Lohusalık depresyonu yaşayanlar yardım edin :(

Canım bende de oldu ama seninki çok ileri boyutta ilaç kullanman lazım. Ben kendi kendime atlattim ama bebeğime çok düşkündüm sadece bunalıp sıkılıp herkesten nefret ediyodum bebeğim hariç. Ilaclarini kullan bebegine sarıl onun sana ihtiyacı var annesi cennet annelerin ayaklarının altında. Bebeğin bu dünyada en çok seni seviyor bi tek sana güveniyor aslında tanıdığı tek kişide sensin. Allah şifa versin canım benim dua et bol bol ve bebeğini kokla
 
Bebeginle beraber çok güzel gunler yasayacaksiniz annesi bi dusunsene anne diyecek seni guldurecek gelip öpecek oğlum elini yüzüme koyup öyle uyuyor elimi tutup uyuyor opmeyi bilmesede beni yalıyor :) anne diye çığlık atıyor ilk zamanlar çok zor ama inan 3 aylık olunca rahatlayacaksin 6 aylık olunca daha da rahatlayacaksin sonra her ay daha da tatlanacak
 
Peki ilaç kullanırken emzirdinizmi bebeği düşünüyorm çok küçük sütten kesmek istemiyorum süte geciyor bu ilaçlar ya bebegime zarar verirse :KK43:
Canım bebeği düşünüyorum ilaç içmiyorum diyorsun ama ölmeyi isteyip bebeğini yanlız bırakmayı düşünüyorsun. Lütfen ilaçlarını kullan doktor boşuna vermedi onları. Sen iyi olmasın hem kendin için hemde bebeğin için.
 
Merhabalar 4 ay oldu doğum yapalı hamileyken çok sıkıntı yaşadım ama içimdeki minicik kıpırdadıkça herşeyi unutuyordum onu sabırsızlıkla bekliyordum taki doğum yapana kadar doğum yapınca bi tuhaflık hissettim sanki o bebek benim değil sanki bu hayata ait değilim bütün hislerimi yitirmiş gibiydim bebeğime olan sevgimi yitirmiş gibiydim 4 ay oldu çok kötüyüm evimde tek başıma kalamıyorum çok boğuluyorum sürekli ağlama krizleri bebeğime sanki baglanamiyorum eşim sanki yabanci annem kardeşlerim kendime bile yabancı gibiyim psikiyatr ilaç verdi almak istemedim sanki hep böyle kalacam hic mutlu olamiyacam eski hayatima geri donemiyecem günler sanki yıl gibi hiç gecmiyo bazen delirecem gibi geliyo insanlar çok tuhaf geliyo geçermi benim gibi olup ilaçsız atlatan warmi yardımcı olun yazarken bile ağlıyorum bazen bebegimin warligini unutuyorum hoş artık herşeyi unutur oldum artık ölmek istiyorum...
Aynı bizim gelin gibi olmuşsun doğuruyo bakmıyor şimdi 2 yaşında yine bakmaz.çoçuk annesini bile bilmiyo.Hep annem baktı.Ağlardı çatlardı çoçuk uykudan kalkmıyor.abime diyo bak .Annemde kalkmıyodu hele bakacakmış diye hiç tık Yok .şimdi ise yine öyle annem diyo gece kalkar suratıma vurur mama diye .dayanamıyo annem:KK61:bizim gelin çoçuğu istemediği için böyle yapıyodu.doğrusunu söylemek gerekiyorsa.
 
Canım eve tıkılıp kalmayacaksın kendini dışarıya atacaksın. Sırf bebeğe kanalize olmayacaksın ben bebeğim 3 aylık iken arabanın atkasına koyup avmye gidiyordum. O arabasınıniçinde takılırken ben de kahve içiyordum. Mağazaları geziyordum ufak tefek alışverişler falan.
Kendi kendine hapishane inşaa etme koy bebeği arabasına parka çık. 5 aydan sonra çok güzel gülümsüyorlar yakında sana gülümsediğini görüp mutlu olacaksın
 
