- 3 Ağustos 2012
- 5.209
- 15.129
-
- Konu Sahibi birmarsmelegi
- #161
Aynı benim ex kv ve ex eş. Benim algılamam 1 seneyi geçmişti. İnşallah siz de bir an önce algılar kurtulursunuz.
Yanlış anlamışım. Eşinizle tatil fotoğrafınızı durum yapmışsınızSiz de sanırım atarlı giderli durum paylaşmışsınız.
Sana bir abla olarak yazıyorum ben senin ablanın yerinde olsam dayanamaz o adama saldırırfim seni de sürüye sürüye o evden çıkarırdim. Kaç kızim kurtar kendini siyirdin mi Allah aşkına gencecik yaşında şu yaşadıklarına bakEvet bazılarınızın da dediği gibi. Maalesef hayat anlamında çok bi tecrübem yok, hakikatler yüzüme vurulsa dahi altından iyi niyet aramaya çalışıyorum hala. Sizin tecrübe ve hayat deneyimleriniz ile ben bi yere varmak istiyorum. Sizden bana kızmanızı değil, bi abla olarak yardımcı olmanızı rica ediyorum.
Bakın bi tokatla avukata koş demiyoruz. Bu tokatta sizin de payınız var, şöyle ki yangına körükle gitme, sana vurması için ona bahane verme. Bırak bağırsın dursun. Sonra adamakıllı konuşursun hatasını anlatırsın. Ama şayet iş el kaldırmaya gelirse o noktada çekip gideceksin ki sana bunu yapamayacağını anlayacak. Ve affetmeyeceksin kolay kolay. Sen tokatı öyle bi normalleştiriyosun ki anlatamıyorum bile.Hepinizin yorumlarını ayrı ayrı okudum. Evet belki bende aynı muhabbete şahit olsaydım aynısını derdim. Boşan git ne kahrını çekiyorsun vs vs. Etrafımda ki herkes eşin seni öpsün basına koysun der. Gerek ona yaptığım jestler kendime olan bakımım, yemek ve tatlı konusundaki maharetlerim. Değerimi hakkıyla bilmediğinin de farkındayım. Eşimi seviyorum dediğimde bana haklı olarak tepki göstermişsiniz. İllaki ona karşı eski hislerim yok soğudum. Ama inanın ben suan çok çaresizim. Açık konuşayım boşanmak istemiyorum benim bekar hayatım pek iyi geçmedi çünkü. Genç bi dul kadın olarak kalmakta istemiyorum. Ama kendi kendime bi karar aldım bunu eşime de söyledim. Tekrarı olursa babama söyleyeceğimi ve boşanacagımı söyledim. Suan aslında bi çok şeyi zamana bıraktım. Belki Çok ufak bi ihtimal ama, hala düzeleceğine dair umudum var. Kendisi çok pişman olduğunu söyledi. İnanmak istiyorum ama ona karsı umudumu da yitirdim. Anlaşılmayacak kadar çaresizim.
