- 8 Nisan 2023
- 5.399
- 48.416
-
- Konu Sahibi ailurophile
- #61
Köpeğin bulunduğu ortamdan geçmez bile harammış inanışına göre
Köpeğin bulunduğu ortamdan geçmez bile harammış inanışına göreEve bir de köpek alın hatta. Belki korkuyordur da Hiç gelemesin.
o zaman yarın ilk iş eve 2 köpek alıyorsunuz. mümkünse insanları yalayan sevimlilerden olsun. benim inancıma göre de o mikrop kadının sizin evinize de kocanızın cebine de girmesi haram. pislik cenabet mahlukKöpeğin bulunduğu ortamdan geçmez bile harammış inanışına göre
Köpek süper fikir aslında ama eşim hep evde kediden yana evde köpek fikrine sıcak bakmıyor. Yani aslında ben kırmadan dökmeden güzel bir dille bizimle yaşayamayacağını ve yakınımızda ev tutamayacağımızı anlatalım dedim ama kadının güzellikle anlayacağı yok gerçekten, sizlerin fikirleri de acaba mı diyenen kalbime 'saçmalama' deneme neden olduo zaman yarın ilk iş eve 2 köpek alıyorsunuz. mümkünse insanları yalayan sevimlilerden olsun. benim inancıma göre de o mikrop kadının sizin evinize de kocanızın cebine de girmesi haram. pislik cenabet mahluk
Kayınvalidem ben bu çocukları babamın evinden getirmedim diyerekten
"Ne boşanıcam be ben bu adamı babasının evinden tuttum getirdim" derdim. Aaa tansiyonum düştü okurken. Ay nasıl sakin kalabiliyorsunuz anlamıyorum. Kadın engelli çocuğuna bile bakmıyor para geliyor diye annelik taslıyor. Neyin vicdanı, neyin annesi iyi konuşması ya... Çok meraklıysa engelli yavrusunun başında dursun o çocuk korkmuyor mu? Ben eşimi ne aratır ne görüştürürdüm. Sonuçta o evin rızkını veriyor eşiniz. Engelli çocukla kalsa başım gözüm üstüne. Derim pişman olmuş çocuğa bakıyor sonuçta. Yesin içsin kalsınlar evlerinde. Ama bu şekilde bahaneyle asla yani. Allah düşman başına vermesin.o da "karın istemyosa bırak boşansın bakalım boşanabiliyor mu" demiş.
"O bana annelik görevini yapmasa da ben evlat olarak görevimi yapayım, hem ben biliyorum neyin ne olduğunu sen yorum yapma" diyor
kurban olsun o kediye köpeğeKöpek süper fikir aslında ama eşim hep evde kediden yana evde köpek fikrine sıcak bakmıyor. Yani aslında ben kırmadan dökmeden güzel bir dille bizimle yaşayamayacağını ve yakınımızda ev tutamayacağımızı anlatalım dedim ama kadının güzellikle anlayacağı yok gerçekten, sizlerin fikirleri de acaba mı diyenen kalbime 'saçmalama' deneme neden oldu
