Mutsuz gebe yok mu hiç ya..

dilzar .!.:
Ben de Ocak annelerindenim

Seda Asla yalnız olmadığını bil, bir çok kadın bunu yaşıyor ama tepkilerden korktuğu için içine atıyor...

İlk gebeliğimde senin yaşadıklarının aynısını ben de yaşadım tek farkla ki ben hamileliği istiyordum ve hemen o ay hamile kaldım... Sonrasında ne yaptım ben dedim, sürekli üç kişilik düşünecek olmak beni de çok yıpratdı... Bir de devam eden bulantılar, yorgunluk eklenince çok mutsuz bir gebe olmuştum... Dünya gri bir yer olmuştu...

Şimdi ikinciye hamileyim ve çok şükür bu hamileliğimde bunları yaşamadım... Bulantılarımın ve yorgunluk hissinin de geçici olduğunu biliyordum ve hep geçecek diye düşündüm... Bu da beni çok rahatlatı... İşin aslı hem daha hazırdım hem de biraz daha tecrübeli... Yani dünyam griyedönmedi çok şükür...

İkinci bir şok da doğumdan sonra yaşadım ki az ağlamadım eşime galiba ben bu bebeği sevmiyorum, ben anneliğe layık değilim diye... Kızımı ilk zamanlar Yeğenişim diye sevmişliğim vardır yani... O kadar içselleştirememişim...

Sonra bunları pek çok kişinin yaşadığını öğrendim... Normal olduğunu öğrendim ki bu kabulden sonra her şey düzene girdi...

Maalesef doğu toplumlarında anneliğe müthiş bir yücelik veriliyor ve bu da bizim gibi tecrübesiz annelerde aşırı bir beklenti oluşturuyor... Kaçınılmaz son doğum sonrası depresyon... Her şeyi akışına bıraksak ve yaşanan her duyguyu yargılamadan kabullenebilsek zaten işler rayına giriyor...

Ama doğum hikayelerini okuyup bebeklerine aşık olan annelere inat benim gibi hemen aşık olamayanlardansan... Bir tek ben mi anormalim düşüncesi gerçekten anormalleştiriyor insanı...

Kendim adına Bu süreçten çıkardığım ana fikir:
Asla fazlabeklenti içine girme ve hem hamileliğe hem de anneliğe alışabilmen için kendine zaman tanı... :KK16:

Umarım sen bebeğinle ilk görüşte aşk yaşarsın:emir_bebek:
Genişletmek için tıkla...

Dilzarciimmm ayni zamanlarda doguracagiz nasip oludsa.. Bunu oxak anneleri topiginde paylasmam imkansizdi orda cok yargilanirim ve bunla ugdasmak istemedim.. Beni anlayan insanlarin olmadi cok guzel :) dogumdan sonrasida korkutmuyor.degil bakalim onu da o zaman gorucez :)
 
Merhaba 27 yaşındayım ve dün 4 haftalık hamile olduğumuöğrendim.2 aydır eşimin baskıları üzerine korunmayı bıraktık.3 yıllık evlimiz ve en başındanberi çocuk fikri hiç sıcak gelmiyordu ama eşimin baskılarına daha fazla dayanamadım ister istemez korunmayı bıraktık. Ailemden uzakta ayrı bi şehirde yaşıyorum ve hala bunu kabullenir alışamadım.dün bebeği öğrendiğimizde eşime ben hamile olmak istemiyoru .bu bebek sadece sen istediğin için oldu,3 yıl oldu evlenelizamanı geldiği için oldu ama benim isteğimleolmadıdedim.çok üzüldü söylediklerime tatbiki.bana çok destek olan bi eşim varama artık onunda sabrını taşındım galiba.konuşmuyor benimle şimdi.kimseyle bu haberi paylaşmak istemiyoru .şuan tek hissettiğim mutsuzluk bütün hislerim dondurulmuş gibi bana kalsa belki ömür boyu çocuk istemezdim nasıl alışacağım bu fikre hiç bilmiyorum.
 