Maalesef siz yine tartisacaksiniz ve maalesef yine şiddet göreceksiniz. Affetmissiniz bı kere ne diyimHerkese merhabalar öncelikle;
23 yaşındayım, eşimle severek evlendik. Arkadaşlar ben sekiz aylık evliyim. Sekiz ayın içerisinde eşimin mesleği gereği üç ayda uzak kaldık. Yani eşimle beş aydır düzenli olarak yan yanayız diyebilirim. Arada tartışmalarımız oluyordu ta ki tartışmalar hararetlenip sonu tokatla bitene kadar. Bir iki üç derken en son olayı geçen hafta yaşadık. Kendi ailem tatile gittiler bizi de davet ettiler. Eşimin mesleği stres ve sıkıntılı olduğu için onun gelmesinin ona iyi geleceğini düşündüm. Bu sırada kayınvalidem covid oldu. Kendilerini arayıp gergin konuştum. Anne dedim istersen tatile gitmem yanına geleyim, gitmemin senin için mahsuru varsa gitmeyeyim diye de dile getirdim. Durumu iyiye gidiyordu zaten biz tatile gittiğimizde. Her gün iki üç defa arayıp durumunu soruyordum. Eşimle tatilde iken kayınvalidem eşimi yanımda aradı ve ağlayarak neden yanıma gelmedin oraya gittin dedi. Tatile gittiğimiz yer ile yaşadığımız yer arası 35 dk. Eşimin ailesi ile bizim aramızda 7 saatlik yol var ve eşimin izni yoktu normal şartlarda şehir dışına çıkması yasaktı mesleğinden ötürü. Durumu kayınvalidemin gözünden analiz etmeye çalışsam bile beni rahatsız etti. Zaten kaynanam çok kıskanç bi kadın. Oğlunu benden ve benim ailemden dahi çok kıskanıyor. Kendi eşi vefat etti benim kocam vefat ettiyse herkesin ki ölsün diye birisi. Her neyse eşimin annesi ile bu konuşma üzerinden bi gün geçti ben kaynanamı aradım açmadı telefonumu. Ben o gün durum attım whatsaptan eşimle. Görümcem eşime mesaj atıyor nasıl olurda durum atar vs vs diye. Durumu çok hazmedemedim ben sonuçta oraya üç günlüğüne gittik ve ağzımızdan burnumuzdan getirdiler. Her neyse eve döndük biz eşim o gece göreve gitti. Ben şimdiye kadar eşimden habersiz kapı dışarı çıkmış birisi değilim. Komşuya çıksam bile mutlaka haber ederim eşime. Kış vakti ev çok soğumuş yemekte yoktu ablamlarla birlikte dönmüştük tatilden ilk kez geldiler onlarda evime durumu kuzenim öğrenince yemeğe çağırdı bizi. Bende eşimi aradım açmayınca mesaj attım meğer mesajım karşı tarafa gitmemiş. Sabah oldu eşim görevden geldi ekmek alsana kahvaltıya dedim dün almadın mı sen dedi, bende dün ablama gittim ya hani mesaj atmıştım diyince kıyamet koptu. Nasıl habersiz gidersin diyerekten bağırmaya başladı. Ben maalesef altta kalabilen ya da sinirli bi anda susan birisi değilim. Aslında yaptığım çok büyük bi yanlış. O tartışma anında eşim bana s.git dedi. Bende giderim hayatım senin ellerine bağlı değil dedim. O sırada arbede çıktı. Bana dünden beri senin mücadeleni veriyorum dedi.??? Kimle benim mücadelemi veriyorsun hayırdır dedim ama anladım ben konuyu. Annesi durum atmama bozulmuş eşime karşı beni kötülemişlerdi. Çünkü eşim basit bi olayda alışılagelmişin dışında büyük bi tepki vermişti bu olaya. Bende çekil karşımdan artık yetti 600 km öteden bile evimi huzursuz ediyorlar arayacağım konuşacağım annenle dedim. Seni boşarım dedi. Şok oldum elim ayağım titredi. Yetmezmiş gibi ağzına gelen her küfürü etti. Evde ablamlar vardı, Kahvaltı masası hazırlamıştım. Bana onlar evdeyken Tokat attı bi kaç kez. Seslere eniştem ve ablam konuştu araya girip ayırdılar. Ablam ağlamaya başladı benim yanımda nasıl kardeşime vurursun sen diye. Ben evdeyken kardeşime vuran adam bana defol git diyordur dedi. Onlar masadan yemek yemeden dahi kalkıp hazırlandılar bavullarını aldılar gidiyorlardı. Ablamın