- 10 Aralık 2024
- 54
- 203
- 8
Öncelikle bu mesaja kesinlikle katılıyorum. Size çocuğun yanında öyle kötü davranan birinin iyi bir baba olduğunu savunmayın.
Üstelik kimsem yok boşanamam demişsiniz. Hanfendi eşiniz zaten sizin desteğiniz, her daim yanınızda olan hayat arkadaşınız olmamış ki. Öküz bir de çalışmuyor kendine baktırıyor. Erkeğim diye de geziniyor. Eşiniz olmasa şu andaki halinizden ne kadar daha yalnız olacaksınız, ne kadar kötü olacaksınız...
Komik olduğunuzu mu düşünüyorsunuz?İkinci çocuğu yapın, her mutlu yuva sürüsüyle bebeği hakeder
Hiçbir şey diyemeyiz. Boşanmayacaksan yaşayacaksın böyle, eve parayı da sen getiriyormuşsun, çalışmıyor mu? Adamın sana bir faydası olmadığı gibi yuvan da yok zaten. Sürekli hakaret işittiğin yer yuva değildir. Ya bu deve güdülür ya bu diyardan gidilir. Hepsi bu kadarMerhaba arkadaşlar,
ben artık dayanamıyorum kimseyle de paylaşamıyorum o yüzden buraya içimi dökmek istedim. Eşim bence narsist, kesin tanı koymadı psikolog falan ama bence durum onu gösteriyor. Dışarda herkes ona hayran, kendini sevdirir ilgi çekmeyi çok sever. Ama evde… bana sürek hakaret ediyor. 8 aylık bebeğimiz var tek çocuğumuz. Gerçi onun bir önceki eşinden bir de 8 yaşında bir kızı var ama o ayrı bir konu.
Ben eşimi çok sevdim severek evlendim. Aşk çocuğu bu çocuk der durur ama ben aşka dair hiçbir şey hissetmiyorum ondan yana.
Hikayemiz çok uzun ve karışık ama özetle; haksız yere ceza evine girdi o zamanlar nişanlıydık. Kendi ailesi bile yapmıştır dedi ondan vazgeçtiler yatacak dediler. ben ona inandım sahip çıktım. kimseyi tanımadığım bir şehire taşındım sırf her hafta görüş gününe gidilebileyim diye. Evden çalıştığım için de o şehirde bulunmak sorun olmadı. Sadece ömrümden 8 ay gitti… çok ağladım o içlerdeyken ne kadar yatar çıkabilir mi hiç bir şey belli değildi ama ben onu bir ömür de beklerdim. İçerde ona baktım tüm ihtiyaçlarını karşıladım sadece ben para gönderdim ailesi hiç ilgilenmedi. Sadece ayda bir açık görüşe geldiler. Bense 8 ay tanımadığım bir şehirde 4 duvar arasında hapis hayatı yaşadım, çalıştım ona para gönderebilmek için kendim de geçinebilmek için. Yine olsa yine yaparım…
Sonra içerden çıkar çıkmaz evlendik. Sonra da bebeğimiz oldu işte. Ama gel gör ki onun için bu kadar zorluğu çeken ben değilmişim gibi bana sürekli hakaret ediyor.
