıp dini sohbetlere gidiyor. Eşim de baba tarafıyla gelip beni istedi ve nişanlandık böylece kabullenmek zorunda kaldı. Bu defa da ayrı evde yaşamam diye diretti eşim de "en azından deneyelim olmazsa evleri ayırız" diyerek beni ikna etti.... Denedik ama bu süre zarfında kadın bana gün yüzü göstermedi kıyafetlerimden iç çamaşırlarıma kadar karıştı, çeyizlerime de kız kardeşiyle bir olup "markasız bunlar götür bunları çöpe at" diyerek ağlattı beni yani sürekli psikolojik şiddet uyguladı ve biz de krediyle ev alıp kendi evimize taşındık, evleri ayırdık, bizimle yaşamaya devam edebilmek için numaradan bayıldı, 7 sülalesini araya soktu eşimle konuştular ayırmamamız için ama yine de ayırdık evleri (bu süre zarfında onun babasından kalma maaşı olmasına rağmen eşim onun kirasını ve her türlü masrafını karşılardı, markete bile gidecek olsa eşimi arar arabayla götürür eşim) 4 yıldır ayrı evlerde yaşıyoruz (yine evime geldikçe ben lavaboda filansam yatak odama dalıp çekmecelerimi karıştırır kızınca da düzenini merak ediyorum ne var bunda der) bu süre zarfında henüz çocuk sahibi olma isteğimiz olmadı ve o konuda da ayrıca baskı yapıyor neyse deprem oldu bizim ev ağır hasar aldığı için başka bir şehre taşındık onun evi hasarsız ama kardeşine gitti bu süre zarfında. Geçen gün eşimi aramış "ben depremden korkuyorum artık yalnız yaşayamam sizinle kalacağım" demiş. Eşim de kesin bir dille reddetmiş "sana kendi ailenin yaşadığı yerde ev tutarım" demiş (onun ailesi başka bir şehirde).. o da "karın istemyosa bırak boşansın bakalım boşanabiliyor mu" demiş. Öyle deyince eşim de sinirlenmiş "karım değil ben istemiyorum sen çok baskıcı müdahaleci bir insansın boşansak da ben seni istemiyorum" filan demiş.. o da küsmüş "beni başından atmaya mı çalışıyorsun" filan demiş... Şimdi aramıyorlar birbirlerini o günden bu güne sizce eşime ne olursa olsun o senin annen ara güzelce konuş demeli miyim bu şekilde gittiği yere kadar gitsin mi?
Dizi gibi senaryo cidden, bunca zaman bakmamış büyütmemiş sonra gelip ben anayım demiş. Bence eşiniz çok doğru bir tutum sergileyerek sizin yanınızda olmuş. Umarım en kısa sürede bu dertten kurtulursunuzKızlar merhaba, biraz uzun olacak ama okuyanlar olursa çok sevinirim :) eşimin anne babası eşim küçükken boşanmışlar bi tane zihinsel engelli kardeşi var o sırada engelli kardeşi bebek, kendisi 8 yaşındaymış... Kayınvalidem ben bu çocukları babamın evinden getirmedim diyerekten ikisini birden babaannenin kapısına atıp hiç evlenmemiş, evlenmeyi de düşünmeyen erkek ve kız kardeşinin yaşadığı eve memleketine gitmiş taaa ki aradan 20 küsur sene geçip,eşim okuyup meslek sahibi olana kadarEşim meslek sahibi olup kendine bir bekar evi tutunca çıkıp gelip eve yerleşmiş, engelli kardeşe hâlâ halar ve babaane bakıyor. Neyse o eşimle birlikte kalırken biz tanışıp evlenmeye karar verdik ve hanımefendi beni kapalı olmadığım için kabullenmedi gelin olarak, kendisi bu süre zarfında hacca gidip gelmiş beş vakit namaz kılıp dini sohbetlere gidiyor. Eşim de baba tarafıyla gelip beni istedi ve nişanlandık böylece kabullenmek zorunda kaldı. Bu defa da ayrı evde yaşamam diye diretti eşim de "en azından deneyelim olmazsa evleri ayırız" diyerek beni ikna etti.... Denedik ama bu süre zarfında kadın bana gün yüzü göstermedi kıyafetlerimden iç çamaşırlarıma kadar karıştı, çeyizlerime de kız kardeşiyle bir olup "markasız bunlar götür bunları çöpe at" diyerek ağlattı beni