evime ilk kez gelip o şekilde gitmesi çok ağırıma gitti. Kendi derdimi unutup o duruma daha çok üzüldüm. Eşime dedim benim ailem buradan evimden bu şekilde gidiyorsa senin ailende bu eve adım atamaz dedi. O sinirle ben kaynanamı aradım. Sorun sıkıntı ne dedim, eşimle ne konuştunuz da bana bunları söylüyor dedim. Bana dedi ki kaynanam, oğlumu oraya sen götürdün, üç günde tuttun dedi. Bu nasıl bi zihniyet anlam veremiyorum. Bizim zaten kış tatiline gitme şansımız yok borcumuzdan ötürü. Ailem bi kuruş dahi istemeden bizi ağırlamışlar biraz insan memnun olur biliyorsun ki senin oğlunda sorun sıkıntılı bi mesleği var. Her neyse kayınvalidem öyle diyince ben daha da sinirlendim. Yüz göz olmamam gerektiğini bildiğim halde tartışmaya girdim. O an öfkeden gözüm hiçbir kimseyi görmüyordu. Ona durumu izah ettim bak dedim oğlun ailemin yanında bana vurdu dedim, bana kalkıp vurabilir dedi. Sinirden ağlamaya başladım seninde kızın var anne dedim, sen kızına vurulsa dünyayı basına yıkarsın o çocuğun dedim. Bende bi anne kuzusuyum dedim. Telefonu kapattım. Kaynanam eşimi aramış akşama oraya geliyoruz diye. Akşama benim anne babamda gelecekti bize. Bende kaynanamı arayıp gelmeyin akşama benim ailem gelecek dedim. Aslında demek istediğim durumu benim ailem öğrenirse ortalık daha da karısır durum büyür babam beni kolumdan tutar eve götürür biliyordum. O yüzden gelsinler istemedim ama o anki tavrım sinirim kendimi yanlış ifade etmeme neden oldu. Gelmeyin istemiyorum gibi bi söylemde bulundum. Her neyse ortalık biraz yatıştı olayın üzerinden bi hafta geçti ama benim içim hala kanıyor. Yetmezmiş gibi eşimde bana kalkıp sen benim aileme böyle davrandın, bende senin ailene karşı kötü davranacağım dedi. Bizimkiler eşimi çok severler onun bu düşüncesi beni daha da üzdü. Sonuçta benim ailem annem eşime karşı hiçbir kusuru olmadı. Ama onun ailesinin bana karşı anlatamadığım bir sürü sorunu sıkıntısı lafı oldu maalesef. Eşimi cok seviyorum normalde severek evlendik zaten. Suan bana cok iyi davranıyor ama artık korkuyorum. Durum böyle arkadaşlar dizinde basınızı ağrıttım kusura bakmayın ama çok çaresiz hissediyorum kendimi. Siz oldaydınız ne yapardınız.
Bu tokatta konu sahibinin nasıl bir payı var, verdiği bahane nedir?Bakın bi tokatla avukata koş demiyoruz. Bu tokatta sizin de payınız var, şöyle ki yangına körükle gitme, sana vurması için ona bahane verme. Bırak bağırsın dursun. Sonra adamakıllı konuşursun hatasını anlatırsın. Ama şayet iş el kaldırmaya gelirse o noktada çekip gideceksin ki sana bunu yapamayacağını anlayacak. Ve affetmeyeceksin kolay kolay. Sen tokatı öyle bi normalleştiriyosun ki anlatamıyorum bile.
Ben aglaya aglaya eve geldim ablam birak saçını basini yolayim dediSana bir abla olarak yazıyorum ben senin ablanın yerinde olsam dayanamaz o adama saldırırfim seni de sürüye sürüye o evden çıkarırdim. Kaç kızim kurtar kendini siyirdin mi Allah aşkına gencecik yaşında şu yaşadıklarına bak
Bosanmis bir anbe olarak sana verebilecegim tek tavsiye el kaldiran bu adama cocuk yapma. El kakdirabilen bir adam bir kez daha kaldirir. Bu hep boyle olmustur. Kimsenin de duzeldigini gormedik. Siddet voren tum kadinlar da ilk tokati yediklerinde bir daha yapmaz demislerdir hep. Sorun su ki esinin sana saygisi yok. Saygi olmazsa sevgi de olmaz. Cocuk yapma. Bir tavsiyem de calismiyorsan ise gir, kurtar kendini. Kendi ayaklarinin uzerinde dur. Ola ki bosanirsaniz hic degilse kendine ayri bir duzen kurmayi sagkayacak bir işin olsun.
