Lohusalık ve kayınvalide sendromu lütfen yardım

sanki kendileri kadın fdeğil lohusa olmadılar neden anlayış göstermiyorlar pes valla
kayınvalidemle bugüne kadar bir sorunum olmadı allah nasip ederde doğum yaparsam açıkçası lohusalık beni korkutuyor çünkü bana bakacak kimse yok kayınvalidemden başka .
 
çok teşekkür ederim arkadaşlar...
bu arada kızlaaaaaaaaaaaaar kayınvalidem bu gün aradı mahçup bi biçimde hiçbişey yokmuş gibi konuşuyo hani ölmüştüm mezardaydım toprağın altındaydım yuh ya hiç yüüz yok tabi torun sevdası tutmuştur gene Allah bilir bu işe başlıyacak bari torunuma ben bakayım diye mi düşündü nedir yokssa benim hatrıma yalamaz tükürdüğünü :)) ama geçti borun pazarı o sayfa kapandı...
 
bende normalde yaşadığımız yer küçük biyer olunca doğuma memlekete gittim.annem hasta olduğu için kayınvalidemde kaldım,annemde öyle istedi zaten kayınvalidenin gönlü olsun kırılmasın orda çok kal dedi,mecburen kaldım,aslında kötü birisi değil ama eşim onun tek oğlu olduğu için yıllardır bu anı beklemiş,kendi bebeğimi doğru dürüst sevemedim 1ay kaldım orda.yanımdan alıp öbür odaya götürürdü bebeğimi,altını onlar değiştirirdi görümcemle beraber,ellerinden indirmezlerdi kucağa alıştırdılar,ben sadece emziriyordum,doğru dürüst kucağıma bile alamıyordum,sonra sütün az muhabbeti başladı,ben kendi doktoruma kontrole girdiğim sırada oda bebeği çocuk doktorunun yanına götürmüş,emmi annesinin sütü az demiş,doktorda mama yazmış,daha2haftalıktı ve eşimde yanımda değildi 1ay boyunca.ogün bugündür mama veriyoruz sütümde ogün bugündür yetmiyor,geceleri hep gizli gizli ağlardım,bide aynı odada yatardık,ben sen git derdim o hayır 40gün boyunca yalnız yatamazsın derdi,birde horlaması yüzünden uyuyamazdım sabaha kadar,sesimide çıkaramazdım.yemek bile yiyemezdim rahat edemezdim.görümcem çok bilmiş bi tiptir çok konuşur,oda cabasıydı,yemeklere falan hep ben yardım ederdim daha2 haftalık sezaryenliyken görümcemde sonradan yemeğe gelir bigüzel yer içerler bulaşığıda bana bırakırlardı.kırk yılın başı görümcem bi tavuk pişirmişti onunda etlerini kızıyla babasına dağıttı bana vermedi ortada sadece kemikleri kalmıştı o günü o günleri hiç unutamıyorum.gelen misafirlerde cabası hepsine çay yap vsvs bıkmıştım.sonra kendi evimize yaşadığımız yere gittik ama kayınvalidem yine geldi bebeği bu seferde ayakta sallamaya alıştırdı sabahtan akşama kadar ayağındaydı,3ay boyunca onu unutturmaya çalıştık o gittikten sonra.bebeği çok acayip severdi ıslak sılak öper kulağını yalardı nefret ederdim.fakat eşimin bunca şeyin hiçbirinden haberi yok.anlatsaydım kesin onlar çok hevesli idare et derdi.şimdilik rahatım kış olduğu için ne onlar geldi nede biz gittik ama yaz yaklaşıyor kesin gelirler yakında... sizi çok iyi anlıyorum...
 