Aynı bizim gelin gibi olmuşsun doğuruyo bakmıyor şimdi 2 yaşında yine bakmaz.çoçuk annesini bile bilmiyo.Hep annem baktı.Ağlardı çatlardı çoçuk uykudan kalkmıyor.abime diyo bak .Annemde kalkmıyodu hele bakacakmış diye hiç tık Yok .şimdi ise yine öyle annem diyo gece kalkar suratıma vurur mama diye .dayanamıyo annem:KK61:bizim gelin çoçuğu istemediği için böyle yapıyodu.doğrusunu söylemek gerekiyorsa.
Aynı bizim gelin gibi olmuşsun doğuruyo bakmıyor şimdi 2 yaşında yine bakmaz.çoçuk annesini bile bilmiyo.Hep annem baktı.Ağlardı çatlardı çoçuk uykudan kalkmıyor.abime diyo bak .Annemde kalkmıyodu hele bakacakmış diye hiç tık Yok .şimdi ise yine öyle annem diyo gece kalkar suratıma vurur mama diye .dayanamıyo annem:KK61:bizim gelin çoçuğu istemediği için böyle yapıyodu.doğrusunu söylemek gerekiyorsa.
Çok şükür ben kendim bebegime bakıyorum kimseye muhtaç etmiyorum olumsuz şeyler yazıp moralimi bozmayın ben burda olumlu şeyler duyup mutlu olmak ümit dolu olmak istiyorum mümkünse siz hiç yorum yapmayın
 
Merhabalar 4 ay oldu doğum yapalı hamileyken çok sıkıntı yaşadım ama içimdeki minicik kıpırdadıkça herşeyi unutuyordum onu sabırsızlıkla bekliyordum taki doğum yapana kadar doğum yapınca bi tuhaflık hissettim sanki o bebek benim değil sanki bu hayata ait değilim bütün hislerimi yitirmiş gibiydim bebeğime olan sevgimi yitirmiş gibiydim 4 ay oldu çok kötüyüm evimde tek başıma kalamıyorum çok boğuluyorum sürekli ağlama krizleri bebeğime sanki baglanamiyorum eşim sanki yabanci annem kardeşlerim kendime bile yabancı gibiyim psikiyatr ilaç verdi almak istemedim sanki hep böyle kalacam hic mutlu olamiyacam eski hayatima geri donemiyecem günler sanki yıl gibi hiç gecmiyo bazen delirecem gibi geliyo insanlar çok tuhaf geliyo geçermi benim gibi olup ilaçsız atlatan warmi yardımcı olun yazarken bile ağlıyorum bazen bebegimin warligini unutuyorum hoş artık herşeyi unutur oldum artık ölmek istiyorum...
Merak etme, geçeer.Bebegine alisamamissin o kadar.Mesela onu uyurken izle, kalp atışlarını dinle.Minnacik ya daha çok küçük .Kim bilir ne kadar tatlıdır.(Umarim onu öpüyosundur falan yani inşallah durum o kadar ciddi değildir.)
O küçük canlıya sahip olabilmek için kimler nelerini feda ediyor biliyor musun?
Durumu büyütüp alisamiyorum falan diye abartma.Tek derdin bu olsun.
 
Merak etme, geçeer.Bebegine alisamamissin o kadar.Mesela onu uyurken izle, kalp atışlarını dinle.Minnacik ya daha çok küçük .Kim bilir ne kadar tatlıdır.(Umarim onu öpüyosundur falan yani inşallah durum o kadar ciddi değildir.)
O küçük canlıya sahip olabilmek için kimler nelerini feda ediyor biliyor musun?
Durumu büyütüp alisamiyorum falan diye abartma.Tek derdin bu olsun.
İnşallah geçer ve bende eskisi gibi olurum kızımla çok mutlu
 
Canim benim tek çözümün bir süre antidepresan kullanman.sutten bebeğe cok az geçen var.bagimlilik yapmayan.kullanmadan geçmiyor maalesef.
 
İnşallah geçer ve bende eskisi gibi olurum kızımla çok mutlu
Kusura bakma mutluluğu kendin Yok edensin .Ben senin mutlu olman için bir çaba sarf ettiğini görmüyorum.Burdaki insanların hepsi ilacını kullan demekten başka bi şey demiyecekler.Doktorda boşuna okumuş o ilaçları sana boşuna vermiş.senin depresyonun varsa benimde hamilelik hormonlarım var maalesef.Her kes senin konunla ilgileniyorsa yorumlarada açık olacaksın.Yok bunu yazmayin yok sunu yazmayin ne yazacagimizida siz söyleyin tam olsun
 