Berrin16 .!.:
Merhaba 27 yaşındayım ve dün 4 haftalık hamile olduğumuöğrendim.2 aydır eşimin baskıları üzerine korunmayı bıraktık.3 yıllık evlimiz ve en başındanberi çocuk fikri hiç sıcak gelmiyordu ama eşimin baskılarına daha fazla dayanamadım ister istemez korunmayı bıraktık. Ailemden uzakta ayrı bi şehirde yaşıyorum ve hala bunu kabullenir alışamadım.dün bebeği öğrendiğimizde eşime ben hamile olmak istemiyoru .bu bebek sadece sen istediğin için oldu,3 yıl oldu evlenelizamanı geldiği için oldu ama benim isteğimleolmadıdedim.çok üzüldü söylediklerime tatbiki.bana çok destek olan bi eşim varama artık onunda sabrını taşındım galiba.konuşmuyor benimle şimdi.kimseyle bu haberi paylaşmak istemiyoru .şuan tek hissettiğim mutsuzluk bütün hislerim dondurulmuş gibi bana kalsa belki ömür boyu çocuk istemezdim nasıl alışacağım bu fikre hiç bilmiyorum.
Genişletmek için tıkla...

Merhaba canım, seni çok iyi anlıyorum.. Eşini de anlıyorum.. Benim eşim de aldıralım o zaman diye çıkışmıştı bir kaç kez.. Buna zamanla alışıyorsun.. Çocuk sağsalim doğarsa Allahım ömür verirse sen de seveceksin çocuğunu endişe bu değil zaten, anne olmak istemiyorsun ama zamanla bu gerçeğe alışıyorsun.. Eşinde korunmayı bırakırken eğer ben istemiyorum sen istediğin için oluyor diye başından söylediysen şuan hiç alınmasın. Çünkü hormonların çok farklı çalışıyor şuan, ben saatlerce ağladım istemiyorum diye.. ve kimseye bunu söylemek istemiyorsan eğer söyleme arkadaşım.. Bu haberi kadının kendi vermesi gerekir.. Kendini ne zaman hazır hissedersen o zaman söyle, zaten söylemek için de erken 8-9 haftadan önce kimseye söyleme derim. Kendini de suçlu hissetme, herkes anneliğe hazır olacak herkes anne olmak isteyecek diye bir kaide yok, bazı şansız kadınların diyeyeim (Allah yardımcıları olsun her zaman dua ediyorum onlara) çocukları olmuyor diye seni gaddarlıkla veya nankörlükle suçlamalarına da izin verme..

Bu süreç zamanla aşılacak.. Nasıl diye sorarsan bir fikrim yok, ben 20. haftamdayım şuan, hala çok duygusal bir bağım olduğu söylenemez ama en azından ilk zamanlardaki kadar mutsuz değilim.. Sen de endişelenme su akar yolunu bulur..
 
seda__22 .!.:
Merhaba canım, seni çok iyi anlıyorum.. Eşini de anlıyorum.. Benim eşim de aldıralım o zaman diye çıkışmıştı bir kaç kez.. Buna zamanla alışıyorsun.. Çocuk sağsalim doğarsa Allahım ömür verirse sen de seveceksin çocuğunu endişe bu değil zaten, anne olmak istemiyorsun ama zamanla bu gerçeğe alışıyorsun.. Eşinde korunmayı bırakırken eğer ben istemiyorum sen istediğin için oluyor diye başından söylediysen şuan hiç alınmasın. Çünkü hormonların çok farklı çalışıyor şuan, ben saatlerce ağladım istemiyorum diye.. ve kimseye bunu söylemek istemiyorsan eğer söyleme arkadaşım.. Bu haberi kadının kendi vermesi gerekir.. Kendini ne zaman hazır hissedersen o zaman söyle, zaten söylemek için de erken 8-9 haftadan önce kimseye söyleme derim. Kendini de suçlu hissetme, herkes anneliğe hazır olacak herkes anne olmak isteyecek diye bir kaide yok, bazı şansız kadınların diyeyeim (Allah yardımcıları olsun her zaman dua ediyorum onlara) çocukları olmuyor diye seni gaddarlıkla veya nankörlükle suçlamalarına da izin verme..

