hiç gelmesinler daha iyi canım. benimki 20 gün kaldı her şeye yetti. ne süt kaldı, ne sinir ben de. sanki o doğurmuştu benden daha lohusa davrandı kadın. eşimde demezmi anneme surat asma, önemli olduğunu hissettir.ah ah..
emzirme konusunda hiç destek olmadı bana. emzirirken ağlıyordu bebeğim, kucağımdan alıp pışpışlıyordu bebeğimi. senin sütün yok, bu çocuk aç deyip durdu ve mamaya başladı. dediği gibi benimde sütüm gitti. sağıyorum zorla 10-20 cc çıkıyor. daha 22 günlük anneyim.
sallamaya kucağa, karanlığğa, istemediğim herşeye alıştırdı bebeğimi. eşimde ağzını açıp tek kelime etmedi. kendi çocuğu gibi her istediğini yaptı. ben de lohusa lohusa sofra hazırla, bulaşık, çamaşırla uğraştım. annemi de evimden göndermek için elinden geleni yaptı.zaten 2 anne aynı evde hiç olmuyor.
neyseki 2 gün oldu gideli. annemi çağırdım şimdi. ev işlerini o görüyor bende bebeğimle ilgileniyorum. sütümü sağıyorum çünkü bebişim biberona alıştı göğsümü almıyor. bende ne süt çıkarsa ilaç niyetine veriyorum. emziren anneleri görünce kırk kere nazar bozuyorum. içim gidiyor. halbuki ilk gün sütüm yetmişti. 2. gün hastanede kalıcam diye tutturdu, gece boyu uyudu, ben de gece boyu ağladım.. ve lohusalık günlerimin yarısı kabus oldu..
eşim çok anlayışlı ve yardımseverdir ama annesi konusunda hiç anlaşamıyorz.
Allah yardımcımız olsun. şimdi evimin her köşesinde kadını görüyorum sanki. çıkamadım bir türlü etkisinde. kafayı yedirtti bana. benden uzak Allaha yakın olsun
