Seni çok iyi anlıyorum oncelikle Allah anali babalı büyütsün yavrunu bende çok rahatsız olmuştum zor bi sezeryan sonrası daha berbat bi kanama ölümden dönmek çok şükür kalma falan yoktu bizde gelip gidiyolardi ama kaç kez odaya daldığını hatırlıyorum bilmeyerek olmuştur demistim hep ama insan kendini kötü hissediyor çok kötü şimdi olsa çok sert davranırım ama iyice akıllandım çok şükür doğumdan sonra bizde kalın falan dediler dün ve kesin dille söyledim hayır diye daha da diyemez ayrıca kaynana değil kayınpeder çağırıyor bizi hep neyse sen bence git ama kuş olduğunu da bilsinler insanın hayatında ya bi ya iki kez olan şeyi bile elinden alıyorlar çok üzülüyorum lohusaligi bile yasayamiyorsun su hayattada akilliDetaylıca anlatmak istiyorum, o yüzden biraz uzun olacak, okuyanlara şimdiden teşekkürler.
5 yıllık evliyim, eşimle hiç sorunumuz yok. Kayinvalidemlerle de zaman zaman sorunlar yaşadık. Ama hiç bir zaman yüzyüze bir polemiğimiz olmadı, hep arkadan arkaya söylendik birbirimize gibi birşey yani. O surat astı, ben gelip gitme sıklığını azalttım vs. Yani karşılıklı bir tartışmamız olmadı. Hic bir zaman saygıda kusur etmedim, bu bakımdan vicdanım çok rahat.
Torun torun diye kendilerini parçaladılar, verdik müjdesini. 5 yıldır bana bir kez eline sağlık bile demeyen kadın, torunun hevesine bana da sevgi gösterir oldu. Bebeğe hediyeler aldılar, hayaller kurdular. Ben de istedim ki, bu süreçte hem ilişkilerimiz güçlensin, hem de bebeğim kalabalık aile icinde sevgiyle büyüsün. Gidip gelmeler çoğaldı, beraber alışverişler yaptık, bebek hevesini beraber paylaştık yani.
Kendi ailem de, esimin ailesi de ayni sehirdeyiz. Kendi ailemle ayni sitede oturuyorum. Doğum oldu. 2 gece hastanede kaldım. Esimin ailesi benim evimde kaldılar, hastaneye gidip geldiler. Sonra ben evime çıktım, kayinvalide kayınpeder gorumce bizim evde kaldilar. Tabii benim annem de var.
9 ay boyunca eşime dedim ki, bak lohusa evinde erkek olmaz, baban bizde kalmasın. Çünkü biliyorum huylarını. Tamam söylerim ben dedi, doğuma yakın söylemiş de. Tamam demişler.
Ama işler öyle olmadı. Ben salaş, pijamalı, sezeryanli, oturup kalkamıyorum. Uzaniyorum mesela, kp odaya giriyor, kalkmak zorunda kaliyorum, ölsem yatamam onun yaninda. Içim dışım dikiş, cok zorlandım. Tesetturluyum, kp yanında pijamalı vs durmaktan hoşlanmıyorum. 2 3 gün kaldı, güzellikle eşime dedim ki, artık baban gitsin yine gelir. Eşim de, sen haklısın ama ben de babama git diyemem benzeri şeyler söyledi.
Bu arada aptal kafam, iyilik guzellik olsun diye, bebeği hiç sakınmadım. Oraya yatirmayin, bunu giydirmeyin vs demedim. Kv ve gorumcemin kaldığı odada yatırdım bebeği. Ben yatak odamda yattım. Ağladıkça geldim emzirdim, onlara verdim. Gaziyla, altiyla vs onlar ilgilendi. Hep onlarin odasında yattı bebek.
Annem hiç rahat edemedi, sabah erkenden evine gitmek zorunda kalıyordu, kp falan kahvaltı edebilsin diye. Her sabah uyaniyorum, annem nerede, evine gitti diyorlar.
