Merhabalar
Internette gezinirken sayfayi gördüm yeni üye oldum. Amacim memleket ayrimi yapmak felan degil, derdimi paylasip cözüm bulmak. Aslinda dertte sayilmaz bu, fakat cözümlemem gereken bir durum diyebilirim.
Esimle flört, nisanlilik, evlilik toplamda 7 senelik bir iliskimiz var. Ikimizde üniversite mezunuyuz. Kendisi karadenizli fakat dogma büyüme istanbullu ama geleneklerine cok baglilar ailece. Ben ise izmirliyim, hayatimin bir kismi izmirde diger bir kismida istanbulda gecti. Birbirimizi seviyoruz ancak kisilik, yetistirilme tarzi, mentalite olarak farkliyiz. Ben kadin-erkek esitligi olan bir ailede yetismis biriyim, esim tam tersi erkegin egemen oldugu bir ortamda. Benim cevremdeki insanlar genellikle sakindir, kavga gürültü yoktur, iyi bir insan olmak icin saygili olmak sarttir (alkol, aldatma, siddet zaten olmamasi gerekir ve bunlar yoksa birinde iyi bir insan o denilmez, ahlaka bakilir). Esime ve ailesine göre ise siddet, dayak, kumar, uyusturucu gibi seyler yoksa o insan iyidir, bunlar yoksa ahlakli görülür o insan, huysuz olabilir gecimsiz olabilir (özellikle erkek) ama problem olarak görülmez bunlar. Kavgaci bir mahallede büyümüs, racon kesme, kabadayilik, vurduk kirdik bir sekilde yetismis. Simdi karadeniz kültürü ile ne alakasi var diyeceksiniz. Tamamen onunla alakasi olmasada, yinede var. Bu vurduk kirdik olaylarini aile olarak tasvip etmeselerde bu gibi olaylara yinede bize göre cok normal bakiyorlar. Esimin cevresinde karadenizliden baska kimse neredeyse yok kadar az, is arkadaslari disinda kimse yok hatta görüstügü. Ve bakiyorum cevresindeki karadenizli olan bütün erkekler istisnasiz hepsi öyle.
Esim benimle evlendikten sonra cok sükür degisti biraz. Biraz kendi ortamlarinda uzaklasip baska dünyaya karisinca herseyin heyt hüyt'den ibaret olmadigini anladi. Evde bana hic ama HIC yardim etmezken son bir yildir artik camasilari asiyor, bulasiklari yikiyor vs vs. Bu degisime ragmen hala biraz kabadayi tavirlari var ve benim cevremle oturup kalktigimizda insanlar bunu hemen farkedip garipsiyorlar. Üzülüyorum esim adina cünkü kendi ortamlarinda kapali bir kültürde yetismis oldugu icin baska kültürlere ve ortamlara ayak uydurmakta zorlaniyor biliyorum.
Bazen bakiyorum cok dogal efendi bazende kabadayilasiyor konusmalari felan. Esimin bu kabadayi hallerinden vazgecmesi icin ne yapabilirim? Ve en nefret ettigim "biz vurduk, su kavhayi yaptik, sunu söyle dövdük" muhabbetleri. Bunlardan vazgecirmek istiyorum. Tavsiyeleriniz?
Internette gezinirken sayfayi gördüm yeni üye oldum. Amacim memleket ayrimi yapmak felan degil, derdimi paylasip cözüm bulmak. Aslinda dertte sayilmaz bu, fakat cözümlemem gereken bir durum diyebilirim.
Esimle flört, nisanlilik, evlilik toplamda 7 senelik bir iliskimiz var. Ikimizde üniversite mezunuyuz. Kendisi karadenizli fakat dogma büyüme istanbullu ama geleneklerine cok baglilar ailece. Ben ise izmirliyim, hayatimin bir kismi izmirde diger bir kismida istanbulda gecti. Birbirimizi seviyoruz ancak kisilik, yetistirilme tarzi, mentalite olarak farkliyiz. Ben kadin-erkek esitligi olan bir ailede yetismis biriyim, esim tam tersi erkegin egemen oldugu bir ortamda. Benim cevremdeki insanlar genellikle sakindir, kavga gürültü yoktur, iyi bir insan olmak icin saygili olmak sarttir (alkol, aldatma, siddet zaten olmamasi gerekir ve bunlar yoksa birinde iyi bir insan o denilmez, ahlaka bakilir). Esime ve ailesine göre ise siddet, dayak, kumar, uyusturucu gibi seyler yoksa o insan iyidir, bunlar yoksa ahlakli görülür o insan, huysuz olabilir gecimsiz olabilir (özellikle erkek) ama problem olarak görülmez bunlar. Kavgaci bir mahallede büyümüs, racon kesme, kabadayilik, vurduk kirdik bir sekilde yetismis. Simdi karadeniz kültürü ile ne alakasi var diyeceksiniz. Tamamen onunla alakasi olmasada, yinede var. Bu vurduk kirdik olaylarini aile olarak tasvip etmeselerde bu gibi olaylara yinede bize göre cok normal bakiyorlar. Esimin cevresinde karadenizliden baska kimse neredeyse yok kadar az, is arkadaslari disinda kimse yok hatta görüstügü. Ve bakiyorum cevresindeki karadenizli olan bütün erkekler istisnasiz hepsi öyle.
Esim benimle evlendikten sonra cok sükür degisti biraz. Biraz kendi ortamlarinda uzaklasip baska dünyaya karisinca herseyin heyt hüyt'den ibaret olmadigini anladi. Evde bana hic ama HIC yardim etmezken son bir yildir artik camasilari asiyor, bulasiklari yikiyor vs vs. Bu degisime ragmen hala biraz kabadayi tavirlari var ve benim cevremle oturup kalktigimizda insanlar bunu hemen farkedip garipsiyorlar. Üzülüyorum esim adina cünkü kendi ortamlarinda kapali bir kültürde yetismis oldugu icin baska kültürlere ve ortamlara ayak uydurmakta zorlaniyor biliyorum.
Bazen bakiyorum cok dogal efendi bazende kabadayilasiyor konusmalari felan. Esimin bu kabadayi hallerinden vazgecmesi icin ne yapabilirim? Ve en nefret ettigim "biz vurduk, su kavhayi yaptik, sunu söyle dövdük" muhabbetleri. Bunlardan vazgecirmek istiyorum. Tavsiyeleriniz?