Bu süreç zamanla aşılacak.. Nasıl diye sorarsan bir fikrim yok, ben 20. haftamdayım şuan, hala çok duygusal bir bağım olduğu söylenemez ama en azından ilk zamanlardaki kadar mutsuz değilim.. Sen de endişelenme su akar yolunu bulur..
Genişletmek için tıkla...


seda mrb, bende 11 aylık evliyim 8 haftalıkta hamileyim. Eşim ve ben isteyerek yaptık aslında, fakat şimdi bende bi sıcaklık yok.Yani pişman değilim mutluyum aslında.Şükür de ediyorum sadece şu var acaba ben bu çocuğu sevebilecek miyim? normalde çocukları çok seven ve ilgilenen birisiyim.Ama şimdi durum bu.Herkes önce böyle hissetmen normal doğduktan sonra çok farklı olacak diyor bende bilemiyorum acaba bende mi bi problem var diye sizin konuşmalarınızı görünce bende paylaşmak istedim. İnş sağlıkla kucağımıza almayı ve gerekli sevgi, ilgiyi göstermeyi ALLAH'ım bize de nasip eder.
 
izmirdeu .!.:
seda mrb, bende 11 aylık evliyim 8 haftalıkta hamileyim. Eşim ve ben isteyerek yaptık aslında, fakat şimdi bende bi sıcaklık yok.Yani pişman değilim mutluyum aslında.Şükür de ediyorum sadece şu var acaba ben bu çocuğu sevebilecek miyim? normalde çocukları çok seven ve ilgilenen birisiyim.Ama şimdi durum bu.Herkes önce böyle hissetmen normal doğduktan sonra çok farklı olacak diyor bende bilemiyorum acaba bende mi bi problem var diye sizin konuşmalarınızı görünce bende paylaşmak istedim. İnş sağlıkla kucağımıza almayı ve gerekli sevgi, ilgiyi göstermeyi ALLAH'ım bize de nasip eder.
Genişletmek için tıkla...

Merhaba,

Ya insan hamile kalınca dünyası değişiyor kabullenmek kolay değil ki... Ömrünün sonuna kadar sana bir sorumluluk geliyor.. Bu durumu kabullenmek zaman alıyor, hormonlar farklı çalışıyor, vücut neye uğradığını şaşırıyor falan.. Birden bire etrafında aman uzanma aman yorulma aman elleme diyen insanlar, herşeyi ağzına zorla sokma çabasına girenler vs vs vs.. Bunlara sinir oluyorsun, eski hayatına asla dönemeyeceğini düşünüp üzülebiliyorsun da..

Bir annenin bir evladı sevmediğini daha tarih yazmamış bence bu endişeye kapılma, sokaktaki bir çocuğa bile kıyamazken doğduktan sonra onun çaresizliğini görünce sevmeyecek miyiz ? Sevebilecek miyim, yetebilecek miyim diye hiç düşünme.. Akışına bırakmak en iyisi başka türlü düşüncelere boğuluyorsun.. Hayatı bebeğe endekslemeden yaşamak en güzeli, eşinle başbaşa geçireceğin (Allah izin verirse) son 6 ayın, tadını çıkar.. Duyguların hormonların hepsi zamanla oturur endişelenme...

NAcizane tavsiyem, kimseye kulak asmayın. İçinizden geldiği gibi yaşayın.. Her hamile mutluluktan gökyüzüne yükselecek diye bir kaide yok.. Bu yaşanılan duyguların hiç birisi kötü bir anne olduğumuz anlamına gelmiyor.. Bir kadın hamile iken sabah akşam alkol alıyorsa, uyuşturucu kullanıyorsa günde bir paket sigara içiyorsa işte o kötü annedir.. Diğer manevi şeyler zamanı gelince hepsi gerçekleşir.. Çok takılmayın ve tadını çıkarın derim.. Ben böyle yaparak başa çıkabiliyorum..
 
