- 12 Mayıs 2009
- 7.259
- 851
dün bana sen bu kiloları veremeyeceksin ben olsaydım 1 ayda sıkıp dişimi verirdim diyen kocam şimdi gelmiş pek bi gözüme zayıflamış geldin diyor delikafadulden .:bbo:
dün bana sen bu kiloları veremeyeceksin ben olsaydım 1 ayda sıkıp dişimi verirdim diyen kocam şimdi gelmiş pek bi gözüme zayıflamış geldin diyor delikafadulden .:bbo:
:roflol:delübunlar delüüüüüü
sağol canım. evet resimdeki benim .
bende marmelat yapımını enkısa zamanda öğreneceğim.
Naz resımdekı gercekten senmısın harıka bır yuzun var masallahhh
akrepcım hosgeldın moralının duselıp tekrar senı aramızda gormek ıstıyoruz canımmm
intikamım çok acı olacak kızlarrr :jeyyar: guclubacismile
destinacım kahvaltı harici ekmek yemiyoruz ya o yüğzden çorbada diğer öğünlerde yendiğinden olmuyo gülüm
alkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisslm kızlar koşturmaca sebebiyle ancak girebildim ama aklım hep sizdeydi..buraya girmeyince yapmam gereken bir şeyi yapmamışım gibi eksiklik hissediyorum inanın.ama işler yoğun malesef yetişemiyorum.aebenim baktım ablam resmine.seni çok iyi anlıyorum hatta dün yine bu yöntemle kilo verdirdiğim çok eski bir arkadaşımla konuştuk telefonla.bana aynen senin gibi kilo almaktan korkar oldum dedi.bir kilo alsam anında veriyorum yerleşmeden dedi.sende öyle olmuşsun sanırım.insan istediği kiloya yaklaştıkça zayıflamayı ve zayıf kalmayı takıntı haline getiriyor.özellikle uzun bir süre kilolu yaşadıysanız.vermenin zahmetini çekmektense hiç almamayı tercih ediyor insan.şu an sende zayıfladıkça zayıflayayım diye bakıyorsun.bende öyleydim,arkadaşımda öyleydi.şu andada almaktan korkuyoruz.sende vereyim diye uğraşıyorsun verincede almamak için dikkat edeceksin..insan istediğini elde edene kadar çabalıyor,sonrasındada emeklerim boşa gitmesin diye dikkati elden bırakamıyor...istiyorsan ver ablacım,insanların seni nasıl gördüğünden ziyade senin kendini nasıl hissettiğin çok önemli.bana kurumuşsun iyice,çok zayıfladın yeter artık vs..vs..neler diyorlardı o dönemde.hiç aldırmadım.ben kendimi bu halde iyi hissediyordum çünki...(bu arada işten güçten 57'ye inmişim anlamadan.birde bunun yerletirmesi var 55 olurum gibi geliyo ama inmeye uğraşmıyorum ne kadar yesemde fazla efor sarfettiğim için gidiyor ister istemez.)
sende kendini hangi kiloda mutlu hissediyor ve aynada kendini hangi kiloda iyi görüyorsan o kiloya ulaşana kadar uğraş ablam...eşininde çevreninde ne dediğini takma.eşimde bana çok zyıfsın diyor bazen,ama ben iki kilo alsam kendimi şiş hissediyorum ve mutsuz oluyorum.önemli olanda kendimi mutlu hissetmem değilmi zaten?ben başkaları iyi görsün yada mutlu olsun diye kilo vermedimki...kendimi hafiflemiş ,daha güzel,daha şık,daha kendine güvenen biri olarak hissetmek istediğim için verdim fazla kilolarımı...yani amaç kendimi iyi hissetmemse gerisi boş laf ...(bana göre tabii)......
