Olabilir, çalışmayabilir. Sanmıyorum kadının sizi ezmek için söylediğini.
Psikologlar hep der ki, eğer bir olaya fazla tepki veriyorsanız bu o olayla değil, sizinle alakalidir.
Mesela benim annem evlat ayrımı yaşayarak büyümüş, ayrımcılık /kıyas görmüş. Eğer annemin yanında birisini övsen annem buna çok sinirlenir ve ters bir cevap verir. Gerekirse ortamın huzurunu kaçırır. Ama ben evlat ayrımı görmedim,ailem ablamla beni eşit severdi. Kıyas falan da yapmazlar. Hiç böyle hassasiyetlerim yok. Aynı cümleyi bana kursalar ben asla rahatsız olmam.
Ya da evlilik meselesi. 32 yaşında,bekarım. Bana da ender de olsa soruyorlar evlilik yok mu diye, düğünlerde 'siradaki sensin' diyorlar. Hiç rahatsiz olmuyorum çünkü istesem hemen bu sene evlenirim,evlenecek erkek sikintisi çeken yalnız biri degilim, bekar kalmak benim tercihim ve bu hayatım çok keyifli. 'hayirlisi' diyip geçiyorum. Ama benim yasitim - hatta benden çok daha genç , evlenemedi diye icten içe uzulen insanlar bu soruya çok üzülüp tepki gösteriyor, kaba buluyor..hatta bu bayram benden küçük kaç kadın kkya konu açtı , bu sorulardan nefret ettiğine dair.
Aynı şekilde bebek konusu. Ablam evliliğinin 3. Senesi doğurdu, ama zaten planlarında ilk yıllar hamile kalmak yoktu. O yüzden bebek sorulari onun umrunda bile olmadı, hiç üzüldüğünü de asla sanmam. Ama çocuk deneyip henüz bebek sahibi olamayan insanlar daha bir yıllık evli değilken bile bu konudaki sorulara çok üzülüyor, hatta kkya konu açıyor. Bu konu onları yaraliyor.
Bunca örnekle umarım anlatmisimdir.
Kadının sorusunda bir şey yok, siz bu olayı içinizde hazmedemediginiz için bu kadar abartmissiniz. Yani sorunun densizligi yüzde onsa kalan yüzde doksanı sizin kendi kompleksiniz.
O yüzden bence konuyu kendi içinizde unutmaya çalışın, kendinizi doldurmayin