Seda öncelikle teşekkür ederim mesajıma hemen yanıt verdiğin için.bu duygularımı çevremde paylaşabileceğim hiç kimse yok tanımasakta aşağı yukarı aynı duyguları yaşadığımız için birbirimizi bizi tanıyanlara göre daha iyi anlayabiliyoruz.yalnız olmadığımı bilmek içimi biraz olsun rahatlatıyor.açıkçası ben biraz bencil düşünüyorum galiba bebeği istemediğim için kendimi suçlamıyorum sadece kendimi haklı buluyorum ve bunun aksini düşünenlere anlam veremiyorum.ve toplumda dediğin gibi anne olacağını öğrendiğin zaman mutlu olması,hemen anaç bi tavır takınılması bekleniyor.şuan bu duygularla başa çıkabilmem için Allah'a dua edicem.inş bi an önce alışırım.Allah yardımcımız olsun.ama insanlar bunun nankörlük olmadığını anlaması lazım.şuan tek üzüldüğüm nokta eşim bu bebeği çok istiyordu ve ona sevincini yaşatamadım.bide benim özelliğim hissettiğimi içimde tutamıyorum hemen paylaşıyorum iyi de olsa kötü de olsa.böyle olunca da onu daha çok üzüyorum.ama bugün şunu anlamadım böyle duyguları içimizde tutmamalıyız.insan paylaştıkta hem farklı açıdan bakmayı öğreniyor hemde rahatlıyor.şimdiden teşekkürler...sevgilerimlee...
 
Berrin16 .!.:
Seda öncelikle teşekkür ederim mesajıma hemen yanıt verdiğin için.bu duygularımı çevremde paylaşabileceğim hiç kimse yok tanımasakta aşağı yukarı aynı duyguları yaşadığımız için birbirimizi bizi tanıyanlara göre daha iyi anlayabiliyoruz.yalnız olmadığımı bilmek içimi biraz olsun rahatlatıyor.açıkçası ben biraz bencil düşünüyorum galiba bebeği istemediğim için kendimi suçlamıyorum sadece kendimi haklı buluyorum ve bunun aksini düşünenlere anlam veremiyorum.ve toplumda dediğin gibi anne olacağını öğrendiğin zaman mutlu olması,hemen anaç bi tavır takınılması bekleniyor.şuan bu duygularla başa çıkabilmem için Allah'a dua edicem.inş bi an önce alışırım.Allah yardımcımız olsun.ama insanlar bunun nankörlük olmadığını anlaması lazım.şuan tek üzüldüğüm nokta eşim bu bebeği çok istiyordu ve ona sevincini yaşatamadım.bide benim özelliğim hissettiğimi içimde tutamıyorum hemen paylaşıyorum iyi de olsa kötü de olsa.böyle olunca da onu daha çok üzüyorum.ama bugün şunu anlamadım böyle duyguları içimizde tutmamalıyız.insan paylaştıkta hem farklı açıdan bakmayı öğreniyor hemde rahatlıyor.şimdiden teşekkürler...sevgilerimlee...
Genişletmek için tıkla...

Hamilelik her yönüyle zor, eşin de seni idare etmeyi zamanla öğrenecek.. Yapacak bir şey yok... Her zaman her şey türk filmi tadında olmuyor :) Ne zaman sıkılırsan yazabilirsin.. Ben senden daha öndeyim tecrübelerimi paylaşırımm..

Benden de sana kocaman sevgileerrrr...:KK16:
 
seda__22 .!.:
Merhaba,

Ya insan hamile kalınca dünyası değişiyor kabullenmek kolay değil ki... Ömrünün sonuna kadar sana bir sorumluluk geliyor.. Bu durumu kabullenmek zaman alıyor, hormonlar farklı çalışıyor, vücut neye uğradığını şaşırıyor falan.. Birden bire etrafında aman uzanma aman yorulma aman elleme diyen insanlar, herşeyi ağzına zorla sokma çabasına girenler vs vs vs.. Bunlara sinir oluyorsun, eski hayatına asla dönemeyeceğini düşünüp üzülebiliyorsun da..

Bir annenin bir evladı sevmediğini daha tarih yazmamış bence bu endişeye kapılma, sokaktaki bir çocuğa bile kıyamazken doğduktan sonra onun çaresizliğini görünce sevmeyecek miyiz ? Sevebilecek miyim, yetebilecek miyim diye hiç düşünme.. Akışına bırakmak en iyisi başka türlü düşüncelere boğuluyorsun.. Hayatı bebeğe endekslemeden yaşamak en güzeli, eşinle başbaşa geçireceğin (Allah izin verirse) son 6 ayın, tadını çıkar.. Duyguların hormonların hepsi zamanla oturur endişelenme...