ne biçim insan bunlar ya emziren kadın varken nasıl senden yemeği esirgerler süt nasıl olacakmış zaten onlar mama verdiği için senin sütün azalmıştır. Süt bebek ne kadar emerse o kadar artıyo mama alan çocuk tok olduğu için zaten fazla emme gibi bi derdi olmuyo, benimki bir buçuk ay vantuz gibi hiç bırakmıyordu artık iki dqakka bıraksın diyodum ama şimdi çeşme gibi sütüm var ne gerizekalymışlar o doktora ne demeli hemen mama yazıyo, aynı şeylleri benimkide yaptı bi gün hiç unutmam eşim arkadaşına gidecekti akşam yemekte yoktu düüşün bak ben emziriyorum, annem de bende, diyo ki "bu gün oğlum yok yemek yapmamıza gerek yokbi tarhana yaparız yeter" oğlundan başkası adam değil sanki ben de dedim ben bütün gece süt veriyom bebeğe, nası olcakmış o bi tarhanayla dedim yaptırdım yemek, ev benim evim beni aç bırakacak manyak ya bebek sabaha kadar emiyodu bi de o zaman..
 
ay kızlar benim kayınvalidemi öpüp başıma koymam lazım demkki anlattıklarınızı okudu şok oldum böyle bencil insanlara inanamıyorum sizede sabırlar diliyorum
 
valla dürüst düzgün bi insansa kıymetini bil kardeş ömür törpüsü oluyo benimki gibileri
 
ay valla ben her yönden şanslıymışım demekki bizimde ufak tefek anlaşmazlıklarımız oluyor tabiki ama ne o nede ben uzatıyorum ama en büyük destekçim ve yardımcım şuan eşim askerde ve ben çok rahatım walla size Allah sabır versin neyseki eşin senin yanında
 