Her gün saatlerce ablasıyla konuşur evde olan biten her şeyi istisnasız anlatır. Güler eğlenir. Telefonu kapatınca da yine susar benimle konuşmaz, ben onun için hala el kızıyım. Eşim eşittir ailem gözüyle bakmayı bilmiyor öyle yetişmiş. Eş de olsa el kafasıyla büyümüş. O yüzden mi bilmiyorum benim onda tüm bu yaşanmışlıklara rağmen bir değerim yok bunu bana her seferinde hissettiriyor. İnsan eşiyle konuşmaz mı? Ben çalışıyorum evden evi ben geçindiriyorum o da haftasonları benim gibi evden çalışıyor. Bir yandan bebeğe bakmaya çalışıyorum bir yandan iş bir yandan ev… Mükemmel bir eş olmasa da çok iyi bir baba o konuda hakkını yiyemem. Bebeğe beraber bakıyoruz ama bir zahmet yardım etsin, o da evde sonuçta çalışmıyor dışarda. Ama bana bunu sürekli kafama vuruyor. Anne sensin sen bilicen sen kadınsın tek çalışıp çocuğu olan kadın sen değilsin diyor, pissin diyor, kadınlığıma laf ediyor. Halbuki bebeğim çok zor bir bebek sürekl ağlıyor. Gündüz mümkün değil onu bırakıp iş yapamıyorum çünkü sürekli beni istiyor ağlıyor. Bir şekilde sırf eşim daha da laf söylemesin diye çocuğu ağlatmak pahasına yemek yapıyorum evi üstten temizliyorum ve bir yandan da bilgisayarda çalışmaya çalışıyorum. Bunları gördüğü halde bana sen beceriksizsin kötü bir annesin demeye getiriyor… Ben daha ne yapabilirim ki ? Soruyorum kendime acaba haklı mı diye? Ama hayır her bebek bir değil ki benimki çok fazla ilgi bekliyor . Ona rağmen yemeğim her gün pişer. Bebeğe de ekstra ek gıdalar hazılarım hazır da almam. Bana sürekli şunu yap bunu yap diyor artık sıkıldım. Gerçekten çok sıkıldım yoruldum! Kendisi asla bir bulaşığını makineye dizmez. Sürekli evde o da benimle ama çocuğa bakmak dışında benimle birlikte bir işin ucundan tutmaz. Para kazanma, bebek, ev işleri , yemek tüm yük bende ama beyefendiye yetmiyor ne yapsam yaranamıyorum. Sadece hakaret işitiyorum. Pissin sen bxxsun diyor. Domuz muşum kitapsızmışım… beni bazen o kadar kırıyor o kadar acıtıyor ki sözleri intihar bile edesim geliyor ama sonra hemen aklıma bebeğim geliyor saçmalama bir adam için asla oğlunu annesiz bırakamazsın diyorum.
Ayrılsam… ayrılamam gerçekten hiç kimsem yok. Tam anlamıyla yok. Ne arkadaş ne aile tamamen tek başımayım. O yüzden de kötü de olsa elimde olan bu yuvadan da olmak istemiyorum galiba. Şuan ayaklarımda oğlumu sallıyorum, bir yandan da az önce işittiğim hakaretleri düşünüp ağlıyorum…
Siz olsanız ne yaparsınız? Boşanın demek dışında ne önerirsiniz? Veya benimle aynı şeyleri yaşayan var mı?
Evet Allaha şükür kendi ayaklarımın üzerinde duruyorum . Ama ayrılırsam Oğlum ve ben ikimiz tek başımıza kalacağız hayatta. iki kişi … sanırım bu korkutuyor beni. Başımızda erkek olmadan nasıl olur düşüncesi… Bu toplumda bu öğretildi bize, iyi bir eğitim görmüş olsam da, bu tarz dayatmalar bizi istemsizce etkiliyor sanırım. Oğlumun hatrı için son kez bir de psikolojik destek seçeneğini değerlendireceğim sanırım eşim için. Eğer ona rağmen bir gelişme veya çaba görmezsem gerçekten ayrılacağım.Boşanmaktan neden korkuyorsunuz? Mesela deseydiniz ki, çalışmıyorum, çalışsam aldığım ücret kira + bakıcı yetmeyecek vs anlayacağım ama siz maddi manevi tüm yükü omuzlarına almışsınız. Korkunuz neden olduğunu merak ettim gerçekten..
Allah hidayet versin eşinize.
Lütfen kendinizi kandırmayın, çocuğa da yük ve sorumluluk bindirmiş oluyorsunuz çocuk için evli kalıyorum diyeEvet Allaha şükür kendi ayaklarımın üzerinde duruyorum . Ama ayrılırsam Oğlum ve ben ikimiz tek başımıza kalacağız hayatta. iki kişi … sanırım bu korkutuyor beni. Başımızda erkek olmadan nasıl olur düşüncesi… Bu toplumda bu öğretildi bize, iyi bir eğitim görmüş olsam da, bu tarz dayatmalar bizi istemsizce etkiliyor sanırım. Oğlumun hatrı için son kez bir de psikolojik destek seçeneğini değerlendireceğim sanırım eşim için. Eğer ona rağmen bir gelişme veya çaba görmezsem gerçekten ayrılacağım.