NAcizane tavsiyem, kimseye kulak asmayın. İçinizden geldiği gibi yaşayın.. Her hamile mutluluktan gökyüzüne yükselecek diye bir kaide yok.. Bu yaşanılan duyguların hiç birisi kötü bir anne olduğumuz anlamına gelmiyor.. Bir kadın hamile iken sabah akşam alkol alıyorsa, uyuşturucu kullanıyorsa günde bir paket sigara içiyorsa işte o kötü annedir.. Diğer manevi şeyler zamanı gelince hepsi gerçekleşir.. Çok takılmayın ve tadını çıkarın derim.. Ben böyle yaparak başa çıkabiliyorum..
Genişletmek için tıkla...



Cevabın için çok teşekkür ederim Seda inş herşey hepimiz için daha güzel olur :)
 
Belki doğum yapmışsındır hayırlı olsun. Ben de mutsuzum. 2 sene sonra olsun derken aniden oldu. Yaşadığım şoku anlatamam. İlk kararım aldırmaktı. Eşim bi destek oldu bi olmadı. Sonunda doğurmaya karar verdim. Sorumluluğu çok ağır. Olan oldu Allah sağlıklı hayırlı etsin ama mutsuzum.
 
Bana benzer duygular hissetmiş olanları görünce biraz iyi hissettim
O 6 haftalık gebeyken mutluluktan uçma durumları hiç olmadı bende
Çok isteyerek bebek yapan bir arkadaşım ilk zamanlar aldırmayı bile düşündüğünü itiraf etti
Ben de günlerce ağladım bir taraftana a Allah'ın gücüne gidecek diye korktum
Sonra kanamalar,ağrılar,düşük tehditi içinde 18 haftaya geldim
Hala kanamalarım var,evde tatıyorum ve cidden çok bunaldım
Bazen aklıma Allah'ın gücüne mi gitti fikri geliyor,bazen bebeğimi kaybedeceğim diye ağlıyorum bazen de ona birşey hissedemiyorum
Duygularım oldukça karışık ama gene de ilk zamanlara göre iyiyim
Çok büyük sevgi içinde olmasam da bazen kokusunu,gülüşünü hayal ediyorum
Alacağım arabayı hayal ediyorum
Sonra gene depresif haller
Gebelik benim tam olarak kaldırabildiğim bir ruh hali değilmiş bunu anladım
Bakalım sonumuz ne olacak
 
dua .!.:
Belki doğum yapmışsındır hayırlı olsun. Ben de mutsuzum. 2 sene sonra olsun derken aniden oldu. Yaşadığım şoku anlatamam. İlk kararım aldırmaktı. Eşim bi destek oldu bi olmadı. Sonunda doğurmaya karar verdim. Sorumluluğu çok ağır. Olan oldu Allah sağlıklı hayırlı etsin ama mutsuzum.
Genişletmek için tıkla...

evet dogum yaptim. Kizim suan 3 aylik.. Evlat sevgisi bambaska.. Yani dunyada ondan daha fazla sevebileceginiz borsey yok kendi caniniz buna dahil.. Hamileligimin sonuna kadar cok duygusal olamadim. Hayaller kurmadim. Dogumdan hep korktum. Ay dogsun da kizima kavusayim vs vs gibi basinda harelerle gezen bir hamile hic olmadim. Catlatklarima agladim aldigim Kilolara takildim vs vs vs.. Yine hamile kalsam yine ayni seyleri hisseder miyim bilmiyorum. Karnindaki bebege bagli olan kadinlara saygim sonsuz.. Ama sevgi.zamanla olusuyor.. Korkmayin.. Allah omur versin evladiniza da size de..
 
bebeğimin olmasını çok istiyordum eşim istemiyordu... sürpriz olan bir bebek oldu. en başta eşim istemedi diye çok ağladım şimdi eşimde istiyor bende mutluyum ama hamilelikten çok korkuyorum. doğum ve hamilelik süreci fobisi başladı nasıl baş edeceğim bilmiyorum. karnım büyüyecek hiç iş yapamayacağım. uyusam uyuyamayacağım kalksam kalkamaacağım... offf çok korkuyorum :KK43:
 