Bu arada sen kole ya da hizmetci degilsin, eşsin unutma.
Sakamisin sen ya . Bu nasıl rezillik sana tokat attığı an ablan la gitmeyip kaynanan la kavga ediyorsun. Biraz gurur biraz haysiyet yahu. Böyle kadınlara üzülmüyorum hiç, hak ediyorlar ben olsam bana vurduğu an ablamla giderdim. Kaynanama bu kadar taviz vermezdim. Esim de bana vuramazdi vurursa ilk tokadin da boşanırdimHerkese merhabalar öncelikle;
23 yaşındayım, eşimle severek evlendik. Arkadaşlar ben sekiz aylık evliyim. Sekiz ayın içerisinde eşimin mesleği gereği üç ayda uzak kaldık. Yani eşimle beş aydır düzenli olarak yan yanayız diyebilirim. Arada tartışmalarımız oluyordu ta ki tartışmalar hararetlenip sonu tokatla bitene kadar. Bir iki üç derken en son olayı geçen hafta yaşadık. Kendi ailem tatile gittiler bizi de davet ettiler. Eşimin mesleği stres ve sıkıntılı olduğu için onun gelmesinin ona iyi geleceğini düşündüm. Bu sırada kayınvalidem covid oldu. Kendilerini arayıp gergin konuştum. Anne dedim istersen tatile gitmem yanına geleyim, gitmemin senin için mahsuru varsa gitmeyeyim diye de dile getirdim. Durumu iyiye gidiyordu zaten biz tatile gittiğimizde. Her gün iki üç defa arayıp durumunu soruyordum. Eşimle tatilde iken kayınvalidem eşimi yanımda aradı ve ağlayarak neden yanıma gelmedin oraya gittin dedi. Tatile gittiğimiz yer ile yaşadığımız yer arası 35 dk. Eşimin ailesi ile bizim aramızda 7 saatlik yol var ve eşimin izni yoktu normal şartlarda şehir dışına çıkması yasaktı mesleğinden ötürü. Durumu kayınvalidemin gözünden analiz etmeye çalışsam bile beni rahatsız etti. Zaten kaynanam çok kıskanç bi kadın. Oğlunu benden ve benim ailemden dahi çok kıskanıyor. Kendi eşi vefat etti benim kocam vefat ettiyse herkesin ki ölsün diye birisi. Her neyse eşimin annesi ile bu konuşma üzerinden bi gün geçti ben kaynanamı aradım açmadı telefonumu. Ben o gün durum attım whatsaptan eşimle. Görümcem eşime mesaj atıyor nasıl olurda durum atar vs vs diye. Durumu çok hazmedemedim ben sonuçta oraya üç günlüğüne gittik ve ağzımızdan burnumuzdan getirdiler. Her neyse eve döndük biz eşim o gece göreve gitti. Ben şimdiye kadar eşimden habersiz kapı dışarı çıkmış birisi değilim. Komşuya çıksam bile mutlaka haber ederim eşime. Kış vakti ev çok soğumuş yemekte yoktu ablamlarla birlikte dönmüştük tatilden ilk kez geldiler onlarda evime durumu kuzenim öğrenince yemeğe çağırdı bizi. Bende eşimi aradım açmayınca mesaj attım meğer mesajım karşı tarafa gitmemiş. Sabah oldu eşim görevden geldi ekmek alsana kahvaltıya dedim dün almadın mı sen dedi, bende dün ablama gittim ya hani mesaj atmıştım diyince kıyamet koptu. Nasıl habersiz gidersin diyerekten bağırmaya başladı. Ben maalesef altta kalabilen ya da sinirli bi anda susan birisi değilim. Aslında yaptığım çok büyük bi yanlış. O tartışma anında eşim bana s.git dedi. Bende giderim hayatım senin ellerine bağlı değil dedim. O sırada arbede çıktı. Bana dünden beri senin mücadeleni veriyorum dedi.??? Kimle benim mücadelemi