Başımda böyle biri olacağına yalnız olurum daha iyi. Ne faydası var. Adam evden gitse kapınıza tacizciler mi dayanacak, siz dik durduktan sonra hiçbir şey olmaz. Aylarca bilmediğiniz bir şehirde tek başınıza yaşamışsınız. Hiçbir şey olmamış. Yine hiçbir şey olmaz.Evet Allaha şükür kendi ayaklarımın üzerinde duruyorum . Ama ayrılırsam Oğlum ve ben ikimiz tek başımıza kalacağız hayatta. iki kişi … sanırım bu korkutuyor beni. Başımızda erkek olmadan nasıl olur düşüncesi… Bu toplumda bu öğretildi bize, iyi bir eğitim görmüş olsam da, bu tarz dayatmalar bizi istemsizce etkiliyor sanırım. Oğlumun hatrı için son kez bir de psikolojik destek seçeneğini değerlendireceğim sanırım eşim için. Eğer ona rağmen bir gelişme veya çaba görmezsem gerçekten ayrılacağım.
Buraya sizler hakaret edin diye içimizi dökmüyoruz! Zaten olduğumuz durum yeterince zor!!! İNSAN gibi konuşmayacaksanız hiç yazmayın! Bu ne ya! Birileri teselli eder diye asla yapmayacağımı yaptım buraya sanal ortama içimi döktüm. Bin pişman ettinizBir de dillere yapışmış narsist narsist koca narsistse sen de mazoşist misin? Zevk mi alıyorsun bu durumdan
Kızmışsınız ama o cümle gayet haklı bir cümle, bu eziyete katlanana mazoşist demek gayet mantıklı oluyor. Eğitimli kendi parasını kazanan üstelik adamdan maddi manevi hiçbir destek görmeyen bir kadın basmalı tekmeyi. Yuva böyle bir şey değil çünkü. Eve kedi alsanız hem daha az masrafı olur hem de iki seversiniz stresinizi alır. Bu eziyeti çekmeyi kutsallaştırmasanız kovarsınız adamı evden.Buraya sizler hakaret edin diye içimizi dökmüyoruz! Zaten olduğumuz durum yeterince zor!!! İNSAN gibi konuşmayacaksanız hiç yazmayın! Bu ne ya! Birileri teselli eder diye asla yapmayacağımı yaptım buraya sanal ortama içimi döktüm. Bin pişman ettiniz
Mazoşist kelimesi bir hakaret değil. Acı çekmeyi seven anlamına gelir. Bu tepkileri size gerçekten hakaret eden eşinize verin hakaret etmeyen üyelere değil.Buraya sizler hakaret edin diye içimizi dökmüyoruz! Zaten olduğumuz durum yeterince zor!!! İNSAN gibi konuşmayacaksanız hiç yazmayın! Bu ne ya! Birileri teselli eder diye asla yapmayacağımı yaptım buraya sanal ortama içimi döktüm. Bin pişman ettiniz
Teselli derken mesela ne söylenmesini istersiniz? Düzelir kızım aman yuvanı yıkma. Erkektir yapar. İçeri de girer çıkar önemli olan başında bir erkek olması. Duyma görme. Evin işini aksatma kocana çok iyi davran. Bir dediğini iki etme ki yalnız kadınlara ne oluyor bilirsin.... bla bla blaBuraya sizler hakaret edin diye içimizi dökmüyoruz! Zaten olduğumuz durum yeterince zor!!! İNSAN gibi konuşmayacaksanız hiç yazmayın! Bu ne ya! Birileri teselli eder diye asla yapmayacağımı yaptım buraya sanal ortama içimi döktüm. Bin pişman ettiniz
Boşan demek dışında bir seçenek olsaydı söylenirdi ama yok gibi görünüyor,tercih edilmiş bir kötülük ile başa çıkılamaz,tedavi olsun desek hasta değilki karakteri bu,her kişilik bozukluğu karaktersizliği bir hastalığa bağlamamak lazım,hastalık bir insanın karakterini bozmaz size hakaret edecek pis dedirtebilecek bir psikolojik rahatsızlık yok,yalnızca bu duruma düşmemeleri için başka kadınlara tavsiye verebilirim,kendinizden çok fazla ödün veriyorsunuz vermeyin,kendinizi fedakar aşık olarak görüyorsunuz bir film karesinin içinde romantik romantik takılıyorsunuz,herkes sizi ve aşkınızı takdir edecek hayran kalacak sanıyorsunuz,bunu yapan yalnızca sizsiniz başkaları böyle büyük ödünler verip sevemez sanıyorsunuz,çıkın bu kafalardan böyle yaparsanız karşınızdaki insan sizi sevmeyi bırakıp sizin onu sevme şeklinizi sevmeye başlar bu da yetmeyince ilişkiniz yorulur siz yorulursunuz sizi sevmeyen bir adamın merhametsizliğiyle kalakalırsınız,her erkek ve kadın ayakları yere basan kendisine saygı duyan çizgileri olan başkaları için hayatını öyle kolayca riske atmayacak insanları hak ediyor,ben bir kadın olarak benimle her yola girecek hayatından sürekli ödün verip gölgemde yaşayacak bir insan istemezdim,bir insanın hayatının standartları olmalı karşınızdaki insan bu duruma göre size saygı duyar,eğer hapse girdiğinde siz çizginizi bozmasaydınız ne münasebetler vs deyip arayıp sormasaydınız,hapise girdiği için dışlayıp şüpelenseydiniz sizi kazanmak için kendini paralardı her durumda sınırlar çizseydiniz şuanda elinizi eteğinizi öpüyordu eşiniz.☹Merhaba arkadaşlar,
ben artık dayanamıyorum kimseyle de paylaşamıyorum o yüzden buraya içimi dökmek istedim. Eşim bence narsist, kesin tanı koymadı psikolog falan ama bence durum onu gösteriyor. Dışarda herkes ona hayran, kendini sevdirir ilgi çekmeyi çok sever. Ama evde… bana sürek hakaret ediyor. 8 aylık bebeğimiz var tek çocuğumuz. Gerçi onun bir önceki eşinden bir de 8 yaşında bir kızı var ama o ayrı bir konu.
