Lohusalık depresyonu yaşayanlar yardım edin :(


ölmek istiyosun ama ilaç kullanmak istemiyosun?
niye ki?
ilaç öcü mü?
 
ölmek istiyosun ama ilaç kullanmak istemiyosun?
niye ki?
ilaç öcü mü?
Çok şükür ilaç almadim daha önce kullanmıştım çok kötü etmişti uyuşuk uyuşuk geziyordum şimdi kendi çabalarımla atlatmaya çalışıyorum özelden bir arkadaş yazmıştı sakın kullanma ve bazı tawsiyeler vermişti iiki dinlemişim hem bu ilaçlar bebeğe de geçiriyor doktor bile ilacı verirken bi kağıt imzalatti herhangi bir mesuliyet alınmayacağına dair burda ne kadar da kolay ilaç alın deniyor
 
İlacinizi için.
Evvela siz iyi olmalisiniz.
Bebeginiz bir daha 4 aylik olmayacak ilacinizi icin tedavinizi olun. Bebegin sute oldugundan daha fazla sizin ilgi ve sevginize ihtiyaci var. Bunu unutmayin.
 
almayin o zaman kendinizi kotu hissetmeye devam edin mi diyelim?
Fiziksel hasta olanlar da ilacini içmesin. Ben de demir eksikligi var ben de içmeyeyim. Mantikli dusunmek lazim. Dusunemedigimiz zaman da 100 kisiden 99u bir konuda hemfikirse 1 siz mi mantiklisinizdir yoksa 99 kisi mi?
Bebegine yazik, onun senin ilgine ihtiyaci var. Kendini topla o zaman, neseli pozitif ol bir anda. Sihirli degnekle degistir kendini.
 
Bebeğin karnindayken güvendeydi şimdi doğdu ve sen onu koruyamayacagım ve bakabilecek miyim korkusuyla bu haldesin. Ve şu an surekli bebeğine veriyor ve karsiligini alamiyorsun yorgunsun.Hamileligin sonlamasiyla birlikte vücutta serotonin daha az salgilaniyor.Bununda etkisi vardir mutlaka.Büyük sorumluluk seni böyle karamsarlaştıran.Sevindirici haber: bu geçici bir süreç.Zorlu zamanlar bitecek ve o senin bir "Anne" deyişiyle nefesin olacak. Sabret lütfen.Ve sunu hiç unutma içinden sürekli tekrar et(hemen toparlanmaliyim bebegimin bana ihtiyaci var)
 
Son düzenleme:
Canım ben 2 ay önce açmıştım suan daha iim bebegimle ilgileniyorum çok şükür oyunlar oynuyoz ilaç almadan bu aşamaya geldim inşallah daha da ii olacağım
 
Çok şükür ben kendim bebegime bakıyorum kimseye muhtaç etmiyorum olumsuz şeyler yazıp moralimi bozmayın ben burda olumlu şeyler duyup mutlu olmak ümit dolu olmak istiyorum mümkünse siz hiç yorum yapmayın
Eğer bebeğini düşünmüyor olsaydınız ,ilaçları içmeyi reddetmezdiniz.
Demekki aşılamayacak bir durum değil.
İlaçlar uyutuyor bebeğinize yalnız bakıyorsanız tavsiye etmiyorum ,
Bende bu ara çok stresliyim okul ,ev çocuk derken .
Ama sevgim önüne geçebiliyor.
Siz kendinize veya bebeğe zarar verecek durumda iseniz erteleme yin gerekirse sütten kesip için .
Daha çok anneniz den yardım alabilirsiniz bu ara uyumak ,dinlenmek iyi gelecektir ,
Ve şükredin şükür en büyük ilaçtır.
Çocuk hasreti çekenler var, hastane önünde ağlayıp şifa bekleyen anneler var .
Dua ve şükür ile atlatır sınız umarım
...
 
Psikiyatristlere hiç güvenmiyorum orta b.ka antidepresan yazıyorlar. en iyisini yapmissin ve dediğiniz gibi doktor korkup kağıt imzalatıyor kullan demek çok kolay.bol bol yürüyün temiz hava alın, kendinizi eve kapatmayin. Gerekirse konuşarak terapi alın.
 

4 aydır bu eziyeti çekmene değer mi?
Demek doktor gerekli görmüş ki vermiş
Ölmek istiyorum lafınız beni çok korkuttu
İlaç bu durumdan daha kötü yapamaz yani
Ameliyata girerken de imzalatıyolar ölürseniz diye
Uyuşukluk ölmek istemekten ve böyle hissetmekten iyidir
Sonuçta ömür boyu kullanılmayacak bu
Zor döneminizi atlatmaya yardımcı olacak
Şu halinizle bebeğiniz ve kendiniz başta olmak üzere kimseye yararınız yok gibi duruyor
Çok geçmiş olsun
En azından terapi destek falan alın ilaçsız atlatmak istiyosanız
 
Konunu ilk okuyunca cok uzulmustum neyseki eski konuymus toparlanmaya baslamissin bile. Cok sevindim ilacsiz duzelmene. Sen iyi bir annesin kendine cok yuklenme. Gerektiginde aile bireylerinden yardim iste. Gunde bir defa da olsa ayaklarini uzatip cayini kahveni iz muzik dinle duani et.
Canım ben 2 ay önce açmıştım suan daha iim bebegimle ilgileniyorum çok şükür oyunlar oynuyoz ilaç almadan bu aşamaya geldim inşallah daha da ii olacağım
 
Şimdi nasılsın ?
 