7.gun bizde adettir, bebeğin ismi kulağına okunur ezanla. Özendim, hazirlik yaptim ailemi çağırdım. Sizin de davet etmek istediğiniz kim varsa edin dedim, gerek yok dediler.
O gün kalktım, annem yine gitmiş. Eşime mesaj attım güzellikle. Eşim de dedi ki, sabah işe giderken babama gel dedim gelmedi, öğlen aradim yanima gel dedim gelmedi. Eşim de arada kalsin istemiyorum cok üzülüyordum.
Ben odada bebegi emzirirken, kp geldi. O kadar rahatsiz oldum ki, 7 gunluk lohusayım tepem attı. Başladım ağlamaya, içim boşaldi resmen. O anda eşim işten geldi, ne oldu dedi. Baban ben emzirirken odaya daldı dedim, rahat edemiyorum dedim. Tek bir cumle kurdum, "rahat edemiyorum". Görmedi vs dediler.
Tabii daha hamilelikten beri uyardigim şey başıma gelince iyice sinirlendim! Kv, filmgibi o zaman biz gidelim sen annenle otur dedi. Hic cevap vermedim, keske verseydim.
Ben ağır birsey söylemedigim icin, o an söylendi bitti diye düşünüyorum. Birsey yok gibi devam ettim güne.
Aksam misafirler geldi, suratı beş karış oturdu, kimseyle konuşmadı, aileme rezil etti beni. Şok oldum Herkes gidince de hazırlandı gittiler. Yine bebegi kucagima aldim, kapıya kadar uğurladım. Evden sanki biri ölmüş gibi feci bir şekilde çıktılar. Eşim oyle gitmelerine cok üzüldü. Günlerce gözüm yaşlı bunu konuştuk.
1 hafta sonra kandil mesaji attim. 2 hafta sonra gorumcemin dogum gununde mesaj attim. Tek kelime soğuk cevaplar falan.
Bu arada kayinpederim 55 yaşında genç ve sağlıklı bir insan. Kv sürekli onu bırakıp annesinde kalir günlerce. Yani kp evde yalniz kalamıyor diye bir durum yok. Benim babam 70 yaşını geçti, annem onu yalniz bıraktı geldi neticede hayatta 1 2 kez olan şeyler.
Gelin bizi evden kovdu diye kıyametler koptu tabii. Eşim sen haklısın diyor. Ama onlar da annem babam, boyle dargin kalmasin aramiz diye ekliyor.
Simdi kirkimiz cıktı. Eşim bebeği el opturmeye götürmek istiyor. Ama ben gitmeyelim dersem de ısrar etmez yani. Büyüklük bende kalsın, mesafeli şekilde gidip geleyim mi? Surat asıp iyice asabımı bozar mı? Hayatımın en hassas günlerinde kocamla arama sıkıntı sokan, günlerce beni ağlatan insanlarla görüşmemek icin gecerli bir sebep bulmuşken, bir süre daha görüşmesem mi?
Evet onların da ilk ve tek torunu. Gormek ve sevmek hakları. Ama bu torunun da bir annesi var, onu ezip geçerlerse torunlarından da vazgeçmiş olacaklarını neden idrak edemiyorlar?