Bırak oğlu ilgilensin. Ben , beni bırakıp 20yil sonra elim para tutunca gelen anneyi kabul etmezdim ama eşiniz etmiş işte sen karışma eşin gereken tepkiyi vermiş uğraşsın dursun.manevi destek ver istemediğini de belirt.Kızlar merhaba, biraz uzun olacak ama okuyanlar olursa çok sevinirim :) eşimin anne babası eşim küçükken boşanmışlar bi tane zihinsel engelli kardeşi var o sırada engelli kardeşi bebek, kendisi 8 yaşındaymış... Kayınvalidem ben bu çocukları babamın evinden getirmedim diyerekten ikisini birden babaannenin kapısına atıp hiç evlenmemiş, evlenmeyi de düşünmeyen erkek ve kız kardeşinin yaşadığı eve memleketine gitmiş taaa ki aradan 20 küsur sene geçip,eşim okuyup meslek sahibi olana kadarEşim meslek sahibi olup kendine bir bekar evi tutunca çıkıp gelip eve yerleşmiş, engelli kardeşe hâlâ halar ve babaane bakıyor. Neyse o eşimle birlikte kalırken biz tanışıp evlenmeye karar verdik ve hanımefendi beni kapalı olmadığım için kabullenmedi gelin olarak, kendisi bu süre zarfında hacca gidip gelmiş beş vakit namaz kılıp dini sohbetlere gidiyor. Eşim de baba tarafıyla gelip beni istedi ve nişanlandık böylece kabullenmek zorunda kaldı. Bu defa da ayrı evde yaşamam diye diretti eşim de "en azından deneyelim olmazsa evleri ayırız" diyerek beni ikna etti.... Denedik ama bu süre zarfında kadın bana gün yüzü göstermedi kıyafetlerimden iç çamaşırlarıma kadar karıştı, çeyizlerime de kız kardeşiyle bir olup "markasız bunlar götür bunları çöpe at" diyerek ağlattı beni yani sürekli psikolojik şiddet uyguladı ve biz de krediyle ev alıp kendi evimize taşındık, evleri ayırdık, bizimle yaşamaya devam edebilmek için numaradan bayıldı, 7 sülalesini araya soktu eşimle konuştular ayırmamamız için ama yine de ayırdık evleri (bu süre zarfında onun babasından kalma maaşı olmasına rağmen eşim onun kirasını ve her türlü masrafını karşılardı, markete bile gidecek olsa eşimi arar arabayla götürür eşim) 4 yıldır ayrı evlerde yaşıyoruz (yine evime geldikçe ben lavaboda filansam yatak odama dalıp çekmecelerimi karıştırır kızınca da düzenini merak ediyorum ne var bunda der) bu süre zarfında henüz çocuk sahibi olma isteğimiz olmadı ve o konuda da ayrıca baskı yapıyor neyse deprem oldu bizim ev ağır hasar aldığı için başka bir şehre taşındık onun evi hasarsız ama kardeşine gitti bu süre zarfında. Geçen gün eşimi aramış "ben depremden korkuyorum artık yalnız yaşayamam sizinle kalacağım" demiş. Eşim de kesin bir dille reddetmiş "sana kendi ailenin yaşadığı yerde ev tutarım" demiş (onun ailesi başka bir şehirde).. o da "karın istemyosa bırak boşansın bakalım boşanabiliyor mu" demiş. Öyle deyince eşim de sinirlenmiş "karım değil ben istemiyorum sen çok baskıcı müdahaleci bir insansın boşansak da ben seni istemiyorum" filan demiş.. o da küsmüş "beni başından atmaya mı çalışıyorsun" filan demiş... Şimdi aramıyorlar birbirlerini o günden bu güne sizce eşime ne olursa olsun o senin annen ara güzelce konuş demeli miyim bu şekilde gittiği yere kadar gitsin mi?