şu an bu durumda yeni gelişmeler oldu yalnız kaynanayı hizaya getirdim dersem inanır mısın :teytey:
hani topikte anlatmışım 4. aylıkken bebeğim bi tel konuşmamızda konu açıldı ağzına geleni saydı diye: yok ben artık onun için yerin altındaymışım toprağın altındaymışım onun 30 yıllık meslek hayatını hiçe saymışım onun mesleğini hiçe sayanı o parçalarmış, o gerizekalı doktorları dinlemicekmişim onu dinlicekmişim (bu arada benim bebekte aşırı sarılık çıktı 1 haftalıkken 20 lerde geldi değeri ışın tedavisine girecek durumdaymış buna rağmen kaynanam anlamadı hep bu normal sarılık deyip durdu doktora götürünce doktor görür görmez üniv hastanesine gönderdi daha rengini görünce meslek tecrübesine de bak!!!) sonra doktorlar takibe aldı çocuğu ışına sokmadılar ama gözetime alındı ışına gerek yok şuan tam sınırda yükselirse alacaz dediler tutturdu parasını ben verecem ışına sokun çocuğu mutlaka diye falan yani tam bi cahillik örneği kadın neyse...
Daha bi sürü laf saydı onu saymamışım ben çok fenaymışım o beni bu güne kadar hep yanlış tanımış (bu arada doğum olana kadar göklere çıkarıyodu beni kayınpederim kaynım falan beni acayip tutarlar aynı zamanda) neyse tu kaka olmuştum anlayacağın sonra ben buna kızdım tabi iyice aramadan aramam dedim kendimce o da bana tafra yapıyo tabi niya yapıyosa dediği şeylere karşı onun seviyesine hiç düşmedim oysaki canın sağolsun dedim, neyse 1 ay görüşmedik sonra bayram girdi bayramda mev,cburen aradım çok kısa bayramını kutladım gene surat yapıyo sonra hiç aramadım zaten sırf bayram olduğundan aramıştım ama göreceksin doğum günüm oluyo aramıyo başka bi özel gün aramıyo falan ben de aramadım sonuna kadar o zaman sandı ki hiç torununu özlemicek hiç ankaraya gelmek istemicek neyse zaman geçince tabi torunun hasretine dayanamadı oğlunu arayıp bilgi almaya çalışıyo ama tabi bişey öğrenemiyo benle konuşması lazım inadından aramıyo bende aramıyorum falan böyle böyle 4-5 ay geçti neyse artık dayanamadı seçimlerden sonra ankaraya gelmek istiyomuş meğerse seçime 15 gün kala birden aramaya başladı hiçbişey yokmuş gibi yapmaya çalışıyo ve 2 günde bir arıyo uyanıga bakar mısın yer hazırlıyo kendine ben de hiç istifimi bozmadım çok soğuk mecburen konuşuyomuş şeklinde konuştum hep tabi bana ankaraya gelmek istediğini bile söyleyemedi en son gelmesine 1 gün kala tel açtı pat diye ank. geliyorum yarın dedi pat diye kapattı :))) neyse buyurdu geldi tabi küslük edecek halim yok ama geldiğinde anne demedim doğru düzgün buna, çok soğuk davrandım hiç gülümsemedim bile muahbbet etmedim hiç sadece havadan sudan bir iki konu okadar, bi de onun yaptıkları yüzünden sütüm kesilme noktasına gelmişti çocuğun kilo alımı durmuştu aynı zamanda sedef hastasıyım ben ileri derecede, 3 sene önce tedavi görmüştüm hiçbişey kalmamıştı bu dönemde o da yeniden hortladı bunları çaktırmadan söyledim neyse bu konuşurken işime gelmeyen şeyleri ya da müdahale tarzındaki şeylerini hep duymazlıktan geldim bebeğimle ilgilendim ya da tv ye baktım o konuşurken hatta bunu sile getirdi gene anlamazlığa geldim :))) hatta gene o konuları çmaya çalıştı sütüm çekiliyo konuşmak istemiyorum deyip muhatap olmadım neyse vesselam rahat edemedi evimde inan var ya o kurt gibi saldıran kadın gitti kuzu gibi oldu çıktı 15 günde de o gitmek istememsine rağmen postaladık geriye gittikten sonra telefon açıyo falan gene böyle hiçbişey yokmuş gibi espriler yapmaya takılmaya falan çalışıyo bana hani evime geldi ya iş bitti olay kapandı gibisinden ben gene deam ettim aynı tavrıma gene aramıyorum hiç o arayınca mecburen konuşuyomuş gibi konuşuyorum dün 2 ay geçti bi arayım bari dedim aradım gene soğuk konuşuyr,orum tabi ama göreceksin var ya aradığım için teşekkür ediyo falan acayip hizaya geldi niye bu kadar süründürdüğümü merak ediyosan kötü bi insan değilim ama hem haketti sonuna kadar hem de bu gün biraz yüz versem gene aynı olmaya çalışıyo ben artık mesafeli olmak istiyorum biraz haddini bilsin istiyorum bi de bize sormadan etmeden çocuğa kimsenin elini sürdürmem ben bakacak deyip duruyo yüz versem gene aynı sazı çalacak şimdilik ses edemiyo o konuda çünkü, ayrıca bakıcımı da buldum zaten işte böyle canım kaynanalara alttan almak yaramıyo afedersin süründürünce kıymetli oluyosun..
 