Not: aynı sehirdeyiz yaklaşık 1 saat aramız. Gorumcem bekar ve arabaları var
Haklısınız ama keşke birkaç gün idare etseydiniz. Bu tarz olaylar hep geline patlıyor çünkü. Şimdi size hak veren eşinizi birkaç ay sonra görün birde. Bence el öpmeye gidin eşinize sizi suçlayacak malzeme vermeyin. Rüzgar her an yön değiştirebilir
Yanınızda gözükmek ne demek? Sizin eşleriniz ve evlilikleriniz böyle mi? Ben eşimin hatri için çiğ tavuk yerim. Annesine de giderim. Eşim de, ben gitmek istemezsem ikinci kez gidelim demez. Daha önce de sorun oldu ilk evlendigimizde, görüşmek istemiyorum dedim. Bir kere bile hadi annemlere gidelim demedi. Biz eşimle ortak kararlar alırız, oturup herşeyi konuşuruz. Taraf degiliz, olmayızKesinlikle katiliyorum, su an yaninizda gozukmesine guvenmeyin ve laf vermeyin kimsenin agzina
Yanınızda gözükmek ne demek? Sizin eşleriniz ve evlilikleriniz böyle mi? Ben eşimin hatri için çiğ tavuk yerim. Annesine de giderim. Eşim de, ben gitmek istemezsem ikinci kez gidelim demez. Daha önce de sorun oldu ilk evlendigimizde, görüşmek istemiyorum dedim. Bir kere bile hadi annemlere gidelim demedi. Biz eşimle ortak kararlar alırız, oturup herşeyi konuşuruz. Taraf degiliz, olmayız
bu konuda yüz de yüz haklisin... ama onlar da eşinin ailesi, atsam atilmaz satsan satilmaz... eşin küs olmadığı müddetçe sen de küs kalamazsin. en iyisi git ama az daha bekle senin de lohusaligin tamamen bitsin. çok yüz göz olma, mesafeli dur. onlar surat asarsa assınlar en azindan eşine bak ben elimden geleni yapiyorum ama onlar surat asmaya devam ediyor dersin en azindan eşin seni haklı görmeye devam eder ve senin de için rahat olur elimden geleni yaptım diye...Detaylıca anlatmak istiyorum, o yüzden biraz uzun olacak, okuyanlara şimdiden teşekkürler.
5 yıllık evliyim, eşimle hiç sorunumuz yok. Kayinvalidemlerle de zaman zaman sorunlar yaşadık. Ama hiç bir zaman yüzyüze bir polemiğimiz olmadı, hep arkadan arkaya söylendik birbirimize gibi birşey yani. O surat astı, ben gelip gitme sıklığını azalttım vs. Yani karşılıklı bir tartışmamız olmadı. Hic bir zaman saygıda kusur etmedim, bu bakımdan vicdanım çok rahat.
Torun torun diye kendilerini parçaladılar, verdik müjdesini. 5 yıldır bana bir kez eline sağlık bile demeyen kadın, torunun hevesine bana da sevgi gösterir oldu. Bebeğe hediyeler aldılar, hayaller kurdular. Ben de istedim ki, bu süreçte hem ilişkilerimiz güçlensin, hem de bebeğim kalabalık aile icinde sevgiyle büyüsün. Gidip gelmeler çoğaldı, beraber alışverişler yaptık, bebek hevesini beraber paylaştık yani.
Kendi ailem de, esimin ailesi de ayni sehirdeyiz. Kendi ailemle ayni sitede oturuyorum. Doğum oldu. 2 gece hastanede kaldım. Esimin ailesi benim evimde kaldılar, hastaneye gidip geldiler. Sonra ben evime çıktım, kayinvalide kayınpeder gorumce bizim evde kaldilar. Tabii benim annem de var.
9 ay boyunca eşime dedim ki, bak lohusa evinde erkek olmaz, baban bizde kalmasın. Çünkü biliyorum huylarını. Tamam söylerim ben dedi, doğuma yakın söylemiş de. Tamam demişler.
Ama işler öyle olmadı. Ben salaş, pijamalı, sezeryanli, oturup kalkamıyorum. Uzaniyorum mesela, kp odaya giriyor, kalkmak zorunda kaliyorum, ölsem yatamam onun yaninda. Içim dışım dikiş, cok zorlandım. Tesetturluyum, kp yanında pijamalı vs durmaktan hoşlanmıyorum. 2 3 gün kaldı, güzellikle eşime dedim ki, artık baban gitsin yine gelir. Eşim de, sen haklısın ama ben de babama git diyemem benzeri şeyler söyledi.