veriyorsun hayırdır dedim ama anladım ben konuyu. Annesi durum atmama bozulmuş eşime karşı beni kötülemişlerdi. Çünkü eşim basit bi olayda alışılagelmişin dışında büyük bi tepki vermişti bu olaya. Bende çekil karşımdan artık yetti 600 km öteden bile evimi huzursuz ediyorlar arayacağım konuşacağım annenle dedim. Seni boşarım dedi. Şok oldum elim ayağım titredi. Yetmezmiş gibi ağzına gelen her küfürü etti. Evde ablamlar vardı, Kahvaltı masası hazırlamıştım. Bana onlar evdeyken Tokat attı bi kaç kez. Seslere eniştem ve ablam konuştu araya girip ayırdılar. Ablam ağlamaya başladı benim yanımda nasıl kardeşime vurursun sen diye. Ben evdeyken kardeşime vuran adam bana defol git diyordur dedi. Onlar masadan yemek yemeden dahi kalkıp hazırlandılar bavullarını aldılar gidiyorlardı. Ablamın evime ilk kez gelip o şekilde gitmesi çok ağırıma gitti. Kendi derdimi unutup o duruma daha çok üzüldüm. Eşime dedim benim ailem buradan evimden bu şekilde gidiyorsa senin ailende bu eve adım atamaz dedi. O sinirle ben kaynanamı aradım. Sorun sıkıntı ne dedim, eşimle ne konuştunuz da bana bunları söylüyor dedim. Bana dedi ki kaynanam, oğlumu oraya sen götürdün, üç günde tuttun dedi. Bu nasıl bi zihniyet anlam veremiyorum. Bizim zaten kış tatiline gitme şansımız yok borcumuzdan ötürü. Ailem bi kuruş dahi istemeden bizi ağırlamışlar biraz insan memnun olur biliyorsun ki senin oğlunda sorun sıkıntılı bi mesleği var. Her neyse kayınvalidem öyle diyince ben daha da sinirlendim. Yüz göz olmamam gerektiğini bildiğim halde tartışmaya girdim. O an öfkeden gözüm hiçbir kimseyi görmüyordu. Ona durumu izah ettim bak dedim oğlun ailemin yanında bana vurdu dedim, bana kalkıp vurabilir dedi. Sinirden ağlamaya başladım seninde kızın var anne dedim, sen kızına vurulsa dünyayı basına yıkarsın o çocuğun dedim. Bende bi anne kuzusuyum dedim. Telefonu kapattım. Kaynanam eşimi aramış akşama oraya geliyoruz diye. Akşama benim anne babamda gelecekti bize. Bende kaynanamı arayıp gelmeyin akşama benim ailem gelecek dedim. Aslında demek istediğim durumu benim ailem öğrenirse ortalık daha da karısır durum büyür babam beni kolumdan tutar eve götürür biliyordum. O yüzden gelsinler istemedim ama o anki tavrım sinirim kendimi yanlış ifade etmeme neden oldu. Gelmeyin istemiyorum gibi bi söylemde bulundum. Her neyse ortalık biraz yatıştı olayın üzerinden bi hafta geçti ama benim içim hala kanıyor. Yetmezmiş gibi eşimde bana kalkıp sen benim aileme böyle davrandın, bende senin ailene karşı kötü davranacağım dedi. Bizimkiler eşimi çok severler onun bu düşüncesi beni daha da üzdü. Sonuçta benim ailem annem eşime karşı hiçbir kusuru olmadı. Ama onun ailesinin bana karşı anlatamadığım bir sürü sorunu sıkıntısı lafı oldu maalesef. Eşimi cok seviyorum normalde severek evlendik zaten. Suan bana cok iyi davranıyor ama artık korkuyorum. Durum böyle arkadaşlar dizinde basınızı ağrıttım kusura bakmayın ama çok çaresiz hissediyorum kendimi. Siz oldaydınız ne yapardınız.