Selam arkadaşlar aranıza yeni katıldım ve yaşadıklarımı paylaşmaya cidden ihtiyacım var çok sıkıntıdayım..Ekim 15 de çok zor bir doğum yaşadım (12 saat sonunda olmayınca ebeler karnıma çıkıp doktor vakumla çekti) Eve geldiğimde gözümün beyazı hiç yoktu kıpkırmızıydı çok ciddi bir hemoroid vakası ile karşı kaşıyaydım oturmak bile mümkün değilken tuvalet denetimimi dahi kaybetmiştim. Derken kabus başladı. Kayınvalidem hemşire emeklisi ve çok dominant bi karakter, önce memleketinden arayan herkese doğumumda başıma gelenleri abartarak anlatmalar başladı. Sonra doğumhaneye ben masadayken giren densiz erkek hastayı içeriye kayınvalidemin kapıdaki şifreyi tuşlayarak yardım amaçlı (!) soktuğunu öğrendim. Bu şoku atlatmadan müdahaleler başladı sütüm suluymuş çocuğa yaramazmış çocuğumun kafası yamukmuş vb.vb. derken 7.günde çocuğun rengi turuncu haldeyken kontole gittiğimizde sarılığının tehlikeli seviyede olduğunu öğrendik ve üniversite hastanesi gönderdiler. Her gün kan alınmaya takip edilmeye başlandı doktor sürekli emzir diyordu.Bu seferde tutturdu bu çocuk kör sağır, duyarsız diye, çıldırmak üzere idim. Sonra da emzirmem battı, çocuğa ıh dedikçe meme verilir miymiş arsız etmişim diye bütün gün söyleniyordu. Onu değil doktorları dinliyorum diye sinirden köpürdü.Bu arada 5 defa mastit oldum ateş 40lara geliyor her yanım uçuk atıyordu. Tabi bana yavaş yavaş gelmeye başladılar kayınvalidemin hiçbir dediğini yapmamaya ve söylediklerinin yanlış olduğunu yüzüne söylemeye başladım. Düşünsenize bebeğimin kafasını sarmaya (düzgün olsunmuş) göbeğine para bağlamaya falan çalışıyordu. Daha on günlükken parmağını sallayıp sallayıp bak duyarsız işte takip edemiyor diye tuttuyordu. Neyse meğer bu süreçte bana kin beslemiş onu adam yerine koymamışım diye 28 gün sonra gitti ve tafra yapmaya başladı. 4ay sonra da baklayı çıkardı ağzından telefonda bana ağzına geleni saydı. Ben onun için ölmüşüm, beni bu güne kadar tanımamış, çok fena biriymişim, doktorları dinleyip onu dinlememişim onun 30 yıllık meslek hayatını hiçe saymışım onun mesleğini hiçe sayanı o parçalarmış falan falan... Bir şok daha yaşadım şu an açtığı travmayı atlatmaya çalışıyorum.5 yıldır dört dörtlük gelinlik yaptım eşimin ailesi ile aram süper ama kayınvalidemin bu lohusalğa karşı anlayışsız tavrı beni çok yaraladı üstelik haklıymış gibi bir de silip atması o saldırgan üslubu, hatalı yönlerini anlatmaya çalıştım ama kabul etmek şöyle dursun beni suçlu çıkardı. Şu an bütün gün kafamda bunlar zihnimdem atamıyorum. Kalbim sıkılıyor sanki. Allahtan dünya tatlısı oğlum var da o bana iyi geliyor. Desteklerinize ihtiyacım var.
canım öncelikle çok geçmiş olsun,allah bebeğine sağlıklı uzun ömürler versin.
Yaa neden bu kayınvalideler böyle ya, neden herşeye karışıyolar, hayat tecrübeleri var diye,illaki oğullarının çocukları diye herşeyi onlar mı bilmek zorundalar yani. Benimkide öyle, herşeye karışır, sözde modern kayınvalide, elit bi kişilik, kendini öyle ifade ediyoda kendisi. Kayınvalidemle karşıklı dairelerde oturuyoruz, oğlum doğduğundan beri hiç şaşmaz sabah 11 de çalar kapımın zili,deli oluyorum ya, çocuk ağlar benden önce koşturur, bide bana çocuğun altını değiştirdin mi, emzirdin mi diye buyurmaları yok mu çıldırıyorum. Akşam oluyo, eşime patlıyorum, garibim hiç suçu yok, napsı arada kalıyo zavallım, bişi de diyemiyo, bende kayınvalide olucam bi gün biliyorum ama heralde geleceğin kayınvalideleri böyle olmaz. en azından ben olmucam.
 
Çok zor şeyler yaşamışın arkadaşım , ama şimdi herşeyin yolunda olduğuna gerçekten çok sevindim.. İnşallah bundan sonra da aynı şekilde devam eder.

Eşinin bu olaylar olurkenki tutumunu çok merak ettim, eşin annesine demedi mi, bırak eşim nasıl istiyorsa öyle yapsın, bu kadar üstüne gitme diye?