Bu arada aptal kafam, iyilik guzellik olsun diye, bebeği hiç sakınmadım. Oraya yatirmayin, bunu giydirmeyin vs demedim. Kv ve gorumcemin kaldığı odada yatırdım bebeği. Ben yatak odamda yattım. Ağladıkça geldim emzirdim, onlara verdim. Gaziyla, altiyla vs onlar ilgilendi. Hep onlarin odasında yattı bebek.
Annem hiç rahat edemedi, sabah erkenden evine gitmek zorunda kalıyordu, kp falan kahvaltı edebilsin diye. Her sabah uyaniyorum, annem nerede, evine gitti diyorlar.
7.gun bizde adettir, bebeğin ismi kulağına okunur ezanla. Özendim, hazirlik yaptim ailemi çağırdım. Sizin de davet etmek istediğiniz kim varsa edin dedim, gerek yok dediler.
O gün kalktım, annem yine gitmiş. Eşime mesaj attım güzellikle. Eşim de dedi ki, sabah işe giderken babama gel dedim gelmedi, öğlen aradim yanima gel dedim gelmedi. Eşim de arada kalsin istemiyorum cok üzülüyordum.
Ben odada bebegi emzirirken, kp geldi. O kadar rahatsiz oldum ki, 7 gunluk lohusayım tepem attı. Başladım ağlamaya, içim boşaldi resmen. O anda eşim işten geldi, ne oldu dedi. Baban ben emzirirken odaya daldı dedim, rahat edemiyorum dedim. Tek bir cumle kurdum, "rahat edemiyorum". Görmedi vs dediler.
Tabii daha hamilelikten beri uyardigim şey başıma gelince iyice sinirlendim! Kv, filmgibi o zaman biz gidelim sen annenle otur dedi. Hic cevap vermedim, keske verseydim.
Ben ağır birsey söylemedigim icin, o an söylendi bitti diye düşünüyorum. Birsey yok gibi devam ettim güne.
Aksam misafirler geldi, suratı beş karış oturdu, kimseyle konuşmadı, aileme rezil etti beni. Şok oldum Herkes gidince de hazırlandı gittiler. Yine bebegi kucagima aldim, kapıya kadar uğurladım. Evden sanki biri ölmüş gibi feci bir şekilde çıktılar. Eşim oyle gitmelerine cok üzüldü. Günlerce gözüm yaşlı bunu konuştuk.
1 hafta sonra kandil mesaji attim. 2 hafta sonra gorumcemin dogum gununde mesaj attim. Tek kelime soğuk cevaplar falan.
Bu arada kayinpederim 55 yaşında genç ve sağlıklı bir insan. Kv sürekli onu bırakıp annesinde kalir günlerce. Yani kp evde yalniz kalamıyor diye bir durum yok. Benim babam 70 yaşını geçti, annem onu yalniz bıraktı geldi neticede hayatta 1 2 kez olan şeyler.
Gelin bizi evden kovdu diye kıyametler koptu tabii. Eşim sen haklısın diyor. Ama onlar da annem babam, boyle dargin kalmasin aramiz diye ekliyor.
Simdi kirkimiz cıktı. Eşim bebeği el opturmeye götürmek istiyor. Ama ben gitmeyelim dersem de ısrar etmez yani. Büyüklük bende kalsın, mesafeli şekilde gidip geleyim mi? Surat asıp iyice asabımı bozar mı? Hayatımın en hassas günlerinde kocamla arama sıkıntı sokan, günlerce beni ağlatan insanlarla görüşmemek icin gecerli bir sebep bulmuşken, bir süre daha görüşmesem mi?
Evet onların da ilk ve tek torunu. Gormek ve sevmek hakları. Ama bu torunun da bir annesi var, onu ezip geçerlerse torunlarından da vazgeçmiş olacaklarını neden idrak edemiyorlar?