:) benim ikinci gebeliğim, suan 26. haftadayım ve 3 senelik evliyim daha, ilki de kazara olmuştu ve çok ağlamıştım üzülmüştüm kabullenememiştim, doğduğu zaman bile sanki anlatıldığı gibi olağanüstü bir duygusal bağ yoktu sanki, ama şimdi bir buçuk yasında bir prensim var ki hayatımın herşeyi oldu gittikçe bağlandım gittikçe daha çok sevdim, korunuyor olmama rağmen (gerçi en ilkel yöntemleydi ama korunuyordum) ikinci sürpriz geldi, bunda da yine ağlama krizleri yine mutsuzluk...... şimdi ikinciyi bekliyoruz temmuzda yanımızda olacak, bazen hala inanamıyorum korkuyorum iki çocukla nasıl bas edeceğimi düşünüyorum.. zaten iki çocuk istiyorduk ikisi de istenmeyen olarak başladı neyazık ki, hamilelik testinde iki çizgiyi görüp de sevinç cıglıgı atmayı hayal ederken ikisindede ağlama krizine girdim:S çok şükür Rabbime aratmadı, bu mucizeyi yaşattı... ama işte planladığım gibi olmadı hiçbiri, bundan sonra artık birkaç koldan birden korunacağım yoksa hemen hamile kalan bir cinsim var demekki. Allah bizlere de yavrularımıza da uzun sağlıklı hayırlı ömürler versin, olan olduktan sonra kabullenmek lazım bir şekilde işte :)
 
tualya .!.:
bebeğimin olmasını çok istiyordum eşim istemiyordu... sürpriz olan bir bebek oldu. en başta eşim istemedi diye çok ağladım şimdi eşimde istiyor bende mutluyum ama hamilelikten çok korkuyorum. doğum ve hamilelik süreci fobisi başladı nasıl baş edeceğim bilmiyorum. karnım büyüyecek hiç iş yapamayacağım. uyusam uyuyamayacağım kalksam kalkamaacağım... offf çok korkuyorum :KK43:
Genişletmek için tıkla...

Öncelikle bebeğin hayırlı olsun uzun ömürlü sağlıklı olsun.. Hamilelik güzel bir süreç.. Sağlık sorunların yoksa korkma.. Öyle sakatlar gibi hiç bir işini yapamayan birisi olmuyorsun hiç endişelenme.. Vücut kendini alıştırıyor ve o koca göbekle neler yapabildiğini görünce sen bile şaşırıyorsun :) Doğum korkun hakkında bir şey diyemeyeceğim çünkü ben bir doğum yaptım şuan hamile kalsam şuan da korkarım o ayrı bir fobi.. Bunu yenmek için elinden geleni yap derim.
 
yavuzumm .!.:
:) benim ikinci gebeliğim, suan 26. haftadayım ve 3 senelik evliyim daha, ilki de kazara olmuştu ve çok ağlamıştım üzülmüştüm kabullenememiştim, doğduğu zaman bile sanki anlatıldığı gibi olağanüstü bir duygusal bağ yoktu sanki, ama şimdi bir buçuk yasında bir prensim var ki hayatımın herşeyi oldu gittikçe bağlandım gittikçe daha çok sevdim, korunuyor olmama rağmen (gerçi en ilkel yöntemleydi ama korunuyordum) ikinci sürpriz geldi, bunda da yine ağlama krizleri yine mutsuzluk...... şimdi ikinciyi bekliyoruz temmuzda yanımızda olacak, bazen hala inanamıyorum korkuyorum iki çocukla nasıl bas edeceğimi düşünüyorum.. zaten iki çocuk istiyorduk ikisi de istenmeyen olarak başladı neyazık ki, hamilelik testinde iki çizgiyi görüp de sevinç cıglıgı atmayı hayal ederken ikisindede ağlama krizine girdim:S çok şükür Rabbime aratmadı, bu mucizeyi yaşattı... ama işte planladığım gibi olmadı hiçbiri, bundan sonra artık birkaç koldan birden korunacağım yoksa hemen hamile kalan bir cinsim var demekki. Allah bizlere de yavrularımıza da uzun sağlıklı hayırlı ömürler versin, olan olduktan sonra kabullenmek lazım bir şekilde işte :)
Genişletmek için tıkla...