Benim durumumda aslında senin tam tersin, ben 5 yıllık evliyim, evlilik öncesinde 2 yılda nişanlılık sürem var, toplam 7 senedir kayınvalidem beni bir kere aramamıştır, ne düğünümüz için, ne evimiz için en ufacık bir çabası olmamıştır. En başından beri bana hep mesafeli durdu ve beni hiç sevmedi. Ama sanki kabahatli benmişim gibi, ben onlara uzak duruyormuşum gibi saçma sapan şeyleri bahane ederek, eşimle beni birbirimize düşürmeye çalıştı falan filan.

Aynı şehirde olmamıza rağmen, kayınpederim evimize daha bir kere gelmedi, kayınvalidem de bir kaç kere geldi ve her geldiğinde, ya dolapları ya çekmeceleri karıştırırken yakaladım onu. Ama bir kere bile birşey demedim, saygısızlık etmedim.
Ben onların evine gittiğmde de, her seferinde kendimi o kadar kötü hissettirdiler ki, ben yanlarına gidince konuşmayı kestiler, eşimi başka odaya ya da mutfağa alıp, fısıldayarak konuştular, ben hiç yokmuşum gibi davrandılar, sürekli birşeyler için laf soktular falan..
Bende vazgeçtim oraya gitmekten.

Sadece neden gelip gitmiyorsunuz diye bir iki kere sitem ettim, baktım düzelmeyecek bende boşverdim..

Biz 5 yıldır, kayınvalidem ve eşi bizim hayatımızda yokmuş gibi yaşayıp gidiyorduk.

Ama ben ne zamanki hamile kaldım, birden bire dünyanın en kıymetli gelini oluverdim :)
Her gün arıyor, miden bulanıyor mu, bir sıkıntın var mı, doktora ne zaman gideceksin falan diye soruyor, ama bu aramaları bana o kadar yapmacık geldi ki, onunla konuşmak istemedim bir süre sonra. Çünkü aslında o beni değil, bebeğimi arıyor :)

Eşime babası, biz bebeği göremeyecek miyiz falan diye sormuş bir kaç kere. Eşim Allah razı olsun, bu zamana kadar çok iyi idare etti, ne onları ne beni kırmadı. Bana sordu , bebeği göremeyecekler mi, istemez misin gelmelerini diye.
Bende bu kadar zamandır gelmediler, aramadı sormadılar, ama madem bu saatten sonra gelmek istiyorlar tabi ki buyursun gelsinler dedim. Torunlarını istedikleri vakit görsün sevsinler. Ama biz onlara gitmeyiz dedim.

Allah eşlerinde, ailelerinde, çocukların da hayırlısını versin.. Bu gibi durumlarda eşlerin tutumları çok önemli gerçekten..
 
çok ayıp yapmışlar bundan sonra da sen yüz verme sakın valla oçocuğu sevmeye bile hakları yok aslında ya terbiyesizler utanmamışlar da valla benim eşim de anasına söz geçiremiyo annesi çok ilginç bi kişilik kocası dahil kimseyi takmaz laf söylesen olay çıkar o yüzden bana haklısın nasıl istiyosan öyle davran diyo ama annesine ses çıkaramıyo pek en azından bana hesap sorması yok annesinin o tip huylarından bıkmış sanırım uğraşmak istemiyo hep böyle kendi sülalesiyle de ikidebir küsüyo sonra hiçbişey yokmuş gibi yağlım ballım oluyolar
 
Evet anlaşılan eşin de kayınvalideni hep idare etmeye çalışıyor. Sen tavır koymakla üstesinden kendin gelmişsin zaten. Lütfen canını sıkma hiçbirşey için artık, bebeğinin ve kendi sağlığını düşün.Bebeğini istediğin gibi büyüt, internetin var, okuman yazman var, neyin bebek için daha iyi ve doğru olduğunu araştırıp kendinde öğrenebilirsin.
İnşallah herşey daha da güzel olur bundan sonra :)
 
sağol zaten sürekli araştırıyorum çocuk sürekli doktor kontolünde eskilerin doğru bildikleri yanlışları yapmadan büyütmeye çalışıyorum sanırım insanlar geçen 30 yılın değiştirdiği şeyleri biraz es geçiyorlar
 