Not: aynı sehirdeyiz yaklaşık 1 saat aramız. Gorumcem bekar ve arabaları var
Bende tesetturluyum benzerini yaşadım , doğumun ertesi günü.bide Ağustos sıcak , ateş basması dikis acısı çocuk ağladı süt gelmedi ev kalabalık , tepem attı gecelikle daldım içeri klima salonda Allah Allah tek memede dışarda valla cil yavrusu gibi dağıldılar . Banane ya ben cekinip darlanacagima onlar utansın . Bir hafta sonra geldiklerinde de hiiic istifimi bozmadim uzandım gelişi güzel çocuğuma baktım . İnsanlarda düşünce yok aynısı kızlarına olsa demedik laf bırakmazlar .. yeri geldiğinde siz arsız olun ,mesafeli olun git yada gitme diyemem . Yaptıklarına anlam yuklemeyin günü birlik ilişki gibi gör konus orada bırak gerisi gelmesinDetaylıca anlatmak istiyorum, o yüzden biraz uzun olacak, okuyanlara şimdiden teşekkürler.
5 yıllık evliyim, eşimle hiç sorunumuz yok. Kayinvalidemlerle de zaman zaman sorunlar yaşadık. Ama hiç bir zaman yüzyüze bir polemiğimiz olmadı, hep arkadan arkaya söylendik birbirimize gibi birşey yani. O surat astı, ben gelip gitme sıklığını azalttım vs. Yani karşılıklı bir tartışmamız olmadı. Hic bir zaman saygıda kusur etmedim, bu bakımdan vicdanım çok rahat.
Torun torun diye kendilerini parçaladılar, verdik müjdesini. 5 yıldır bana bir kez eline sağlık bile demeyen kadın, torunun hevesine bana da sevgi gösterir oldu. Bebeğe hediyeler aldılar, hayaller kurdular. Ben de istedim ki, bu süreçte hem ilişkilerimiz güçlensin, hem de bebeğim kalabalık aile icinde sevgiyle büyüsün. Gidip gelmeler çoğaldı, beraber alışverişler yaptık, bebek hevesini beraber paylaştık yani.
Kendi ailem de, esimin ailesi de ayni sehirdeyiz. Kendi ailemle ayni sitede oturuyorum. Doğum oldu. 2 gece hastanede kaldım. Esimin ailesi benim evimde kaldılar, hastaneye gidip geldiler. Sonra ben evime çıktım, kayinvalide kayınpeder gorumce bizim evde kaldilar. Tabii benim annem de var.
9 ay boyunca eşime dedim ki, bak lohusa evinde erkek olmaz, baban bizde kalmasın. Çünkü biliyorum huylarını. Tamam söylerim ben dedi, doğuma yakın söylemiş de. Tamam demişler.
Ama işler öyle olmadı. Ben salaş, pijamalı, sezeryanli, oturup kalkamıyorum. Uzaniyorum mesela, kp odaya giriyor, kalkmak zorunda kaliyorum, ölsem yatamam onun yaninda. Içim dışım dikiş, cok zorlandım. Tesetturluyum, kp yanında pijamalı vs durmaktan hoşlanmıyorum. 2 3 gün kaldı, güzellikle eşime dedim ki, artık baban gitsin yine gelir. Eşim de, sen haklısın ama ben de babama git diyemem benzeri şeyler söyledi.
Bu arada aptal kafam, iyilik guzellik olsun diye, bebeği hiç sakınmadım. Oraya yatirmayin, bunu giydirmeyin vs demedim. Kv ve gorumcemin kaldığı odada yatırdım bebeği. Ben yatak odamda yattım. Ağladıkça geldim emzirdim, onlara verdim. Gaziyla, altiyla vs onlar ilgilendi. Hep onlarin odasında yattı bebek.
Annem hiç rahat edemedi, sabah erkenden evine gitmek zorunda kalıyordu, kp falan kahvaltı edebilsin diye. Her sabah uyaniyorum, annem nerede, evine gitti diyorlar.
7.gun bizde adettir, bebeğin ismi kulağına okunur ezanla. Özendim, hazirlik yaptim ailemi çağırdım. Sizin de davet etmek istediğiniz kim varsa edin dedim, gerek yok dediler.