Size vurmuş bir kez de değil defalarca bu sevgi değil maalesef kendini degersizlestirme senden 1 tane daha yok mutlu olurum düzelir diye de bekleme düzelmez böyleleriHerkese merhabalar öncelikle;
23 yaşındayım, eşimle severek evlendik. Arkadaşlar ben sekiz aylık evliyim. Sekiz ayın içerisinde eşimin mesleği gereği üç ayda uzak kaldık. Yani eşimle beş aydır düzenli olarak yan yanayız diyebilirim. Arada tartışmalarımız oluyordu ta ki tartışmalar hararetlenip sonu tokatla bitene kadar. Bir iki üç derken en son olayı geçen hafta yaşadık. Kendi ailem tatile gittiler bizi de davet ettiler. Eşimin mesleği stres ve sıkıntılı olduğu için onun gelmesinin ona iyi geleceğini düşündüm. Bu sırada kayınvalidem covid oldu. Kendilerini arayıp gergin konuştum. Anne dedim istersen tatile gitmem yanına geleyim, gitmemin senin için mahsuru varsa gitmeyeyim diye de dile getirdim. Durumu iyiye gidiyordu zaten biz tatile gittiğimizde. Her gün iki üç defa arayıp durumunu soruyordum. Eşimle tatilde iken kayınvalidem eşimi yanımda aradı ve ağlayarak neden yanıma gelmedin oraya gittin dedi. Tatile gittiğimiz yer ile yaşadığımız yer arası 35 dk. Eşimin ailesi ile bizim aramızda 7 saatlik yol var ve eşimin izni yoktu normal şartlarda şehir dışına çıkması yasaktı mesleğinden ötürü. Durumu kayınvalidemin gözünden analiz etmeye çalışsam bile beni rahatsız etti. Zaten kaynanam çok kıskanç bi kadın. Oğlunu benden ve benim ailemden dahi çok kıskanıyor. Kendi eşi vefat etti benim kocam vefat ettiyse herkesin ki ölsün diye birisi. Her neyse eşimin annesi ile bu konuşma üzerinden bi gün geçti ben kaynanamı aradım açmadı telefonumu. Ben o gün durum attım whatsaptan eşimle. Görümcem eşime mesaj atıyor nasıl olurda durum atar vs vs diye. Durumu çok hazmedemedim ben sonuçta oraya üç günlüğüne gittik ve ağzımızdan burnumuzdan getirdiler. Her neyse eve döndük biz eşim o gece göreve gitti. Ben şimdiye kadar eşimden habersiz kapı dışarı çıkmış birisi değilim. Komşuya çıksam bile mutlaka haber ederim eşime. Kış vakti ev çok soğumuş yemekte yoktu ablamlarla birlikte dönmüştük tatilden ilk kez geldiler onlarda evime durumu kuzenim öğrenince yemeğe çağırdı bizi. Bende eşimi aradım açmayınca mesaj attım meğer mesajım karşı tarafa gitmemiş. Sabah oldu eşim görevden geldi ekmek alsana kahvaltıya dedim dün almadın mı sen dedi, bende dün ablama gittim ya hani mesaj atmıştım diyince kıyamet koptu. Nasıl habersiz gidersin diyerekten bağırmaya başladı. Ben maalesef altta kalabilen ya da sinirli bi anda susan birisi değilim. Aslında yaptığım çok büyük bi yanlış. O tartışma anında eşim bana s.git dedi. Bende giderim hayatım senin ellerine bağlı değil dedim. O sırada arbede çıktı. Bana dünden beri senin mücadeleni veriyorum dedi.??? Kimle benim mücadelemi veriyorsun hayırdır dedim ama anladım ben konuyu. Annesi durum atmama bozulmuş eşime karşı beni