Hayırlısı olsun Allah bağışlasın :) Ben de ikinci çocukta sevinç çığlığı atar mıyım bilmiyorum. Anne olmak güzel bir şey.. Evlat çok güzel bir şey ama bilemiyorum ya yine de sanırım sevinç çığlığı atmam bir sürü endişelerim olur yine :)
 
bibiskremversem .!.:
Hamileligin 2.aylarinda istahsizlik,yiyip geri cikarmak deliler gibi aglamak olmek isteyenlerde oldumu.
Genişletmek için tıkla...

Kusma, bulantı, iştahsızlık bunlar hep vardı ağlamak ise son zamanlarda gelmişti.. Korkunç sinirliydim ve herkesi öldürebilirdim :) Ölmek istemek bu bazen en sinirli olduğum zamanlarda aklıma geldi ama ciddi anlamda öleyim de kurtulayım dememiştim.. Umarım atlatmışsındır o dönemi.
 
seda__22 .!.:
Merhaba kızlar,

Sanıyorum siteye üye olalı ve aktif şekilde kullanmaya başlayalı 1 hafta falan oldu. Hamile olduğumu öğrendikten sonra buraya geldim, belki ben gibi hissedenler vardır, damdan düşeni damdan düşen anlar mantığı ile birilerini aradım ama nafile..

Ben 28 yaşındayım, 8 haftalık hamileyim.. Bu çok ta istenen bir gebelik değildi. Yazdan sonra bebek planlarken birden bire hamile olduğumu öğrendim. HİÇ MUTLU OLMADIM. Reglim geçtiği akşam daha test yaptım çünkü asla sekmezdi o gün gecikmesi imkansızdı. İkinci çizgi silik çıkmasına rağmen inanmadım başka testler aldım birinde negatif (ki kendisine 25 tl gibi bi ücret verdim) diğerinde pozitif çıktı (ki bu da çin malı dediğimiz 3 liralık testti) içim rahat etmedi, o gece gözüme uyku girmedi.. Sabah işe gittim.. Öğlen bir test daha aldım yine 2. çizgi silik, hemen izin aldım hastaneye gittim kan testi yaptırdım ve sonuç 134 çıkmıştı. Yani hamileydim..

Eve gittim eşime söyledim o havalara uçtu ağladı falan ( kendisi 37 yaşında ve çocuğunun olmasını çok istiyor bana manevi baskı uyguluyordu) Ben yaklaşık 4 gün sustum. Ailelere anneler gününde söyleme kararı aldık ve evet her iki ailenin de tek torunu olması nedeni ile her iki tarafta çok mutluydu.. Hamile olduğumu bilen arkadaşlarımdan gelen anneler günün kutlu olsun mesajları telefonları falan filan.. O güne dek konuşmayan, ağlamayan, gülmeyen kısacası nötr olan ben. Kimseye söylemeyin dememe rağmen herkese söyleyen kayınvalidem yüzünden, ağzıma zorla tıkılan sebzeler meyveler vs ler yüzünden iyice gerilmiş eve gelmemle evde ağlama krizine girmem bir olmuştu.

Ve o zaman eşime tekrar ve ağlayarak söyledim istemediğimi... Aldıralım o zaman dedi. Bunu da yapamazdım, Allahımın verdiği cana kıyamazdım. Kapana komple sıkışmış bir hayvan gibi ne ağlamalarım ne çırpınmalarım ne istemiyorum diye dünyaya haykırmalarım işe yaramayacaktı.. Ve en acısı bu duygularımı paylaşmaya kalktığımda aldığım cevaplar

- Allahın gücüne gider alır elinden görürsün
- Sus bebek hisseder üzülür kıyamam
- Dünya da milyonlarca insan bebek istiyor sen deli misin divane misin
- Nankör geliyorsun çok ayıp ! vs vs vs vs vs

Bu tepkiler beni hep susmam ve içime atmam için tetikledi. Bu arada doktor kontrolleri, kan tahlilleri güzel, kese oluşmuş güzel.. Bugün doktora gittim kalp atışları başlamış boyutu normal bu da güzel... Bunların hiç birisi mutlu olmama yetmedi yetmiyor...