tüm arkadaşlara istediği kiloya kolayca ulaşabilme sabrı ve azmi versin Allah....ama ipler sizin elinizde kızlar,tıkayın çevreye kulaklarını,kapatın monti dışı yemeklere gözünüzü,önünüze bakın.....kim ne derse desin yolunuzdan dönmeyin......azmin sonu zafer...bunu unutmayın sakın....her daim arkanızda ve siz istediğiniz sürece yanınızda olacağım....:enbuyukkk:
pardon ben bu cevabı anlayamadım da
şimdi buğdaydan yapılan ayran çorbası serbestmi değil mi
(terbiyesi unsuz tabiki)
bir de tam buğday unuyla çorba yapabilirmiyiz?
slm kızlar koşturmaca sebebiyle ancak girebildim ama aklım hep sizdeydi..buraya girmeyince yapmam gereken bir şeyi yapmamışım gibi eksiklik hissediyorum inanın.ama işler yoğun malesef yetişemiyorum.aebenim baktım ablam resmine.seni çok iyi anlıyorum hatta dün yine bu yöntemle kilo verdirdiğim çok eski bir arkadaşımla konuştuk telefonla.bana aynen senin gibi kilo almaktan korkar oldum dedi.bir kilo alsam anında veriyorum yerleşmeden dedi.sende öyle olmuşsun sanırım.insan istediği kiloya yaklaştıkça zayıflamayı ve zayıf kalmayı takıntı haline getiriyor.özellikle uzun bir süre kilolu yaşadıysanız.vermenin zahmetini çekmektense hiç almamayı tercih ediyor insan.şu an sende zayıfladıkça zayıflayayım diye bakıyorsun.bende öyleydim,arkadaşımda öyleydi.şu andada almaktan korkuyoruz.sende vereyim diye uğraşıyorsun verincede almamak için dikkat edeceksin..insan istediğini elde edene kadar çabalıyor,sonrasındada emeklerim boşa gitmesin diye dikkati elden bırakamıyor...istiyorsan ver ablacım,insanların seni nasıl gördüğünden ziyade senin kendini nasıl hissettiğin çok önemli.bana kurumuşsun iyice,çok zayıfladın yeter artık vs..vs..neler diyorlardı o dönemde.hiç aldırmadım.ben kendimi bu halde iyi hissediyordum çünki...(bu arada işten güçten 57'ye inmişim anlamadan.birde bunun yerletirmesi var 55 olurum gibi geliyo ama inmeye uğraşmıyorum ne kadar yesemde fazla efor sarfettiğim için gidiyor ister istemez.)
sende kendini hangi kiloda mutlu hissediyor ve aynada kendini hangi kiloda iyi görüyorsan o kiloya ulaşana kadar uğraş ablam...eşininde çevreninde ne dediğini takma.eşimde bana çok zyıfsın diyor bazen,ama ben iki kilo alsam kendimi şiş hissediyorum ve mutsuz oluyorum.önemli olanda kendimi mutlu hissetmem değilmi zaten?ben başkaları iyi görsün yada mutlu olsun diye kilo vermedimki...kendimi hafiflemiş ,daha güzel,daha şık,daha kendine güvenen biri olarak hissetmek istediğim için verdim fazla kilolarımı...yani amaç kendimi iyi hissetmemse gerisi boş laf ...(bana göre tabii)......
tüm arkadaşlara istediği kiloya kolayca ulaşabilme sabrı ve azmi versin Allah....ama ipler sizin elinizde kızlar,tıkayın çevreye kulaklarını,kapatın monti dışı yemeklere gözünüzü,önünüze bakın.....kim ne derse desin yolunuzdan dönmeyin......azmin sonu zafer...bunu unutmayın sakın....her daim arkanızda ve siz istediğiniz sürece yanınızda olacağım....:enbuyukkk:
TeŞekkÜrler zİlİgurtİ
ÇaĞlayancım afİyet olsun ben de kendİme kuru kayısı aldım bugÜn
pardon ben bu cevabı anlayamadım da
şimdi buğdaydan yapılan ayran çorbası serbestmi değil mi
(terbiyesi unsuz tabiki)
bir de tam buğday unuyla çorba yapabilirmiyiz?