kötülemişlerdi. Çünkü eşim basit bi olayda alışılagelmişin dışında büyük bi tepki vermişti bu olaya. Bende çekil karşımdan artık yetti 600 km öteden bile evimi huzursuz ediyorlar arayacağım konuşacağım annenle dedim. Seni boşarım dedi. Şok oldum elim ayağım titredi. Yetmezmiş gibi ağzına gelen her küfürü etti. Evde ablamlar vardı, Kahvaltı masası hazırlamıştım. Bana onlar evdeyken Tokat attı bi kaç kez. Seslere eniştem ve ablam konuştu araya girip ayırdılar. Ablam ağlamaya başladı benim yanımda nasıl kardeşime vurursun sen diye. Ben evdeyken kardeşime vuran adam bana defol git diyordur dedi. Onlar masadan yemek yemeden dahi kalkıp hazırlandılar bavullarını aldılar gidiyorlardı. Ablamın evime ilk kez gelip o şekilde gitmesi çok ağırıma gitti. Kendi derdimi unutup o duruma daha çok üzüldüm. Eşime dedim benim ailem buradan evimden bu şekilde gidiyorsa senin ailende bu eve adım atamaz dedi. O sinirle ben kaynanamı aradım. Sorun sıkıntı ne dedim, eşimle ne konuştunuz da bana bunları söylüyor dedim. Bana dedi ki kaynanam, oğlumu oraya sen götürdün, üç günde tuttun dedi. Bu nasıl bi zihniyet anlam veremiyorum. Bizim zaten kış tatiline gitme şansımız yok borcumuzdan ötürü. Ailem bi kuruş dahi istemeden bizi ağırlamışlar biraz insan memnun olur biliyorsun ki senin oğlunda sorun sıkıntılı bi mesleği var. Her neyse kayınvalidem öyle diyince ben daha da sinirlendim. Yüz göz olmamam gerektiğini bildiğim halde tartışmaya girdim. O an öfkeden gözüm hiçbir kimseyi görmüyordu. Ona durumu izah ettim bak dedim oğlun ailemin yanında bana vurdu dedim, bana kalkıp vurabilir dedi. Sinirden ağlamaya başladım seninde kızın var anne dedim, sen kızına vurulsa dünyayı basına yıkarsın o çocuğun dedim. Bende bi anne kuzusuyum dedim. Telefonu kapattım. Kaynanam eşimi aramış akşama oraya geliyoruz diye. Akşama benim anne babamda gelecekti bize. Bende kaynanamı arayıp gelmeyin akşama benim ailem gelecek dedim. Aslında demek istediğim durumu benim ailem öğrenirse ortalık daha da karısır durum büyür babam beni kolumdan tutar eve götürür biliyordum. O yüzden gelsinler istemedim ama o anki tavrım sinirim kendimi yanlış ifade etmeme neden oldu. Gelmeyin istemiyorum gibi bi söylemde bulundum. Her neyse ortalık biraz yatıştı olayın üzerinden bi hafta geçti ama benim içim hala kanıyor. Yetmezmiş gibi eşimde bana kalkıp sen benim aileme böyle davrandın, bende senin ailene karşı kötü davranacağım dedi. Bizimkiler eşimi çok severler onun bu düşüncesi beni daha da üzdü. Sonuçta benim ailem annem eşime karşı hiçbir kusuru olmadı. Ama onun ailesinin bana karşı anlatamadığım bir sürü sorunu sıkıntısı lafı oldu maalesef. Eşimi cok seviyorum normalde severek evlendik zaten. Suan bana cok iyi davranıyor ama artık korkuyorum. Durum böyle arkadaşlar dizinde basınızı ağrıttım kusura bakmayın ama çok çaresiz hissediyorum kendimi. Siz oldaydınız ne yapardınız.