Psikiatristin verdiği ilaçları içmemek nedir? İçin ilaçları kendinize gelin. Daha kötü olmadan! Bebeğinize annelik yapmanız gerekiyor onun size ihtiyacı var. Hamilelik kötü geçtiyse o yüzden bu şekilde oldunuz sanırım..
 
Merhaba ben varım.

Sıkıntılarımız farklı olabilir. Ama ben de çok mutsuz bir anneydim. Günde en az 1 defa panik atak geçiren. Uyuyamayan. Devamlı ağlayan. Kafayı yemek üzere olan.

10. ayda emzirmeyi kesip (sütüm zaten azdı) ilaç kullanmaya başladım. Kar-zarar analizi yaptım. Anne sütünden daha kıymetli olan bir şeyi fark ettim, mutlu bir anne!

Toplamda 3 ay ilaç kullandım. Şu anda kullanmıyorum çünkü tüm o sıkıntılar bitti. Büyümeyecek sandığım çocuk büyüdü ve benim minik arkadaşım oldu. Eskisi gibi olmayacak diye dert yandığım birçok şey eskisinden daha iyi oldu. Tüm zorluklara alıştım. İmkansız olduğunu düşündüğüm her şeyin etrafından dolanıp bi şekilde oldurmayı başardım. İlaç mı işe yaradı yoksa zaman mı onu net olarak bilmiyorum. Ama yardım alman gerek bu kesin. Çevrendeki herkesi seferber et. Kimisi yalnız kaldıkça güçlenir kimisi başkalarının yardımıyla ayakta kalır. Hangisi işe yarıyorsa onu yap. İlaç kullanman gerekiyorsa ilaç kullan. Bir an önce iyileşmek için aklına gelen her yolu dene. Sana iyi gelecek şeyleri ara ve bul. Mutlaka bir şeyler olmalı.

Bu tip konular benim bam telime dokunuyor. Ne çektiğini anlayabiliyorum. Unutma ki yalnız değilsin. Tüm kalbimle bir an önce iyileşmeni ve hayatının her anını keyifle yaşamanı diliyorum.
 
Ben de varim benim problemim bebegimin ve benim sağlığımin yerinde olmamasiydi. Babasi nöbete gittiği gun mutlaka ama mutlaka başımıza bi iş gelirdi bebegim asla susmazdi. Cok üzüldüm çok ağladım ancak bebegim icin yılmadan her yolu denedim. Emmeyen bi bebekti simdi meme aşığı.hep aglardi simdi surekli gülüyor... ben hele ben onsuz 2 dakika duramayan bir anne oldum. Bu günlerde geçecek. Bebeginle ten teması kur sürekli ve konus onunla onu cok sevecegini anlat bedeni bedenine degsin senin parçan olduğunu hisset surekli kokla terapi gibi gelecek inan bana. Evet hayat eskisi gibi olmayacak cunku artik annesin ve bebegin icin daha güçlü olmalisin.
Tum kalbimle iyilesmeni diliyorum ve seni cok iyi anliyorum.
 
Sukredin.bebeginiz sag dogmus okadar aciyi cekmissinz artik keyfini cikarma vakti.o melek yuze bakmak bile herseye dwger.bebegi olmayanlari dusunup sukredin
 
Bende yaşadım hamileyken dört gözle beklediğim bebeğim kucağıma geldiğinde bit yabancı gibiydi bana. İlk başlarda istemiyordum. Sonra ona alışmak için sürekli kucağıma aldım sevdim öpüp kokladım ona sarılıp uyudum göğsümde uyuttum bu şekilde ona alıştım ve bağlandım şu an 3 buçuk aylık çok şükür atlattım. Ben bebeğimle daha çok ilgilenerek atlattım bunu siz de öyle yapın. O minik size muhtaç. Geçicek hepsi sabredin ilacınızı için.
 
Bende kendimi anlatmak istiyodum ama kuracak cümle bulamiyodum beni cok guzel anlatmissiniz inşallah duzeliriz
 
Doğum yaptıktan sonra çoğu kadının bi dönem yaşadığı sorunlar galiba.
Bende sürekli ağlardım bi daha eski hayatım hiç olmayacak, bu hiç uyumayacak mı, hiç susmayacak mı diye deli olurdum. Saçma sapan hayaller bile görmeye başlamıştım.
Eşim psikoloğa gitmemi istedi ilk başta ben istemedim. Sonra internete bakarken instagramda bi sayfaya denk geldim. Hasta bi bebekti doğuştan hasta ve tedavisi yok. O an kendime geldim. Ne kadar şükürsüz bi insan oldum diye düşündüm.
Zamanla düzeldi bebek büyüdükçe daha rahatladım.

Emin olun ilk zamanların zorluğu kalmıyo ve zorluk olsada biz alışmış oluyoruz.
Hepsi geçecek.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…