Anne degil o sülük kan emecegi yere yaklaşıyor annelik damarı tuttuysa diger çocukları niye arayıp sormuyor nereden yiyeceği para varsa oraya yaklaşmış işte sizin hakkınızda boşanıyorsa boşansın görelim bakalım deme haddini nereden alıyorsa böylesini eşiğinden geçirmemen gerekir annelik yapmamış ki sen ne olursa olsun annen diyesin doğurmakla olmuyor sadeceKızlar merhaba, biraz uzun olacak ama okuyanlar olursa çok sevinirim :) eşimin anne babası eşim küçükken boşanmışlar bi tane zihinsel engelli kardeşi var o sırada engelli kardeşi bebek, kendisi 8 yaşındaymış... Kayınvalidem ben bu çocukları babamın evinden getirmedim diyerekten ikisini birden babaannenin kapısına atıp hiç evlenmemiş, evlenmeyi de düşünmeyen erkek ve kız kardeşinin yaşadığı eve memleketine gitmiş taaa ki aradan 20 küsur sene geçip,eşim okuyup meslek sahibi olana kadarEşim meslek sahibi olup kendine bir bekar evi tutunca çıkıp gelip eve yerleşmiş, engelli kardeşe hâlâ halar ve babaane bakıyor. Neyse o eşimle birlikte kalırken biz tanışıp evlenmeye karar verdik ve hanımefendi beni kapalı olmadığım için kabullenmedi gelin olarak, kendisi bu süre zarfında hacca gidip gelmiş beş vakit namaz kılıp dini sohbetlere gidiyor. Eşim de baba tarafıyla gelip beni istedi ve nişanlandık böylece kabullenmek zorunda kaldı. Bu defa da ayrı evde yaşamam diye diretti eşim de "en azından deneyelim olmazsa evleri ayırız" diyerek beni ikna etti.... Denedik ama bu süre zarfında kadın bana gün yüzü göstermedi kıyafetlerimden iç çamaşırlarıma kadar karıştı, çeyizlerime de kız kardeşiyle bir olup "markasız bunlar götür bunları çöpe at" diyerek ağlattı beni yani sürekli psikolojik şiddet uyguladı ve biz de krediyle ev alıp kendi evimize taşındık, evleri ayırdık, bizimle yaşamaya devam edebilmek için numaradan bayıldı, 7 sülalesini araya soktu eşimle konuştular ayırmamamız için ama yine de ayırdık evleri (bu süre zarfında onun babasından kalma maaşı olmasına rağmen eşim onun kirasını ve her türlü masrafını karşılardı, markete bile gidecek olsa eşimi arar arabayla götürür eşim) 4 yıldır ayrı evlerde yaşıyoruz (yine evime geldikçe ben lavaboda filansam yatak odama dalıp çekmecelerimi karıştırır kızınca da düzenini merak ediyorum ne var bunda der) bu süre zarfında henüz çocuk sahibi olma isteğimiz olmadı ve o konuda da ayrıca baskı yapıyor neyse deprem oldu bizim ev ağır hasar aldığı için başka bir şehre taşındık onun evi hasarsız ama kardeşine gitti bu süre zarfında. Geçen gün eşimi aramış "ben depremden korkuyorum artık yalnız yaşayamam sizinle kalacağım" demiş. Eşim de kesin bir dille reddetmiş "sana kendi ailenin yaşadığı yerde ev tutarım" demiş (onun ailesi başka bir şehirde).. o da "karın istemyosa bırak boşansın bakalım boşanabiliyor mu" demiş. Öyle deyince eşim de sinirlenmiş "karım değil ben istemiyorum sen çok baskıcı müdahaleci bir insansın boşansak da ben seni istemiyorum" filan demiş.. o da küsmüş "beni başından atmaya mı çalışıyorsun" filan demiş... Şimdi aramıyorlar birbirlerini o günden bu güne sizce eşime ne olursa olsun o senin annen ara güzelce konuş demeli miyim bu şekilde gittiği yere kadar gitsin mi?
Aileme sorduğum zaman taraflı yaklaştıklarını düşündüğüm için acaba kadının az da olsa haklılık payı var mıdır diye düşündüğüm için objektif bakabilecek sizlerin fikrini almak istedim, teşekkür ederim değerli yorumlarınız içinAnne degil o sülük kan emecegi yere yaklaşıyor annelik damarı tuttuysa diger çocukları niye arayıp sormuyor nereden yiyeceği para varsa oraya yaklaşmış işte sizin hakkınızda boşanıyorsa boşansın görelim bakalım deme haddini nereden alıyorsa böylesini eşiğinden geçirmemen gerekir annelik yapmamış ki sen ne olursa olsun annen diyesin doğurmakla olmuyor sadece
Evet yani maddi konuları konuşmayı pek sevmem ama tüm bunlara rağmen benim evimde robot süpürge yokken eşime robot süpürge aldırdı, her sene telefonunun bir üst modelini aldırır, kirası faturaları her şeyi eşimin üstüne şimdi sırf bizimle yaşamasını kabul etmedik diye küstüAğır olacak ama babasının evinde miymiş annesi şimdi yamanmaya çalışıyor annesi? Ne kadar çirkin bir tabir babamın evinden mi getirdim deyip çocuğu düzenini kurana kadar yüzüne bakmamış sonra da yüzsüzce gelip yanına yerleşmiş.