Ben eşimi çok sevdim severek evlendim. Aşk çocuğu bu çocuk der durur ama ben aşka dair hiçbir şey hissetmiyorum ondan yana.
Hikayemiz çok uzun ve karışık ama özetle; haksız yere ceza evine girdi o zamanlar nişanlıydık. Kendi ailesi bile yapmıştır dedi ondan vazgeçtiler yatacak dediler. ben ona inandım sahip çıktım. kimseyi tanımadığım bir şehire taşındım sırf her hafta görüş gününe gidilebileyim diye. Evden çalıştığım için de o şehirde bulunmak sorun olmadı. Sadece ömrümden 8 ay gitti… çok ağladım o içlerdeyken ne kadar yatar çıkabilir mi hiç bir şey belli değildi ama ben onu bir ömür de beklerdim. İçerde ona baktım tüm ihtiyaçlarını karşıladım sadece ben para gönderdim ailesi hiç ilgilenmedi. Sadece ayda bir açık görüşe geldiler. Bense 8 ay tanımadığım bir şehirde 4 duvar arasında hapis hayatı yaşadım, çalıştım ona para gönderebilmek için kendim de geçinebilmek için. Yine olsa yine yaparım…
Sonra içerden çıkar çıkmaz evlendik. Sonra da bebeğimiz oldu işte. Ama gel gör ki onun için bu kadar zorluğu çeken ben değilmişim gibi bana sürekli hakaret ediyor.
Her gün saatlerce ablasıyla konuşur evde olan biten her şeyi istisnasız anlatır. Güler eğlenir. Telefonu kapatınca da yine susar benimle konuşmaz, ben onun için hala el kızıyım. Eşim eşittir ailem gözüyle bakmayı bilmiyor öyle yetişmiş. Eş de olsa el kafasıyla büyümüş. O yüzden mi bilmiyorum benim onda tüm bu yaşanmışlıklara rağmen bir değerim yok bunu bana her seferinde hissettiriyor. İnsan eşiyle konuşmaz mı? Ben çalışıyorum evden evi ben geçindiriyorum o da haftasonları benim gibi evden çalışıyor. Bir yandan bebeğe bakmaya çalışıyorum bir yandan iş bir yandan ev… Mükemmel bir eş olmasa da çok iyi bir baba o konuda hakkını yiyemem. Bebeğe beraber bakıyoruz ama bir zahmet yardım etsin, o da evde sonuçta çalışmıyor dışarda. Ama bana bunu sürekli kafama vuruyor. Anne sensin sen bilicen sen kadınsın tek çalışıp çocuğu olan kadın sen değilsin diyor, pissin diyor, kadınlığıma laf ediyor. Halbuki bebeğim çok zor bir bebek sürekl ağlıyor. Gündüz mümkün değil onu bırakıp iş yapamıyorum çünkü sürekli beni istiyor ağlıyor. Bir şekilde sırf eşim daha da laf söylemesin diye çocuğu ağlatmak pahasına yemek yapıyorum evi üstten temizliyorum ve bir yandan da bilgisayarda çalışmaya çalışıyorum. Bunları gördüğü halde bana sen beceriksizsin kötü bir annesin demeye getiriyor… Ben daha ne yapabilirim ki ? Soruyorum kendime acaba haklı mı diye? Ama hayır her bebek bir değil ki benimki çok fazla ilgi bekliyor . Ona rağmen yemeğim her gün pişer. Bebeğe de ekstra ek gıdalar hazılarım hazır da almam. Bana sürekli şunu yap bunu yap diyor artık sıkıldım. Gerçekten çok sıkıldım yoruldum! Kendisi asla bir bulaşığını makineye dizmez. Sürekli evde o da benimle ama çocuğa bakmak dışında benimle birlikte bir işin ucundan tutmaz. Para kazanma, bebek, ev işleri , yemek tüm yük bende ama beyefendiye yetmiyor ne yapsam yaranamıyorum. Sadece hakaret işitiyorum. Pissin sen bxxsun diyor. Domuz muşum kitapsızmışım… beni bazen o kadar kırıyor o kadar acıtıyor ki sözleri intihar bile edesim geliyor ama sonra hemen aklıma bebeğim geliyor saçmalama bir adam için asla oğlunu annesiz bırakamazsın diyorum.