Kusura bakma mutluluğu kendin Yok edensin .Ben senin mutlu olman için bir çaba sarf ettiğini görmüyorum.Burdaki insanların hepsi ilacını kullan demekten başka bi şey demiyecekler.Doktorda boşuna okumuş o ilaçları sana boşuna vermiş.senin depresyonun varsa benimde hamilelik hormonlarım var maalesef.Her kes senin konunla ilgileniyorsa yorumlarada açık olacaksın.Yok bunu yazmayin yok sunu yazmayin ne yazacagimizida siz söyleyin tam olsun
Çaba sarfetmefigimi sen nerden biliyorsun 4 aydır ne mücadele werdigimi... umarım sen lohusaligi hiç yasamazsin bebeğinle mutlu olursun bende doğana kadar çok mutluydum... hiç yaşamadığım şeyleri yaşıyorum... ve yaşayıp atlatanlardan yol göstermeleri tecrübelerini paylaşmalarını istiyorum... bekara kadın boşamak kolay tabi ne diyim rabbim selamet wersin
 
Çaba sarfetmefigimi sen nerden biliyorsun 4 aydır ne mücadele werdigimi... umarım sen lohusaligi hiç yasamazsin bebeğinle mutlu olursun bende doğana kadar çok mutluydum... hiç yaşamadığım şeyleri yaşıyorum... ve yaşayıp atlatanlardan yol göstermeleri tecrübelerini paylaşmalarını istiyorum... bekara kadın boşamak kolay tabi ne diyim rabbim selamet wersin
Hem ben lohusalık sendromu yaşayanlardan yardım talep ettim başlığa ii bak
 
Çaba sarfetmefigimi sen nerden biliyorsun 4 aydır ne mücadele werdigimi... umarım sen lohusaligi hiç yasamazsin bebeğinle mutlu olursun bende doğana kadar çok mutluydum... hiç yaşamadığım şeyleri yaşıyorum... ve yaşayıp atlatanlardan yol göstermeleri tecrübelerini paylaşmalarını istiyorum... bekara kadın boşamak kolay tabi ne diyim rabbim selamet wersin
Senin dozunda olan yok ki Ilac yutsam bebegime zarari olur deme.Doktor ne Ilac verirse onu ic Doktor eniyisini bilir.Kusura bakma Normalde Hic böyle konusmam.Gördügün gibi Sana hep Ilac kullan diyorlar.ortama cik Evde kalmak insani geriyo.Allah acil sifa versin.Bebegin yüzüne baksin sevdirsin.Bol Bol dua oku.lohusalikta okunacak dualer felan.
 
Geçmiş olsun. Ilk önce ilacı emzirmede sorun olur mu diye doktorunuza yada eczaciniza sorun. Sorun varsa terapi seçeneğine bakın.

Benim de bebeğim var başta garipti. Sezeryan olduğum için agrım çoktu canım yanard, oğlum zor bi bebekti ,hiç bakamiyacajmisim gelirdi. Bu surec 40 gün sürdü. Sonra baktikca geçti gitti.

Şöyle ergonomi kanguru edinip birlikte sokağa çıkın. Gezin dolaşın. Güneşe çıkın. Hatta kan değerlerinize baktırin. Eksiklik etkiler, ama bu kadar da değil.
 
Merhaba,
İki ay oluyor doğum yapalı. Bebeğe bir türlü alışamadım. Bazen bu benim çocuğum benim çocuğum var diyorum ama korkuyorum içime sıkıntı basıyor. Be yapacağım ben bundan sonra kendime bile zaman ayıramayağım ne yaptım ben gibi saçma düşüncelerden kendimi alamıyorum. Herkes seviyor ben öyle imrenerek bakıyorum ben neden böyle değilim diye ağlıyorum. Sürekli kaygı ve korku içindeyim. İlk iki hafta böyle değildim çocuğu seviyordum ama birgün aşırı emzirmekten aniden sıkıldım ve bu hale geldim. Çocuğa bakınca içimde hiç bir kıpırtı olmuyor. Bunları böyle yazmaktan dolayı kendimden Utanıyorum. Güler yüzüm gitti yerine böyle sıkıntılı bambaşka bir insan geldi. Eşime karşı bile düşünemez ilgisiz gibi oldum. Sıkıntılı olunca insan diğer şeylerle galiba ilgilenemiyor. Anlayamıyorum ki bu halden çıkmayacak gibi geliyor nasıl düzenleyeceğim ben lütfen yardım edin. Eşimle eskisi gibi olmayacak gibi hissediyorum eskiden çok rahattık çok güzeldi şimdi sanki tamamen hayatım alt üst olmuş gibi hissediyorum
 
