Doğum sonrası depresyon

karaman ozge .!.:

Evet haklısınız benim iyi olmam bebeğime de daha iyi bakabileceğim anlamına gelir yarından itibaren düzenli dışarı çıkacağım umarım iyi gelir, sanırım çevremdekilere fazla kulak asmak ile hata ettim, şimdiden dışarı çıkıp termosta kahvem ve bebeğim ile yürüyeceğim düşüncesi bile iyi hissettirmeye başladı desteginiz bana çok iyi geldi teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

karaman ozge .!.:

Bir yerden sonra bu duygu azalıyor ama arada bir yine geliyor diyorsunuz yani

Genişletmek için tıkla...

karaman ozge .!.:

Merhaba, buraya yeni kayıt oldum. Kayıt olmamın sebebi 2 aylık yeni anne olmam. Şuan içinde bulunduğum durumu kimseyle paylaşamıyorum alacağım kötü tepkileri bildiğim için. Ama konuşmazsam da patlayacağım. Yeni anneyim ve galiba doğum sonrası depresyonu geçiriyorum. Eski hayatımı özlüyorum. Yalnız kalmak istemiyorum , kalınca içim daralıyor, mutsuz hissediyorum hiç bir şey yapmak istemiyorum. Kişisel bakım bile bana sıkıcı geliyor içimden gelmiyor. Belki bana kötü anne diyeceksiniz ama bazen bebeğimle bile ilgilenmek istemiyorum. Uzaklaşmak istiyorum, dışarı çıkmak özgürce bir saat bile olsa yürümek istiyorum ama bebeğimi bırakcak kimsem yok. Sürekli ağlamak istiyorum. Yanımda biri olunca bunlar geçiyor ama yalnız kaldığım an tekrar başlıyor. Ne yapacağım bana biri yardım edebilir mi? Nasıl atlatabilirim bu durumu?

Genişletmek için tıkla...

leilani .!.:

Rüzgara dikkat edin ne zaman isterseniz yazın dertleşelim benim de acılarım çok taze sağlıkla büyütmenizi dilerim

Genişletmek için tıkla...

balbocegi34 .!.:

küvez de ki oğlumda kalsaydı keşke benimlede bende depresyona girseydim..

Genişletmek için tıkla...

burcumsu12 .!.:

İlk 3 ay ben de öyleydim çok yalnız hissettm çok ağladım sonra bebeğimin büyüdükçe algıları açıldı beni tanımaya başladı oyun oynayabilmeye başladık bir baktım ki artık yalnız değil iki kişiyiz o da bir birey olmaya başladı zaman gerekiyor sadecw

Genişletmek için tıkla...

she86 .!.:

4aylık bebeğim var hala geceleri herkes uyuyup ben uyanık olduğumda ağlarım . İlk zamanlar kabul edememiştim bir de eşimle kavga etmiştik baya baya . Sonra o bana ılımlı yaklaşmaya başladı anladı sanırım bu durumu . Hatta eşime ölmek istiyorum bile demiştim ağlayarak .. ah .. şuan ölmek istemiyorum ama bebeğim var çünkü tek kaldığımı düşünüyorum (eşim yardımcı annem de var üstelik ) hele şimdiler de uykusuzluk biniyo Allahım gece olsun hiç istemiyorum çünkü yalnız kalacağım gündüz bi şekilde geçiyor herkes ayakta .. bebeğimi çok seviyorum bi gülüyo bana Allahım ölüyorum o ana .. ama işte bazen de yapmasamıydım acaba diyorum yani ..

Genişletmek için tıkla...

yasak .!.:

ne olursa olsun geçecğein bilip kafa dağıtmalı şeyler yapmak iyi hissetiriyor. kendinize minik zamanlar tanıyın. tek başınıza olabileceğinzi.

Genişletmek için tıkla...

karaman ozge .!.:

Ben de biraz olsun rahatlarim diye buraya kayıt oldum yalnız değilmişiz zamanla geçiyormuş ama şu an çok zor tabii ki. Çevrenizden yardım alın dertleşin kendinize vakit ayırın dışarıya çıkın yürüyün diyorlar sen de bunlardan yapabildiğini yap istersen inşallah yardımcı olur ikimiz de aynı durumdayız istediğin zaman yazabilirsin konuşmak belki ikimizi de rahatlatır

Genişletmek için tıkla...

karaman ozge .!.:

Şuan bana zaman geçmiyor gibi geliyor valla, umarım 3. Ayda bende atlatmış olurum şuan 2 ay 6 günlük

Genişletmek için tıkla...

karaman ozge .!.:

Merhaba, buraya yeni kayıt oldum. Kayıt olmamın sebebi 2 aylık yeni anne olmam. Şuan içinde bulunduğum durumu kimseyle paylaşamıyorum alacağım kötü tepkileri bildiğim için. Ama konuşmazsam da patlayacağım. Yeni anneyim ve galiba doğum sonrası depresyonu geçiriyorum. Eski hayatımı özlüyorum. Yalnız kalmak istemiyorum , kalınca içim daralıyor, mutsuz hissediyorum hiç bir şey yapmak istemiyorum. Kişisel bakım bile bana sıkıcı geliyor içimden gelmiyor. Belki bana kötü anne diyeceksiniz ama bazen bebeğimle bile ilgilenmek istemiyorum. Uzaklaşmak istiyorum, dışarı çıkmak özgürce bir saat bile olsa yürümek istiyorum ama bebeğimi bırakcak kimsem yok. Sürekli ağlamak istiyorum. Yanımda biri olunca bunlar geçiyor ama yalnız kaldığım an tekrar başlıyor. Ne yapacağım bana biri yardım edebilir mi? Nasıl atlatabilirim bu durumu?

Genişletmek için tıkla...

karaman ozge .!.:

Bu dönemde en büyük yardımcım eşim. Dışarı çıkartıyor, sosyalleşip kafa dağıtmam için misafirliklere gidiyoruz ama işte eve dönünce yalnız kalınca tekrar başlıyor sıkıntı. Nankörlük ediyormuşum gibi geliyor ama elimde olan bir durum değil maalesef, etrafımdaki insanlara birazcık bile zorlandığımı söylesem bir şey olmaz böyle böyle büyüyecek sen annesin diyip kestirip atıyorlar. Durum böyle olunca ben de konuşmamayı tercih ediyorum, sanırım benim etrafımda bu konuda anlayış ile yaklaşacak biri yok

Genişletmek için tıkla...

burcumsu12 .!.:

Zaman geçirmek bile zulümdü saate bakardım 7.30 gezdir oynat bilmem ne bi daha bakardım 8 bile olmamış akşam nasıl olsun derdim üstünden toru topu 2 ay geçmesine rağmen o günler uzakta kalmış gibi

Genişletmek için tıkla...

temmuzlu26 .!.:

Lohusa depresyonu dan cikamamissin büyük ihtimalle psikolojik yardım alabilirsin

Genişletmek için tıkla...

Tardis_2718 .!.:

Bunu yasmaayan anne vardır elbette ama eminim çok azdır.Cok çok zor bir süreç.Ama sabredin geçiyor.Lutfen elinizden geldiğince beeginizle dışarı çıkın.Hem ona iyi gelecek hem size.Bizim insanımız bebekleri kat kat giydirip ,eve tıkıyor.surekli üşüyor muhabbeti.ben hep dışarı çıkardım ,her çıktığımda en az 5 kişiden laf duydum,ama çıkardım.hic te hasta olmadı.ikimize de çok iyi geldi

Genişletmek için tıkla...

sadolinda .!.:

Canım benim bu durum o kadar normal ki bir bilsen... Ben de yalnız kalmak istemezdim korkardım ya kimse yokken bebeğime bir şey olur da ona müdahalede bulunamazsam diye... Daha 1 günlükken nefessiz kaldı sanmıştım o kadar korkmuştum ki nasıl büyüyecek bu diye ağlamıştım. şimdi 20 aylık bebeğim ve ikinciyi istiyorum yani şu yaşadıklarma bakınca annelik deliliktir diyorum hem bu kadar zorken neden insan ikiyi üçü dördü yapar derdim ama insan o zor günleri bile unutabiliyor ve tekrar o zorluğu çekmek için çabalıyor inanabiliyor musun. Sana neden kötü anne diyelim öncelikle sen çok iyi bir annesin, bebeğini düşünüyorsun, ona iyi gelebilmek için kendini iyileştirmeye çalışman bile iyi bir anne olduğunu gösteriyor. Annelik kendinden çok başka bir canlıyı düşünmektir. Ayrıca tekim bebegimi bırakıp yürüyüş yapamıyorum demişsin ama kanguru al at kendini dışarıya bebeğin henüz küçükken sürekli uyuyacaktir daha kolay senin için. Ağlamak istiyorsan da ağla ne olacak ki. Uyuduğu zamanlarda dizi film seyret hatta bir diziye ver kendini ki kötü düşünceler senden uzaklaşsın. Bebeğini sağlıkla büyüt bu günlerin geçeceğini unutma :)

Genişletmek için tıkla...

karaman ozge .!.:

Biraz daha bekleyeceğim belki geçer diye eğer geçmezse profesyonel yardım alacağım

Genişletmek için tıkla...