yani sürekli psikolojik şiddet uyguladı ve biz de krediyle ev alıp kendi evimize taşındık, evleri ayırdık, bizimle yaşamaya devam edebilmek için numaradan bayıldı, 7 sülalesini araya soktu eşimle konuştular ayırmamamız için ama yine de ayırdık evleri (bu süre zarfında onun babasından kalma maaşı olmasına rağmen eşim onun kirasını ve her türlü masrafını karşılardı, markete bile gidecek olsa eşimi arar arabayla götürür eşim) 4 yıldır ayrı evlerde yaşıyoruz (yine evime geldikçe ben lavaboda filansam yatak odama dalıp çekmecelerimi karıştırır kızınca da düzenini merak ediyorum ne var bunda der) bu süre zarfında henüz çocuk sahibi olma isteğimiz olmadı ve o konuda da ayrıca baskı yapıyor neyse deprem oldu bizim ev ağır hasar aldığı için başka bir şehre taşındık onun evi hasarsız ama kardeşine gitti bu süre zarfında. Geçen gün eşimi aramış "ben depremden korkuyorum artık yalnız yaşayamam sizinle kalacağım" demiş. Eşim de kesin bir dille reddetmiş "sana kendi ailenin yaşadığı yerde ev tutarım" demiş (onun ailesi başka bir şehirde).. o da "karın istemyosa bırak boşansın bakalım boşanabiliyor mu" demiş. Öyle deyince eşim de sinirlenmiş "karım değil ben istemiyorum sen çok baskıcı müdahaleci bir insansın boşansak da ben seni istemiyorum" filan demiş.. o da küsmüş "beni başından atmaya mı çalışıyorsun" filan demiş... Şimdi aramıyorlar birbirlerini o günden bu güne sizce eşime ne olursa olsun o senin annen ara güzelce konuş demeli miyim bu şekilde gittiği yere kadar gitsin mi?
Bence hiç acabalara yer bırakmayın. Kesinlikle iyi niyeti hak etmeyen bir kadın ki yuvanizi bile hiç tereddüt etmeden bozar.İnanın kendime çok kızıyorum bu kadar iyi niyetli olduğum içinburaya yazma sebebim de kalbimde acabalara yer kalıp kalmaması
Yani aslında yine babaannenin iyi niyetinin sonucu bu yaşananlar eşim hiç görüşmek istemiyormuş çocuk anneye düşman büyümesin diyerek sürekli ne olursa olsun seni dokuz ay karnında taşıdı süt verdi mantığıyla büyütmüş.Ne annesi yahu? 8 yasinda bir cocukla engelli bir bebegi birakip giderken anneligi neredeymis? Bir de hangi yuzle sen beni basindan atmaya mi calisiyorsun diyor? Kendisi cocuklarini basindan atarken akli neredeymis? Beter olsun. Cocuklarini yuzustu birakan ebeveynlere merhamet gereksiz.
Sağolun inşallahDizi gibi senaryo cidden, bunca zaman bakmamış büyütmemiş sonra gelip ben anayım demiş. Bence eşiniz çok doğru bir tutum sergileyerek sizin yanınızda olmuş. Umarım en kısa sürede bu dertten kurtulursunuz
Bayanlar nasıl yapacağımı bilmiyorum fikir almak amaçlı bunu paylaşıyorum ben eşimle 7 aylık evliyim evlendiğim günden beri sorunlarımız bitmedi bitmiyorda evlendik internetten inatagramdan kadınlara bakıyodu sürekli uygunsuz fotoğraflara daha sonrasında çok kez uyardım devam etti şuan pek görmüyorum şuanda ilgisizliği başladı sürekli arkadaşlarıyla geziyor oyun oynuyor 25 yaşında ama hala bir çocuk bana zaman ayırmıyor karı koca olduğumuzu yatakta hatırlıyor bazen delice kavga edip 3 4 gün konuşmuyorum muhattap dahi olmuyorum akşam yatağa yattığımızda arkamı dönüp yatıyorum aradan zaman geçtikten sonra kendisi sarılıp sırnaşmaya başlıyor yapma bidaha diyorum tamam diyor yine oluyor yine aynı devam kavga vs aramaz sormaz ben ararım sürekli gezelimmi vs planları hep benim söylememi bekler ben artık ne yapacağımı şaşırdım nasıl bi tepki koymalıyım?Yok direkt boşa demeye cesaret edemez de blöf yapıyor boşanmaz senden gibisinden diyor.