O gün kalktım, annem yine gitmiş. Eşime mesaj attım güzellikle. Eşim de dedi ki, sabah işe giderken babama gel dedim gelmedi, öğlen aradim yanima gel dedim gelmedi. Eşim de arada kalsin istemiyorum cok üzülüyordum.
Ben odada bebegi emzirirken, kp geldi. O kadar rahatsiz oldum ki, 7 gunluk lohusayım tepem attı. Başladım ağlamaya, içim boşaldi resmen. O anda eşim işten geldi, ne oldu dedi. Baban ben emzirirken odaya daldı dedim, rahat edemiyorum dedim. Tek bir cumle kurdum, "rahat edemiyorum". Görmedi vs dediler.
Tabii daha hamilelikten beri uyardigim şey başıma gelince iyice sinirlendim! Kv, filmgibi o zaman biz gidelim sen annenle otur dedi. Hic cevap vermedim, keske verseydim.
Ben ağır birsey söylemedigim icin, o an söylendi bitti diye düşünüyorum. Birsey yok gibi devam ettim güne.
Aksam misafirler geldi, suratı beş karış oturdu, kimseyle konuşmadı, aileme rezil etti beni. Şok oldum Herkes gidince de hazırlandı gittiler. Yine bebegi kucagima aldim, kapıya kadar uğurladım. Evden sanki biri ölmüş gibi feci bir şekilde çıktılar. Eşim oyle gitmelerine cok üzüldü. Günlerce gözüm yaşlı bunu konuştuk.
1 hafta sonra kandil mesaji attim. 2 hafta sonra gorumcemin dogum gununde mesaj attim. Tek kelime soğuk cevaplar falan.
Bu arada kayinpederim 55 yaşında genç ve sağlıklı bir insan. Kv sürekli onu bırakıp annesinde kalir günlerce. Yani kp evde yalniz kalamıyor diye bir durum yok. Benim babam 70 yaşını geçti, annem onu yalniz bıraktı geldi neticede hayatta 1 2 kez olan şeyler.
Gelin bizi evden kovdu diye kıyametler koptu tabii. Eşim sen haklısın diyor. Ama onlar da annem babam, boyle dargin kalmasin aramiz diye ekliyor.
Simdi kirkimiz cıktı. Eşim bebeği el opturmeye götürmek istiyor. Ama ben gitmeyelim dersem de ısrar etmez yani. Büyüklük bende kalsın, mesafeli şekilde gidip geleyim mi? Surat asıp iyice asabımı bozar mı? Hayatımın en hassas günlerinde kocamla arama sıkıntı sokan, günlerce beni ağlatan insanlarla görüşmemek icin gecerli bir sebep bulmuşken, bir süre daha görüşmesem mi?
Evet onların da ilk ve tek torunu. Gormek ve sevmek hakları. Ama bu torunun da bir annesi var, onu ezip geçerlerse torunlarından da vazgeçmiş olacaklarını neden idrak edemiyorlar?
Not: aynı sehirdeyiz yaklaşık 1 saat aramız. Gorumcem bekar ve arabaları var
seninki gene iyiymiş, affettirmek için uğraşmış, benim kv nin bir kesmediği kaldı beni, ama hala ben ne yaptım ki diyormuş.Ben de nefret ediyorum, ömrüm boyunca hayatımda olmasın istiyorum o zamanda yaşananlar ve yapılanlar kolay unutulmuyor, bir de üstüne kp yanında emzirmiyorum diye trip atıp duruyordu bana, neymiş biz aileymişiz ben onları aileden saymıyormuşum.çok aileyiz gerçi iki doğumumda da gördüm.Gitme daha fecisi benim başıma geldi lohusayken. Kaynana ndan nefret ediyorum ömrümün sonuna kadar görmek istemiyorum.aradan 7 ay geçti kendini affettirmek için hediyeler aldı özurler diledi unutmuyorum.zaman geçtikçe olanlar daha cok içine oturcak o yüzden gitme.