Ölmek istiyorum ne demek ya..
Toparlan O MASUM BEBEĞİN SANA İHTİYACI VAR..
2 ay erken Doğum yaptım ben.. yoğun bakımın kapısında her gün her saat ölür mü Yaşar mı kavgası verdim içimde.. psikoloji bozulmasının Daniskasını yaşadım..
ne olursa olsun herşey herkes bir yana evladıma daha çok bağlandım..
insanlarda lohusa depresyonu ya da cicim lohusa günleri beklentisi oluyor ama yanlış normal hayatınıza devam edin olumsuz düşünceler her an olabilir..Hormonlarda kısa sürede değiştiği için ona bağlayın bu durumu..
Lütfen evladınıza sahip çıkın büyüdükçe sağlıklı bir anne görsün karşısında ve sağlıklı bir birey olarak yaşason lütfen..
 
Merhaba,
İki ay oluyor doğum yapalı. Bebeğe bir türlü alışamadım. Bazen bu benim çocuğum benim çocuğum var diyorum ama korkuyorum içime sıkıntı basıyor. Be yapacağım ben bundan sonra kendime bile zaman ayıramayağım ne yaptım ben gibi saçma düşüncelerden kendimi alamıyorum. Herkes seviyor ben öyle imrenerek bakıyorum ben neden böyle değilim diye ağlıyorum. Sürekli kaygı ve korku içindeyim. İlk iki hafta böyle değildim çocuğu seviyordum ama birgün aşırı emzirmekten aniden sıkıldım ve bu hale geldim. Çocuğa bakınca içimde hiç bir kıpırtı olmuyor. Bunları böyle yazmaktan dolayı kendimden Utanıyorum. Güler yüzüm gitti yerine böyle sıkıntılı bambaşka bir insan geldi. Eşime karşı bile düşünemez ilgisiz gibi oldum. Sıkıntılı olunca insan diğer şeylerle galiba ilgilenemiyor. Anlayamıyorum ki bu halden çıkmayacak gibi geliyor nasıl düzenleyeceğim ben lütfen yardım edin. Eşimle eskisi gibi olmayacak gibi hissediyorum eskiden çok rahattık çok güzeldi şimdi sanki tamamen hayatım alt üst olmuş gibi hissediyorum
Daha çok yeni Doğum yapmışsın böyle şeyler normal utanacak sıkılacak bir durum yok.. zor geçtiği doğru çünkü bir bebekle tüm yaşantınız değişiyor ama lütfen bebeklerinize sahip çıkın sağlıklı bilinçli anneler olun lütfen.. o bebekler size muhtaç masum kokunuza hasret onlar lütfen bubları düşünün.. bakın benim oğlum 1 yaşına girecek beni tanıyor biliyor kokumu biliyor bu öyle bi duygu ki tarifi Yok..
Bakın erken doğan bebeğim için 19 gün emzirme savaşı verdim 19. Günün sonunda emmeye başladı kurban olurum Yaradanım bu duyguyu yaşattı bana hamd olsun bakın bu çok büyük bir lükstür anne sütü bunun değerini lütfen bilin emzirmekten sıkılmayın lütfen.. sağlıklı bireylere annelere ihtiyacımız var toplum olarak.. bunun bilincinde olun..
Lütfen bebeğinizi ara sıra anne anne babaanneye bırakıp eşinizle kısa bi yürüyüş bi sinema dondurma keyfi yapın çok iyi gelecektir.. benim de zor zamanlarım oldu 6 aylıkken anca atlattım ama bebeğime yansıtmadım onu herşeyden ayrı tuttum..
 
Yaşadığın şeyleri çoğu doğum yapmış anne yasiyor.Lohusa psikolojisi dedikleri tam da bu ,ama geçiyor .Sadece zamana ihtiyacın var. Bebeğinin sana ve sutüne ihtiyacı var.Hayatin tabiki değişecek anne oldun, artık kendinden çok düşünecegin ,ağladığında, agliyacagin, gözlerine bakıp guldugunde mutlu olacağın,kokusunu içine çektiğinde mutlu olacağın bir meleğin var.Sana tavsiyem çevremde sana yardım edebilecek bebeğine ilgilenecek birileri varsa yanına çağırman ,kendine biraz zaman ayırman.Bu arada işi ,gücü bırak bebeğin uyuduğu anda sende uyumaya çalış.Bu süreçte senin dinlenmen seni çok rahatlatır ,sen iyi olursan bebeginde iyi olur .
 
X