Görüşülmeyen ebeveyn ilk zaman kıymetli olur sonrasında gerçek yüzü ortaya çıkar ve çocuk kendisi reddeder. İhale size kaçır diye çekiniyorsanız kalmaz. O kadar görüşmek isteyen kadın iyi olsaydı en muhtaç zamanlarında bırakmazdı. Kaldı mi engelli çocuğuyla da görüşmediğine göre iyi değil çıkarcı.
Allah'tan belanı mi istiyorsun?Şimdi aramıyorlar birbirlerini o günden bu güne sizce eşime ne olursa olsun o senin annen ara güzelce konuş demeli miyim bu şekilde gittiği yere kadar gitsin mi?
Evet yani maddi konuları konuşmayı pek sevmem ama tüm bunlara rağmen benim evimde robot süpürge yokken eşime robot süpürge aldırdı, her sene telefonunun bir üst modelini aldırır, kirası faturaları her şeyi eşimin üstüne şimdi sırf bizimle yaşamasını kabul etmedik diye küstü
Yorumunuz için teşekkür ederim, haklısınız boşuna ben de eşim de vicdan yapmayalım.Bu annelik mi? Eşiniz bu kadına anne bile dememeli aslında. Anneliğin doğurmayla en ufak ilgisi yok sadece 9 ay karnında taşıyıp, genetiğini karnındakine aktarıp çocuğunu sahiplenmeyen annemidir? mıçımın annesi. çocuk evlat edinip ona bakıp büyütenler bunlardan milyon milyar kat daha çok annedir.
Eşinle hiç konuşma. Bırak annesinin yüzünü görsün. Hadi geçmişte bakmadın engelli yavruna şimdi bak yardımcı tutalım demişler onu bile kabul etmemiş rezil bir insan bu.
Boşverin cehenneminde yaşasın
Eşimin maddi olarak ettiği yardımlara ben yorum yapamıyorum bana kalırsa en çok babaannesinin yanında olması lazım ama bir şey desem "seni muhtaç etmediğim sürece kazandığım para konularına karışma" diyorAllah'tan belanı mi istiyorsun?
En ihtiyacı olan zamanda bakmamış çocuğuna da şimdi çocuk onu neden arasın?
Bence paranızı kadının kıtasına falan harcamayı bırakın, eşinizin belli ki güvenli bağlanma sorunu var - normal olarak. Terapi desteği alsın, kendini toparlasin .
Ben asla evladına bakmayan bir insanı ne anne ne baba yerine koyarım. Çocuklarını bırak git sonra eli ekmek tutunca gel bana bskkkk,,, hadi pişman oldu o zmn engelli çocuğunu al otur evine...evli olan oğlunun anneye muhtaç değil ama engelli muhtaç... Mennfaaatçiii... Defolsun ordan. Çok sinirlendim.Ya evet aslında engelli kardeşine de bakmamaya devam ediyor halası bakıyor şu an babaane yaşlandığı için... Eşim bi bakıcı tutalım senin yanında kalsın kardeşim dedi kabul etmedi ben yapamıyorum belim ağrıyor dedi.