Ayrılsam… ayrılamam gerçekten hiç kimsem yok. Tam anlamıyla yok. Ne arkadaş ne aile tamamen tek başımayım. O yüzden de kötü de olsa elimde olan bu yuvadan da olmak istemiyorum galiba. Şuan ayaklarımda oğlumu sallıyorum, bir yandan da az önce işittiğim hakaretleri düşünüp ağlıyorum…
Siz olsanız ne yaparsınız? Boşanın demek dışında ne önerirsiniz? Veya benimle aynı şeyleri yaşayan var mı?
Bu şekilde seviyeli yorumlara her zaman açığım. Çok teşekkür ederim düşünceleriniz için. Dediklerinizin bir çok kısmına katılıyorum. Ama gerçek hayatta insan sevdiğini bu kadar kolay silemiyor. Ama silmek lazım. Artık tek değilim her şeyden önce oğlumun sağlıklı bir ortamda yetişmesini istiyorum. Bunun için de babası da olsa kimseye eyvallah etmem. Ben bana yakışanı yaptım ona dara düştüğünde inandım el uzattım… Vefasızlık, karaktersizlik de ona kalsın… Herkes kendine yakışanı yapar.Boşan demek dışında bir seçenek olsaydı söylenirdi ama yok gibi görünüyor,tercih edilmiş bir kötülük ile başa çıkılamaz,tedavi olsun desek hasta değilki karakteri bu,her kişilik bozukluğu karaktersizliği bir hastalığa bağlamamak lazım,hastalık bir insanın karakterini bozmaz size hakaret edecek pis dedirtebilecek bir psikolojik rahatsızlık yok,yalnızca bu duruma düşmemeleri için başka kadınlara tavsiye verebilirim,kendinizden çok fazla ödün veriyorsunuz vermeyin,kendinizi fedakar aşık olarak görüyorsunuz bir film karesinin içinde romantik romantik takılıyorsunuz,herkes sizi ve aşkınızı takdir edecek hayran kalacak sanıyorsunuz,bunu yapan yalnızca sizsiniz başkaları böyle büyük ödünler verip sevemez sanıyorsunuz,çıkın bu kafalardan böyle yaparsanız karşınızdaki insan sizi sevmeyi bırakıp sizin onu sevme şeklinizi sevmeye başlar bu da yetmeyince ilişkiniz yorulur siz yorulursunuz sizi sevmeyen bir adamın merhametsizliğiyle kalakalırsınız,her erkek ve kadın ayakları yere basan kendisine saygı duyan çizgileri olan başkaları için hayatını öyle kolayca riske atmayacak insanları hak ediyor,ben bir kadın olarak benimle her yola girecek hayatından sürekli ödün verip gölgemde yaşayacak bir insan istemezdim,bir insanın hayatının standartları olmalı karşınızdaki insan bu duruma göre size saygı duyar,eğer hapse girdiğinde siz çizginizi bozmasaydınız ne münasebetler vs deyip arayıp sormasaydınız,hapise girdiği için dışlayıp şüpelenseydiniz sizi kazanmak için kendini paralardı her durumda sınırlar çizseydiniz şuanda elinizi eteğinizi öpüyordu eşiniz.☹
Mükemmel bir eş olmasa da çok iyi bir baba o konuda hakkını yiyemem.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?