sabah sabah gene canım sıkıldı benim kaynana iflah olmaz valla, dün beni ik üç kere aramış birini gördüm açmadım 2sini duymadım evden aradı sabah telefonumu açayım diye kaynıma kız görmeye gitmiş 1-2 tane onları anlatıyo 20 dakikada 20 laf soktu kapattı makineli tüfek gibi anlatıyo da anlatıyo, güzelliği napacakmış güzel olup da yılan çıkıyolarmış sonra, (taş bana) o bişey istemezmiş ailesi geldiği vakit kaynanasına da insan gibi muamele yapsa yetermiş( doğumumda annem de varken ben ona hayvan gibi davranmışım öyle diyo nedense evde annem kayınpederim kocam hiçbiri böyle bi durum sezmemiş nasıl oluyosa artık) onu adam yerine koysa yetermiş bende hiç ses etmedim sade dinledim tabi içimden diyorum beş sene her hareketime karışıp sürdüğüm ruja kadar karar vermeye çalışan kimdi acaba ya da doğumumda bebeğin kafasını bağlayıp sıkmaya kalkan (alnı düz olurmuş) göbeğine para bağlamaya kalkan ( düz olurmuş) kafası yamuk soba borusu gibi tutturan sırtüstü yatır diye ısrar edip duran ve bebeğimin kaç yere tıkanmasına sebep olan sık emziriyom diye vır vır söylenen sütün yaramaz diye tutturan vay zırt dedikçe meme verdin bu çocuğu arsız ettin diye söylenen bebeği ağlatmıyorum diye kızıp duran vay akciğeri gelişmez bunun ağlatmıyon diye tutturan bütün bu yaptıklarıyla beni çileden çıkartan kimdi acaba ben hayal gördüm sanırım
 
benim annem de boyle. aldırma. bi kere bi kadın olarak seni daha iyi anlaması lazımdı lohusayken. ben lohusaydım, annem benden beter saçmalıklar yapıyodu. burnumdan getirdi. şimdi aramak bile gelmiyo içimden. insanın annesi bunu yapıyosa kaynanası bilmem ne eder.
 
ondan sonra da hep sen kötüsün karşı çıktığın için benim kızdığım hala uzatması ben sünger çektim onun o rezilliklerine ama o beni saygısız edepsiz büyüklerini adam yerine koymayan biri olarak ilan etti ya dır dır durmaz artıık
 
kafamçokkarıştıallah sabır versin canım:oklava::oklava::oklava::uhm::1shok::mymeka:bende hiç sevimyorum k.validemi
arkadaşlar ben kendim de doktorum.15 gün önce doğum yaptım. o gündn beri benim kayınvalide de garipleşti. sürekli tuhaf adetler çıkartmalar bunları bana sormadan çocuğa uygulamalar falan filan. ben ve kendi annem çocuğun sarılığıydı , gözündeki enfeksiyonuydu, çişiydi ,kakasıydı,emmesiydi uykusuydu gibi konularla uğraşırken onun uğraştıkları,dandik milattan önceden kalma adetleriydi.yok aldı bebeğin ilk kakalı bezini kurutup halı altına koydu. bana zrla kırmızı lohusa bandı taktırdı. yok nazar değmsin diye çocuğun yüzüne bu sıcakta battaniyeyi dayamalar falan. en son göbeği düştükten sonra göbeğini gömelm diye tutturdu kaldıki ben saklamayı düşünüyorum. şimdi de yıkamak konusunda tuzlayalım dediğinde benim kafa iyice attı.yine de sakin bir şekilde ben bunudüşünmüyorum normal bir şekilde hep birlikte yıkayalım dedim. internete araştırdığımı ve bunun pek çok zararı olduğunu analttım.o da bana tavıraldı. o gelmiyecekmiş kendimiz yıkayalımmışız .internette yazan herşey doğru değilmiş. bu arada internettekiler de uzman dr açıklamaları ama kayınvalidem kadar bilemiyorlar tabi.
neyse gelgelelim papaz olduk sanırım. daha doğrusu o benimle oldu. ben
 
Back