Onu tanımayan insanlar kaç çocuğun var diye sorduğunda 1 tane var diyorBen asla evladına bakmayan bir insanı ne anne ne baba yerine koyarım. Çocuklarını bırak git sonra eli ekmek tutunca gel bana bskkkk,,, hadi pişman oldu o zmn engelli çocuğunu al otur evine...evli olan oğlunun anneye muhtaç değil ama engelli muhtaç... Mennfaaatçiii... Defolsun ordan. Çok sinirlendim.
Eşiniz ve siz bu iyi niyetinizle başınıza çok çorap ödürürsünüz.Kızlar merhaba, biraz uzun olacak ama okuyanlar olursa çok sevinirim :) eşimin anne babası eşim küçükken boşanmışlar bi tane zihinsel engelli kardeşi var o sırada engelli kardeşi bebek, kendisi 8 yaşındaymış... Kayınvalidem ben bu çocukları babamın evinden getirmedim diyerekten ikisini birden babaannenin kapısına atıp hiç evlenmemiş, evlenmeyi de düşünmeyen erkek ve kız kardeşinin yaşadığı eve memleketine gitmiş taaa ki aradan 20 küsur sene geçip,eşim okuyup meslek sahibi olana kadarEşim meslek sahibi olup kendine bir bekar evi tutunca çıkıp gelip eve yerleşmiş, engelli kardeşe hâlâ halar ve babaane bakıyor. Neyse o eşimle birlikte kalırken biz tanışıp evlenmeye karar verdik ve hanımefendi beni kapalı olmadığım için kabullenmedi gelin olarak, kendisi bu süre zarfında hacca gidip gelmiş beş vakit namaz kılıp dini sohbetlere gidiyor. Eşim de baba tarafıyla gelip beni istedi ve nişanlandık böylece kabullenmek zorunda kaldı. Bu defa da ayrı evde yaşamam diye diretti eşim de "en azından deneyelim olmazsa evleri ayırız" diyerek beni ikna etti.... Denedik ama bu süre zarfında kadın bana gün yüzü göstermedi kıyafetlerimden iç çamaşırlarıma kadar karıştı, çeyizlerime de kız kardeşiyle bir olup "markasız bunlar götür bunları çöpe at" diyerek ağlattı beni yani sürekli psikolojik şiddet uyguladı ve biz de krediyle ev alıp kendi evimize taşındık, evleri ayırdık, bizimle yaşamaya devam edebilmek için numaradan bayıldı, 7 sülalesini araya soktu eşimle konuştular ayırmamamız için ama yine de ayırdık evleri (bu süre zarfında onun babasından kalma maaşı olmasına rağmen eşim onun kirasını ve her türlü masrafını karşılardı, markete bile gidecek olsa eşimi arar arabayla götürür eşim) 4 yıldır ayrı evlerde yaşıyoruz (yine evime geldikçe ben lavaboda filansam yatak odama dalıp çekmecelerimi karıştırır kızınca da düzenini merak ediyorum ne var bunda der) bu süre zarfında henüz çocuk sahibi olma isteğimiz olmadı ve o konuda da ayrıca baskı yapıyor neyse deprem oldu bizim ev ağır hasar aldığı için başka bir şehre taşındık onun evi hasarsız ama kardeşine gitti bu süre zarfında. Geçen gün eşimi aramış "ben depremden korkuyorum artık yalnız yaşayamam sizinle kalacağım" demiş. Eşim de kesin bir dille reddetmiş "sana kendi ailenin yaşadığı yerde ev tutarım" demiş (onun ailesi başka bir şehirde).. o da "karın istemyosa bırak boşansın bakalım boşanabiliyor mu" demiş. Öyle deyince eşim de sinirlenmiş "karım değil ben istemiyorum sen çok baskıcı müdahaleci bir insansın boşansak da ben seni istemiyorum" filan demiş.. o da küsmüş "beni başından atmaya mı çalışıyorsun" filan demiş... Şimdi aramıyorlar birbirlerini o günden bu güne sizce eşime ne olursa olsun o senin annen ara güzelce konuş demeli miyim bu şekilde gittiği yere kadar gitsin mi?