Ben çocukları hiç sevmeyen bir insan değilim, aksine çok seviyorum.. Arkadaşlarımın çocuklarına gönüllü bakıcılık yaparım, doyururum uyuturum gezdiririm oynarım bu yüzden beni anlamıyorlar belki de.. Ben bir gün anne olmak istiyordum bu dünyaya çocuk getirmek istemiyorum diyen bir tip olmadım asla.. ama şuan istemiyordum ve tüm dünyaya sprey boyayla hayır henüz anne olmak istemiyorum ! diye yazasım ve herkese duyurasım var.. ( Ne olur çok çocuk sahibi olmak isteyip hala olamayan arkadaşlarım varsa hıncınızı benden çıkarmayın)

Bu hamilelik halini hiç sevmedim. Midem bulanıyor ve tüm dünya KOKUYOR ! Gaz maskesi ile dolaşmak istiyorum. 1 iş yaptığımda 10 iş yapmış kadar yoruluyorum. Çok sevdiğim yüzmeyi bırakmak zorunda kaldım. ( Çünkü havuza dr izin vermedi) Kilolu olarak hamile kaldım ki bu en korktuğum durumdu. Belim tam bir kalas gibi dümdüz henüz ikinci ayımda olmama rağmen ! Doktorum bana bugün 10 kilo alabilirsin seda eğer fazlasını alırsan (2 ayda 1 kilo aldım) sana yeme demek zorunda kalırım dikkatli ol dedi ve bulantılarım için hiçbir şey vermedi.

Doğurmak, bir bireyin sorumluluğunu almak, henüz şekillenmemiş evliliğime yeni bir boyut kazandırmak, kadın olmayı henüz öğreniyorken birden anneliğe adım atmak.. Bir kişiyi kendimden bile çok her an ölene kadar düşünecek kadar çok sevmek durumlarına hazır değilim. Çünkü çok zor bir hayatım oldu ve huzuru bulalı henüz 3-4 ay olmuştu.. Bu hayatta bana rahat yok mu hep mi başkalarını düşünmek zorundayım diye kendi kendimi yiyorum..

ve biliyorum şuan beni bebek duyuyor, Allah nankör geldiğimi düşünüyor ve beni evlat hasreti ile sınayabilir vs vs vs bunlar çoğaltılabilir. Ama içinde bulunduğum durum bu, hiç mi anlatmayayım, içime mi atayım.. Ne yapayım ? Buraya bakıyorum herkes mutlu havalara uçuyor 5 haftalık bebeğinden yavrum diye bahsedenleri gördüm ben bugün 8 haftalık hamileyim kalp atışlarını gördüm ve kurduğum cümle şu oldu. "Bugün embriyoyu da gördük gelişimi normal bir sıkıntı yok" Çok mu soğuğum, çok mu duygusuzum.. Herkes normal ben anormal miyim..

Bu satırlara kadar okuduğunuz için teşekkür ederim.. Lütfen yorumlarınızda incitici olmayın zira bu hamilelik insanı gereğinden fazla sulugözde yapıyor bir de buraya küsmeyeyim :)

Sevgiler Seda..
Genişletmek için tıkla...
Merhabalar siz yazalı uzun zaman olmuş bebeğiniz olmuştur doğumdan sonra zorlandınız mı doğumdan sonrada keşke olmasaydı dediniz mi
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

egosumleo
Pkostan kurtulamıyorum
Yorumlar
0
Görüntüleme
79
egosumleo
egosumleo
Kumraladamavituna1
37.Haftada Plesenta Plesenta Previa/Bebeğin Eşinin Aşağıda Olması
Yorumlar
4
Görüntüleme
310
PeraPalace
P
PurpleRose
Bebek alışverişi 👩🏼‍🍼🤰🏼
Yorumlar
10
Görüntüleme
195
PurpleRose
PurpleRose
baharyelii
ARABA ÖNERİSİ
Yorumlar
0
Görüntüleme
60
baharyelii
baharyelii
G
Evlilik disi bebek
2 3
Yorumlar
42
Görüntüleme
700
so sorry
S
X